Αν ψάχνεις ένα μαύρο πρόβατο στα ορεινά της Καρδίτσας είσαι τσοπάνης (ή
πραγματικά έχεις πολύ χρόνο στα χέρια σου, δεν είμαι εδώ να κρίνω). Αν
ψάχνεις ένα μαύρο πρόβατο στη μέση της Γλυφάδας είσαι είτε τρελός, είτε
Γευσιχώστης.
Αν και το ένα δεν αποκλείει το άλλο εμείς με την ιδιότητα του Γευσιχώστη πήγαμε σε ένα νέο μαγαζί (νομίζω ούτε μήνα δεν έχει κλείσει ακόμα) το Μαύρο Πρόβατο στη Γλυφάδα.
Το στυλ του μαγαζιού είναι......δε ξέρω. Είναι ενδιαφέροντα alternative, με μοντέρνο και παλιό να συνυπάρχουν. Πραγματικά δε μπορώ να πω αν η συνύπαρξη είναι καλή ή όχι, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ο χώρος είναι αρκετά ευχάριστος και δεν κάνει ούτε μεζεδοπωλείο ούτε εστιατόριο. Βασικά είναι μια διακόσμηση πασπαρτού, ότι βολεύει τον καθένα.
Το σέρβις ήταν αρκετά καλό, βέβαια πήγαμε νωρίς οπότε ήμασταν μόνοι μας μέσα, αλλά και αργότερα που ήρθε κόσμος δε μπορώ να πω ότι υπήρχε παράπονο. Οι σερβιτόροι ήταν αρκετά φιλικοί και εξυπηρετικοί και μάλιστα μπορώ να πω ντυμένοι ακριβώς όπως και το μαγαζί...alternative. Κολλάνε με το μαγαζί ωραία.
Πηγαίνοντας στο προκείμενο (δηλαδή το φαγητό) αποφασίσαμε να τιμήσουμε το όνομα του μαγαζιού και να κάνουμε το μάγειρα να...βελάξει...
Εδώ να πω το εξής για να είμαι δίκαιος. Ο λόγος που πήγαμε στο μαγαζί είναι ότι ο μάγειρας είναι παλιός μας φίλος και μάθαμε ότι δουλεύει εκεί. Ωστόσο προκειμένου να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικοί δε πήγα μόνος με Κοιλιόδουλο αλλά πήραμε μαζί και άλλα 5 άτομα. Για μπούγιο και για το αίσθημα Δικαίου!
Ξεκινάμε από τα ορεκτικά από τα οποία ο κατάλογος είχε αρκετά μεγάλη ποικιλία, εμείς πήραμε ένα ταπεινό τζατζίκι και μια τυροκαυτερή (καθόλου ταπεινή), τυροκροκέτες και σαγανάκι, χωρίς φυσικά να αφήσουμε έξω τις πατροπαράδοτες τηγανητές πατάτες. Επόμενη κατηγορία του καταλόγου (ναι φυσικά θα τις αναφέρω όλες) τα "μεζεκλίκια", που είναι πρακτικά λίγο μεγαλύτερα από τα ορεκτικά και αν πας απλά να πιείς ένα κρασί-ούζο-τσίπουρο (ναι έχει) κτλ θα μείνεις εκεί. Από δαύτα πήραμε ένα μπεκρή μεζέ και ένα κοτόπουλο αλά κρεμ. Εδώ έρχεται και το μειονέκτημα της παρέας, αν ήμουν με Κοιλιόδουλο μόνο θα χαμε πάρει 1-2 ακόμα, αλλά ήταν βαριά και είπαμε να βελάξει μόνο ο μάγειρας και όχι οι φίλοι μας....
Από σαλάτες (στις οποίες έχει 3 ή 4 επιλογές) πήραμε τη σαλάτα Πράσινη Πανδαισία, η οποία έχει μέσα αρκετά υλικά και μια σως μυστική συνταγή του μάγειρα (έτσι λέει τουλάχιστον). Κλείσαμε με ένα μιξ γκριλ κρεατικών για 4 άτομα (φάγανε και άλλοι όχι μόνο εγώ με Κοιλιόδουλο σας δίνω το λόγο μου!).
Πάμε να τα κρίνουμε τώρα. Το πρώτο πράγμα που μου άρεσε είναι ότι οι πατάτες είναι φρέσκες και κομμένες στο χέρι, πάντα καλό σε κάθε μαγαζί. Το τζατζίκι είναι ζευγαροκατάστασης, ωραίο αλλά ελαφρύ, ενώ το ακριβώς αντίθετο είναι η τυροΚΑΥΤΕΡΗ. Αν πιάσατε το υπονοούμενο. Γενικά η τυροΚΑΥΤΕΡΗ μου άρεσε πολύ και το τζατζίκι είχε έντονη γεύση μεν αλλά ήταν ελαφρύ για τα γούστα μου. Το σαγανάκι και οι τυροκροκέτες ήταν πολύ ωραίες, ζεστές αλλά όχι καυτερές και ακριβώς όπως τα περιμένει κάποιος.
