Η επέτειος μιας ιερής σχέσης

Γιορτάζουμε δέκα (10) χρόνια! Ναι, πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια από τότε που φτιάξαμε αυτό εδώ το blog μαζί με τον Ζαμπόνις και τον Χοιρομέρις. Φυσικά δε θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο παρά να το γιορτάσουμε, με τι άλλο, με φαΐ! Όλοι οι καλοί, σχεδόν, χωρέσανε. Φέτος την επετειακή μας Γευσιχωσία την γράφει η Έφεση. Η Έφεση είναι μία νέα, ωραία, φέρελπις δικηγόρος η οποία έχει έφεση στο καλό φαγητό. Διττό το νόημα της λοιπόν. Σας αφήνω όμως εγώ και σας παραδίδω στα μαγικά χεράκια της.

Αυτή την Τετάρτη την περιμέναμε πολύ καιρό τώρα. Αν οι Γευσιχώστες οργανώσουν κάτι, φαγητό δηλαδή, δεν χωράνε “πιστόλια”. Κι αν είσαι από αυτούς του “healthy lifestyle”, τα ξεχνάς αυτά για ένα βράδυ βρε παιδί μου. Οι επιλογές μας, πρέπει να γεμίζουν τη ζωή μας με στιγμές που ξυπνούν τις αισθήσεις μας. Έτσι, λοιπόν, οι δικές μας επιλογές, μας συγχρόνισαν και βρεθήκαμε όλοι στο ίδιο τραπέζι για την επετειακή γευσιχωσία. Κι όταν λέω όλοι εννοώ Κοιλιόδουλος, Ζαμπόνις, Ακόρεστος Μουσικάντης, ΓεωΠόνος, Γλυκιά Επιρροή, Μέρι Eatmas και η υποφαινόμενη. Δέκα χρόνια κλείνουν τα παιδιά! Ας δούμε, όμως, αν αυτή τη βραδιά τη συνόδεψε απλώς κάτι ή… (χμμμ) ο χαρακτηρισμός στο συμπέρασμα.

 

"Μεζεδοποιήματα". Ακούγοντας το όνομα, στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα ενός παραδοσιακού μεζεδοπωλείου. Με έναν μάγειρα που βάζει όλη του την τέχνη για να προσφέρει περιποιημένους, φρέσκους μεζέδες. Ευτυχώς, δεν αφήνω τις προσδοκίες μου να με επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό.

 

Το συγκεκριμένο μαγαζί, δεν είχε την εικόνα ενός παραδοσιακού μεζεδοπωλείου. Στον χώρο κυριαρχούσε το καθαρό λευκό και τα καλοστημένα τραπέζια, που μαρτυρούν την προσπάθειά του να δείχνει λίγο πιο κυριλέ. Παρόλο που η μπροστινή πλευρά βλέπει στη λεωφόρο, η πίσω είναι πιο χωμένη στο στενό, διακοσμημένη με μια ταπετσαρία κισσού για φόντο, παραπέμποντας σε βεράντα κήπου. Μαγαζί γωνία βλέπετε. Με πολύ εύκολο πάρκινγκ, τουλάχιστον όταν πήγαμε εμείς. Η μουσική δε θα σας απογοητεύσει. Ελληνικά τραγούδια, που ταιριάζουν για να απολαύσεις έντεχνες συνταγές, χωρίς πολλή βαβούρα. Ίσως η παραδοσιακή φορτωμένη διακόσμηση ταβέρνας, να ήταν και περιττή. Οι άνθρωποι του μαγαζιού μας έκαναν να νιώσουμε οικεία και να αφεθούμε στην εξυπηρέτησή τους.

