Λουκουμάδες ο Μιχάλης (LoCo)

Κυριακή βράδυ και έπειτα από μια θεατρική παράσταση που είδαμε παρέα με τον Ζαμπόνις (γιατί εκτός από το κορμί πρέπει να ταΐζουμε και την ψυχή) μας έχει πιάσει μια λιγούρα και του προτείνω να πάμε για φαΐ στην Αργυρούπολη. Το μαγαζι λέγεται Μάνι Μάνη και ειδικεύεται στην παραδοσιακή γουρουνοπούλα όπως τη φτιάχνουν στη Μάνη. Ωστόσο, δε θα ασχοληθούμε με αυτό γιατί πήγαμε λίγο αργά και δεν είχε μείνει γουρουνοπούλα για να μπει σε σουβλάκι και εμείς, ελέω Ζαμπόνις που είχε κανονίσει για πιο αργά, δεν είχαμε χρόνο για να εκτιμήσουμε γουρουνοπούλα με το κιλό.

Τελικά όμως η βραδιά δε μας άφησε έτσι και μας έδωσε υλικό για να έχουμε να λέμε και συγκεκριμένα το διπλανό μαγαζί. Μετά από τα σουβλάκια είχαμε λιγούρα και για κάτι γλυκό (συγκεκριμένα κρέπα) οπότε πεταχτήκαμε δίπλα που εκτός από τους λουκουμάδες, που πρέπει να ειδικεύεται το μαγαζι οπως λέει και η ονομασία του, φτιάχνει κρέπες, βαφλες κ.α. Καθόμαστε δέκα και δέκα (τι σημασία έχει η ώρα; Θα δείτε), στο μαγαζι είναι ήδη μια μεγαλη παρέα από καμιά δεκαριά ενήλικες και πέντε έξι παιδιά, οπότε σκεφτόμαστε ότι θα έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, εντάξει, λογικό και ανθρώπινο. Επίσης είναι και ένας κύριος μόνος του σε ένα τραπέζι (ο οποίος κάποια στιγμή αργότερα παραπονέθηκε ότι δεν έχει έρθει ακόμα η παραγγελία του... σημάδι από τον Θεό του φαγητού...). Η σερβιτόρα ήρθε πολύ γρήγορα και μας πήρε παραγγελία. Έντεκα παρά εικοσιπέντε (δηλαδή εικοσιπέντε λεπτά μετά από εμάς και ενώ εμείς ούτε μυρωδιά από κρέπα ακόμα) έρχονται και κάθονται δύο κυρίες σε διπλανό τραπέζι, δίνουν παραγγελία. Η σερβιτόρα μετά από λίγο τους πηγαίνει ένα κλαμπ σάντουιτς, το οποίο το βρήκαμε λογικό γιατί είναι διαφορετικός σταθμός εργασίας από τις κρέπες. Αν και μας φάνηκε παράξενο γιατί οι κυρίες ήταν... περισσότερο στα κυβικά μας για να έχουν πάρει μόνο ένα κλαμπ, λέμε οκ, μπορεί να κάνουν δίαιτα.

Στο ενδιάμεσο από ότι έπιασε το ραντάρ μας, το οποίο ήταν σε πλήρη ισχύ για λόγους προφανείς, είχε τελειώσει το μίγμα για κρέπες. Και αυτό το είπαμε ανθρώπινο μετά από κουβέντα, έκανες ένα λάθος υπολογισμό, άνθρωπος είσαι. Και εδώ αρχίζει το τραγικό... τους είχαν τελειώσει και τα αυγά... πως το ξέρουμε; Βγήκε άνθρωπος με μηχανάκι για να πάει να φέρει 2 εξάδες αυγά για να φτιάξουν το μίγμα... το είδαμε και αυτό.

Η ώρα έχει φτάσει αισίως έντεκα παρά πέντε και με τον Ζαμπόνις να έχει ήδη αργήσει δέκα λεπτά (ευτυχώς είχε ενημερώσει γιατί ποιος τις άκουγε δύο γυναίκες που τον περιμένανε), βλέπουμε μια κρέπα να ετοιμάζεται επιτέλους μετά από μεγάλο διάλλειμα. Εκεί λέμε οκ, άντε η αναμονή έφτασε στο τέλος της, κάτι μας έρχεται. Η κρέπα ετοιμάζεται, τελικά είναι αλμυρή... και πάει στη μια από τις δύο κυρίες που λέγαμε.