Στο μπεκρή μεζέ το κρέας ήταν πολύ τρυφερό, περισσότερο από ότι περίμενα, ενώ το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι η σάλτσα είναι λιγότερο πηχτή από ότι θα ήθελα. Βέβαια αυτό το είπαμε στο παιδί, επιφυλάσσομαι όταν θα ξαναπάω. Το κοτόπουλο αλα κρεμ.... έκανε θραύση.... ειλικρινά δε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν έχω κάτι να κρίνω γιατί δε πρόλαβα παραπάνω από 1 κομμάτι (και αυτό να είναι καλά ο Κοιλιόδουλος.... αλληλεγγύη Γευσιχωστική).
Αν και δεν το κάνω συχνά θα μείνω λίγο στη σαλάτα γιατί μου έκανε εντύπωση. Μπορώ να πω από τα πιο πετυχημένα πιάτα, άρεσε σε όλη τη παρέα και η σως της πήγαινε πολύ. Δε ξέρω αν είναι μοναδική, νόστιμη πάντως είναι και την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους!
Το μιξ γκριλ ήταν αυτό που λέει το όνομά του, σε μέγεθος λογικό για 4 (νορμαλ) άτομα με αρκετά είδη κρεάτων (είδα λουκάνικο, πανσέτα, μπιφτέκι γεμιστό, κοτόπουλο, δε ξέρω αν ξεχνάω κάτι) πατάτες και πιτάκια. Γενικά μπορώ να πω ότι δεν άντεξε και πολύ στο τραπέζι (βέβαια ήταν για 4 και είμασταν 7 αλλά τη μεγάλη μπάλα...2 την παίξανε..... Μπάρτσα παιδάκι μου!).
Πάμε τώρα στο κομμάτι της λυπητερής. Ότι περιέγραψα παραπάνω μαζί με μερικά καραφάκια τσίπουρο (είπαμε να θυμηθούμε πατρίδα με το Κοιλιόδουλο) πήγε στο σύνολο 97€. Να παρατηρήσω επειδή κέρασε και ο μάγειρας μερικές κανάτες σφηνάκια δε μπορώ να ξέρω πόσες πήραμε μόνοι μας, ή τελικά πόσες μας άφησε το παιδί να πληρώσουμε, αλλά τέλος πάντων ας μην τις βάλουμε μέσα. Πάλι το ποσό για να φάνε αρκετά καλά 7 άτομα (πάλι επιμένω νορμάλ γιατί με τον Κοιλιόδουλο μπορούσαμε να πάμε και για γλυκό, αφήστε μας εμάς) είναι λογικό και μάλιστα για Γλυφάδα (κέντρο) αρκετά φτηνό. Οφείλω να πω ότι δεν το περίμενα και ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Ενδεικτικά θα πω κάτι που μου έμεινε από το κατάλογο, μια φυσιολογική μερίδα πατάτες, 2,5 €.
Αναφέροντας το τσίπουρο να πω το μόνο μαύρο πρόβατο στο σέρβις. Ζητήσαμε χωρίς γλυκάνισο, ο σερβιτόρος μας είπε ότι δεν έχει και είπαμε φέρε με. Τελικά έφερε χωρίς γλυκάνισο. Παρόλαυτα επέμενε ότι είχε. Τι να πω, μετά από ενδελεχή έρευνα (εντάξει, δε το στείλαμε και στο Γενικό Χημείο του Κράτους) ακόμα πιστεύω ότι δεν είχε....
Κλείνοντας, ένας ευχάριστος χώρος με καλή εξυπηρέτηση και πολύ καλό φαγητό αρκετά φτηνός. Το προτείνουμε τόσο για φαγητό, όσο και για απλά μια βραδιά με ουζάκι, κρασάκι κτλ, λειτουργεί και για τα 2. Επίσης μάθαμε ότι από Σεπτέμβρη θα έχει και ζωντανή μουσική, οπότε θα το επισκεφτούμε σίγουρα για να πάρουμε εντυπώσεις.
Τελευταία πρόταση: Όταν πάτε στο Μαύρο Πρόβατο, ρίχτε μια ματιά τριγύρω σας. Μπορεί να δείτε κάποιον Γευσιχώστη μέσα. (και ναι το ξέρω ότι αυτό ήταν 2 προτάσεις και με αυτή 3 αλλά οκ τελείωσα!)
