23/4/18

Ακάκιος και τα μακαρόνια δεν είναι ρίσκο...

Πέντε άτομα και ένα σκυλί μπαίνουν σε ένα μαγαζί. Θα μπορούσε να είναι είτε ανέκδοτο είτε ταινία τρόμου. Τελικά ήταν ταινία τρόμου. Γιατί 2 από τους 5 ήταν Γευσιχώστες (και ένας guest) και το μαγαζί ήταν ο Ακάκιος το Μακαρονάδικο, οπότε ο Σεφ... ας πούμε ότι πάει σε ψυχίατρο πλέον.

Ακάκιος Μακαρονάδικο λοιπόν και η περιοχή μας είναι λίγο πολύ γνωστή. Βασικά αν έχετε διαβάσει τα δύο άρθρα για τους Κυρ-Αρίστους, είναι δίπλα τους. Οπότε για την περιοχή τα ξέρετε, αν δεν τα ξέρετε να τα διαβάσετε.

Πάμε στο ίδιο το μαγαζί. Λένε ότι η πρώτη εντύπωση είναι πολύ σημαντική για το αν θα σου αρέσει κάτι ή όχι. Δε μπορώ να πω αν αυτό που θα δείτε σας αρέσει, είμαι σίγουρος όμως ότι θα σας τραβήξει το ενδιαφέρον. Το πρώτο πράγμα που βλέπεις στην είσοδο του μαγαζιού είναι ένα... μανουάλι...

Για όσους δεν έχουν καταλάβει το λογοπαίγνιο του τίτλου, αφού έρθουν με τον κηδεμόνα τους (γιατί λογικά είναι σε ηλικία... δε θέλω να το σκέφτομαι), ο Ακάκιος είναι μοναχός, κατά συνέπεια το στήσιμο του μαγαζιού παραπέμπει σε μοναστήρι. Ακόμα και οι σερβιτόροι είναι ντυμένοι με (τρέντι) περιβολή μοναχού. Βέβαια εκτός του ότι το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο, μου άρεσε και πολύ. Επιπλέον υπάρχει και μια σειρά (κυριολεκτικά) τραπεζιών έξω, όπου καθήσαμε εμείς. Δυστυχώς, αν και τα μέσα τραπέζια δείχνουν πολύ άνετα, λόγω έλλειψης χώρου τα τραπέζια έξω είναι λίγο στριμωγμένα.

Εδώ θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στο προσωπικό. Όχι απλά υπέρ του δέοντος εξυπηρετικό, αλλά άψογο. Επειδή είδανε ότι είμαστε λίγο στριμωγμένοι (και μας είδαν και φαγανούς από την παραγγελία) άνοιξαν την τζαμαρία του μαγαζιού για να φέρουν έξω τραπέζι για να είμαστε πιο άνετοι. Επιπλέον ήταν εξυπηρετικότατοι και απέναντι στον αγαπημένο τετράποδο φίλο μας, που πήρε αρκετούς μεζέδες... ο μούργος...

Πάμε τώρα στις επιλογές και μπορώ να πω ότι το πρώτο μεγάλο συν το μαγαζί το πήρε μόλις έφερε τον κατάλογο. Όχι μόνο ότι ο ίδιος ο κατάλογος ήταν απλός μεν (φανταστείτε ένα χαρτόνι με μεταλλικές γωνίες σε μέγεθος Α4 αλλά σχεδιασμένος ωραία), ούτε μόνο ότι είχε πολλές επιλογές. Θα σας πω το εξής. Ήμασταν 5 άτομα φαγανά (πολύ φαγανά) και δεν ξέραμε τι να πρωτοπάρουμε. Η επιλογή μερικές φορές γινότανε πραγματικά στη τύχη, ή σε ότι έπεσε στο μάτι του καθενός πρώτα.