Εννοείται ότι σηκωθήκαμε και φύγαμε, η εξυπηρέτηση είναι απαράδεκτη και το μαγαζί είναι ο ορισμός του αντιεπαγγελματία. Εγώ δε θα πήγαινα ούτε καν να πω να την ακυρώσει την παραγγελία, κάτι που έκανε ο Ζαμπόνις, εγώ θα έφευγα έτσι. Και γιατί το λέω αυτό;
Αρχικά τα ελαφρυντικά. Είσαι μαγαζί που πουλάει (κυρίως) λουκουμάδες και ξαφνικά σου έρχεται παραγγελία για 10-12 κρέπες. ΟΚ είσαι απροετοίμαστος (αν και δε πιστεύω ότι δεν το περιμένεις, είναι τρομερά ανοργάνωτο αυτό) και έχεις μόνο μία (!; Αν είναι δυνατόν...) κρεπιέρα για να φτιάχνεις κρέπες. Λογικό να αργήσεις. Έρχεται κόσμος και ζητάει και αυτός κρέπα... δεν τον ενημερώνεις... άντε και αυτό πες δεν το σκέφτηκες ή ήσουν υπερβολικά αισιόδοξος.

Πάμε τώρα στα απαράδεκτα. Σου τελειώνει το μίγμα για τις κρέπες. Δε φτάνει που το παίρνεις χαμπάρι μόνο όταν σου τελειώνει (γιατί η κουζίνα είναι ανοιχτή και φαίνονται τα πάντα και εμείς έχουμε ραντάρ αρκετά εξελιγμένα για να τα πιάνουμε για κακή τους τύχη), δεν ξέρεις καν ότι δεν έχεις αυγά για να φτιάξεις περισσότερο και στέλνεις (Κυριακή βράδυ) άνθρωπο να σου φέρει αυγά (ίσως το μόνο θετικό που μπορώ να πω για το μαγαζί είναι ότι ξέρει που να βρει αυγά στις 11 το βράδυ Κυριακής). Και πάλι δεν ενημερώνεις το τραπέζι, που τη στιγμή αυτή περιμένει ήδη κοντά μισή ώρα για δύο κρέπες. Έρχονται τα αυγά, φτιάχνεις το μίγμα και βγάζεις την πρώτη κρέπα και την πας σε τραπέζι που ήρθε εικοσιπέντε ολόκληρα λεπτά μετά. Το οποίο (άλλο απαράδεκτο αυτό) έχει ήδη πάνω το 50% της παραγγελίας του. Και στο τραπέζι που περιμένει τώρα πλέον 50 λεπτά (για δυο κρέπες!!) δεν έχεις πάει να πεις ούτε συγνώμη που θα αργήσεις. Και τέλος αφού ο Ζαμπόνις πάει να τους ενημερώσει να μην τις φτιάξουν από την καλή του τη καρδιά, το μόνο που του λες (η σερβιτόρα έχασε τα λόγια της, λογικό, άλλωστε τι να πει η κοπέλα, που δε φταίει κιόλας), (ο μάγειρας, ιδιοκτήτης ή υπεύθυνος; Θα σας γελάσω αλλά δε μας νοιάζει) είναι ένα έχεις δίκιο. Πάλι ούτε συγνώμη!

Προσωπικά δε θα ξαναπατήσω στο μαγαζί, ο αντιεπαγγελματισμός τους με εκνεύρισε αφάνταστα και πιστεύω ότι δεν αξίζει να περάσω ούτε απέξω πλέον παρά μόνο για να πάω δίπλα στο Mani Μάνη (όχι τίποτα άλλο έχουμε και για αυτό να γράψουμε). Ο Ζαμπόνις πιστεύει ότι ίσως αξίζει να πάμε μια φορά ακόμα, για να δούμε αν ισχύει η αντιμετώπιση αυτή, καθώς όπως λέει όλοι έχουν μια κακή μέρα. Εγώ να πω ένα τελευταίο. Οι κυρίες που ήρθαν και εξυπηρετήθηκαν σε βάρος μας, μου φάνηκε ότι ήταν γνωστές των ατόμων του μαγαζιού. Αν ισχύει αυτό, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, έτσι μου φάνηκε, τότε το μαγαζί ας κάνει δουλειά με τους γνωστούς και φίλους του. Γιατί εμένα δε θα με ξαναδεί εκεί μέσα ούτε ζωγραφιστό.
Υ.Γ. Έχει κλείσει (ευτυχώς)!

