Μετά από μια σχετικά μεγάλη αδρανή περίοδο (να με συμπαθάτε αλλά γευσιχωσία στη μητέρα μου και στους φίλους που μας καλούσανε δε γίνεται να κάνουμε), επιστρέφουμε δημήτριοι την μέρα της ονομαστικής γιορτής του Αη Γιάννη, για να σας δώσουμε τα φώτα μας (ειρωνικά δε, μια μέρα μετά των Φώτων).
Μετά από αρκετό καιρό εκτός μάχης στη νυχτερινή μασασκέδαση, είπαμε να το κάψουμε λίγο και να πάμε σε ένα πολύ δημοφιλή προορισμό για νέους, χαβαλεδιάρηδες και ωραίους. Δηλαδή πήγαμε να τους σπάσουμε τη παρέα....ΧΑ! Πήγαμε στο Γκάζι...
Το μαγαζί να είμαι ειλικρινής δε το ήξερα, ας είναι καλά ο κοιλιόδουλος που τα ψάχνει κάτι τέτοια. Το μαγαζί λέγεται Τα μπριζολάκια και είναι στο Γκάζι πάνω στην Κωνσταντινουπόλεως πολύ κοντά στο μετρό, πράγμα που του δίνει ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Αν πάτε μόνο για φαγητό μπορείτε να πάτε με το μετρό και να επιστρέψετε νωρίς ώστε δε χρειάζεστε αυτοκίνητο, παρκάρισμα κτλ. Κυρίως το παρκάρισμα γιατί η περιοχή όπως ίσως θα ξέρετε έχει ένα ζωντανό δράμα κάθε βράδυ για το ποιός θα παρκάρει που (Για την ιστορία εγώ με την απίστευτη κωλοφαρδία που με διακρίνει στο Γκάζι πάρκαρα περίπου 100 μέτρα από το μετρό, 2 λεπτά αφού είχα φτάσει... ναι ναι το ξέρω, μη βρίζετε δε κάνει).
Δε μου είχαν πει κάτι για το μαγαζί πριν πάμε, οπότε ήμουν ελεύθερος να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα. Μόλις το είδα, χωρίς να πω ότι μου έκανε και καμία τρελή θετική εντύπωση, σκέφτηκα ότι σαν μαγαζί ήταν καλά φτιαγμένο. Ούτε πολύ φτιάξιμο, σαν γκόμενα που πάει στο Κιάμο, ούτε πολύ ατημέλητο στυλ, σαν κουτούκι που πάνε οι βαρύμαγκες του '80.
Με λίγα λόγια ένα μαγαζί ωραίο και με διακριτική αλλά καλή διακόσμηση, ότι πρέπει για να φας. Επιπλέον η μουσική είναι πολύ διακριτική, πρέπει δε (σύμφωνα με μερικούς ειδικούς στο τραπέζι) να έπαιζε ράδιο Μελωδία. Θα σας γελάσω, αλλά για να το λένε αυτοί.... Τέλος το μαγαζί ήταν άδειο εκείνη τη νύχτα, αλλά δικαιολογείται γιατί αφενός είναι νέο (2 μηνών αν άκουσα καλά) και αφετέρου ήταν μια νύχτα περίεργη με γιορτές κτλ, όπου οι περισσότεροι τρώνε σπίτι και μετά πάνε για ποτό, οπότε δε μπορώ να εκφέρω άποψη. Πάντως τα τραπέζια δεν είναι στριμωγμένα, έχω την εντύπωση ότι και γεμάτο να ήταν, δε θα είμασταν λιγότερο άνετοι.
Μια ελαφρά αρνητική εντύπωση, χωρίς να αμαυρώνει το μαγαζί, απλά είμαι περίεργος σε κάτι τέτοια, μου έκανε ο σερβιτόρος. Όχι δεν ήταν αγενής, το αντίθετο και πολύ εξυπηρετικό το παληκάρι. Απλά δεν είχε.... το look του σερβιτόρου. Δηλαδή αν δε φόραγε την ποδιά θα τον έκανα άνετα πελάτη. Από την άλλη το μαγαζί είναι αρκετά οικογενειακό, οπότε αυτό δεν είναι απαραίτητα στα πλην του. Απλά είναι κάτι που εμένα δε μου άρεσε, περί ορέξεως....
Πάμε τώρα στο φαγητό. Αυτό που δε χαρακτηρίζει το μαγαζί είναι η λέξη ποικιλία. Για την ακρίβεια ο κατάλογος (και το γενικό μενού προφανώς) έχει 3 σαλάτες, 6 ορεκτικά, 2 κυρίως πιάτα και 4-5 επιλογές για να πιείς. Και ο κατάλογος είναι ουσιαστικά μια σελίδα χαρτί, απλά εκτυπωμένη με άλλο χρώμα και σε χαρτί λίγο πιο σκληρό από το κλασσικό των επιστολών. Με λίγα λόγια ένα πράγμα που δεν έχει το μαγαζί είναι επιλογές.
