Είναι Κυριακή. Είμαι με Κοιλιόδουλο σε μια θεατρική παράσταση (ναι κάνουμε και τέτοια, δεν πάμε μόνο για φαΐ) και μετά λέμε, δεν πάμε να φάμε τίποτα; (εντάξει, δεν αιφνιδιάσαμε κανέναν). Είχαμε μερικές επιλογές έτοιμες, οπότε τελικά καταλήξαμε στην Κοταρού, γιατί δεν είμαστε τίποτα κότες εμείς!
Η Κοταρού είναι στο Φάληρο σε ένα σημείο με αρκετά μαγαζιά (έχουμε ήδη επισκεφτεί τρία, τον Ακάκιο, τον Κυρ-Αρίστο κεμπαμπτζίδικο και την μπακαλοταβέρνα, που για να μην μπλέκει κόσμο όπως εμάς έχει αλλάξει όνομα σε Κυρ Αντρίκος, ενώ λίγο πιο κάτω είναι το Αλλαντίν το λιβανέζικο), οπότε είναι γνώριμο σημείο για εμάς. Από την τελευταία φορά που πήγαμε... δεν άλλαξε τίποτα. Το πάρκινγκ εξακολουθεί να είναι περίεργο, όχι απαραίτητα δύσκολο, αλλά σίγουρα μερικές ημέρες θα χρειαστείτε λίγο χρόνο. Από την άλλη, έχει σίγουρα αρκετές επιλογές κοντά, όχι μόνο για φαγητό, αλλά και για ποτό και γενικά για εύκολο συνδυασμό για άλλες εξόδους.
Το μαγαζί είναι ένα... δεν ξέρω πως ακριβώς να το περιγράψω, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι ένα παραδοσιακό KFC. Παραδοσιακό επειδή έχει στολισμό ταβέρνας, χρωματιστός, ξύλινα τραπέζια και καρέκλες κτλ, KFC γιατί έχει μόνο επιλογές με κοτόπουλο (εκ του οποίου και το όνομα άλλωστε). Εδώ να παρατηρήσω ότι στην διακόσμηση κάπου υπήρχε και ένα γουρούνι... μας έμεινε απορία με τον Κοιλιόδουλο γιατί... Αλλά δεν βαριέσαι. Γενικά ο χώρος είναι ευχάριστος, λίγο στριμωγμένος μεν (θα εξηγήσω σε λίγο κάτι παραπάνω), αλλά η ατμόσφαιρα είναι ωραία για να κάτσεις να φας και να περάσεις τον χρόνο σου ευχάριστα.
Ο κατάλογος είναι αρκετά μεγάλος, γενικά οι επιλογές είναι πολλές, δυσκολεύοντας λίγο την τελική σου απόφαση, ενώ έχει από σκέτο κοτόπουλο τηγανητό, μέχρι burger και σάντουιτς κοτόπουλου. Εμείς αποφασίσαμε να πάρουμε μια μερίδα πατάτες με τσένταρ και μπέικον, μια τυροκαυτερή (πιστεύω πλέον πως αν κάνετε google την λέξη "Τυροκαυτερή" θα είμαστε σίγουρα στην πρώτη σελίδα αποτελεσμάτων με τόσες αναφορές), μπουτάκια κοτόπουλο τηγανητά και ένα κοτόπουλο "ξαπλωτό", δηλαδή ένα ολόκληρο κοτόπουλο στη σχάρα με μια ιδιαίτερα σάλτσα.
Στην κρίση, θα ξεκινήσω από την τυροκαυτερή που ήταν πάρα πολύ καλή. Παραδέχομαι ότι σε ένα τέτοιο μαγαζί περίμενα κάτι πολύ ελαφρύ, αλλά όχι, ήταν όσο καυτερή χρειαζόταν για να την εκτιμήσουμε ακόμα και εμείς που είμαστε κάπως αυστηροί κριτές σε κάτι τέτοιο. Οι πατάτες ήταν πολύ καλές, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το τσένταρ που ήταν πολύ καλής ποιότητας, ενώ τα μπούτια ήταν πάρα πολύ καλά ψημένα με την κρούστα σωστότατη και τραγανή. Και εδώ να πω ότι και τα μεγέθη των μερίδων ήταν αξιοπρεπέστατα, πήραμε την μεγάλη μερίδα με τα μπούτια κοτόπουλο, η οποία ήταν αξιοπρεπέστατη για δύο άτομα, ακόμα και για εμάς. Να πάω στο "ξαπλωτό" το κοτόπουλο, που επίσης ομολογώ ότι ήταν εξαιρετικό. Η σως με το λεμόνι του ταίριαζε άψογα και το ψήσιμο ήταν όσο έπρεπε να για κρατήσει χυμούς και γεύση.
Στο θέμα των τιμών, στο τέλος πληρώσαμε περίπου 45 ευρώ, δηλαδή 22,5 το άτομο χοντρικά. Από την μια θα το έλεγε κανείς πολύ, από την άλλη φάγαμε πάρα πολύ καλά (μέσα και τα νερά κτλ που πήραμε), ενώ κάνοντας μια γρήγορη σύγκριση, για να φας στο KFC έτσι, κάτω από 20 ευρώ δεν πέφτεις. Οπότε και η τιμή αξιοπρεπέστατη ήταν, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα και την ποσότητα του φαγητού.
Θα κλείσω με το μόνο μελανό σημείο της βραδιάς. Την εξυπηρέτηση, στην οποία έχω σοβαρό παράπονο. Αρχικά να αναφέρω ότι το μαγαζί, χωρίς να είναι γεμάτο, είχε αρκετό κόσμο, οπότε καταλαβαίνουμε ότι θα υπάρχει κάποια καθυστέρηση σε κάποια πράγματα, ανθρώπινο είναι. Ωστόσο, δίπλα μας και πίσω μας τα τραπέζια ήταν γνωστοί είτε του μαγαζιού, είτε του σερβιτόρου μας, με αποτέλεσμα να είναι μόνιμα εκεί αυτός και οι βοηθοί του και να πιάνουν κουβέντα, ενώ εμείς ψάχναμε άτομο για να μας φέρει ένα μπουκάλι νερό. Τελικά, για να καταλάβετε, χρειάστηκε να το πούμε στον μάγειρα από την open plan κουζίνα του μαγαζιού για να μας φέρουνε λίγο. Ένα ποτήρι που ζητήσαμε δεν ήρθε ποτέ, αλλά το πήραμε μόνοι μας από ένα άδειο τραπέζι. Γενικά η συμπεριφορά του συγκεκριμένου σερβιτόρου δεν μου άρεσε καθόλου, ειδικά όταν ήρθε για παραγγελία. Είναι δίπλα μου, μου λέει να του πω και την ώρα που μιλάω γυρνάει και πιάνει κουβέντα με τους πίσω, με γράφει κανονικά. Εκνευρίστηκα πάρα πολύ εκεί και είναι τυχερός που δεν είμαι άνθρωπος που κάνει σκηνές και θέματα. Άλλο παράδειγμα, το διπλανό μας τραπέζι πήρε ένα από τα Challenges του μαγαζιού (έχει διάφορα, μπορείτε να τα δείτε στο Tik Tok και το Instagram τους), το οποίο έρχεται σε μια μεγάλη πιατέλα, σαν κουπί. Επειδή τα τραπέζια είναι κάπως στριμωγμένα, δεν χωρούσε στο τραπέζι που είχανε τα παιδιά και το χερούλι τους κουπιού πέρασε στο δικό μας. Ενταξει, δεν θα λέγαμε τίποτα, συμβαίνουν αυτά, άλλωστε δεν μας ενοχλούσε ιδιαίτερα. Αυτό που πάλι με ενόχλησε είναι ότι οι σερβιτόροι ήρθαν, πέρασαν από πάνω μου, κούνησαν πράγματα στο τραπέζι μας για να κάνουν χώρο για το χερούλι και όχι μόνο δεν μας ρώτησαν, δεν μας είπαν ούτε ένα συγνώμη. Γενικά, η εξυπηρέτηση που έλαβα εκείνη την ημέρα ήταν πάρα πολύ κακή, στα όρια του να μην επιστρέψω πάλι στο μαγαζί. Ωστόσο, επειδή άνθρωποι είμαστε και έχουμε τις μέρες μας, πιστεύω ότι μια ακόμα ευκαιρία θα του δώσω, γιατί η αλήθεια είναι ότι το φαγητό του το αξίζει.
Ανακεφαλαιώνοντας ένα μαγαζί σε καλό σημείο, αν και με κάπως περίεργη κατάσταση στο παρκάρισμα, με ευχάριστη διακόσμηση και πολύ καλό φαγητό και αξιοπρεπείς τιμές. Έχω ένα σοβαρό παράπονο για την εξυπηρέτηση, ωστόσο θα του δώσω ακόμα μια ευκαιρία, γιατί μπορεί να έπεσα και στην ημέρα. Γενικά μια αξιοπρεπής επιλογή, ειδικά αν σας αρέσει το κοτόπουλο θα πρέπει να πάτε αρκετές φορές μέχρι να εξαντλήσετε όλες τις πιθανές επιλογές του.
Κοταρού
Ζησιμοπούλου 97, Παλαιό Φάληρο