Υ.Γ. Έχει κλείσει
Το Μαύρο Πρόβατο
Κωνσταντινουπόλεως 9 - 11, Γλυφάδα
Υ.Γ. Καταλάθος η ανάρτηση ανέβηκε από τον Κοιλιόδουλο ενώ την έχει γράψει ο Ζαμπόνις.
Αν και το ένα δεν αποκλείει το άλλο εμείς με την ιδιότητα του Γευσιχώστη πήγαμε σε ένα νέο μαγαζί (νομίζω ούτε μήνα δεν έχει κλείσει ακόμα) το Μαύρο Πρόβατο στη Γλυφάδα.
Το στυλ του μαγαζιού είναι......δε ξέρω. Είναι ενδιαφέροντα alternative, με μοντέρνο και παλιό να συνυπάρχουν. Πραγματικά δε μπορώ να πω αν η συνύπαρξη είναι καλή ή όχι, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ο χώρος είναι αρκετά ευχάριστος και δεν κάνει ούτε μεζεδοπωλείο ούτε εστιατόριο. Βασικά είναι μια διακόσμηση πασπαρτού, ότι βολεύει τον καθένα.
Το σέρβις ήταν αρκετά καλό, βέβαια πήγαμε νωρίς οπότε ήμασταν μόνοι μας μέσα, αλλά και αργότερα που ήρθε κόσμος δε μπορώ να πω ότι υπήρχε παράπονο. Οι σερβιτόροι ήταν αρκετά φιλικοί και εξυπηρετικοί και μάλιστα μπορώ να πω ντυμένοι ακριβώς όπως και το μαγαζί...alternative. Κολλάνε με το μαγαζί ωραία.
Πηγαίνοντας στο προκείμενο (δηλαδή το φαγητό) αποφασίσαμε να τιμήσουμε το όνομα του μαγαζιού και να κάνουμε το μάγειρα να...βελάξει...
Εδώ να πω το εξής για να είμαι δίκαιος. Ο λόγος που πήγαμε στο μαγαζί είναι ότι ο μάγειρας είναι παλιός μας φίλος και μάθαμε ότι δουλεύει εκεί. Ωστόσο προκειμένου να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικοί δε πήγα μόνος με Κοιλιόδουλο αλλά πήραμε μαζί και άλλα 5 άτομα. Για μπούγιο και για το αίσθημα Δικαίου!
Ξεκινάμε από τα ορεκτικά από τα οποία ο κατάλογος είχε αρκετά μεγάλη ποικιλία, εμείς πήραμε ένα ταπεινό τζατζίκι και μια τυροκαυτερή (καθόλου ταπεινή), τυροκροκέτες και σαγανάκι, χωρίς φυσικά να αφήσουμε έξω τις πατροπαράδοτες τηγανητές πατάτες. Επόμενη κατηγορία του καταλόγου (ναι φυσικά θα τις αναφέρω όλες) τα "μεζεκλίκια", που είναι πρακτικά λίγο μεγαλύτερα από τα ορεκτικά και αν πας απλά να πιείς ένα κρασί-ούζο-τσίπουρο (ναι έχει) κτλ θα μείνεις εκεί. Από δαύτα πήραμε ένα μπεκρή μεζέ και ένα κοτόπουλο αλά κρεμ. Εδώ έρχεται και το μειονέκτημα της παρέας, αν ήμουν με Κοιλιόδουλο μόνο θα χαμε πάρει 1-2 ακόμα, αλλά ήταν βαριά και είπαμε να βελάξει μόνο ο μάγειρας και όχι οι φίλοι μας....
Από σαλάτες (στις οποίες έχει 3 ή 4 επιλογές) πήραμε τη σαλάτα Πράσινη Πανδαισία, η οποία έχει μέσα αρκετά υλικά και μια σως μυστική συνταγή του μάγειρα (έτσι λέει τουλάχιστον). Κλείσαμε με ένα μιξ γκριλ κρεατικών για 4 άτομα (φάγανε και άλλοι όχι μόνο εγώ με Κοιλιόδουλο σας δίνω το λόγο μου!).
Πάμε να τα κρίνουμε τώρα. Το πρώτο πράγμα που μου άρεσε είναι ότι οι πατάτες είναι φρέσκες και κομμένες στο χέρι, πάντα καλό σε κάθε μαγαζί. Το τζατζίκι είναι ζευγαροκατάστασης, ωραίο αλλά ελαφρύ, ενώ το ακριβώς αντίθετο είναι η τυροΚΑΥΤΕΡΗ. Αν πιάσατε το υπονοούμενο. Γενικά η τυροΚΑΥΤΕΡΗ μου άρεσε πολύ και το τζατζίκι είχε έντονη γεύση μεν αλλά ήταν ελαφρύ για τα γούστα μου. Το σαγανάκι και οι τυροκροκέτες ήταν πολύ ωραίες, ζεστές αλλά όχι καυτερές και ακριβώς όπως τα περιμένει κάποιος.