 

Με το που καθίσαμε, το τραπέζι ξεκίνησε πολύ δυναμικά. Ζεστές πιτούλες και σως γιαουρτιού, με άνηθο και καρότο. Ο άνηθος κάνει πάντα τη διαφορά! Για κρασάκι, επιλέξαμε το λευκό. Προσωπικά, κρατώ επιφυλάξεις για το λευκό κρασί. Συνήθως άνοστο και ξηρό. Αλλά εδώ μάλιστα! Κοντά στα αρώματα και τη γεύση της Μαλαγουζιάς, δροσερό και σερβιρισμένο σε κρυστάλλινα μπουκαλάκια, με αρχοντικό αέρα. Ο κατάλογος του μενού, όχι πολύ φορτωμένος, αλλά ούτε και μικρός. Σου προτείνουν συγκεκριμένες σπεσιαλιτέ, κι ελπίζεις να σημαίνει πως ξέρουν τι ξέρουν να φτιάχνουν.

 

Προσπαθήσαμε να συγκρατήσουμε την κοιλιοδουλεία μας ή τον Κοιλιόδουλο, όπως το πάρει κανείς. Έτσι, από σαλάτες, παραγγείλαμε την ομώνυμη του μαγαζιού «Μεζεδοποιήματα» κι έναν ντάκο, όπου ήταν κι ο νικητής. Δροσερός, με ψιλοκομμένη ντομάτα, ημίσκληρη φέτα, όχι πολύ αλμυρή, χωρίς πολύ λάδι και με κάπαρη στην κορυφή. Η σαλάτα του μαγαζιού ήταν μια ικανοποιητική πράσινη ανάμικτη σαλάτα, με απαλό γλυκόξινο dressing, ψιλοκομμένα φιλετάκια κοτόπουλο και χοντροκομμένες φλοίδες παρμεζάνας.

 

Συνεχίσαμε με ντολμαδάκια που μόνο γιαλαντζί δεν ήταν. Καθόλου στεγνά, με μια απαλή λεμονάτη γεύση. Μπουκίτσα και κάτω. Δεν χρειαζόντουσαν κάποια συνοδευτική σάλτσα (ίσως να υπολογίζουν και το αρχικό ντιπ με το κουβέρ). Ούτε το αγαπημένο σαγανάκι φέτα με σουσάμι και μέλι μας απογοήτευσε. Ωστόσο, η τυροκαυτερή, έμοιαζε πιο πολύ με μια απαλή μους φέτας, λίγο πιο πικάντικη (επειδή έχω και μια ανοσία σε αυτά).

 

Στην πορεία, φάνηκε πως ο βαθμός δυσκολίας για το μάγειρα ανέβηκε. Πολλές διακοπές ρεύματος, αλλά σε κάθε αναβόσβησμα, να σου κι ένα νέο πιάτο κρεατικών. Σχετικά γρήγορη εξυπηρέτηση δηλαδή. Το μαγαζί είχε καταλάβει την επιθυμία μας να τα δοκιμάσουμε όλα. Έτσι, το αφεντικό μερίμνησε να μας φέρνουν το κάθε είδος ξεχωριστά και σε μεγαλύτερες ποσότητες, απ΄ ό,τι σε μια ποικιλία. Φυσικά η κάθε μερίδα, είχε και τη γαρνιτούρα της, με τον πουρέ να ξεπερνά το απλό ρύζι και τις σκέτες αραβικές πίτες στον πάτο κάθε πιάτου. Τα μπιφτεκάκια, δεν ήταν μια εντυπωσιακή είσοδος. Μαλακά, με καλό κρέας, αλλά χωρίς να σου μένει αξέχαστη η γεύση τους. Αν θέλετε κάτι πιο ξεχωριστό, τότε σίγουρα, να μην παραλείψετε τα μπριζολάκια και το κοτόπουλο στη σούβλα. Όλα μαριναρισμένα, τρυφερά και ζουμερά. Μας έκανε εντύπωση το πόσο γευστικό είχαν το λευκό κρέας, ώστε να βάζει κάτω και τα υπόλοιπα. Συμφώνησαν και οι φαν της πιο βαριάς διατροφής.