Ποιος θα πρωτοφάει στην Πασιφάη;

Βέβαια για να διαβάζετε αυτό το άρθρο μάλλον καταλάβατε ότι εμείς μια φορά φάγαμε...

Η Πασιφάη είναι ένα κρητικό μεζεδοπωλείο στη Γλυφάδα, απέναντι από τον Ωκεάνιο Κουβά... Όσοι μας διαβάζετε ανελλιπώς ξέρετε τι λέω, όσοι τυχαίνει να μας διαβάζετε για πρώτη φορά πηγαίνετε λίγο πιο πίσω για διάβασμα και ελάτε να σας εξετάσω πάλι. Πολύ πρόσφατο μαγαζί (στη Γλυφάδα) και επειδή οι Γευσιχώστες αγαπάνε Κρήτη (και κάθε μέρος της Ελλάδας που έχει καλό φαγητό... και εκτός Ελλάδας... γενικά φαγητό...), είπαμε να το τιμήσουμε για να ξεφύγουμε και λίγο από το σουβλάκι.

Σαν τοποθεσία το μαγαζί είναι σε ένα καλό σημείο στη Γλυφάδα, κοντά σε αυτό που λέμε (και έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν) το «νέο» κέντρο της Γλυφάδας. Η περιοχή έχει ένα μικρό (σχετικά) πρόβλημα να παρκάρεις, αλλά δε θα ταλαιπωρηθείς πολύ και αν έχεις ξαναπάει στην περιοχή και ξέρεις πέντε πράγματα ίσως καθόλου. Επιπλέον μπορείτε να συνδυάσετε την επίσκεψη στο μαγαζί με διάφορες άλλες δραστηριότητες που βρίσκονται σε απόσταση 5-10 λεπτών με τα πόδια, κάτι που δίνει στην έξοδό σας μια μεγαλύτερη ποικιλία από το να βγείτε απλά για φαΐ (όχι ότι εμάς μας εμποδίζει το να βγούμε απλά για φαΐ... αλλά λέμε τώρα, υπάρχει και κόσμος εκεί έξω που θέλει και άλλα πράγματα).

Και μιας και είπα άλλα πράγματα να μην ξεχάσω να αναφέρω και τον διαγωνισμό μας που τρέχει μέσω Facebook.

Μπαίνοντας σου κάνει εντύπωση η διακόσμηση που είναι καθαρά παραδοσιακή κρητική. Μέχρι και οι καρέκλες έχουν χαραγμένο πάνω τους το όνομα ΠΑΣΙΦΑΗ και την Κρήτη από κάτω. Δε ξέρω για εσάς αλλά για εμένα, επειδή το κρητικό στυλ δε το βλέπω και πολύ συχνά, η διακόσμηση του μαγαζιού ήταν πάρα πολύ ευχάριστη, ενώ η μουσική σαν ένα χαλί από πίσω ήταν ευχάριστη και δε σε αποσπούσε και από την κουβέντα. Το δεύτερο πράγμα που παρατήρησα και θα παρατηρήσετε και εσείς, είναι η ευγένεια του προσωπικού και ο τρόπος που σε καλοσωρίζουν στο μαγαζί. Ένιωθα από την πρώτη στιγμή που μπήκα μέσα ότι είχα πάει σε μαγαζί γνωστών μου. Είχαμε πάει τέσσερα άτομα, ο σερβιτόρος που μας είδε πρώτος μας χαιρέτισε με χειραψία ΚΑΙ τους τέσσερις με ένα ειλικρινέστατο χαμόγελο και μας έδειξε τις επιλογές στα τραπέζια. Όλες μας οι επαφές με το σέρβις ήταν παραπάνω από άψογες. Δε λέω οι Γευσιχώστες και οι φίλοι τους (για τους οποίους περηφανευόμαστε και όχι άδικα) είναι πάντα ευγενικοί και φιλικοί με τους εκάστοτε σερβιτόρους, άλλωστε δεν είναι υπηρέτες μας, εξυπηρέτηση μας κάνουν τα παιδιά (φέρνουν φαΐ στο λαό!!!). Αλλά αυτό το πράγμα δε το έχω ξαναδεί. Αν υπήρχε άριστα στην εξυπηρέτηση θα ήταν αυτή της Πασιφάης.