Επειδή όμως το να έχεις 100 επιλογές και να είναι όλες μάπα δεν έχει νόημα, πάμε να δούμε το δια ταύτα! Το φαγητό... το οποίο παραδέχομαι ότι ήταν πολύ καλό. Τα ορεκτικά, που ήρθανε αρκετά γρήγορα, ήταν πολύ καλά, ούτε υπερβολικό λάδι στις σαλάτες, ούτε προτηγανισμένες πατάτες, γενικά θα ήταν τα ορεκτικά που θα ετοίμαζα σπίτι μου. Αν ήξερα να μαγειρεύω... καλά... τέλος πάντων καταλάβατε.
Για κυρίως πιάτο είχες 2 επιλογές, μπριζολάκια και μπιφτέκια. Φυσικά δοκίμασα και από τα 2 (για να δείτε τι κάνω για εσάς), και παραδέχομαι ότι ήταν καλοψημένα και ζουμερά, ακριβώς όπως μου αρέσουν. Με λίγα λόγια αν έχετε διαπιστώσει από τις κριτικές μου ότι έχουμε το ίδιο γούστο, μη διστάσετε, θα σας αρέσουν. Συνοδεύονταν με πατάτες, πάλι στο χέρι, οφείλω δε να παραδεχτώ ότι το πιάτο το καθάρισα τελείως σε ελάχιστο χρόνο.
Και τώρα ξέρω τι σκέφτεστε. Σπιτικό φαγητό, ωραίο μαγαζί, νόστιμα πιάτα και Γκάζι... η λυπητερή θα είναι πολύ.. λυπητερή... Ε λοιπόν όχι άπιστε αναγνώστη, για 7 κυρίως πιάτα, 2 σαλάτες, 3-4 ορεκτικά και κάμποσο κρασί (καλά να 'μαστε και να μας ζήσει ο εορτάζων) το μαλλί πήγε περίπου 80€. Προσωπικά με βάση το τι φάγαμε, την ποσότητα και την ποιότητα το θεωρώ πολύ καλή τιμή. Να παρατηρήσω προς τιμήν του μαγαζιού, ότι στο τέλος μετά από φαγητό κτλ κεράσανε και ένα μισόκιλο κρασί. Να ναι καλά οι άνθρωποι στην υγειά τους!
Κλείνοντας ένα ωραία διακοσμημένο μαγαζί, με καλό σέρβις (αν και είπαμε για το σερβιτόρο, είναι προσωπικό θέμα αυτό) και πολύ καλό φαγητό. Αν δε θέλετε ποικιλία και θέλετε απλά να φάτε καλά σαν σπιτικό φαγητό και σε πολύ καλές τιμές, θα σας το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Αν θέλετε κυριλέ και ποικιλία κτλ.... αφήστε το δε κάνει για εσάς.
Υ.Γ. Έχει κλείσει
Μετά από αρκετό καιρό εκτός μάχης στη νυχτερινή μασασκέδαση, είπαμε να το κάψουμε λίγο και να πάμε σε ένα πολύ δημοφιλή προορισμό για νέους, χαβαλεδιάρηδες και ωραίους. Δηλαδή πήγαμε να τους σπάσουμε τη παρέα....ΧΑ! Πήγαμε στο Γκάζι...
Το μαγαζί να είμαι ειλικρινής δε το ήξερα, ας είναι καλά ο κοιλιόδουλος που τα ψάχνει κάτι τέτοια. Το μαγαζί λέγεται Τα μπριζολάκια και είναι στο Γκάζι πάνω στην Κωνσταντινουπόλεως πολύ κοντά στο μετρό, πράγμα που του δίνει ένα επιπλέον πλεονέκτημα. Αν πάτε μόνο για φαγητό μπορείτε να πάτε με το μετρό και να επιστρέψετε νωρίς ώστε δε χρειάζεστε αυτοκίνητο, παρκάρισμα κτλ. Κυρίως το παρκάρισμα γιατί η περιοχή όπως ίσως θα ξέρετε έχει ένα ζωντανό δράμα κάθε βράδυ για το ποιός θα παρκάρει που (Για την ιστορία εγώ με την απίστευτη κωλοφαρδία που με διακρίνει στο Γκάζι πάρκαρα περίπου 100 μέτρα από το μετρό, 2 λεπτά αφού είχα φτάσει... ναι ναι το ξέρω, μη βρίζετε δε κάνει).
Δε μου είχαν πει κάτι για το μαγαζί πριν πάμε, οπότε ήμουν ελεύθερος να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα. Μόλις το είδα, χωρίς να πω ότι μου έκανε και καμία τρελή θετική εντύπωση, σκέφτηκα ότι σαν μαγαζί ήταν καλά φτιαγμένο. Ούτε πολύ φτιάξιμο, σαν γκόμενα που πάει στο Κιάμο, ούτε πολύ ατημέλητο στυλ, σαν κουτούκι που πάνε οι βαρύμαγκες του '80.
