Και ναι επιστρέψαμε. Και ναι μπήκαμε με φόρα στα ψητά γιατί τέτοιοι είμαστε.
Μετά από πολύ καιρό και με ευκαιρία κάτι σχέδια που ακυρώθηκαν, λέμε με Κοιλιόδουλο να πάμε σε ένα μαγαζί με πολλά υποσχόμενο όνομα και φήμη. Το "Έμπα στο Ψητό" βρίσκεται στην Αργυρούπολη (υπάρχει άλλο ένα στον Υμηττό, δεν είμαι σίγουρος τι είδους σχέση υπάρχει, αλλά σίγουρα υπάρχει) και συγκεκριμένα στην πλατεία Ανεξαρτησίας όπως είναι το επίσημο όνομα της ή του "208" όπως την λένε οι κάτοικοι. Το σημείο είναι γενικά ωραίο και μάλιστα έχει ακριβώς απέναντι ένα μεγάλο πάρκο, πολύ ωραίο για βόλτα με οικογένεια ή φίλους. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για νυχτερινή διασκέδαση άμεσα κοντά, αλλά το κέντρο της Αργυρούπολης και της Ηλιούπολης είναι αρκετά κοντά, οπότε μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος στο πήγαινε-έλα, αλλά μπορείτε εύκολα να το συνδυάσετε με κάποια ακόμα έξοδο. Στο θέμα του πάρκινγκ, χωρίς τα πράγματα να είναι τρομερά δύσκολα, ίσως έχετε ένα μικρό θέμα, ανάλογα την ημέρα. Εμείς βρήκαμε απέξω... αλλά άλλο εμείς...
Το μαγαζί είναι ένα διακριτικά, αλλά με γούστο, διακοσμημένο γωνιακό κατάστημα. Η αλήθεια είναι ότι η διακόσμηση και το περιβάλλον θα σας περάσει λίγο αδιάφορο, προσωπικά το βρήκα ευχάριστο σαν χώρο για φαγητό, αλλά αν δίνετε μεγάλη σημασία στην διακόσμηση, δεν είναι για εσάς.
Από την άλλη, αν δίνετε σημασία στο φαγητό, μάλλον είναι. Και άλλωστε, αν δεν δίνατε σημασία στο φαγητό, εμάς θα διαβάζατε; Πάμε, λοιπόν, στον κατάλογο, ο οποίος είναι ιδιαίτερα πρακτικός, γιατί είναι τυπωμένος στο χαρτί που σας φέρνουν μπροστά σας για να φάτε. Και έχει και αρκετή ποικιλία, μπορώ να πω, χωρίς να είναι υπερβολικός. Αξιοπρεπής αριθμός ορεκτικών, ενώ υπάρχουν αρκετές επιλογές με κυρίως για να ικανοποιήσουν αρκετό κόσμο (εντάξει υπάρχουν και περίεργοι, δε θα πω όλους...). Ένα πράγμα που είδαμε και δεν το λέμε για αρνητικό, απλά μας έκανε εντύπωση, είναι ότι ενώ όλες οι τιμές είναι στα αριστερά των προϊόντων, σε ένα συγκεκριμένο σημείο του (στις ποικιλίες συγκεκριμένα) είναι από την δεξιά μεριά. Όχι ότι είναι κάτι που μας ενοχλεί, αλλά η ψυχαναγκαστική πλευρά του Κοιλιόδουλου (έχει και τέτοια) το παρατήρησε.
Πάμε να δούμε τώρα τις επιλογές μας από τον κατάλογο. Ήμασταν οι 2 μας μόνο, οπότε πήραμε μια τυροκαυτερή (όπως συνήθως, δεν σας ξαφνιάζουμε σε αυτό... αν δεν παίρνουμε, δεν έχει), μια μερίδα κολοκυθάκια τηγανητά, μια μερίδα μανιτάρια πλευρώτους στη σχάρα με μπαλσάμικο και ένα ταλαγάνι στη σχάρα για ορεκτικά (μόνο) και μια ποικιλία "μεσαία", η οποία θεωρούσαμε ότι είναι για δύο άτομα. Εδώ να κάνω μια μικρή παρένθεση και να πω πόσο καλή εντύπωση μου έκανε ότι στον κατάλογο υπάρχει επιλογή για ατομική ποικιλία, κάτι που δεν έχω δει αλλού και το θεωρώ πάρα πολύ καλή ιδέα.
Ξεκινάμε από την τυροκαυτερή που ήταν αρκετά καλή, ούτε τρομερά καυτερή για να είναι για λίγους, ούτε τυροσαλάτα για γενική κατανάλωση. Μάλιστα ιδιαίτερα εντύπωση μας έκανε το ότι ήταν φτιαγμένη στο χέρι και όχι έτοιμη-εμπορίου. Τα τηγανητά κολοκυθάκια (τα πήραμε αντί για πατάτες, αφού θα είχε η ποικιλία) συνοδεύονται με σως γιαουρτιού (όπως και το ψωμί του κουβέρ, που έχει επίσης και λίγες ελιές και λίγα ντοματίνια) και είναι κομμένα στο χέρι και όχι έτοιμα από πριν, κάτι που επίσης εκτιμήθηκε. Το ταλαγάνι πολύ ωραία ψημένο, συνοδεύεται από μια γλυκιά σως/μαρμελάδα που του ταιριάζει πάρα πολύ, ενώ τα μανιτάρια ήταν το πιάτο που έκλεψε την παράσταση (από τα ορεκτικά, επιλογή του Κοιλιόδουλου, το δίνω) καθώς ήταν απλά εξαιρετικά από άποψη ψησίματος και γεύσης που έδενε άψογα με το μπαλσάμικο.
Στην ποικιλία θα ξεκινήσω από τα θετικά. Όλα τα κρέατα ήταν ψημένα εξαιρετικά, η παρουσίαση ήταν σωστότατη, η ποσότητα πατατών ήταν αξιοπρεπής (για ποικιλία 2 ατόμων), ενώ συνοδεύεται και από μουστάρδα και σως BBQ. Γενικά ότι δοκιμάσαμε ήταν ωραία ψημένο και μας άρεσε, δεν βρήκαμε πουθενά να πούμε κάτι αρνητικό. Τα αρνητικά σχόλια ήταν στο μπέρδεμα που (μου/μας) προκάλεσε το ότι η μεσαία ποικιλία για 2 (θεωρητικά) άτομα είχε: 2 παϊδάκια αρνίσια (ωραία προσθήκη), ένα λουκάνικο, ένα μπιφτέκι κοτόπουλο και ένα μοσχαρίσιο, ένα καλαμάκι χοιρινό και ένα κοτόπουλο και μια πανσέτα. Και δεν λέω, σαν ποσότητα κρέατος δεν ήταν κακή ή λίγη (καλά με τον Κοιλιόδουλο τρώγαμε άλλη μια άνετα, αλλά δεν μιλάμε για εμάς), αλλά μιλάμε για την "μεσαία" ποικιλία που εγώ από την εργοστασιακή μου ρύθμιση την έχω για 2 άτομα. Το οποίο για εμένα σημαίνει 2 από το κάθε τι που έχει μέσα. Γιατί δεν θα κάτσω να κόβω το μπιφτέκι στη μέση για να το μοιραστώ. Και καλά το μπιφτέκι και το λουκάνικο πες, τα καλαμάκια; Προσωπικά θα προτιμούσα να υπάρχει λιγότερη "Ποικιλία" και πιο σωστός αριθμός κρεατικών μέσα. Ίσως είμαι περίεργος, ίσως είμαι πολύ καλομαθημένος, αλλά εμένα αυτό μου χτύπησε αρνητικά. Όχι τόσο ώστε να αμαυρώσει την καλή εικόνα του μαγαζιού και του φαγητού, αλλά τόσο ώστε να πω ότι όταν ξαναπάω, δεν θα προτιμήσω την ποικιλία (κρατάω μια πισινή για την ατομική).
Πάμε τώρα να δούμε και το κομμάτι το χρηματικό, όλα ανεβαίνουν, ακρίβεια έρχεται, η βενζίνη είναι στα ύψη, τι κάνουμε στο φαγητό; Εδώ, λοιπόν, το μαγαζί εξακολουθεί να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Για όλα τα παραπάνω, μαζί με ένα νερό και δύο μπύρες μεγάλες, έκανε ζέστη κάπως έπρεπε να κατέβουν τα κρέατα, πληρώσαμε συνολικά 50€ (στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το απαραίτητο φιλοδώρημα στα δύο κορίτσια που μας εξυπηρέτησαν και ήταν άψογες σε όλα). 25€ το άτομο με 4 ορεκτικά για 2 άτομα δεν είναι καθόλου κακό ποσό, κάθε άλλο, το λες και αξιοπρεπέστατο. Είναι ένα ακόμα από τα θετικά του μαγαζιού. Εδώ να πούμε ότι με τον λογαριασμό έρχεται και κερασματάκι, δύο παγωτά (κλεισμένα σε συσκευασία, πολύ σωστή αντιμετώπιση) ξυλάκι, ειδικά για το καλοκαίρι και με την ζέστη που κάνει, ότι καλύτερο.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε καλό σημείο με πάρκινγκ περίεργο ανάλογα την ημέρα, με διακριτική διακόσμηση, πολύ καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό και αξιοπρεπείς τιμές. Είναι ένα μαγαζί που θα μπορούσε να προτιμήσει κανείς αρκετά συχνά (ανάλογα πόσο τρώει πάντα...) και να μείνει ικανοποιημένος. Εμείς μείναμε και πιστεύω θα ξαναπάμε σύντομα. Απλώς δεν θα πάρουμε την ποικιλία των δύο ατόμων, ίσως πάρουμε των τεσσάρων γιατί αυτοί είμαστε.
Έμπα στο Ψητό
Γεωργίου Παπανδρέου 21, Αργυρούπολη