 

Μερικές αντίστροφες μετρήσεις μετά (εορταστικό άλλωστε το τραπέζι) και, τσουπ, ανάβουν πάλι τα φώτα, και να σου και οι κολοκυθοκεφτέδες! Ευτυχώς, η κουζίνα, ανταπεξήλθε τον άθλο και δε μου έμεινε μόνο η όρεξη γι΄ αυτόν το μεζέ. Πολύ καλά τηγανισμένοι και αφράτοι. Στο μεταίχμιο, όμως, για ένα ακόμα πιο τρελό πιάτο, να σου και τα κεράσματα μας. Λαχματζούν και μια παραλλαγή του παραδοσιακού καγιανά, με αβγά μάτια, τηγανητές πατάτες και πλούσια σάλτσα ντομάτας. Οφείλω να ομολογήσω, πως τα μικρά λαχματζούν, αν κι ακούγονται απλά, έκρυβαν μια μικρή τσαχπινιά μυρωδικών στη σάλτσα τους, που απογείωναν αυτό το απλό ορεκτικό.

 

Κι αφού μας άνοιξε η όρεξη με το τελευταίο, καταλαβαίνω πως ο Κοιλιόδουλος έχει την ίδια ιδέα με εμένα, ένα κεμπάπ γιαουρτλού. Η υπομονή, είναι χρυσός! Κι έτσι ο μάγειρας, όχι μόνο μας έφερε το θεϊκό αυτό πιάτο, αλλά τιθάσευσε τη σχάρα ώστε να μας φέρει, παρά τις διακοπές, κι ένα τρυφερότατο, κοκκινισμένα μαριναρισμένο μοσχαράκι στη σούβλα. Έλιωνε στο στόμα…

Ποιος είπε ότι σκάσαμε; Για τα γλυκά, πάντα υπάρχει μια θέση δίπλα στην καρδιά! Οι επιλογές στο μαγαζί είναι δύο. Είτε χαλβάς σιμιγδαλένιος με παγωτό βανίλια να ξεπηδάει από το κέντρο του, είτε ο κλασικός κορμός σοκολάτας, με το παγωτάκι του για συντροφιά. Ο κορμός δε χάνει, σχεδόν, ποτέ. Ο χαλβάς από την άλλη, εγώ προσωπικά θα τον προτιμούσα με παγωτό καϊμάκι. Η αντίθεση κρύου ζεστού υπήρχε, πάντως.

 

Συνοψίζοντας, το επίθετο, που έψαχνα από την αρχή, δεν το βρήκα. Ήταν από εκείνες τις γαστρονομικές εμπειρίες, που σε αφήνουν γεμάτους από ποικιλία συναισθημάτων. Ούτε και οι τσέπες σας θα αδειάσουν. Αν και είχαμε τα τυχερά μας, βγήκε γύρω στα 13 ευρώ στον καθένα, σε μια παρέα εφτά Γευσιχωστών. Πολύ τίμιο. Ακόμα κι αν έχετε μέτρο, μίζερα δε θα φάτε. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα καταλήξω στην φράση «τα φαινόμενα απατούν». Καθώς ψάχνετε για μια μικρή απόδραση, μη διστάσετε να ψάξετε γι΄ αυτό το απλό μαγαζί επί της λεωφόρου Σοφοκλή Βενιζέλου. Θα νιώσετε σαν στο σπίτι σας!

Μεζεδοποιήματα
Λεωφ. Σοφοκλή Βενιζέλου 35,
Ηλιούπολη

Μια νύχτα στα Μπρουσκούνια

Πως λέμε μια νύχτα στα μπουζούκια; Ε, καμιά σχέση. Γιατί για να πας στα μπουζούκια θες ένα σκασμό λεφτά ενώ στα Μπρουσκούνια θα τη βγάλεις αρκετά φτηνά. Το εν λόγω μαγαζί βρίσκεται στην πολύ όμορφη κεντρική πλατεία του Υμηττού, ελάχιστα χωμένο σε έναν πεζόδρομο οπότε σαν σημείο είναι και πολύ κεντρικό αλλά και πολύ ήσυχο. Πάρκινγκ θα ψάξετε λίγο στα γύρω στενά, εγώ βρήκα πολύ εύκολα. Σίγουρα γύρω απ' την πλατεία υπάρχουν κι άλλες επιλογές για καφέ, ποτό και φαγητό.