Με λίγα λόγια ένα μαγαζί ωραίο και με διακριτική αλλά καλή διακόσμηση, ότι πρέπει για να φας. Επιπλέον η μουσική είναι πολύ διακριτική, πρέπει δε (σύμφωνα με μερικούς ειδικούς στο τραπέζι) να έπαιζε ράδιο Μελωδία. Θα σας γελάσω, αλλά για να το λένε αυτοί.... Τέλος το μαγαζί ήταν άδειο εκείνη τη νύχτα, αλλά δικαιολογείται γιατί αφενός είναι νέο (2 μηνών αν άκουσα καλά) και αφετέρου ήταν μια νύχτα περίεργη με γιορτές κτλ, όπου οι περισσότεροι τρώνε σπίτι και μετά πάνε για ποτό, οπότε δε μπορώ να εκφέρω άποψη. Πάντως τα τραπέζια δεν είναι στριμωγμένα, έχω την εντύπωση ότι και γεμάτο να ήταν, δε θα είμασταν λιγότερο άνετοι.
Μια ελαφρά αρνητική εντύπωση, χωρίς να αμαυρώνει το μαγαζί, απλά είμαι περίεργος σε κάτι τέτοια, μου έκανε ο σερβιτόρος. Όχι δεν ήταν αγενής, το αντίθετο και πολύ εξυπηρετικό το παληκάρι. Απλά δεν είχε.... το look του σερβιτόρου. Δηλαδή αν δε φόραγε την ποδιά θα τον έκανα άνετα πελάτη. Από την άλλη το μαγαζί είναι αρκετά οικογενειακό, οπότε αυτό δεν είναι απαραίτητα στα πλην του. Απλά είναι κάτι που εμένα δε μου άρεσε, περί ορέξεως....
Πάμε τώρα στο φαγητό. Αυτό που δε χαρακτηρίζει το μαγαζί είναι η λέξη ποικιλία. Για την ακρίβεια ο κατάλογος (και το γενικό μενού προφανώς) έχει 3 σαλάτες, 6 ορεκτικά, 2 κυρίως πιάτα και 4-5 επιλογές για να πιείς. Και ο κατάλογος είναι ουσιαστικά μια σελίδα χαρτί, απλά εκτυπωμένη με άλλο χρώμα και σε χαρτί λίγο πιο σκληρό από το κλασσικό των επιστολών. Με λίγα λόγια ένα πράγμα που δεν έχει το μαγαζί είναι επιλογές.
Επειδή όμως το να έχεις 100 επιλογές και να είναι όλες μάπα δεν έχει νόημα, πάμε να δούμε το δια ταύτα! Το φαγητό... το οποίο παραδέχομαι ότι ήταν πολύ καλό. Τα ορεκτικά, που ήρθανε αρκετά γρήγορα, ήταν πολύ καλά, ούτε υπερβολικό λάδι στις σαλάτες, ούτε προτηγανισμένες πατάτες, γενικά θα ήταν τα ορεκτικά που θα ετοίμαζα σπίτι μου. Αν ήξερα να μαγειρεύω... καλά... τέλος πάντων καταλάβατε.
Για κυρίως πιάτο είχες 2 επιλογές, μπριζολάκια και μπιφτέκια. Φυσικά δοκίμασα και από τα 2 (για να δείτε τι κάνω για εσάς), και παραδέχομαι ότι ήταν καλοψημένα και ζουμερά, ακριβώς όπως μου αρέσουν. Με λίγα λόγια αν έχετε διαπιστώσει από τις κριτικές μου ότι έχουμε το ίδιο γούστο, μη διστάσετε, θα σας αρέσουν. Συνοδεύονταν με πατάτες, πάλι στο χέρι, οφείλω δε να παραδεχτώ ότι το πιάτο το καθάρισα τελείως σε ελάχιστο χρόνο.
Και τώρα ξέρω τι σκέφτεστε. Σπιτικό φαγητό, ωραίο μαγαζί, νόστιμα πιάτα και Γκάζι... η λυπητερή θα είναι πολύ.. λυπητερή... Ε λοιπόν όχι άπιστε αναγνώστη, για 7 κυρίως πιάτα, 2 σαλάτες, 3-4 ορεκτικά και κάμποσο κρασί (καλά να 'μαστε και να μας ζήσει ο εορτάζων) το μαλλί πήγε περίπου 80€. Προσωπικά με βάση το τι φάγαμε, την ποσότητα και την ποιότητα το θεωρώ πολύ καλή τιμή. Να παρατηρήσω προς τιμήν του μαγαζιού, ότι στο τέλος μετά από φαγητό κτλ κεράσανε και ένα μισόκιλο κρασί. Να ναι καλά οι άνθρωποι στην υγειά τους!
Κλείνοντας ένα ωραία διακοσμημένο μαγαζί, με καλό σέρβις (αν και είπαμε για το σερβιτόρο, είναι προσωπικό θέμα αυτό) και πολύ καλό φαγητό. Αν δε θέλετε ποικιλία και θέλετε απλά να φάτε καλά σαν σπιτικό φαγητό και σε πολύ καλές τιμές, θα σας το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Αν θέλετε κυριλέ και ποικιλία κτλ.... αφήστε το δε κάνει για εσάς.
Υ.Γ. Έχει κλείσει
Τα Μπριζολάκια
(σταθμός Μετρό Κεραμεικός)
Κωνσταντινουπόλεως, Γκάζι