Τι; Μηλιά λέει το ποίημα; Ε εμείς σε Μυρτιά πήγαμε, τι να κάνουμε τώρα. Και συγκεκριμένα στην Μυρτιά στη Νέα Σμύρνη, ένα μαγαζί αρκετά γνωστό.
Η Μυρτιά βρίσκεται σε έναν κάθετο, περίπου δηλαδή είναι υπό γωνία... αν είστε μαθηματικός το λέω, δρόμο στον κεντρικό της Νέας Σμύρνης, την Ελ. Βενιζέλου, λίγο πριν από την εκκλησία. Σαν μέρος έχει τα καλά και τα κακά του, είναι αρκετά μακριά από την πλατεία για να μην έχει τόσο έντονο το πρόβλημα του πάρκινγκ... όχι ότι δεν το έχει... Νέα Σμύρνη είναι, τι περιμένατε; Από την άλλη αν θέλετε να το συνδυάσετε με κάτι στην πλατεία, η απόσταση ίσως είναι κάπως πρόβλημα για να πάτε με τα πόδια. Εκτός αν έχετε την τύχη να παρκάρετε κάπου στη μέση, οπότε... Πηγαίνετε να παίξετε και κανένα Τζόκερ... κακό δε κάνει...
Το ίδιο το μαγαζί είναι μια ταβέρνα, περισσότερο προσεγμένη από το κανονικό, «παλιό» στυλ, αλλά όχι σε σημείο που το μαγαζί να χάνει την ατμόσφαιρά του. Διακριτική ελληνική μουσική και γκαρσόνια με λευκά πουκάμισα, γενικά μια ατμόσφαιρα που αρέσει και σε εμένα και στον πατέρα μου. Οι σερβιτόροι είναι ευγενικότατοι και εξυπηρετικοί, αλλά μου φάνηκαν υπερβολικά τυπικοί. Βέβαια είναι πολλοί και δεν μιλάς μόνιμα με τον ίδιο, οπότε δεν μπορείς να έχεις εύκολα οικειότητα. Περί ορέξεως αυτά βέβαια.
Μιλώντας για όρεξη, εδώ δηλώνω αδυναμία. Επειδή είχα μια δουλειά που τελικά αντί για δεκαπέντε λεπτά πήρε μία ώρα και κάτι, εγώ με τον γεωΠΟΝΟ πήγαμε αρκετά πιο μετά από τον Κοιλιόδουλο και (κυρίως) τον Ακόρεστο Μουσικάντη. Κατά συνέπεια δεν είχαμε την δυνατότητα να δούμε κατάλογο και ορεκτικά, παρά μόνο το τζατζίκι, την τυροκαυτερή, τις πατάτες και χόρτα σαλάτα.
Να μιλήσω πρώτα για τις πατάτες που σαν μέγεθος μερίδας και πατάτας ήταν πάρα πολύ καλή και φαινόταν από μακριά ότι δεν ήταν προτηγανισμένες. Ταιριάζανε πολύ με το τζατζικάκι που ήταν πολύ καλό σαν γεύση, με περισσότερο διακριτική τη γεύση του σκόρδου. Επιπλέον η τυροκαυτερή (αν δεν είχε δε θα πηγαίναμε είπε ο Ακόρεστος Μουσικάντης... δίκιο είχε) ήταν πολύ γευστική, απλά δεν ήταν ιδιαίτερα καυτερή. Δεν την λες τυροσαλάτα βέβαια, μας άρεσε είναι η αλήθεια, απλά είναι... ευρείας κατανάλωσης. Τέλος τα χόρτα δεν τα δοκίμασα, αν και όσοι τα δοκιμάσανε τα βρήκανε πολύ καλά, αλλά είδα κάτι που δε μου άρεσε. Συγκεκριμένα, ήταν βουτηγμένα στο λάδι. Και κυριολεκτώ, το επίπεδο του λαδιού ήταν σχεδόν στο ίδιο ύψος με τα χόρτα. Υπερβολή, προσωπικά δε μου άρεσε, για να τα φάμε τα στραγγίζαμε πρώτα. Να αναφέρω εδώ ότι το μαγαζί σου φέρνει (μεγάλες φέτες) ψωμί ψημένο με λάδι και ρίγανη για αρχή, το οποίο εκτός από ωραίο σαν μεζές, είναι και πρακτικό για τα λάδια κτλ κτλ...
Αλλά τώρα... ήρθε η ώρα να κλάψουμε όλοι μαζί από συγκίνηση. Η Μυρτιά είναι γνωστή για ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Το μέγεθος της μπριζόλας της. Και φυσικά εμείς δεν μπορούσαμε να μην τη δοκιμάσουμε... Πήραμε 3 και ένα μπιφτέκι γεμιστό (μισή μπριζόλα και μισό μπιφτέκι ο καθένας με τον γεωΠΟΝΟ για να δοκιμάσουμε). Αρχίζω με το μπιφτέκι. Ικανοποιητικό μέγεθος, γεμιστό με τυρί... πολύ τυρί, φοβερός ο κιμάς που χρησιμοποιήθηκε και πολύ ωραία γεύση. Το ψήσιμο ήταν όσο έπρεπε, γενικά ένα από τα καλύτερα γεμιστά μπιφτέκια που έχω φάει έξω. Και τώρα..... στη μπριζόλα..... Κάποιος είχε πει ότι είναι τόσο μεγάλη που δεν την τρώει άνθρωπος... Υπερβολή είναι η αλήθεια αλλά οφείλω να πω... είναι πολύ μεγάλη. Μια φίλη που την είδε σε φωτογραφία την είπε παντόφλα... φοράω νούμερο 43 και η παντόφλα μου είναι πιο μικρή από εκείνη τη μπριζόλα. Επιπλέον φαίνεται η ποιότητα του κρέατος αλλά και το ψήσιμο είναι φανταστικό, γενικά αυτή τη μπριζόλα την έβαλα πλέον πολύ ψηλά. Σαν γεύση σίγουρα από τις καλύτερες, σαν μέγεθος άνετα η μεγαλύτερη που έχω φάει. Εγώ...
Πάμε τώρα στα λυπητερά. Δυστυχώς επειδή δε ξέρω ακριβώς τι είχαμε πάρει (σ.Κ. ότι αναφέρθηκε παραπάνω, συν δύο μπύρες και δύο κοκα κόλες) μπορώ να σας πω μόνο το σύνολο, το οποίο ήταν κάτι λιγότερο από 18€ το άτομο. Η αλήθεια είναι ότι για ταβέρνα είναι αρκετά ψηλό, ωστόσο μετά την μπριζόλα και το μπιφτέκι που φάγαμε... ε όχι, δεν τα κλάψαμε. Άλλωστε το μαγαζί στο τέλος κερνάει και λουκουμάδες με μέλι ή μερέντα (την αυθεντική... μη ρωτήσετε πως το κατάλαβα... το κατάλαβα), οπότε σε γλυκαίνει και λίγο.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο λίγο "γκρίζο" αν είναι καλό ή όχι, με πολύ καλή ατμόσφαιρα και διακόσμηση, σωστότατο σέρβις, πολύ καλά φαγητά (και μεγάλα...) και τιμές λίγο τσιμπημένες μεν, αλλά δίκαιες θα έλεγα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, ίσως όχι για στέκι λόγω τιμών (σ.Κ. και για στέκι, και για στέκι...), αλλά αξίζει σίγουρα αρκετές επισκέψεις. Και να φάτε την μπριζόλα... ή το μπιφτέκι... ή και τα δύο! Σοβαρά όταν ξαναπάω θα είναι δύσκολο να αποφασίσω τι θα παραγγείλω...
Μυρτιά
Αϊδινίου 55, Νέα Σμύρνη
Η Μυρτιά βρίσκεται σε έναν κάθετο, περίπου δηλαδή είναι υπό γωνία... αν είστε μαθηματικός το λέω, δρόμο στον κεντρικό της Νέας Σμύρνης, την Ελ. Βενιζέλου, λίγο πριν από την εκκλησία. Σαν μέρος έχει τα καλά και τα κακά του, είναι αρκετά μακριά από την πλατεία για να μην έχει τόσο έντονο το πρόβλημα του πάρκινγκ... όχι ότι δεν το έχει... Νέα Σμύρνη είναι, τι περιμένατε; Από την άλλη αν θέλετε να το συνδυάσετε με κάτι στην πλατεία, η απόσταση ίσως είναι κάπως πρόβλημα για να πάτε με τα πόδια. Εκτός αν έχετε την τύχη να παρκάρετε κάπου στη μέση, οπότε... Πηγαίνετε να παίξετε και κανένα Τζόκερ... κακό δε κάνει...
Το ίδιο το μαγαζί είναι μια ταβέρνα, περισσότερο προσεγμένη από το κανονικό, «παλιό» στυλ, αλλά όχι σε σημείο που το μαγαζί να χάνει την ατμόσφαιρά του. Διακριτική ελληνική μουσική και γκαρσόνια με λευκά πουκάμισα, γενικά μια ατμόσφαιρα που αρέσει και σε εμένα και στον πατέρα μου. Οι σερβιτόροι είναι ευγενικότατοι και εξυπηρετικοί, αλλά μου φάνηκαν υπερβολικά τυπικοί. Βέβαια είναι πολλοί και δεν μιλάς μόνιμα με τον ίδιο, οπότε δεν μπορείς να έχεις εύκολα οικειότητα. Περί ορέξεως αυτά βέβαια.
Μιλώντας για όρεξη, εδώ δηλώνω αδυναμία. Επειδή είχα μια δουλειά που τελικά αντί για δεκαπέντε λεπτά πήρε μία ώρα και κάτι, εγώ με τον γεωΠΟΝΟ πήγαμε αρκετά πιο μετά από τον Κοιλιόδουλο και (κυρίως) τον Ακόρεστο Μουσικάντη. Κατά συνέπεια δεν είχαμε την δυνατότητα να δούμε κατάλογο και ορεκτικά, παρά μόνο το τζατζίκι, την τυροκαυτερή, τις πατάτες και χόρτα σαλάτα.