Σαν χώρος είναι προσεγμένος, με ξύλινα τραπέζια ενώ ο εσωτερικός χώρος είναι βαμμένος γκρι και λευκός ενώ ο κεντρικός φωτισμός είναι μερικές λάμπες που κρέμονται από μία παλιά ακτίνα ποδηλάτου. Σαν εξυπηρέτηση τώρα κανένα παράπονο δεν έχω, ήταν πολύ ευγενικοί και γρήγοροι στην εξυπηρέτηση τους.

Το μενού περιλαμβάνει επιλογές από σαλάτες, λίγα ορεκτικά, πολλούς μεζέδες, κρασιά, μπύρες, τσίπουρα κλπ.
Εμείς, εγώ και ένας φίλος δηλαδή, παραγγείλαμε μία μπρουσκουνοσαλάτα, ένα τζατζίκι, μία πατάτες τηγανητές, ένα λουκάνικο ξιδάτο Κρήτης, μία τηγανιά χοιρινή κι ένα σαγανάκι με μέλι και σουσάμι.

Η σαλάτα είναι η πιο εντυπωσιακή σε μέγεθος και περιέχει μαρούλι, ρόκα, κρουτόν, μπέικον και βαλσάμικο. Πολύ γευστική και υπεραρκετή για 4 άτομα. Οι πατάτες πραγματικά φρέσκιες, φαίνονταν κι από το πώς ήταν κομμένες, με την ιδανική ποσότητα λαδιού έρχονται στη σέσουλα. Το τζατζίκι χωρίς να είναι κακό δε με ενθουσίασε, θα το ήθελα να είναι πιο τζατζίκι δηλαδή, κι όχι σως γιαουρτιού με μυρωδικά. Επίσης το λουκάνικο δε με τρέλανε, ενώ σαν ψήσιμο ήταν καλό, ίσως να προτιμούσα το χωριάτικο αλλά ας όψεται ο φίλος. Σίγουρα η πιο μικρή μερίδα που ήρθε στο τραπέζι. Η τηγανιά (ικανοποιητική μερίδα) ήταν πολύ ωραία με το κρέας να λιώνει στο στόμα ενώ αποκάλυψη ήταν το σαγανάκι, εξαιρετική ποιότητα, πολύ σωστά τηγανισμένο και έδενε πολύ ωραία με το μέλι. Να φανταστείτε ήταν τόσο "χάλια" που πήραμε και δεύτερο.

Όσον αφορά το λογαριασμό, μαζί με μία μπύρα και το κουβέρ, δώσαμε 31€, ενώ προς τιμήν του το μαγαζί μας κέρασε και το δεύτερο σαγανάκι αλλά και γλυκό κορμό στο τέλος για την επίγευση.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ κεντρικό σημείο, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα στο παρκάρισμα, εξαιρετική εξυπηρέτηση και ποιότητα, διάφορα μεγέθη σε μερίδες αλλά πολύ οικονομικές τιμές.

Υ.Γ. Απ' ότι μάθαμε το χειμώνα κάνει και live οπότε θα είναι μία καλή ευκαιρία να πάρω τον Ζαμπόνις και να πάμε.

Τα Μπρουσκούνια
Αποστόλων Πέτρου και Παύλου 1,
(Κεντρική Πλατεία) Υμηττός

ΟΙ τούρτες του χασάπη

Παρασκευή βράδυ και με τον Ζαμπόνις μας έχει πιάσει μία λιγουρίτσα. Αποφασίζουμε να βγούμε για φαγητό (Τι περίεργο!).

Μαζί μας στην παρέα είναι και ο Χοιρομέρις. Για όποιον μας διαβάζει από την αρχή, εδώ και δέκα χρόνια δηλαδή, ξέρετε ποιος είναι. Για τους νεότερους θα αναφέρω ότι είναι το τρίτο ιδρυτικό μέλος μαζί με εμένα και τον Ζαμπόνις. Με τον Χοιρομέρις είχαμε να βρεθούμε πολύ καιρό. Πόσον καιρό έχετε να μας διαβάσετε; Ε τόσον καιρό είχαμε και εμείς να συναντηθούμε όλοι μαζί. Ας όψονται άλλες υποχρεώσεις που μας περιορίζουν τον ελεύθερο μας χρόνο. Τι καλύτερη ευκαιρία λοιπόν να γιορτάσουμε την επανένωση στο καινούργιο Butcher's burger & steak house που άνοιξε στην Ηλιούπολη. Για όποιον δεν το ξέρει είναι η νεότερη προσθήκη στην αλυσίδα (πλέον) καταστημάτων εστίασης που ξεκίνησε από το Χαλάνδρι με τα διάσημα burgers - "τούρτες".

