Είναι βράδυ... σε ένα μαγαζί στο βουνό της Πετρούπολης, ακούστηκαν οι λέξεις που κανένας μάγειρας δε θέλει να ακούσει.... "Καλησπέρα, ένα τραπέζι για τρεις παρακαλώ".
Ναι, οι serial Eaters ξαναχτυπούν, με μια μικρή και ευέλικτη ομάδα (εγώ, Κοιλιόδουλος και γεωΠΟΝΟΣ) πάμε στην Πιπεριά (γιατί έτσι το λένε το μαγαζί) για να δούμε τι εστί βερύκοκο... πιπέρι... πιπεριά... εντάξει είμαι άθλιος σήμερα σε αυτό, συγνώμη, θα βελτιωθώ.
Η Πιπεριά είναι ένα μεζεδοπωλείο (ΣτΚ Μεζεδομπαράκι όπως λέει στη σελίδα του στο Facebook ενώ εμείς άμα θέλετε δεχόμαστε τα Likes σας εδώ) στην Πετρούπολη, σε σημείο περίεργα καλό. Χωρίς να είναι σε κάποια πλατεία (ΣτΚ Λίγο πιο πάνω είναι η κεντρική πλατεία της Πετρούπολης) ή σε κάποιο πολυσύχναστο σημείο, είναι σε ένα δρόμο όπου υπάρχουν διάφορες επιλογές για έξοδο (κυρίως για φαγητό είναι η αλήθεια). Επιπλέον (αν και πήγαμε σε πολύ χαλαρή μέρα και ώρα) υπάρχει εύκολα χώρος να παρκάρεις. Δε ξέρω αν γεμίσουν όλα τα υπόλοιπα καταστήματα αν θα αλλάξει κάτι σε αυτό, αλλά μου φάνηκε ότι η περιοχή δεν ταλαιπωρείται ιδιαίτερα από αυτό το θέμα.
Στα του μαγαζιού, χωρίς υπερβολές και φανφάρες, ένα ωραίο, προσεγμένο μεζεδοπωλείο, με το μουσικό χαλί από πίσω ταιριαστό και την ξύλινη διακόσμηση μέσα να ταιριάζει με το σύνολο και να φτιάχνει ένα χώρο πολύ ευχάριστο για φαγητό. Ο σερβιτόρος επίσης σωστός, φιλικός και εξυπηρετικός. Εντάξει δεν είχε δύσκολο έργο στην εξυπηρέτηση (μόνοι μας ήμασταν, στην κυριολεξία) αλλά τα καλά να λέγονται, μας έκανε καλή εντύπωση.
Πάμε στο φαγητό, στο οποίο βρήκαμε μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από ζεστούς και κρύους μεζέδες, σαλάτες και διάφορες άλλες επιλογές. Πήραμε διάφορα πράγματα, δοκιμάσαμε λίγο από κάθε κατηγορία. Προσωπικά μου άρεσε πολύ η σαλάτα με τα μανιτάρια, και τα μανιτάρια πολύ φρέσκα και η dressing πολύ καλή, οι πατάτες οι τηγανητές που ήταν εντελώς διαφορετικές σε σχήμα από ότι έχετε συνηθίσει, υποθέτω ότι δεν ήταν προτηγανισμένες, δεν νομίζω να βγαίνουν σε αυτό το σχήμα και μας φάνηκαν φρέσκες. Κάτι ακόμα που είδαμε στο κατάλογο και μας χτύπησε στο μάτι, ήταν μια τριλογία τζατζικιών. Είπαμε κι εμείς να το χτυπήσουμε αλύπητα. Ουσιαστικά είναι ένα πιάτο με 3 (λίγο μικρότερες της κανονικής) μερίδες τζατζίκι, ένα με αγγούρι (το κλασσικό), ένα με καρότο (μας ήταν λίγο αδιάφορο) και ένα με παντζάρι, το οποίο και έκλεψε τη παράσταση. Δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό, αλλά ήταν μια πολύ ευχάριστη παραλλαγή και μας άρεσε περισσότερο από ότι περιμέναμε. Επιπλέον πήραμε μεζέδες με σάλτσα λεμόνι και πορτοκάλι, για τους οποίους οι γνώμες διίσταντο. Προσωπικά τους δίνω πολύ καλό βαθμό στην εκτέλεση. Η αλήθεια είναι ότι το αν σας αρέσουν ή όχι όμως, είναι προσωπική επιλογή. Αυτό που άρεσε σε όλους, ήταν το κοτοπουλάκι με την σως αλά κρεμ ενώ ο Κοιλιόδουλος ξετρελάθηκε με τα χοιρινά μπριζολάκια τα οποία, μου είπε να σας πω, ότι τα βρήκε εξαιρετικά καλοψημένα, λεπτοκομμένα και με την ιδανική δόση από αλάτι. Να προσθέσω ότι υπήρχε και ένας μεζές με χαλούμι πάνω σε μανιτάρια με μια σως ενδιάμεσα. Ωραίο το χαλούμι, καλά ψημένο το μανιτάρι, η σως ήταν και πάλι υποκειμενικό θέμα. Εμένα μου άρεσε σαν πιάτο, τον γεωΠΟΝΟ τον χάλασε η σως που ήταν ενδιάμεσα.
Σε γενικές γραμμές η ποιότητα ήταν σίγουρα πολύ καλή, φαινόταν, το μαγείρεμα επίσης σωστό και δεν υπήρχε παράπονο. Ουσιαστικά το θέμα ήταν οι γεύσεις, που είναι καθαρά υποκειμενικό κομμάτι. Οπότε ναι μεν προτείνω όλον τον κατάλογο από άποψη ποιότητας και εκτέλεσης, ωστόσο επειδή μερικές γεύσεις είναι λίγο διαφορετικές από αυτές που έχετε συνηθίσει, καλό θα ήταν να κοιτάξετε λίγο καλύτερα ή να ρωτήσετε τον σερβιτόρο, ο οποίος και ενημερωμένος είναι και καλές ιδέες-προτάσεις έχει.
Κλείσαμε με ένα γλυκό (θα πείτε ένα για τρια άτομα; Καταραμένη διατροφή θα πω εγώ, οι άλλοι 2 δε ξέρω τι δικαιολογία έχουν), συγκεκριμένα σουφλέ σοκολάτα με παγωτάκι. Θα πω ένα πράγμα μόνο. Το σουφλέ άργησε λίγο. Γιατί το έφτιαξαν εκείνη τη στιγμή. Δεν έχω φάει πιο φρέσκο, ενώ ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλό, δε σχολιάζω καν πόσο ταίριαζε με το παγωτό. Κλείσαμε με μια πολύ καλή νότα, σας το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη (επίσης καλά λόγια ακούσαμε για το γαλακτομπούρεκο, αλλά δεν το πήραμε για να δούμε, δεχόμαστε ενημέρωση όποτε θέλετε).
Κλείνουμε με τα του λογαριασμού, ο οποίος δεν ήταν κάτι το τρομακτικό τελικά. Με μεζεδάκια στη μέση, με 2-3 αναψυκτικά, 1-2 μπύρες και γλυκό, το ποσό των 16€ το άτομο (με φιλοδώρημα μέσα) δεν το λες και πολύ για να φάνε ικανοποιητικά 3 άτομα. Γενικά οι τιμές του μαγαζιού είναι ιδιαίτερα καλές, από ότι πρόσεξα σε όλο το κατάλογο, σίγουρα αν ήταν πιο κοντά θα το επισκεπτόμασταν πιο συχνά.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο όχι ιδιαίτερα πολυσύχναστο, αλλά με πολλές προοπτικές και χωρίς δυσκολία στο παρκάρισμα, ωραίος και λειτουργικός σαν χώρος με καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό σαν ποιότητα, αλλά που θέλει προσοχή για τις ιδιαίτερες γεύσεις του σε περίπτωση που είστε λίγο ιδιαίτερος στις προτιμήσεις σας και τιμές μέτριες προς καλές για αυτό που προσφέρει. Σίγουρα θα ξαναπηγαίναμε, ενώ είναι μια πολύ καλή επιλογή για την περιοχή του.
