7/9/15

Για σουβλάκι σε Λευκάδα και Κεφαλλονιά

Λοιπόν, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πήγα διακοπές. Για φέτος διάλεξα να κάνω ένα τουρ ξεκινώντας από τη Λευκάδα, περνώντας μετά στην Κεφαλλονιά και τερματίζοντας στη Ζάκυνθο. Και τα τρία είναι αγαπημένα νησιά για μένα οπότε πάντα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι σε αυτά τα τρία μαζί και φέτος τα κατάφερα.

Η πρώτη μου ημέρα στη Λευκάδα συνέπεσε με την τελευταία ημέρα του διεθνούς φεστιβάλ φολκλόρ Λευκάδας και έκατσα να παρακολουθήσω την τελετή λήξης του. Ήταν πολύ ενδιαφέρον το θέαμα αλλά έφυγα έναν χορό πριν τελειώσει γιατί πεινούσα σα λύκος. Μπήκα στο "πρώτο" σουβλατζίδικο που βρήκα μπροστά μου. Το όνομα αυτού Gustozo.

Η αλήθεια είναι ότι πριν πάω στο "στεριανό" νησί είχα κάνει την έρευνα μου κι εγώ μέσω ίντερνετ για να ξέρω που να φάω αλλά εκείνη τη στιγμή μου φάνηκαν και τα δύο που είχα επιλέξει πολύ μακριά οπότε μπήκα σε αυτό μιας και το είχα ξεχωρίσει (λόγω κυρίως προσεγμένου στησίματος) στην βόλτα μου πιο πριν.

Ο κατάλογος δεν έγραφε καθόλου για τυλιχτά και αυτό έπρεπε να με υποψιάσει για το τι θα ακολουθούσε στο τέλος αλλά εκείνη τη στιγμή λόγω πείνας δεν έδωσα καθόλου σημασία.
Παρήγγειλα ένα πίτα γύρο χοιρινό, ένα πίτα γύρο κοτόπουλο ένα σκέτο καλαμάκι χοιρινό, ένα σκέτο καλαμάκι κοτόπουλο, μια μερίδα πατάτες και μια μπύρα.

Όταν ήρθαν η πρώτη εντύπωση ήταν ότι θα φάω καλά, μεγάλα τα τυλιχτά κανονικά τα καλαμάκια οπότε "έγινε μάχη". Από γεύση ήταν ικανοποιητικά χωρίς κάτι να με ενθουσιάζει υπερβολικά. Πάμε και στα αρνητικά τώρα, οι πατάτες προτηγανισμένες που "φοριέται" πολύ στα νησιά (και στα υπόλοιπα σουβλατζίδικα που πήγα) και φυσικά η τιμή. Για όλα αυτά πλήρωσα €15.40 δηλαδή 3 το κάθε τυλιχτό, οι πατάτες και η μπύρα ενώ 1.60 είχε το ένα καλαμάκι και 1.80 το άλλο. Το λες ακριβό οπότε ενώ έχει ικανοποιητικό φαγητό αυτομάτως χάνει λόγω τιμών.

Την επόμενη νύχτα πήγα σε ένα από τα δύο που είχα επιλέξει από πριν το ταξίδι μου στη Λευκάδα, στον Σούνδια. Βρίσκεται στο τέρμα (ή στην αρχή άμα τον ξεκινήσεις ανάποδα) του πεζόδρομου που όλος ο κόσμος κάνει βόλτα οπότε καταλαβαίνεις τι θέα θα έχεις όταν θα κάτσεις στο τραπέζι. Σουβλατζίδικο παλαιάς κοπής, παρήγγειλα ένα τυλιχτό με γύρο χοιρινό (γύρο κοτόπουλο δεν είχε) και ένα με καλαμάκι κοτόπουλο και μια μπύρα. Μου άρεσε καλύτερα το δεύτερο, μου φάνηκε ότι ο γύρος είχε περισσότερο λίπος απ'ότι θα 'πρεπε να έχει αλλά ήταν στο ίδιο μέγεθος με το Gustozo (κι ίσως επειδή είχα φάει υπερβολικά την προηγούμενη νύχτα δεν παρήγγειλα και καλαμάκι, να το κοιτάξω αυτό). Πλήρωσα συνολικά €7.60 (2.20, 2.40 και 3 ευρώ αντίστοιχα) και μπορώ να πω ότι έφαγα καλά και οικονομικά κρίνοντας και από τις πρόσφατες αυξήσεις στον ΦΠΑ στην εστίαση.

Την τρίτη και τελευταία μου μέρα στη Λευκάδα έφαγα στο Souvlaki meating point το οποίο βρίσκεται κοντά στη μαρίνα της Λευκάδας, στην ανατολική παραλία και σχεδόν απέναντι από την αστυνομία (κι άμα είσαι στον πεζόδρομο κάπου στη μέση του και κάνεις αριστερά ή δεξιά το οποίο εξαρτάται αν ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις θα σε βγάλει). Ήταν απόγευμα οπότε το μενού δεν περιελάμβανε μπύρα αλλά μπουκάλι νερό ενάμισι λίτρου, ένα πίτα γύρο χοιρινό, ένα πίτα γύρο κοτόπουλο και ένα καλαμάκι χοιρινό σκέτο. Το θεωρώ το πιο γευστικό σουβλάκι από τα τρία και με εξαίρεση το μέγεθος στο καλαμάκι που το θεωρώ μικρό ήταν το καλύτερο από αυτά που δοκίμασα. Κι εδώ η τιμή ήταν στα €7.60 σύνολο οπότε το λες οικονομικό.

Οπότε ανακεφαλαιώνοντας νικητής αναδεικνύεται το Souvlaki meating point με πολύ μικρή διαφορά από τον δεύτερο Σούνδια και τρίτο και "καταιδρωμένο" έρχεται το Gustozo κι αυτό οφείλεται στις τιμές του.

Μετά τη Λευκάδα το πρόγραμμα είχε Κεφαλλονιά. Τρεις φορές έφαγα έξω, οι δύο από αυτές ήταν σε σουβλατζίδικο και συγκεκριμένα έφαγα στον Μπάχτη που απ'ότι ρώτησα είναι παρατσούκλι και η σερβιτόρα, πολύ ευγενική να προσθέσω, δεν ήξερε να μου απαντήσει αν σημαίνει κάτι.

Τραπέζια στο πεζοδρόμιο με κόκκινες και μαύρες καρέκλες, μέσα ο κατάλογος είναι στον τοίχο (χωρίς τιμές όμως αν θυμάμαι καλά) κι αναλόγως που θα κάτσεις έξω τον βλέπεις. Συνολικά και τις δύο φορές πήρα από ένα πίτα γύρο χοιρινό, ένα πίτα γύρο κοτόπουλο, ένα καλαμάκι χοιρινό σκέτο, ένα καλαμάκι κοτόπουλο σκέτο και από μία μπύρα.

Όλα ήταν πολύ γευστικά, χορταστικό μέγεθος, καλό κρέας (εδώ να παρατηρήσω ότι η σερβιτόρα στο κοτόπουλο σου λέει τι βάζουν συνήθως μέσα μήπως εσύ θες κάτι διαφορετικό) πλήρωσα από €8.50 τη φορά οπότε πάλι έφαγα οικονομικά (και η μπύρα είχε μόνο 2.30).

Τελειώνοντας θέλω να προσθέσω ότι έβλεπα και ένα σουβλατζίδικο ακόμα να έχει πολλή δουλειά τα βράδια και λεγόταν Το κάρβουνο αλλά θα πρέπει να περιμένει μέχρι την επόμενη φορά για μια γευσιχωσία.

Και για όσους κατάφεραν και διάβασαν ως εδώ έχω μπόνους (τι, έτσι θα σας άφηνα;) και είναι για μια ταβέρνα στου Ζόλα. Έτσι την έμαθα, έτσι σας τη λέω αλλά στη πραγματικότητα λέγεται Η καλύβα του ψαρά και βρίσκεται στην παραλία Αγ. Κυριακή κάτω από το χωριό Ζόλα (εξού και στου Ζόλα).

Φρέσκο ψάρι, πραγματικό φρέσκο (εγώ πήρα γαύρο τηγανιτό), καλό σπιτικό λευκό κρασί μόνο (με το ψάρι δε πάει το κόκκινο) χορταστική μερίδα πατάτες (δεν την έφαγα αλλά την είδα και φαινόταν λαχταριστή) και φρέσκια σαλάτα. Μαζί με το ψωμί τιμή €17.25 (17 μου ζήτησαν).

Δεν το λες φτηνά για ένα άτομο αλλά συνήθως δε πας σε ταβέρνα ένα άτομο μόνο και δεύτερο ήταν τόσο ωραία όλα που νομίζω άξιζε και με το παραπάνω κατ' εμέ.

Gustozo Grill
Άγγελου Σικελιανού & Κούρτη,
Λευκάδα

Σούνδιας
Ιωάννου Μελά 179,
Λευκάδα

Souvlaki meating point
Δημητρίου Γολέμη 36 & Καρούσου Τζαβαλά,
Λευκάδα

Ο Μπάχτης
Ρόκκου Βεργωτή 3,
Κεφαλλονιά

Η καλύβα του ψαρά
παραλία Αγ. Κυριακής (Ζόλα),
Κεφαλλονιά

Στα καλαμάκια των αγγέλων να με πας!


Και αφού χορτάσουμε και πάψει ο σαματάς... ναι οκ έχετε δίκιο μερακλώσαμε αλλά τι να κάνουμε κολλάει. Γιατί το μαγαζί που θα κρίνουμε σήμερα θα είναι το Αγγελικό Καλαμάκι. Είδατε που κολλάει;

Το Αγγελικό Καλαμάκι ή απλά Αγγελικό, είναι ένα μαγαζί που, όπως καταλάβατε, προσφέρει μόνο καλαμάκια. Εντάξει έχει και κάποια ακόμα πράγματα της ώρας για τους περίεργους, αλλά δε νομίζω να πήγε ποτέ κανείς εκεί για να πάρει μπιφτέκι...

Το μαγαζί είναι σε ένα κάθετο της Λ. Κύπρου, σχετικά κοντά στο κολυμβητήριο της Αργυρούπολης. Σημείο... λίγο περίεργο γιατί δεν έχει κάτι άλλο εκεί γύρω, αλλά καλό επειδή ταυτόχρονα δεν έχει και σοβαρό πρόβλημα με το παρκάρισμα. Όχι ότι θα βρίσκεις συνέχεια απέξω, αλλά δε θα έχεις πρόβλημα και θα βρίσκεις πολύ κοντά.

Επειδή ήταν (είναι) καλοκαίρι (μιλάμε για κανα 2 εβδομάδες πίσω) κάτσαμε έξω, αλλά η γενική διακόσμηση του μαγαζιού δε μου φάνηκε κάτι το ιδιαίτερο. Δεν πας εκεί για να ανοίξει το μάτι σου, πας για να ανοίξει το στομάχι σου. Με αυτό να πούμε ότι δεν έχει κάτι κακό η διακόσμηση, ευχάριστος χώρος είναι, απλά δε θα σου μείνει στο μυαλό. Είναι μια συνοικιακή ταβέρνα.

Η εξυπηρέτηση μου άρεσε, ακριβώς γιατί δεν ήταν επαγγελματική. Μια κοπέλα, παίζει και να 'ταν η κόρη του μαγαζάτορα που λέει ο λόγος. Κι όμως, παρά την έλλειψη "επαγγελματισμού" και το βάζω σε εισαγωγικά επειδή έχω δει πολλούς επαγγελματίες της πλάκας, δε μας έλειψε τίποτα και δεν είχαμε κανένα παράπονο. Κάθε άλλο, φιλικότατη εξυπηρέτηση και μπράβο της.

Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Το μαγαζί προσφέρει σε καλαμάκ... ότι θέλεις. Και με αυτό εννοώ χοιρινό, κοτόπουλο, προβατίνα (ναι προβατίνα!), συκωτάκια κτλ. Πολύ ευχάριστη ποικιλία και ενδιαφέρον μαγαζί για να επισκεφτεί ένας καλοφαγάς!

Επειδή είμασταν παρέα 4 ατόμων (ήταν μαζί μας και η Ξανθιά Τιμωρός, δική της ιδέα η επίσκεψη), πήραμε κυρίως χοιρινά και κοτόπουλα, αλλά εγώ προσωπικά πήρα και 2 προβατίνες... ε δεν άντεξα!! Το σύνολο έκλεισαν μια χωριάτικη και μια πατάτες και ένα τζατζίκι με 4 πίτες.

Τα ορεκτικά, πάλι δε μπορώ να πω ότι έκλεψαν την παράσταση (κάτι που αν το καλοσκεφτείτε είναι καλό) αλλά ήταν πραγματικά πολύ ευχάριστα. Πέρασε εύκολα ο χρόνος, μια με την κουβέντα με τα παιδιά, μια με την Ξανθιά Τιμωρό να μου σκάει νυχιές και να βογκάω... μεγάλη ιστορία...

Πάμε τώρα στα καλαμάκια. Το χοιρινό, ήταν μακράν από τα καλύτερα που έχω φάει. Μαριναρισμένο εξαίσια (λένε ότι έχουν μια μυστική συνταγή... θα σας γελάσω, είναι μυστικό) ψημένο ακόμα καλύτερα, είχε κρατήσει όλους τους χυμούς του και μαζί με το λεμονάκι είχε κάνει μια πανδαισία, τόσο στο κρέας, όσο και στο ζουμί που έμεινε στο πιάτο. Τα κοτόπουλα επίσης φοβερά, από τα καλύτερα γενικά που έχω φάει, βέβαια προσωπικά τα χοιρινά μου άρεσαν περισσότερο. Αλλά αυτό είναι επιλογή προσωπική, ανάμεσα στα 2. Η Προβατίνα είναι καταπληκτική, με την ιδιαίτερη γεύση της να μη χάνεται από το μαρινάρισμα και το ψήσιμο (που είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις και μπράβο στον ψήστη) και για τους λάτρεις του κρέατος είναι κάτι που πραγματικά πρέπει να φάνε! Αν με ρωτήσετε για τη συνολική εμπειρία, θα σας πω ότι όχι μόνο είναι πολύ πάνω του μέσου όρου, αλλά σίγουρα στο τοπ 3 από άποψη ψησίματος και μαρινάδας. Φοβερή δουλειά.


Αλλά ακόμα και ο Παράδεισος έχει την λυπητερή του... Και αυτή ήρθε... και δε θα την έλεγα Αγγελική, αλλά σίγουρα δε μας έστειλε και στη κόλαση. Με όλα όσα πήραμε πήγε περίπου 6-7 ευρώ το άτομο. Δε το λες άσχημα για 10 σουβλάκια και 4 ορεκτικά. Να παρατηρήσω ότι εδώ λέω μέσο όρο, εγώ πλήρωσα κάτι παραπάνω γιατί πήρα έξτρα και πήρανε και 2 παιδιά κάτι κοκα κόλες, που δεν τις υπολογίζω. Εντάξει είναι μια σκάλα πάνω από ότι θα βρεις σε ένα σουβλατζίδικο, αλλά το φαγητό είναι αρκετές σκάλες πάνω από ότι θα φας σε σουβλατζίδικο. Για μένα προσωπικά είναι καλή τιμή και άλλωστε με 6 ευρώ... ούτε Burger δε τρως που λέει ο λόγος...

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί που δίνει έμφαση στο φαγητό του και μόνο, με καλή εξυπηρέτηση, σε σημείο ανύποπτο αλλά καλό (δεν είναι μακριά από το κέντρο της Αργυρούπολης, και με τα πόδια πας αν χρειαστεί), με φοβερό φαγητό και αρκετά καλές τιμές. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και να ενημερώσω όσους είναι κοντά ότι κάνει και delivery. Δε ξέρω αν θα πάω από εκεί, πάντως πιστεύω ότι το τηλέφωνό μου... θα το μάθουν καλά σε λίγο.

Αγγελικό καλαμάκι
Ελευθερίου Βενιζέλου 56, Αργυρούπολη