Αλλά ωραία τα πολλά υποσχόμενα, το θέμα είναι και να αξίζουνε... Σημειώστε παραγγελία. 1 αυγό καγιανά (με φέτα και λίγο καυτερό και κομμάτια κρέας), 1 πεϊνιρλί με αυγό, 1 πίτσα καισαρείας και 1 πίτσα ελληνικών αλλαντικών ήταν τα ορεκτικά. Για κυρίως πήραμε 1 παπαρδέλες με τυρί και κοτόπουλο, 1 μακαρόνια με καπνιστό χοιρινό, 1 μακαρόνια γιαουρτλού, 1 σκορδομακαρονάδα και 1 μακαρόνια με μπιφτέκι. Θα πω όσο πιο απλά μπορώ τα εξής: Ο Καγιανάς ήταν μακράν το αγαπημένο μας πιάτο, όχι απλά εξαφανίστηκε, ακόμα δε κατάλαβε τι του ήρθε κι από που. Πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε να το πάρουμε για κυρίως την επόμενη φορά. Το πεϊνιρλί χωρίς να είναι κακό, είναι πρόβλημα να κοπεί στα πέντε, λόγω της ύπαρξης του αυγού στο κέντρο. Αλλά ήταν πολύ καλό και θα ήταν ακόμα καλύτερο αν χωριζόταν στα δύο (ή καθόλου) αντί για τα πέντε. Οι πίτσες με λεπτή ζύμη (ιταλικό στυλ) και έντονη γεύση των υλικών, πραγματικά πολύ καλές και καλά ψημένες με υλικά φρέσκα. Όσο για τις μακαρονάδες... εντάξει πάντα υπάρχουν προσωπικές εκτιμήσεις, αλλά αυτή τη φορά ήταν μόνο αυτό. Προσωπικό γούστο. Τα πάντα ήταν άψογα και μπορώ να πω ότι είναι από τα καλύτερα μαγαζιά του είδους που έχω πάει (χτυπάει τριάδα), σίγουρα το καλύτερο που έχω πάει πρόσφατα. Προσωπικές επιλογές (εντάξει λίγο πολύ όλοι συμφωνήσαμε) ήταν η σκορδομακαρονάδα (που φυσικά είχα πάρει εγώ...) και η μακαρονάδα γιαουρτλού που πήρε ο φίλος από τα παλιά Θάνατος από Ψηλά. Τα υπόλοιπα τρία πιάτα φυσικά (τα δοκίμασα) ήταν στο ίδιο ψηλό επίπεδο, απλά αυτές ήταν οι προσωπικές μου προτιμήσεις. Να προσθέσω και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό για εμένα. Οι μερίδες, αν και στην αρχή δεν μας γεμίσανε 100% το μάτι, ξεγελάνε. Είναι ικανοποιητικές, ο λόγος που πήραμε τόσα πράγματα είναι... ε βασικά είμαστε φαγανοί, τι θέλετε τώρα; Αλλά πραγματικά, οι μερίδες του μαγαζιού είναι άξιες και δεν πάτε για μια γεύση, πάτε για φαγητό.

Και τώρα... ήρθε η ώρα... λογαριασμός. Έχουμε και λέμε. 5 μακαρονάδες, 2 ορεκτικά, 2 πίτσες, κάτι κοκα κόλες, κρασί, 2 νερά. Βάλτε και 1 λεμοντσέλο και 1 μαστίχα (άλλο 1 λεμοντσέλο κέρασε το μαγαζί). Στο σύνολο πήγε περίπου 25€ το άτομο. Δεν το λες φτηνό, αλλά να πούμε την αλήθεια με βάση τα όσα βλέπουμε αλλά και τα όσα φάγαμε, είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Να πω εδώ ότι το γενικό επίπεδο τιμών στο μαγαζί είναι αρκετά ικανοποιητικό, αφού θυμάμαι ότι μακαρονάδα με θαλασσινά που αλλού έχω δει και 20€ και περισσότερο, εκεί την βρήκαμε περίπου 15. Μόνο από αυτό πιστεύω ότι καταλαβαίνετε.

Ανακεφαλαιώντας, ένα μαγαζί σε περιοχή γνωστή και όπως δείχνει αναπτυσσόμενη (;), με πολύ καλό χώρο και διακόσμηση, άψογη εξυπηρέτηση και πάρα πολύ καλό φαγητό. Στις τιμές του μπορεί να μην το λέει κανείς φτηνό, αλλά εγώ πιστεύω ότι αξίζει τα χρήματα που θα δώσεις. Πιστεύω ότι οι Γευσιχώστες θα το επισκεφτούν ξανά με ακόμα μεγαλύτερη παρέα.

Μακαρονάδικο ο Ακάκιος
Αγίας Τριάδος 1, Παλαιό Φάληρο