Στο μπεκρή μεζέ το κρέας ήταν πολύ τρυφερό, περισσότερο από ότι περίμενα, ενώ το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι η σάλτσα είναι λιγότερο πηχτή από ότι θα ήθελα. Βέβαια αυτό το είπαμε στο παιδί, επιφυλάσσομαι όταν θα ξαναπάω. Το κοτόπουλο αλα κρεμ.... έκανε θραύση.... ειλικρινά δε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν έχω κάτι να κρίνω γιατί δε πρόλαβα παραπάνω από 1 κομμάτι (και αυτό να είναι καλά ο Κοιλιόδουλος.... αλληλεγγύη Γευσιχωστική).
Αν και δεν το κάνω συχνά θα μείνω λίγο στη σαλάτα γιατί μου έκανε εντύπωση. Μπορώ να πω από τα πιο πετυχημένα πιάτα, άρεσε σε όλη τη παρέα και η σως της πήγαινε πολύ. Δε ξέρω αν είναι μοναδική, νόστιμη πάντως είναι και την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους!
Το μιξ γκριλ ήταν αυτό που λέει το όνομά του, σε μέγεθος λογικό για 4 (νορμαλ) άτομα με αρκετά είδη κρεάτων (είδα λουκάνικο, πανσέτα, μπιφτέκι γεμιστό, κοτόπουλο, δε ξέρω αν ξεχνάω κάτι) πατάτες και πιτάκια. Γενικά μπορώ να πω ότι δεν άντεξε και πολύ στο τραπέζι (βέβαια ήταν για 4 και είμασταν 7 αλλά τη μεγάλη μπάλα...2 την παίξανε..... Μπάρτσα παιδάκι μου!).
Πάμε τώρα στο κομμάτι της λυπητερής. Ότι περιέγραψα παραπάνω μαζί με μερικά καραφάκια τσίπουρο (είπαμε να θυμηθούμε πατρίδα με το Κοιλιόδουλο) πήγε στο σύνολο 97€. Να παρατηρήσω επειδή κέρασε και ο μάγειρας μερικές κανάτες σφηνάκια δε μπορώ να ξέρω πόσες πήραμε μόνοι μας, ή τελικά πόσες μας άφησε το παιδί να πληρώσουμε, αλλά τέλος πάντων ας μην τις βάλουμε μέσα. Πάλι το ποσό για να φάνε αρκετά καλά 7 άτομα (πάλι επιμένω νορμάλ γιατί με τον Κοιλιόδουλο μπορούσαμε να πάμε και για γλυκό, αφήστε μας εμάς) είναι λογικό και μάλιστα για Γλυφάδα (κέντρο) αρκετά φτηνό. Οφείλω να πω ότι δεν το περίμενα και ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Ενδεικτικά θα πω κάτι που μου έμεινε από το κατάλογο, μια φυσιολογική μερίδα πατάτες, 2,5 €.
Αναφέροντας το τσίπουρο να πω το μόνο μαύρο πρόβατο στο σέρβις. Ζητήσαμε χωρίς γλυκάνισο, ο σερβιτόρος μας είπε ότι δεν έχει και είπαμε φέρε με. Τελικά έφερε χωρίς γλυκάνισο. Παρόλαυτα επέμενε ότι είχε. Τι να πω, μετά από ενδελεχή έρευνα (εντάξει, δε το στείλαμε και στο Γενικό Χημείο του Κράτους) ακόμα πιστεύω ότι δεν είχε....
Κλείνοντας, ένας ευχάριστος χώρος με καλή εξυπηρέτηση και πολύ καλό φαγητό αρκετά φτηνός. Το προτείνουμε τόσο για φαγητό, όσο και για απλά μια βραδιά με ουζάκι, κρασάκι κτλ, λειτουργεί και για τα 2. Επίσης μάθαμε ότι από Σεπτέμβρη θα έχει και ζωντανή μουσική, οπότε θα το επισκεφτούμε σίγουρα για να πάρουμε εντυπώσεις.
Τελευταία πρόταση: Όταν πάτε στο Μαύρο Πρόβατο, ρίχτε μια ματιά τριγύρω σας. Μπορεί να δείτε κάποιον Γευσιχώστη μέσα. (και ναι το ξέρω ότι αυτό ήταν 2 προτάσεις και με αυτή 3 αλλά οκ τελείωσα!)
Υ.Γ. Έχει κλείσει
Το Μαύρο Πρόβατο
Κωνσταντινουπόλεως 9 - 11, Γλυφάδα
Υ.Γ. Καταλάθος η ανάρτηση ανέβηκε από τον Κοιλιόδουλο ενώ την έχει γράψει ο Ζαμπόνις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου