26/8/14

Γύρο Γύρω όλοι... στη μέση οι Γευσιχώστες.

Όχι δε μας έπιασε ο παλιπαιδισμός μας... βασικά δε μας έχει αφήσει ποτέ, αλλά σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για ένα σουβλατζίδικο στη Γλυφάδα.

Το μαγαζί αυτό δε μπορείς να το πεις καινούργιο. Βρίσκεται στη θέση μιας παλιάς αγάπης μας (Το παραδοσιακό της Λάρισας) απέναντι ακριβώς από το μεγάλο πάρκινγκ του Δημαρχείου της Γλυφάδας και ένα στενό μακριά από τον Αρίστο (δείτε παλαιότερες γευσιχωσίες). Το χαρακτηριστικό αυτού του μαγαζιού ήταν... ότι δε φαινόταν για μαγαζί. Ήταν σε ένα πέτρινο κτίριο, πολύ ωραίο μεν αλλά με τον φράχτη του και την πολύ διακριτική ξύλινη ταμπέλα του, είμαι σίγουρος ότι πολύς κόσμος πέρναγε από εκεί κάθε μέρα και δεν ήξερε ότι υπάρχει.

Το νέο μαγαζί το αλλάζει αυτό άρδην. Αν και έχει κρατήσει το (πολύ ωραίο) πέτρινο εξωτερικό, έχει κάνει κάποιες μοντέρνες προσθήκες (σε χρώμα γκρι, χαρακτηριστικό του franchise του... ναι έχει άλλα 3 τέτοια μαγαζιά) αλλά το βασικότερο, έχει αφαιρέσει το φράχτη και έχει βάλει τραπέζια στο κήπο, ενώ πρόσθεσε και πιο χτυπητή πινακίδα. Ο χώρος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι διακριτικός και κατάλληλος για φαγητό. Από όσο είδαμε μέσα στο σπίτι το ισόγειο πλέον δεν έχει τραπέζια (το γέμισε η νέα κουζίνα) αλλά ο πρώτος όροφος, λογικά, μένει εκεί για τις κρύες νύχτες του χειμώνα...
 
Από φαγητό και ποικιλία το μαγαζί δε διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αν και παραδέχομαι ότι προσφέρει μια ποικιλία ένα σκαλί παραπάνω από το τυπικό σουβλατζίδικο. Εκτός από τα γνωστά, έχει και ντονέρ και κοντοσούβλι και κοκορέτσι σε πίτα. Κατά τα άλλα μια τυπική ποικιλία ορεκτικών και σαλάτας επαρκέστατη για να παραγγείλεις.

Εμείς πήραμε ένα γύρο κοτόπουλο, ένα ντονέρ, ένα κεμπάπ και ένα κοντοσούβλι, όλα τυλιχτά και για ορεκτικό, πατάτες στη χόβολη. Είχαμε τσακίσει κάτι γεμιστά πριν... κατά λάθος έτυχε να πάμε... μη τα ρωτάτε...

Το ορεκτικό ουσιαστικά είναι πατάτα στη μέση, ψημένη στη χόβολη με τη φλούδα και βούτυρο, ενώ συνοδεύεται από μια σως που μοιάζει με τυρί Φιλαδέλφεια, πολύ ωραία όμως που του ταίριαζε πολύ , και φρέσκια πρασινάδα, μαϊντανός λογικά. Πολύ καλό, παραδέχομαι ότι ήταν μια ευχάριστη αλλαγή από τις τηγανητές πατάτες που όσο καλές και να είναι, κάποια στιγμή σε κουράζουν. Τα τυλιχτά ήταν κανονικά σε μέγεθος και γέμισμα, το τζατζίκι υπήρχε στη γεύση αλλά χωρίς να κλέβει την παράσταση και τα κρέατα ήταν καθαρά ώστε κανένα παράπονο να μην έχουμε για αυτά. Προσωπικά το κοντοσούβλι μου φάνηκε να έχει λίγο λίπος παραπάνω, αλλά είναι κοντοσούβλι, μέσα στο παιχνίδι είναι αυτά, δε το κρατάω σαν αρνητικό.