Στο μαγαζί όπως προείπα, πήγαμε τέσσερις. Δύο οι Γευσιχώστες, μια κοπέλα που γνώρισα στο χορό (ναι το κουνάω λίγο) και το αγόρι της που εγώ τους λέω φίλους, δε ξέρω τι σκέφτονται πλέον αυτοί αφότου με είδαν να τρώω. Δε χρησιμοποιώ κωδικά ονόματα για αυτούς γιατί θέλω να τα σκεφτώ λίγο... έχω την εντύπωση ότι θα μας ξανασυνοδεύσουν σε Γευσιχωσία, οπότε ας τους δώσω κάτι καλό. Θα παίρναμε για τη μέση πράγματα, οπότε πήραμε από τις επιλογές που είχε για σαλάτα λαντουριστό, που είναι ο γνωστός σε όλους μας ντάκος (χαίρω πολύ σε κρητικό μαγαζί τι θα έπαιρνα; Χωριάτικη;), μια πίτα Σφακιανή, μια μερίδα απάκια, μια πατάτες και μια ποικιλία κρεατικών. Στα 100 ml τσικουδιά που κέρασε το μαγαζί μόλις μπήκαμε, προσθέσαμε και άλλα 250... έτσι για να υπάρχουν. Να παρατηρήσω ότι η ποικιλία στον κατάλογο ήταν σημαντική και θέλαμε πραγματικά να τα πάρουμε όλα... δε πειράζει, ξαναπάμε για φαΐ ρε παιδί μου... ευκαιρία...

Ο ντάκος που ήρθε ήταν σωστά φτιαγμένος, ίσως ένα από τα παξιμάδια ήθελε ελάχιστα περισσότερο μούλιασμα, αλλά μικροπράγματα αυτά. Επιπλέον ήταν καλός σε μέγεθος και μας απασχόλησε ευχάριστα μέχρι να έρθουν τα υπόλοιπα. Η πίτα και τα απάκια ήρθαν μετά, τα απάκια είναι κομμάτια χοιρινό κρέας, ζουμερότατο και συνοδεύεται από κομμάτια πράσινης πιπεριάς. Πολύ καλό και πολύ γευστικό ένα ορεκτικό που σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Η πίτα... βασικά η σφακιανή πίτα είναι μεγέθους πίτας σουβλακιού περίπου με τυρί μέσα και στην οποία προσθέτεις μέλι. Μπορείς να ζητήσεις να σου βάλουνε ή μπορείς να βάλεις εσύ. Εμείς πήραμε να βάλουμε μόνοι μας (όχι ότι ξέραμε τι κάνουμε απλά είχαμε πει στην αρχή χωρίς μέλι και αλλάξαμε γνώμη οπότε οι άνθρωποι μας το έφεραν). Ίσως εγώ που το έβαλα να το παράκανα, αλλά το μέλι κάλυπτε πολύ τη γεύση της πίτας. Πιστεύω ότι το τυρί που είχε μέσα (φέτα δλδ) θα έπρεπε να είναι λίγο πιο αλμυρό για να κάνει καλή αντίθεση. Πιστεύω ότι μια κρεατόπιτα θα μας άρεσε περισσότερο. Ίσως ήταν και αστοχία στην παραγγελία μας, αφού δε ξέρουμε καλά την κρητική κουζίνα.

Προσπερνάω τις πατάτες με τυρί που ήταν καλές, κομμένες στο χέρι σε σχήμα τσιπς αλλά όχι τόσο λεπτές και χωρίς λάδι πουθενά στο πιάτο, πράγμα πολύ καλό και περνάω στην ποικιλία. Η ποικιλία είχε μέσα πατάτες, σουβλάκι χοιρινό και κοτόπουλο, μπιφτέκια, λουκάνικο και ένα μπριζολάκι (με κόκκαλο για αυτό δε το λέω πανσέτα). Το κρέας ήταν πραγματικά πολύ καλά ψημένο, ενώ το λουκάνικο έχει μείνει στον φίλο μας να το λέει. Μας το έλεγε και την επόμενη μέρα που είχαμε πάει να δούμε μπάλα... Γενικά όλα τα κρέατα μας άρεσαν πολύ και όλα ήταν ζουμερά αλλά χωρίς ζουμιά στο πιάτο και τρυφερά και κατέβηκαν ιδιαίτερα ευχάριστα. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι το μέγεθος της ποικιλίας, που δε θα την πω μικρή, αλλά θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη. Θα πω λίγο περισσότερα παρακάτω που μιλάω για κόστος.

Το κόστος του γεύματος μαζί με τσικουδιά κτλ ήταν περίπου 17 ευρώ το άτομο. Φτηνό δε το λες, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολύ ακριβότερα μαγαζιά στη Γλυφάδα. Προσφέρει κάτι διαφορετικό και το χρεώνει λίγο παραπάνω και όχι παράλογα. Να προσθέσω ότι στο τέλος φέρνουν λουκουμάδες με μέλι σαν κέρασμα (δηλαδή έχει ένα κέρασμα τσικουδιά στην αρχή και ένα στο τέλος), ενώ το αφεντικό του μαγαζιού ήρθε στο τραπέζι μας 3 φορές. Μια για να δει αν είχε αργήσει η ποικιλία (είχαμε φάει αρκετά γρήγορα τα ορεκτικά και ανησύχησε), μια για να μας ρωτήσει αν όλα ήταν καλά και άλλη μια πριν φύγει για το άλλο μαγαζί για να χαιρετίσει και να κεράσει άλλο ένα πιάτο λουκουμάδες. Στο οποίο κάναμε τους δύσκολους και του είπαμε ότι θα φεύγαμε και η ακριβής του απάντηση: Εγώ θα τους φέρω και κάντε ότι νομίζετε. Μάλιστα την ώρα που έφευγε (καθόμασταν κοντά στη πόρτα) είδε ότι τους φάγαμε και πήγε να κεράσει και τρίτο πιάτο, αλλά τον προλάβαμε... Τώρα θέλω να πω για την ποικιλία. Η ποικιλία μόνη της κάνει 28 ευρώ. Αν είναι για τέσσερα άτομα, είναι πολύ καλή τιμή αλλά θα χρειαζόταν να αυξηθεί λίγο το μέγεθος. Αν είναι για δύο άτομα είναι μάλλον ακριβή, αλλά είναι μεγαλύτερη από αρκετές άλλες. Δε θα πω ότι δεν έμεινα ευχαριστημένος, βασικά κανένας από τους τέσσερις, απλά πρέπει να το πω και αυτό για να είμαστε δίκαιοι.

Ανακεφαλαιώνοντας ένα μαγαζί σε καλό σημείο με πολύ ωραία διακόσμηση και πολύ καλό φαγητό με πολλές επιλογές που θα σας συστήσει σε μια διαφορετική ελληνική κουζίνα για ποικιλία. Είναι ίσως λίγο πιο ακριβό αλλά σίγουρα όχι παράλογο και αξίζει να πάτε έστω μια φορά για το σέρβις του και μόνο και τον τρόπο με τον οποίο σε κάνουν να περνάς ευχάριστα την ώρα. Μετά πιστεύω ότι και να μη σας αρέσει το φαγητό (που αν είστε σαν εμάς θα σας αρέσει) θα ξαναπάτε σίγουρα, μόνο και μόνο για το κλίμα.

Η Πασιφάη
Ανδρέα Λαζαράκη 63, Γλυφάδα
Μεγ. Αλεξάνδρου 24, Πλ. Μέμου, Κορυδαλλός

Souvlaki Friends... μια φιλία επιστήθια...

Οκ, δε περιμένατε εμάς να σας το πούμε για να το καταλάβετε ότι έχουμε μια πολύ καλή σχέση με το σουβλάκι. Μια σχέση φιλική. Να όμως που βρέθηκε και ένα μαγαζί στην Αργυρούπολη για να μας το επιβεβαιώσει με την ονομασία του.

Το μαγαζί είναι στην οδό Αλεξιουπόλεως απέναντι από τα Goodys στο "κέντρο" της Αργυρούπολης, εκεί όπου τον έχει πολύ τον κόσμο. Το καλό είναι ότι έχει κίνηση και έχει και διάφορα πράγματα να κάνεις στη περιοχή. Το κακό είναι ότι αν δε ξέρεις τη περιοχή, για να παρκάρεις... άστο. Ειρωνικά, ακριβώς απέναντι είναι το πάρκινγκ των Goodys, το οποίο είναι ανοιχτό για όλους... αλλά για να βρείτε θέση πρέπει να έχετε κάνει αίτηση... σε διπλότυπο 2 εβδομάδες νωρίτερα...

