Πήγαμε στην Αυλή και την κάναμε ταράτσα

Και συγκεκριμένα στην Αυλή του Καρύλλου στην Ν. Σμύρνη, ένα μαγαζί περισσότερο μεζεδοπωλείο και λιγότερο φαγάδικο. Αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε φυσικά...

Με τη λειψή, δυστυχώς, παρέα της προηγούμενης φοράς, δηλαδή με Ακόρεστο Μουσικάντη και γεωΠΟΝΟ (ο Κοιλιόδουλος είχε δουλειά... δηλαδή δουλειά πιο σημαντική από φαΐ... άρα πολύ σοβαρή) πήγαμε στο μαγαζί το οποίο βρίσκεται ουσιαστικά πάνω στην πλατεία της Ν. Σμύρνης. Συγκεκριμένα όπως κατεβαίνετε από τα Starbucks στην γωνία, δεξιά στο πρώτο δρομάκι που θα βρείτε και το βρήκατε.

Μιλάμε για ένα σημείο πάρα πολύ καλό με πολλά και διάφορα πράγματα για να κάνετε εκεί γύρω, από βόλτα στη πλατεία, καφέ, ποτό, clubbing και φυσικά φαΐ. Το κακό του είναι το ίδιο με όλα τα άλλα παρόμοια σημεία. Αν πάτε σε ώρα αιχμής (Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ ή Κυριακή μεσημέρι π.χ.) θα χρειαστείτε πολλές προσευχές για να βρείτε παρκινγκ. Και μερικές κατάρες.

Το ίδιο το μαγαζί φαίνεται αρκετά προσεγμένο και είναι λογικό άλλωστε για την περιοχή που βρίσκεται. Ευχάριστη και πολύ επαγγελματικά στημένη μουσική (όχι δεν το κάνω για να γλείψω τον Ακόρεστο Μουσικάντη, προς Θεού! Εντάξει ήταν πολύ ταιριαστή η μουσική... είναι καλός ο κιορατάς τι να τον κάνουμε...), ωραίο ντεκόρ, τραπέζια που δεν είναι στριμωχτά. Γενικά ένας ευχάριστος χώρος για να πιεις και να φας και το μεζεδάκι σου.

Στο σέρβις έχω να πω μόνο καλά πράγματα, αλλά όπως καταλάβατε είχε κάποιες σχέσεις ο Μουσικάντης και μας προσέξανε. Παρατηρώντας γύρω μου όμως, είδα ότι με έναν σερβιτόρο μόνο (εντάξει καθημερινή ήταν, λογικό το λες) και με φυσιολογικό κόσμο στο μαγαζί, παράπονο δεν είχε κανείς.

Πάμε στο προκείμενο. Ο κατάλογος χωρίς να σου στερεί επιλογές, δε σε κουράζει, ούτε σε αναγκάζει να καθυστερείς την παραγγελία σου. Εμείς ξεκινήσαμε παραδοσιακά με χωριάτικη (ε, σε τέτοιο μαγαζί τραβάει), τυροκαυτερή (προς τιμήν του απόντος... ας πρόσεχε), πατάτες με τυρί, κολοκυθάκια τηγανητά, σπετσοφάι, πανσετούλα, κοτόπουλο τηγανιά, μερίδα λουκάνικο και μερίδα μπριζολάκια.

Να πούμε ότι κανένα πιάτο δεν ήταν ατομικό, είναι όλα για τη μέση, έτσι δουλεύει το μαγαζί. Η χωριάτικη καλή, με τη σωστή ποσότητα λαδιού και τα υλικά φρέσκα, ενώ η τυροκαυτερή ήταν τιμιότατη και χωρίς να είναι πολύ καυτερή (για μένα τουλάχιστον), ήταν αξιοπρεπέστατη και στάθηκε σωστά. Πατάτες και κολοκυθάκια τηγανισμένα σωστά και χωρίς το λάδι τους, πράγμα πολύ σημαντικό, ενώ οι πατάτες ήταν στο χέρι και όχι έτοιμες.

Πάμε στα κρεατικά, στα οποία γενικά συνεχίζουμε το ίδιο καλά όσο και στα ορεκτικά. Το σπετσοφάι πάρα πολύ καλό και με τη σάλτσα του πικάντικη και σε σωστή ποσότητα στο πιάτο με τα λαχανικά ανάμεσα στο λουκάνικο. Η πανσετούλα ήταν πολύ σωστά ψημένη και με το λεμονάκι της έφυγε ταχύτατα, ενώ το ίδιο μπορώ να πω και για το λουκάνικο και να πω ότι είναι από τα καλύτερα που έχω φάει σε μαγαζιά του τύπου αυτού. Η τηγανιά κοτόπουλο με τη λευκή της σαλτσούλα ήταν πάρα πολύ καλή και γευστικότατη ενώ τα μπριζολάκια που ήρθαν τελευταία (γιατί ήταν επιπλέον στην παραγγελία τα πήραμε πιο μετά... είχαμε ανορεξίες, καταλαβαίνετε), ήταν ότι έπρεπε για να κλείσει η βραδιά.

Γενικά όλα τα φαγητά ήταν πολύ ωραία και πολύ καλής ποιότητας, οι μερίδες για την τιμή τους ήταν τίμιες και τα πάντα ήταν καλά μαγειρεμένα. Για να καταλάβετε, ενώ τρώγαμε... χμμμμ συζητάγαμε ακούγεται καλύτερα, έπεσε μια ασφάλεια (συμβαίνουν αυτά στις live μεταδόσεις) και μέχρι να την αλλάξουν οι άνθρωποι, είχαν ήδη φύγει τα μισά που είχαν έρθει. Ούτε το σκοτάδι δεν μας εμπόδισε. Απορώ πως δεν φύγαμε με πιρουνιασμένα χέρια...

Πάμε τώρα στην λυπητερή. Όλα όσα είπαμε, με μια Coca Cola Zero και ένα μισόλιτρο ρακή, πήγανε στα 50 ευρά. Είμαι σίγουρος ότι μας κόψανε και μάλιστα αρκετό μέρος του λογαριασμού, αλλά είπαμε είχαμε και τον γνωστό. Για τρία άτομα, σε μεζεδοκατάσταση και για να φάνε καλά, 17,50 € το άτομο δε το λες άσχημα. Γενικά πιστεύω ότι αν μας τα αφήνανε κανονικά θα είμασταν κάπου στο 22 με 25 €. Το λες φυσιολογικό (σ.Κ. ίσως λίγο τσιμπημένο), άλλωστε ας μη ξεχνάμε ότι είναι και στη μέση της πλατείας... και ότι πήραμε και πέντε κρεατικά πιάτα... Εδώ να πω ότι το μαγαζί κερνάει και το χαλβαδάκι το συμιγδαλένιο για αλλάξεις την γεύση σου. Βασικά από τη ρακή, οι άλλες γεύσεις μια χαρά ήταν γιατί να τις αλλάξεις;

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ καλό σημείο, με το θέμα του παρκαρίσματος να είναι πάντα θέμα, με πολύ καλό χώρο και εξυπηρέτηση, πάρα πολύ καλό φαγητό και τιμές μέτριες προς καλές. Σίγουρα το συνιστώ αν σας αρέσει αυτό το είδος διασκέδασης, καθώς θα περάσετε αρκετά ευχάριστα την ώρα σας όπως κι εμείς.

Η αυλή του Καρύλλου
Πλατεία Καρύλλου 9, Νέα Σμύρνη

Παντο...φαγείον Κυρ Αρίστος!

Θυμάστε που όταν είχαμε πάει πριν λίγες μέρες στον κυρ Αρίστο για τα κεμπάπ, σας λέγαμε ότι κάναμε λάθος και θέλαμε να πάμε αλλού; Ε τελικά πήγαμε!

Και μάλιστα κρατήσαμε και την ίδια σύνθεση της ομάδας, για να διορθώσουμε το λάθος μας όσο το δυνατόν περισσότερο. Οπότε και πάλι οι Ακόρεστος Μουσικάντης, γεωΠΟΝΟΣ, Κοιλιόδουλος και φυσικά εγώ, πάμε πλέον στο Παντοπωλείο Κυρ Αρίστος.

Για περιοχή δεν θα πω πολλά, είναι ίδια με την προηγούμενη εβδομάδα (καθόμασταν κοντά στα 50 μέτρα μακριά από το προηγούμενο τραπέζι μας, στο απέναντι πεζοδρόμιο). Δύσκολο πάρκινγκ, κάτι θα έχει εκεί κοντά να κάνεις πέραν από φαΐ φαντάζομαι αλλά πάλι πήγα νύχτα και δε ξέρω.

Πάμε στο μαγαζί. Πολύ ωραίο εσωτερικό, στυλ ταβέρνας από παλιά, διακριτικό μουσικό χαλί, (με κάποια μικρο-θέματα όπως ανακάλυψε το έμπειρο μάτι... αυτί τέλος πάντων του ειδικού στην παρέα μας), λίγο μικρό αλλά προς τιμήν του τα τραπέζια είχαν τον χώρο τους και την άπλα τους. Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, ναι μεν για εμάς που είχαμε εκεί και ένα γνωστό του Ακόρεστου Μουσικάντη, αλλά και για όλους από ότι είδαμε. Φιλική, ευγενική, γρήγορη και πάνω από όλα τίμια (θα καταλάβετε). Επίσης (για αυτό και λέγεται παντοπωλείο) μπορείς να μπεις και να αγοράσεις και ότι θέλεις για το σπίτι, σουτζούκια, παστουρμά κλπ.

Πάμε στον κατάλογο που είναι σε μέγεθος μια σελίδα Α4 μπροστά και πίσω. Αρκετά πράγματα σε όλες τις κατηγορίες και όλα όσα θα περίμενε να βρει κανείς σε ένα τέτοιο μαγαζί, με πιάτα που περιελάμβαναν λουκάνικα, τηγανιές, παστουρμά κτλ κτλ.

Εμείς που είμαστε και άνθρωποι εγκρατείς (;;;) πήραμε δύο σαλάτες, ντάκο και πατατοσαλάτα, τυροκαυτερή (ξέρω ξέρω...), πατάτες με αυγό μάτι από πάνω, μαστέλο σχάρας με μέλι και σουσάμι, σουτζουκόπιτα, σαγανάκι με αυγά, ντομάτα, παστουρμά και σουτζούκι, μπριζολάκι καπνιστό, όλα στο τηγάνι (όνομα πιάτου, θα επανέλθω) και τηγανιά. Αν ξεχνάω κάτι θα το συμπληρώσει ο Κοιλιόδουλος, δεν φοβάμαι).

Επειδή πραγματικά δε ξέρω από που να αρχίσω, θα κρατήσω μόνο τα αστέρια κι αυτό γιατί όλα ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλά. Ναι έχουμε γνωστό στο μαγαζί, δεν το κρύβω, αλλά είμαι περισσότερο από ευχαριστημένος από όλα τα πιάτα και ενθουσιασμένος από τα τρία που θα αναλύσω λίγο παραπάνω. Ξεκινάμε μπριζολάκι καπνιστό. Δεν είναι κάτι φαντεζί, ένα απλό μπριζολάκι στο πιάτο χωρίς φανφάρες και παρουσιάσεις και χαζομάρες. Αλλά το ψήσιμο και η σως από πάνω δεν υπάρχουν, είναι από άλλο πλανήτη. Αν αυτό το πιάτο μπορούν να το πετύχουν κάθε φορά έτσι τότε θα πάω μια μέρα (καλά αυτό είναι σίγουρο...) και θα το πάρω... καμιά δεκαριά φορές... Πάμε όλα στο τηγάνι; Χοιρινό κρέας με λαχανικά που είναι... όλα στο τηγάνι... πάλι περιχυμένα με μια σως πάλι δεν μπορώ να μιλήσω γιατί μου έρχονται ρίγη συγκίνησης. Απίστευτο πιάτο... τι άλλο να πω. Κλείνω με την τηγανιά. Εκεί θα πω ένα μόνο. Το κρέας ήταν τόσο καλά ψημένο και τόσο γευστικό, που ο σεφ της παρέας το πέρασε για μοσχάρι. Μιλάμε για ψήσιμο και μεζέ σε άλλο επίπεδο.

Μια τιμητική αναφορά θα κάνω και στο μαστέλο, το οποίο με το μελάκι του πέραν του ότι ήταν πολύ καλό, έφερε μια πολύ ωραία γλυκάδα στο στόμα μετά από μια επίθεση στον παστουρμά και στην (επίσης άπιαστη) σουτζουκόπιτα (και όχι παστουρμαδόπιτα παρακαλώ, έχει διαφορά!).

Και φυσικά να μην μείνει έξω το γλυκό, το οποίο ήταν απλούστατο και το οποίο κοιτάγαμε με ενδιαφέρον στην αρχή, χαλβάς σιμιγδαλένιος. Μέχρι που ο Ακόρεστος Μουσικάντης εντόπισε ότι είχε μέσα πυρήνα από παγωτό καϊμάκι και το ενδιαφέρον έγινε μανία... τόση μανία που το παιδί μας έφερε κι άλλο. Γενικά έμεινε λίγο "άφωνος" από την ταχύτητα που άδειαζαν τα πιάτα του. Είμαι σίγουρος ότι ειδικά στο μαστέλο προσπάθησε να θυμηθεί αν μας είχε φέρει το πιάτο άδειο...

Πάμε τώρα στις τιμές που είναι και το βασικό. Για όλα όσα σας έχω πει παραπάνω και μερικά μισόλιτρα κρασί (ροζέ πάρα πολύ καλό ομολογώ) πληρώσαμε το άτομο 15 €. Η αλήθεια είναι ότι μας έκοψε κάποια πράγματα το παιδί και για όλα αυτά που είχαμε πάρει θα πήγαινε πιο κοντά στο 20 € το άτομο, ίσως και λίγο παραπάνω. Αλλά εντάξει είχαμε πάρει και όλο το κατάλογο σχεδόν, εκτός των θαλασσινών. Πιστεύω ότι σε μια κανονική παρέα με κανονικά στομάχια (και όχι 4 ενισχυμένα) το 15 € το άτομο μπορεί να είναι και υπερβολή.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε θέση περίεργη λίγο, με καλή διακόσμηση και ατμόσφαιρα, φιλικό σέρβις, καταπληκτικό φαγητό (ούτε μια παρατήρηση... από κανέναν) και τιμές αξιοπρεπέστατες. Δεν σας το προτείνω απλά, σας προτρέπω να πάτε εκεί αν θέλετε να πάτε σε μεζεδοπωλείο, εγώ σίγουρα θα ξαναπάω (αν μας διαβάζει το παιδί, να κάνει στοκ στα τρια τελευταία πιάτα που μας έφερε...).

Παντοπωλείον Κυρ-Αρίστος
Ζησιμοπούλου 97, Παλαιό Φάληρο