Πάμε τώρα στη μεγάλη μας έκπληξη. Δεν υπάρχει λυπητερή... όχι ότι δε πληρώνεις, αλλά με αυτά που σου ζητάνε νομίζεις ότι τους έκλεψες. 1,50 € το σουβλάκι (και το ντονέρ) 2,20 € το τυλιχτό με κοντοσούβλι. Το νερό αν και εμφιαλωμένο δε χρεώνεται. Πράγματα απίστευτα όσο και ευχάριστα. Με τον Κοιλιόδουλο σε σουβλατζίδικο πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια γνωριμίας που πληρώσαμε κάτω από 10€! Μπράβο στο μαγαζί, η τιμολογιακή του πολιτική είναι άψογη. Και δείχνει πολλά για πολλές άλλες σουβλακερί... αλλά ας μην ανοίξω το στόμα μου τώρα...

Το μαγαζί δυστυχώς μας άφησε κακή εντύπωση σε ένα σημείο. Και αυτό είναι το σέρβις. Να το πάρω από την αρχή. Το μαγαζί δεν είχε πολύ κόσμο. Μαζί με εμάς (έξω τουλάχιστον) είχε περίπου 7-8 τραπέζια. Κάτσαμε (επειδή, τι ειρωνεία, βιαζόμασταν) ακριβώς δίπλα στον σταθμό των σερβιτόρων (με τα νερά τους δίσκους κτλ). Τα πρώτα βασικά (νερά, ποτήρια, κατάλογοι) ήρθαν γρήγορα. Για να παραγγείλουμε περιμέναμε λίγο. Κάτι που με 3 σερβιτόρους δε πολυδικαιολογείται, αλλά ας πούμε, ΟΚ, συνέβη. Ελάχιστα λεπτά μετά ένας δεύτερος σερβιτόρος ήρθε να μας ρωτήσει... αν παραγγείλαμε.... συνεννόηση μηδέν. Λίγο μετά τον δεύτερο σερβιτόρο ήρθε ο τρίτος για να μας ρωτήσει... αν παραγγείλαμε... συνεννόηση υπό το μηδέν, σαν τον έρωτα της γκόμενας του Μακρόπουλου (που τον θυμήθηκα τώρα). Μας φέρνουν τα πράγματα... λάθος... ενώ είχαμε κάνει και τσεκάρισμα (με πρωτοβουλία του σερβιτόρου) πριν φύγει η παραγγελία. Άλλο κουλό, το οποίο παραβλέπεται... το ορεκτικό ήρθε μετά τα τυλιχτά... αλλά οκ, ήταν πταίσμα αυτό. Διορθώνουμε το λάθος, μας έρχονται τα σωστά (δεν υπήρχε μεγάλη διαφορά και παραδέχομαι ότι όλα ήρθαν πολύ γρήγορα, αλλά...) και ζητάμε λογαριασμό. Που έρχεται πάλι λάθος, έχοντας προσθέσει το σουβλάκι που δεν πήραμε. Και ναι μεν ο σερβιτόρος δεν κόλλησε εκεί και αφαίρεσε αμέσως το ποσό και πληρώσαμε το σωστό, αλλά ρε παιδιά αυτά είναι προχειροδουλειές και είναι κρίμα να γίνονται. Το σέρβις, χωρίς να λέω ότι είναι κακό, ευγενικά ήταν τα παιδιά, μας άφησε εντύπωση προχειροδουλειάς και το μαγαζί χάνει από αυτό. Και δηλαδή όταν είναι γεμάτο (που από ότι ξέρω γίνεται συχνά) τί γίνεται;

Κλείνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ καλό σημείο, με διακόσμηση μοντέρνα και παραδοσιακή, ευχάριστο με καλό φαγητό, πολύ καλές τιμές, ειδικά για αυτό που προσφέρει, αλλά το οποίο έχει θέματα με το σέρβις του. Αν τα διορθώσει και αυτά το προτείνουμε όχι απλά για επίσκεψη αλλά ίσως και για στέκι. Εμείς θα το τιμήσουμε σίγουρα ξανά, άλλωστε θέλουμε να δούμε αν το περιστατικό με το σέρβις ήταν μεμονωμένο ή... πάει γύρο γύρω...

Γύρο γύρω όλοι
Ν. Ζέρβα κ' Κύπρου, Γλυφάδα

18/8/14

Γκάφα στο φαΐ; (Πρέβεζα)


Μια φορά και έναν καιρό ήταν τρείς μαντράχαλοι. Ήταν επιρρεπείς στο φαϊ και στις γκάφες.... ε όταν ήμασταν Πρέβεζα και είδαμε μαγαζί με το όνομα Γκάφας δε μπορούσαμε να μην πάμε!!

Ακριβώς πάνω από την παραλία της Πρέβεζας βρίσκεται ένα στενό με 4-5 μαγαζιά. Κυρίως ψαροταβέρνες. Ένα από αυτά λέγεται Γκάφας, στο οποίο κάτσαμε με 2 φίλους... για ένα χαλαρό ουζάκι και λίγο ψαρικό.

Δε μπορώ να μιλήσω για διακόσμηση, γιατί τα τραπέζια ήταν έξω στο δρόμο. Το λίγο που είδα μέσα είναι μια κλασσική ψαροταβέρνα σε νησί-παραθαλάσσιο μέρος, λίγο ξύλο εδώ, 2-3 παραδοσιακά εκεί, τα γνωστά. Δε θα σας τραβήξει ο χώρος για να κάτσετε (εμάς το όνομα μας τράβηξε).

Από σέρβις, πάλι έχουμε τα αναμενόμενα, μάλλον ο ιδιοκτήτης μαζί με κανένα γιο-ανιψιό. Κατά τα άλλα εξυπηρετικοί, καλοί στη δουλειά τους και το βασικό, ενημερωμένοι. Επειδή όταν είπαμε ότι θέλαμε χταποδάκι, το παληκάρι ήξερε ότι είχε τελειώσει και μας πρότεινε κάτι διαφορετικό που θα μας άρεσε.

Ο κατάλογος πάλι, αν και παρουσιάζεται ωραία με ξύλινη πρώτη σελίδα και οπισθόφυλλο, δεν έχει κάτι που να μην το περιμένεις. Ψαρικά γενικά, με 2-3 πιάτα ημέρας που είναι τα φρέσκα ψάρια που υπάρχουν διαθέσιμα και τα οποία στα λέει ο σερβιτόρος (λογικό κάθε μέρα δε μπορεί να είναι τα ίδια).

Εμείς παραγγείλαμε 1 τυροκαυτερή (ξαφνιαστήκατε, το ξέρω), 1 πατάτες, 1 καλαμαράκια τηγανητά και 1 βραστά και 1 σουπιές. Πήραμε και έναν κέφαλο για τη μέση να υπάρχει. Προφανώς και κάτι καραφάκια ούζο.

Τα φαγητά ήρθαν στην ώρα τους, ήρθαν ζεστά και ήταν πολύ καλά μαγειρεμένα. Εξαιρετικά δεν ήταν, αλλά δε το περιμέναμε, η αλήθεια είναι ότι αυτά που παραγγείλαμε δεν είναι εύκολο να γίνουν αξέχαστα. Η γενική εμπειρία από το φαγητό ήταν καλή, περάσαμε ευχάριστα, τσιμπήσαμε χαλαρά και ήπιαμε το ουζάκι μας.

Στο τομέα των τιμών... εκεί έρχονται τα ευχάριστα. Μας κόστισε περίπου 10 € στο άτομο, το οποίο περιλαμβάνει και τα ούζα. Για περιοχή τουριστική το λες καλό. Πολύ καλό. Η αλήθεια είναι ότι παίζει να μας είδαν Έλληνες και να μας κέρασαν κάποια από τα ούζα. Αλλά πάλι το κόστος είναι πολύ χαμηλό.