Το μαγαζί σαν χώρος είναι πολύ καλά φτιαγμένος και προσεγμένος, είναι χώρος "σουβλακερί" και όχι σουβλατζίδικου. Ακολουθεί το ρεύμα της περιοχής δηλαδή. Αν σας αρέσει το περισσότερο παραδοσιακό ο χώρος δε θα σας αρέσει ιδιαίτερα. Αν από την άλλη είστε περισσότερο του μοντέρνου, ο χώρος είναι ο ιδανικός για εσάς. Έχει και μια πρωτότυπη πινελιά με την κουζίνα να είναι σε έναν ημιώροφο και όχι στο ισόγειο. Διαφορετικό, αλλά όταν έχει δουλειά λυπάμαι τους σερβιτόρους στο ανέβα-κατέβα...

Περνάμε στον κατάλογο, ο οποίο έρχεται (μάλλον είναι μόδα τελευταία) σε ένα μικρό κουπί καρφωμένος με ένα πιρούνι ή κουτάλι ή μαχαίρι. Η ποικιλία των ορεκτικών και του φαγητού ικανοποιητική σε κάθε επίπεδο είχε και αρκετές (5-6) σαλάτες (αν και θεωρούσαν την σπανακόπιτα σαλάτα... δε ξέρω πείτε με περίεργο αλλά το παρατηρήσαμε με τον Κοιλιόδουλο) και μετά είχε τα γνωστά σκέτα, με πίτα και μερίδες. Επιπλέον του ότι θα έβρισκες σε ένα κανονικό σουβλατζίδικο έχει και τορτίγιες και πουγκιά. Επιπλέον, κάτι που μας άρεσε πολύ με Κοιλιόδουλο ξανά, έχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία από μπύρες κάθε είδους μαζί με τα διάφορα άλλα αναψυκτικά και ποτά.

Η δική μας παραγγελία (ο σερβιτόρος μας ρώτησε αν θα μπορούσαμε να τα φάμε όλα... που να ξέρει το παιδί. Ευγενικότατος και εξυπηρετικότατος επί τη ευκαιρία) ήταν μια τυροκαυτερή με κοπανιστή Μυκόνου και μια μερίδα twister πατάτες με τσένταρ και μπέικον (η οποία έγινε περισσότερο διαισθητικά, δε χρειάστηκε καν να συνεννοηθούμε) 2 μικρές σως, Aioli (γιαούρτι με λεμόνι και σκόρδο) και Friends (κλασσική σως μέλι - μουστάρδα - μαγιονέζα με λίγο διαφορετικές αναλογίες), 2 πίτες κομμένες (λίγο πιο μετά αλλά θα εξηγήσω γιατί), 2 τορτίγιες, μια με διπλό καλαμάκι χοιρινό και μια με γύρο χοιρινό και 2 τυλιχτά, μια με κεμπάπ και μια με μπιφτέκι.

Ξεκινάμε με τις τορτίγιες που ήταν πάρα πολύ ωραίες και σαν υφή του φύλλου και σαν γεύση, ενώ το κρέας μέσα ήταν υποδειγματικό. Στο ίδιο επίπεδο ήταν το κεμπάπ και το μπιφτέκι (το οποίο μπιφτέκι μου άρεσε πραγματικά πάρα πολύ και σαν κιμάς και σαν μείγμα μπαχαρικών, είναι από τα καλύτερα που έχω φάει σε σουβλατζίδικο, ίσως και γενικά) ενώ οι πίτες (αλάδωτες) ήταν επίσης πολύ καλά ψημένες και πολύ μαλακές. Στα ορεκτικά, οι πατάτες twister είναι πρακτικά πατατάκια (όχι από σακουλάκι, κομμένα στο χέρι φρέσκα) αλλά το τσένταρ και το μπέικον ήταν πολύ καλά και πιστεύω ότι αν την επόμενη φορά τα πάρουμε με πατάτες θα είναι ακόμα καλύτερα (αυτό είναι προσωπικό θέμα, δεν είχαν κάτι τα πατατάκια, απλά εγώ προτιμώ τις πατάτες). Κλείνοντας η τυροκαυτερή (που ήταν η πρώτη που δοκιμάσαμε φυσικά) ήταν πάρα πολύ καλή και σχετικά καυτερή οπότε θα της έβαζα ένα αρκετά μεγάλο βαθμό.