Να μιλήσω πρώτα για τις πατάτες που σαν μέγεθος μερίδας και πατάτας ήταν πάρα πολύ καλή και φαινόταν από μακριά ότι δεν ήταν προτηγανισμένες. Ταιριάζανε πολύ με το τζατζικάκι που ήταν πολύ καλό σαν γεύση, με περισσότερο διακριτική τη γεύση του σκόρδου. Επιπλέον η τυροκαυτερή (αν δεν είχε δε θα πηγαίναμε είπε ο Ακόρεστος Μουσικάντης... δίκιο είχε) ήταν πολύ γευστική, απλά δεν ήταν ιδιαίτερα καυτερή. Δεν την λες τυροσαλάτα βέβαια, μας άρεσε είναι η αλήθεια, απλά είναι... ευρείας κατανάλωσης. Τέλος τα χόρτα δεν τα δοκίμασα, αν και όσοι τα δοκιμάσανε τα βρήκανε πολύ καλά, αλλά είδα κάτι που δε μου άρεσε. Συγκεκριμένα, ήταν βουτηγμένα στο λάδι. Και κυριολεκτώ, το επίπεδο του λαδιού ήταν σχεδόν στο ίδιο ύψος με τα χόρτα. Υπερβολή, προσωπικά δε μου άρεσε, για να τα φάμε τα στραγγίζαμε πρώτα. Να αναφέρω εδώ ότι το μαγαζί σου φέρνει (μεγάλες φέτες) ψωμί ψημένο με λάδι και ρίγανη για αρχή, το οποίο εκτός από ωραίο σαν μεζές, είναι και πρακτικό για τα λάδια κτλ κτλ...
Αλλά τώρα... ήρθε η ώρα να κλάψουμε όλοι μαζί από συγκίνηση. Η Μυρτιά είναι γνωστή για ένα πολύ σημαντικό πράγμα. Το μέγεθος της μπριζόλας της. Και φυσικά εμείς δεν μπορούσαμε να μην τη δοκιμάσουμε... Πήραμε 3 και ένα μπιφτέκι γεμιστό (μισή μπριζόλα και μισό μπιφτέκι ο καθένας με τον γεωΠΟΝΟ για να δοκιμάσουμε). Αρχίζω με το μπιφτέκι. Ικανοποιητικό μέγεθος, γεμιστό με τυρί... πολύ τυρί, φοβερός ο κιμάς που χρησιμοποιήθηκε και πολύ ωραία γεύση. Το ψήσιμο ήταν όσο έπρεπε, γενικά ένα από τα καλύτερα γεμιστά μπιφτέκια που έχω φάει έξω. Και τώρα..... στη μπριζόλα..... Κάποιος είχε πει ότι είναι τόσο μεγάλη που δεν την τρώει άνθρωπος... Υπερβολή είναι η αλήθεια αλλά οφείλω να πω... είναι πολύ μεγάλη. Μια φίλη που την είδε σε φωτογραφία την είπε παντόφλα... φοράω νούμερο 43 και η παντόφλα μου είναι πιο μικρή από εκείνη τη μπριζόλα. Επιπλέον φαίνεται η ποιότητα του κρέατος αλλά και το ψήσιμο είναι φανταστικό, γενικά αυτή τη μπριζόλα την έβαλα πλέον πολύ ψηλά. Σαν γεύση σίγουρα από τις καλύτερες, σαν μέγεθος άνετα η μεγαλύτερη που έχω φάει. Εγώ...
Πάμε τώρα στα λυπητερά. Δυστυχώς επειδή δε ξέρω ακριβώς τι είχαμε πάρει (σ.Κ. ότι αναφέρθηκε παραπάνω, συν δύο μπύρες και δύο κοκα κόλες) μπορώ να σας πω μόνο το σύνολο, το οποίο ήταν κάτι λιγότερο από 18€ το άτομο. Η αλήθεια είναι ότι για ταβέρνα είναι αρκετά ψηλό, ωστόσο μετά την μπριζόλα και το μπιφτέκι που φάγαμε... ε όχι, δεν τα κλάψαμε. Άλλωστε το μαγαζί στο τέλος κερνάει και λουκουμάδες με μέλι ή μερέντα (την αυθεντική... μη ρωτήσετε πως το κατάλαβα... το κατάλαβα), οπότε σε γλυκαίνει και λίγο.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο λίγο "γκρίζο" αν είναι καλό ή όχι, με πολύ καλή ατμόσφαιρα και διακόσμηση, σωστότατο σέρβις, πολύ καλά φαγητά (και μεγάλα...) και τιμές λίγο τσιμπημένες μεν, αλλά δίκαιες θα έλεγα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, ίσως όχι για στέκι λόγω τιμών (σ.Κ. και για στέκι, και για στέκι...), αλλά αξίζει σίγουρα αρκετές επισκέψεις. Και να φάτε την μπριζόλα... ή το μπιφτέκι... ή και τα δύο! Σοβαρά όταν ξαναπάω θα είναι δύσκολο να αποφασίσω τι θα παραγγείλω...
Μυρτιά
Αϊδινίου 55, Νέα Σμύρνη