Ανακεφαλαιώνοντας ένα μαγαζί που δεν το ξεχωρίζει κάτι από τα άλλα, αλλά με καλό σέρβις, φαγητό και κυρίως τιμές. Αν είστε στη Πρέβεζα και θέλετε να κάτσετε κάπου χαλαρά για ένα ψαράκι ή ουζάκι, είναι μια τίμια αν όχι πολύ καλή επιλογή. Εγώ όταν ξαναπάω, θα περάσω πάλι μια βόλτα.

Γκάφας
Πρέβεζα

17/8/14

Στο Αλάτι και Πιπέρι τρως στου Ωρωπού τα μέρη!

Την προηγούμενη Κυριακή βρέθηκα με τον φίλο Ζαμπόνις, κι ένα φιλικό μας ζευγάρι, στη Σκάλα Ωρωπού (Νέα παλάτια γράφει η απόδειξη) για πρωινό μπανάκι και μεσημεριανό φαγάκι. Όταν πρότεινε το εν λόγω μαγαζί δεν είχα κανένα λόγο να διαφωνήσω μιας και συνήθως όταν προτείνει κάποιος μας να πάμε κάπου είναι εγγύηση (και εγγύηση να μην είναι είναι ένας ακόμα λόγος για να γράψουμε στο blog).

Μιας και δεν έχω να αναφέρω τίποτα για τη διακόσμηση, επειδή καθήσαμε στον εξωτερικό χώρο του μαγαζιού που όμως είχε θέα θάλασσα-λιμανάκι, ας περάσω στην παραγγελία που δώσαμε στην εξυπηρετική σερβιτόρα που το μόνο λάθος που έκανε ήταν ότι μας έφερε δύο μερίδες πατάτες με τσένταρ και μπέικον αντί για μία που ζητήσαμε. Πταίσμα όπως αποδείχτηκε γιατί οι φρέσκιες πατάτες έγιναν ανάρπαστες από τους τέσσερις μας. Πέρα λοιπόν από τις πατάτες πήραμε 3 σκεπαστές, με γύρο χοιρινό, κοτόπουλο και ντονέρ, μία μερίδα γύρο χοιρινό και μία χωριάτικη σαλάτα.

Το λάθος μας ήταν ότι παραγγείλαμε σαλάτα. Και όχι γιατί δεν ήταν φρέσκια ή ήταν ακριβή (€5,80) αλλά γιατί έμεινε σχεδόν ανέπαφη λόγω των κυρίως πιάτων που πήραμε δηλαδή θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε χρήματα. Και πάμε τώρα και στις σκεπαστές και στη μερίδα που ήρθαν ζεστά, σχεδόν καυτά, στο τραπέζι μας. Αλλά το καλύτερο δεν είναι αυτό αλλά ότι ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ! Και δεν υπερβάλλω καθόλου αφού να φανταστείτε ήταν η πρώτη φορά που δεν κατάφερα να φάω όλο μου το φαΐ. Το ίδιο έπαθε και ο Ζαμπόνις, το καλό βέβαια είναι ότι μπορείς να ζητήσεις να το πάρεις για το σπίτι. Για να σας δώσω να καταλάβετε η σκεπαστή ήταν δύο τεράστιες πίτες πάνω κάτω γεμάτη ανάμεσα με γύρο ή ντονέρ, και σως. Την επόμενη φορά που θα πάω θα δοκιμάσω το σουβλάκι του που απ' ότι είδα σε διπλανό τραπέζι ήταν κι αυτό τεράστιο.

Για την ιστορία για όλα αυτά πληρώσαμε €46,70, δηλαδή λιγότερο από €12 το άτομο και σκάσαμε από το πολύ φαΐ! Σίγουρα το συνιστούμε αν τυχόν βρεθείτε στον Ωρωπό.

Αλάτι & Πιπέρι
Προποντίδος 44, Νέα Παλάτια Ωρωπού

4/8/14

Καιγόμαστε στο Tandoor


Σάββατο ήρθε, χρόνος υπάρχει, όρεξη δε μας λείπει και λέμε με Κοιλιόδουλο, επειδή πολύ σουβλάκι έχει πέσει τελευταία και μιας και είναι καλοκαίρι και τους τραβάει τους εξωτικούς προορισμούς, αφού να πάμε εξωτικά να μείνουμε δε παίζει... ας πάμε να φάμε εξωτικά.

Το Tandoor είναι μαγαζί με Ινδικό φαγητό στη Ζησιμοπούλου στη Γλυφάδα. Άνοιξε, σχετικά, πρόσφατα στη θέση ενός παλιού φαγάδικου (Butcher's Grill για όποιον αναρωτιέται, ψάξτε λίγο πίσω στις αναρτήσεις). Έτσι κι αλλιώς λοιπόν για τη θέση του μαγαζιού δεν έχουμε να πούμε πολλά. Λίγο πολύ όλοι την ξέρουν τη Ζησιμοπούλου, ακόμα και τώρα που είναι στα κάτω της.

Το μαγαζί εκ πρώτης όψεως δεν σου κάνει για μαγαζί με εξωτικό φαγητό. Αν εξαιρέσουμε βέβαια τη φωτεινή επιγραφή πάνω από την κουζίνα που γράφει INDIA και σε βάζει αμέσως στο κλίμα (άντε και τα 2-3 φαναράκια, τα οποία δε ξέρω αν και κατά πόσο έχουν σχέση με Ινδία, κατά τα άλλα μοιάζει πολύ με το κοκτειλάδικο δίπλα). Με αυτό βέβαια να μην σημαίνει ότι δεν είναι ωραίος ο χώρος. Απλά δεν έχει αυτό το έθνικ στυλ που θα περίμενε κανείς σε Ινδικό. Κατά τα άλλα παντού ξύλο, σε γήινα χρώματα που ηρεμούν το μάτι και τα τραπέζια αναπαυτικά με καρέκλες ή μικρά καναπεδάκια που βοηθούν στο να ηρεμήσεις για να επικεντρωθείς στο φαγητό σου.

Οι σερβιτόροι... ή μάλλον οι σερβιτόρες... δε ξέρω αν ήταν τυχαίο αλλά τα 3 άτομα με τα οποία αλληλεπιδράσαμε εμείς ήταν γυναίκες (αν η κοκκινομάλα κοπελίτσα μας διαβάζει παρακαλείτε να στείλει στο mail του blog ή με μήνυμα στη fanpage στο facebook το κινητό της. Ο Κοιλιόδουλος ακόμα για αυτήν μιλάει...). Κατά τα άλλα τα κορίτσια ήταν ευγενικότατα, φιλικότατα και εξυπηρετικότατα. Μέχρι και νερό μας έβαζαν όταν ψιλοάδειαζαν τα ποτήρια (και το νερό ήταν πάνω στο τραπέζι δεν είναι ότι είχαν κανάτα). Γενικά για το κομμάτι της εξυπηρέτησης δε μπορώ να πω τίποτα άλλο, ήταν άριστη.

Μια ευχάριστη έκπληξη είναι η ποικιλία επιλογών που διαθέτει το μαγαζί. Ο κατάλογος είναι αρκετά ογκώδης (αν και είναι τυπωμένος μόνο στο μπροστά μέρος της κάθε σελίδας, οπότε φαίνεται απατηλά μεγαλύτερος από ότι είναι). Υπάρχουν 5 επιλογές για ορεκτικά και άλλες 4-5 επιλογές για σαλάτα, 7 επιλογές για ψωμί, 7 επιλογές για ρύζι (το οποίο εκεί θεωρείται συνοδευτικό στα κυρίως πιάτα, τα οποία δε συνοδεύονται από κάτι), 2 επιλογές για σούπες, άλλες 5 επιλογές για φαγητά Tandoori (θα σας εξηγήσω παρακάτω), καμιά δεκαριά επιλογές για λαχανικά και για κυρίως πιάτα, 8-9 επιλογές για κοτόπουλο, 2 για αρνί κτλ... γενικά χρόνο να 'χετε να διαβάζετε κατάλογο. Πολύ καλό αυτό, αλλά σε κάποιον που δεν έχει σχέση με Ινδική Κουζίνα, όπως εμείς καλή ώρα, σε κάνει να χάνεσαι λίγο. Και σε καθυστερεί μέχρι να τα διαβάσεις όλα αυτά.

Βέβαια εμείς πήγαμε οργανωμένοι με το σκονάκι μας (είχαμε μαζί φυλλάδιο από το delivery του μαγαζιού... ναι έχει και delivery) και γρήγορα διαλέξαμε τους στόχους μας: Ένα ορεκτικό (pαpadums πίτες), μια σαλάτα (Chicken Tikka salad), μια πίτα/ψωμί (έξτρα καυτερή), ένα Tandoori Chicken Malai Tikka για εμένα και ένα Chicken Vindaloo για τον Κοιλιόδουλο. Στο τέλος χτυπήσαμε και ένα γλυκό. Δε θυμάμαι πως το λέγανε {σ.Κ. Gulab Jamun} (και εκεί περισσότερο με νοήματα το είπαμε στην κοπέλα) αλλά είναι το πρώτο από τα γλυκά στο κατάλογο.

Πάμε στο ορεκτικό, το οποίο είναι πιτούλες (μέγεθος αραβικής) από ρύζι (πάχος πολύ μικρό), που συνοδεύεται από μια ψιλοκαυτερή σως γιαουρτιού (παραδέχομαι ότι σκέφτηκα, πόσο καυτερή μπορεί να είναι μια σως γιαουρτιού;... έκανα λάθος... δε μας έκαψε, αλλά ήταν ωραία και πικάντικη) και μια ακόμα, εμένα μου φάνηκε κι αυτή καυτερή του Κοιλιόδουλου του φάνηκε γλυκιά. Πέρασε ευχάριστα η ώρα όσο περιμέναμε τα υπόλοιπα. Αμέσως μετά ήρθε η καυτερή πίτα... και εκεί για πρώτη φορά τα είδαμε όλα (αν και θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι τέτοιο από ένα ινδικό εστιατόριο). Είδαμε στον κατάλογο ότι πήραμε μια πίτα (σαν τις ελληνικές για σουβλάκι, αλλά λίγο μεγαλύτερη) με κρεμμύδι και πράσινο τσίλι, την οποία είχε σημειώσει σαν καυτερή. Δεν περιμέναμε ότι το καυτερή το παραεννοούσε!! Μιλάμε για δάκρυ κορόμηλο! Το οποίο φυσικά μας άρεσε ιδιαίτερα. Επίσης το πιάτο περιλαμβάνει 4 κομμάτια, άρα φάγαμε από δύο, οπότε αφού το πρώτο είχε κάψει τα πάντα, το δεύτερο δε μας έκανε αίσθηση. Δεν είχε μείνει και κανένα ζωντανό όργανο αίσθησης καψίματος στο στόμα, καταλαβαίνετε... Κλείνοντας τα αρχικά να πω και για την σαλάτα, την οποία την προτείνω ανεπιφύλακτα, ήταν καταπληκτική με βραστό κοτόπουλο και διάφορα άλλα υλικά μέσα. Πάρτε την οπωσδήποτε δε το συζητώ!