Να αναφέρω και το εξής. Επειδή στο μαγαζί είχαμε ξαναπάει, αλλά με άσχετες παρέες, έχουμε άποψη και για 2-3 πράγματα ακόμα. Προσωπικά έχω φάει ( όπως και ο Κοιλιόδουλος) και πουγκί με γύρο κοτόπουλο. Από τον γύρο δεν έχω κανένα παράπονο ήταν πολύ καλός, αλλά τη παράσταση "έκλεβε" το πουγκί, που ουσιαστικά ήταν ένα πολύ αφράτο και αρκετά μεγάλο ψωμί. Δε θα πω ότι δε μου άρεσε ή ότι δεν είναι χορταστικό, αλλά προσωπικά είμαι αντίθετος στο να κάνουμε τον γύρο κομπάρσο. Καλά για τα υπόλοιπα υλικά δε πήρα χαμπάρι. Εκεί επίσης είδα και το μέγεθος των μερίδων, το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, αλλά για το στυλ σουβλακερί είναι περισσότερο από ικανοποιητικό. Δε θα σκάσεις, αλλά θα φας. Τέλος κάτι που παρατήρησε ο Κοιλιόδουλος όταν είχε πάει, σε μια κάπως περασμένη ώρα, μετά τις 12, που έτυχε να πάει με την Πεινασμένη Μπάρμπυ φίλη μας, ζήτησαν γύρο και τους απάντησαν ότι δεν είχε. Και εμείς με το πονηρό, όταν πρόκειται για φαγητό, μυαλό μας λέμε ότι μπράβο του γιατί δεν έβαλε νέο γύρο όταν του τέλειωσε ο παλιός, για να τον πουλήσει μπαγιάτικο την επόμενη μέρα. Ένα μεγάλο συν για αυτό το πράγμα στο μαγαζί. Κλείνοντας να πω γιατί ανέφερα ότι πήραμε τις πίτες πιο μετά. Οι σως, έχουν μια υφή πιο αραιή από το αναμενόμενο, δεν έχουν ας πούμε με το τζατζίκι καμία σχέση. Αποτέλεσμα αυτού και δεδομένου ότι δεν είχαμε πατάτες, χρειαστήκαμε 2 πίτες κομμένες για να τις δοκιμάσουμε.

Φτάνουμε στο σημείο να δούμε και την τιμή και αν είναι φιλική και αυτή. Λοιπόν για όσα πήραμε, μαζί με 2 μπύρες, το σύνολο ήταν 32,30€. Αν βγάλουμε τις μπύρες είναι περίπου 11€ το άτομο. Δε το λες φτηνό είναι η αλήθεια, αλλά προσωπικά εγώ το περίμενα. Λίγο η περιοχή που θεωρείται καλή, λίγο το μαγαζί που είναι πιο προσεγμένο από το κλασσικό σουβλατζίδικο, λίγο ότι πήραμε και πράγματα περίεργα και αρκετά, οκ το λες λογικό σαν τιμή. Πιστεύω ότι για να φάει κάποιος καλά θέλει περίπου 6-7€, χωρίς μπύρες κτλ, που δε το λες παράλογο, ίσως λίγο τσιμπημένο.

Ανακεφαλαιώνοντας ένα μαγαζί με στυλ σουβλακερί, σε καλό σημείο αλλά με δύσκολο πάρκινγκ, με πολύ καλό και ποιοτικό φαγητό και σωστότατη εξυπηρέτηση και σέρβις και τιμές λίγο τσιμπημένες αλλά αναμενόμενες. Αν το συνεχίσει έτσι θα μείνει για πολύ καιρό στη περιοχή (και ο σερβιτόρος θα μας βλέπει κάθε φορά με ανανεωμένη την απορία του για το πόσο τρώμε).

Souvlaki Friends
Αλεξιουπόλεως 29, Αργυρούπολη

Υ.Γ. Από σήμερα τρέχει και ο μεγάλος διαγωνισμός μας μέσω της σελίδας μας στο Facebook!