Σαν περιοχή είναι ακριβώς στην κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης (εκεί που βρισκόταν το Μπεργκεράδικον) οπότε δε θα δυσκολευτείτε καθόλου να το βρείτε αλλά λίγο ψάξιμο για να παρκάρετε θα το χρειαστείτε. Εκεί τριγύρω έχετε πολλές ακόμα επιλογές όπως για καφέ και για παγωτό.

Σαν χώρος είναι αρκετά ωραίος με το ξύλο να κυριαρχεί αποπνέοντας μία αίσθηση ζεστασιάς ενώ οι σερβιτόροι είναι ευγενικοί, εξυπηρετικοί και σε ρωτάνε αν θέλεις νερό εμφιαλωμένο ή βρύσης κάτι που θα έπρεπε να κάνουν σε κάθε μαγαζί και μπράβο τους.

Πάμε και στο μενού το οποίο περιλαμβάνει πολλές επιλογές σε σαλάτες, ορεκτικά, του χασάπη (steaks) και φυσικά το κυρίως πιάτο που δε θα μπορούσε να είναι άλλο από burgers φυσικά, σε Medium, Large, XLarge, XXXLarge και XXXXXXLarge μεγέθη. Το σίγουρο είναι ότι θα βρεις κάτι που να σου αρέσει. Εμείς πήραμε ένα ορεκτικό με jalapenos, ένα φιλέτο κοτόπουλου με ατομική σαλάτα (Χοιρομέρις) ενώ εγώ με τον Ζαμπόνις μοιραστήκαμε ένα XXXL Hannibal burger. Η αλήθεια είναι ότι δε θέλαμε να το ξεφτιλίσουμε αν και θα μπορούσαμε.

Για την ιστορία το ορεκτικό με τα jalapenos ήταν καυτερό τόσο όσο, το φιλέτο κοτόπουλου ήταν νόστιμο και χορταστικό (αν είσαι λιτοδίαιτος) ενώ το burger μας με 5 μπιφτέκια, bacon, cheddar και τηγανητό αυγό ήταν εντυπωσιακό σε μέγεθος και πολύ γευστικό. Μεγάλη μαγκιά θεωρώ ότι σε ρωτάνε πως θέλεις ψημένο το μπιφτέκι και στο φέρνουν ακριβώς όπως το ζήτησες. Και στον κατάλογο σου προτείνει να το ζητήσεις medium - well.

Πάμε και στην λυπητερή τώρα, για αυτά που πήραμε συν μία μπύρα δώσαμε 47€. Να αναφέρω ότι μόνο το burger έκανε 23€ και αν και πρέπει να έχει αυξήσει τις τιμές του σε σχέση με παλαιότερα παραμένει τίμιο.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ κεντρικό σημείο, με ένα θεματάκι στο παρκάρισμα, καλό σέρβις, εξαιρετικό φαγητό, μεγάλες έως τεράστιες μερίδες και λίγο τσιμπημένες αλλά πραγματικά τίμιες τιμές για αυτό που προσφέρει.

Υ.Γ.  Είμαστε πολύ υπερήφανοι που πλέον μπορούμε να σας παρουσιάσουμε τον ύμνο των Γευσιχωστών! Είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε αποκλειστικά για εμάς. Εντάξει, για εμάς δε γράφτηκε αλλά μας εκφράζει τόσο πολύ που το υιοθετήσαμε σαν επίσημο ύμνο μας. Ευχαριστούμε τον θεό που το έγραψε! Ελπίζουμε κάποια στιγμή να τον γνωρίσουμε και από κοντά για να τον ευχαριστήσουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=JWkVII6ijuM

Butcher's burger & steak house
Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως 10-12
(Κεντρική Πλατεία) Ηλιούπολη