Πιπεριά (Μεζεδομπαράκι)
Κώστα Βάρναλη 86, Πετρούπολη
Ναι, οι serial Eaters ξαναχτυπούν, με μια μικρή και ευέλικτη ομάδα (εγώ, Κοιλιόδουλος και γεωΠΟΝΟΣ) πάμε στην Πιπεριά (γιατί έτσι το λένε το μαγαζί) για να δούμε τι εστί βερύκοκο... πιπέρι... πιπεριά... εντάξει είμαι άθλιος σήμερα σε αυτό, συγνώμη, θα βελτιωθώ.
Η Πιπεριά είναι ένα μεζεδοπωλείο (ΣτΚ Μεζεδομπαράκι όπως λέει στη σελίδα του στο Facebook ενώ εμείς άμα θέλετε δεχόμαστε τα Likes σας εδώ) στην Πετρούπολη, σε σημείο περίεργα καλό. Χωρίς να είναι σε κάποια πλατεία (ΣτΚ Λίγο πιο πάνω είναι η κεντρική πλατεία της Πετρούπολης) ή σε κάποιο πολυσύχναστο σημείο, είναι σε ένα δρόμο όπου υπάρχουν διάφορες επιλογές για έξοδο (κυρίως για φαγητό είναι η αλήθεια). Επιπλέον (αν και πήγαμε σε πολύ χαλαρή μέρα και ώρα) υπάρχει εύκολα χώρος να παρκάρεις. Δε ξέρω αν γεμίσουν όλα τα υπόλοιπα καταστήματα αν θα αλλάξει κάτι σε αυτό, αλλά μου φάνηκε ότι η περιοχή δεν ταλαιπωρείται ιδιαίτερα από αυτό το θέμα.
Στα του μαγαζιού, χωρίς υπερβολές και φανφάρες, ένα ωραίο, προσεγμένο μεζεδοπωλείο, με το μουσικό χαλί από πίσω ταιριαστό και την ξύλινη διακόσμηση μέσα να ταιριάζει με το σύνολο και να φτιάχνει ένα χώρο πολύ ευχάριστο για φαγητό. Ο σερβιτόρος επίσης σωστός, φιλικός και εξυπηρετικός. Εντάξει δεν είχε δύσκολο έργο στην εξυπηρέτηση (μόνοι μας ήμασταν, στην κυριολεξία) αλλά τα καλά να λέγονται, μας έκανε καλή εντύπωση.
Πάμε στο φαγητό, στο οποίο βρήκαμε μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από ζεστούς και κρύους μεζέδες, σαλάτες και διάφορες άλλες επιλογές. Πήραμε διάφορα πράγματα, δοκιμάσαμε λίγο από κάθε κατηγορία. Προσωπικά μου άρεσε πολύ η σαλάτα με τα μανιτάρια, και τα μανιτάρια πολύ φρέσκα και η dressing πολύ καλή, οι πατάτες οι τηγανητές που ήταν εντελώς διαφορετικές σε σχήμα από ότι έχετε συνηθίσει, υποθέτω ότι δεν ήταν προτηγανισμένες, δεν νομίζω να βγαίνουν σε αυτό το σχήμα και μας φάνηκαν φρέσκες. Κάτι ακόμα που είδαμε στο κατάλογο και μας χτύπησε στο μάτι, ήταν μια τριλογία τζατζικιών. Είπαμε κι εμείς να το χτυπήσουμε αλύπητα. Ουσιαστικά είναι ένα πιάτο με 3 (λίγο μικρότερες της κανονικής) μερίδες τζατζίκι, ένα με αγγούρι (το κλασσικό), ένα με καρότο (μας ήταν λίγο αδιάφορο) και ένα με παντζάρι, το οποίο και έκλεψε τη παράσταση. Δεν ήταν κάτι το συγκλονιστικό, αλλά ήταν μια πολύ ευχάριστη παραλλαγή και μας άρεσε περισσότερο από ότι περιμέναμε. Επιπλέον πήραμε μεζέδες με σάλτσα λεμόνι και πορτοκάλι, για τους οποίους οι γνώμες διίσταντο. Προσωπικά τους δίνω πολύ καλό βαθμό στην εκτέλεση. Η αλήθεια είναι ότι το αν σας αρέσουν ή όχι όμως, είναι προσωπική επιλογή. Αυτό που άρεσε σε όλους, ήταν το κοτοπουλάκι με την σως αλά κρεμ ενώ ο Κοιλιόδουλος ξετρελάθηκε με τα χοιρινά μπριζολάκια τα οποία, μου είπε να σας πω, ότι τα βρήκε εξαιρετικά καλοψημένα, λεπτοκομμένα και με την ιδανική δόση από αλάτι. Να προσθέσω ότι υπήρχε και ένας μεζές με χαλούμι πάνω σε μανιτάρια με μια σως ενδιάμεσα. Ωραίο το χαλούμι, καλά ψημένο το μανιτάρι, η σως ήταν και πάλι υποκειμενικό θέμα. Εμένα μου άρεσε σαν πιάτο, τον γεωΠΟΝΟ τον χάλασε η σως που ήταν ενδιάμεσα.
Σε γενικές γραμμές η ποιότητα ήταν σίγουρα πολύ καλή, φαινόταν, το μαγείρεμα επίσης σωστό και δεν υπήρχε παράπονο. Ουσιαστικά το θέμα ήταν οι γεύσεις, που είναι καθαρά υποκειμενικό κομμάτι. Οπότε ναι μεν προτείνω όλον τον κατάλογο από άποψη ποιότητας και εκτέλεσης, ωστόσο επειδή μερικές γεύσεις είναι λίγο διαφορετικές από αυτές που έχετε συνηθίσει, καλό θα ήταν να κοιτάξετε λίγο καλύτερα ή να ρωτήσετε τον σερβιτόρο, ο οποίος και ενημερωμένος είναι και καλές ιδέες-προτάσεις έχει.
Κλείσαμε με ένα γλυκό (θα πείτε ένα για τρια άτομα; Καταραμένη διατροφή θα πω εγώ, οι άλλοι 2 δε ξέρω τι δικαιολογία έχουν), συγκεκριμένα σουφλέ σοκολάτα με παγωτάκι. Θα πω ένα πράγμα μόνο. Το σουφλέ άργησε λίγο. Γιατί το έφτιαξαν εκείνη τη στιγμή. Δεν έχω φάει πιο φρέσκο, ενώ ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλό, δε σχολιάζω καν πόσο ταίριαζε με το παγωτό. Κλείσαμε με μια πολύ καλή νότα, σας το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη (επίσης καλά λόγια ακούσαμε για το γαλακτομπούρεκο, αλλά δεν το πήραμε για να δούμε, δεχόμαστε ενημέρωση όποτε θέλετε).
Κλείνουμε με τα του λογαριασμού, ο οποίος δεν ήταν κάτι το τρομακτικό τελικά. Με μεζεδάκια στη μέση, με 2-3 αναψυκτικά, 1-2 μπύρες και γλυκό, το ποσό των 16€ το άτομο (με φιλοδώρημα μέσα) δεν το λες και πολύ για να φάνε ικανοποιητικά 3 άτομα. Γενικά οι τιμές του μαγαζιού είναι ιδιαίτερα καλές, από ότι πρόσεξα σε όλο το κατάλογο, σίγουρα αν ήταν πιο κοντά θα το επισκεπτόμασταν πιο συχνά.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο όχι ιδιαίτερα πολυσύχναστο, αλλά με πολλές προοπτικές και χωρίς δυσκολία στο παρκάρισμα, ωραίος και λειτουργικός σαν χώρος με καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό σαν ποιότητα, αλλά που θέλει προσοχή για τις ιδιαίτερες γεύσεις του σε περίπτωση που είστε λίγο ιδιαίτερος στις προτιμήσεις σας και τιμές μέτριες προς καλές για αυτό που προσφέρει. Σίγουρα θα ξαναπηγαίναμε, ενώ είναι μια πολύ καλή επιλογή για την περιοχή του.
Πιπεριά (Μεζεδομπαράκι)
Κώστα Βάρναλη 86, Πετρούπολη