Συνεχίζουμε με το Tandoori Chicken. Το Tandoori είναι ένας πήλινος φούρνος με κάρβουνα, ο οποίος μένει μόνιμα ζεστός με τα κάρβουνα να καίνε συνέχεια. Και αυτή είναι η διαφορά των πιάτων που γράφουν Tandoori με τα υπόλοιπα (φαγώθηκε ο Κοιλιόδουλος να ρωτήσει, λες και δε το έγραφε ο κατάλογος... 3 φορές του το πα... αν και νομίζω ότι από τη στιγμή που φτάσαμε πρέπει να είχε το μυαλό του στην κοκκινομάλλα κοπελίτσα). Το κοτόπουλο που πήρα ήταν μαγειρεμένο εκεί, μαζί με πιπεριά, ντομάτα και κρεμμυδάκι. Πολύ ωραία μαγειρεμένο, ζουμερό και όχι στεγνό, είχε κρατήσει όλη τη γεύση του και είχε πάρει και από τα γύρω του λίγη εσάνς. Πολύ ωραίο πιάτο. Τώρα πάμε στου Κοιλιόδουλου... γιατί επέλεξε να πάρει το πιο καυτερό πιάτο στο κατάλογο... Και μπορεί να μην πήρα όλο τον κατάλογο, αλλά το πιστεύω. Η αναφώνηση που μου έφυγε όταν το δοκίμασα, αλλά και τα δάκρυα του Κοιλιόδουλου (τα οποία δεν ήταν χαράς ή λύπης...) το αποδεικνύουν. Πολύ ωραίο πιάτο, πολύ καλά μαγειρεμένο και εκεί το κοτόπουλο, αλλά παιδιά... η σάλτσα είναι βγαλμένη από τα δάκρυα των κολασμένων... δεν υπάρχει αυτό το κάψιμο...(αλλά και πάλι γουστάραμε). Για να κλείσουμε πάμε και στο γλυκό, το οποίο ήταν μπαλάκια από γάλα και άλλα υλικά (μη ρωτάτε τι ακριβώς) με σιρόπι και σαντιγύ. Ωραία ήταν, δε με ενθουσίασαν ιδιαίτερα, σαν παραδοσιακό Ινδικό γλυκό (για αυτό τα πήραμε) ήταν κάτι διαφορετικό. Έβγαζαν υπερβολικά τη γεύση του γάλατος και ήταν πολύ γλυκά. Γούστα υποθέτω, δεν μπορώ να πω ότι παρά τις παρατηρήσεις μου δε μου άρεσαν.


Να αναφέρω επίσης ότι το μαγαζί έχει πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα ποικιλία από μπύρες. Ο Κοιλιόδουλος μάλιστα συγκινήθηκε, επειδή βρήκε μια που έψαχνε καιρό. Την τιμήσαμε άμεσα... πάντα χαιρόμαστε να βλέπουμε παλιούς φίλους!

Τώρα έρχεται το κομμάτι που όλοι τρέμουμε. Ο λογαριασμός... Να πω σαν εισαγωγή ότι το μαγαζί είναι ακριβό. Χρεώνεται και το νερό, ενώ το ορεκτικό που πήραμε είναι αυτό που μας φέρανε στην αρχή. Βέβαια το καλό είναι ότι σε ρωτάνε πριν σου φέρουν οτιδήποτε, δεν είναι όπως αλλού που στο φέρνουν σαν κουβέρ. Αν το θέλεις το παίρνεις, αν όχι οκ. Αυτό μας έδειξε ότι το μαγαζί θα είναι κάπως... τσιμπημένο. Τελικά για ένα ορεκτικό, μια σαλάτα, μια πίτα, 2 κυρίως, ένα γλυκό και 3 μπύρες, πληρώσαμε σύνολο 60 €. Πολλά είναι τα 30 € το άτομο για αυτά που πήραμε. Χορτάσαμε είναι η αλήθεια και βρήκαμε και μπύρες που δε βρίσκαμε σε μπυραρίες. Αλλά το μαγαζί είναι ακριβό όπως και να το κάνεις.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε ένα γνωστό σημείο της Γλυφάδας που δε χρειάζεται συστάσεις, με πολύ καλό σέρβις, αν και του λείπει το έθνικ χρώμα που περιμένει κανείς για Ινδικό, πολλές επιλογές, πολύ καλό (και καυτερό, βασικό αυτό!!) φαγητό αλλά αρκετά ακριβό. Είναι κάτι διαφορετικό που αν ψάχνεστε γενικά στο φαΐ καλό είναι να του ρίξετε μια ματιά. Αν σας αρέσει το Ινδικό μπορεί και να το κάνετε και στέκι, αν και οι τιμές του είναι κάπως ψηλά (βέβαια για το εξειδικευμένο του αντικείμενο και για Γλυφάδα, δεν είναι παράλογο... είναι απλά ακριβό - κι ειδικότερα για τη περίοδο που διανύουμε).

Tandoor
Ζησιμοπούλου 7, Γλυφάδα

Υ.Γ. Έχει κλείσει