28/1/16

Ρεμούτσικο το ατιμούτσικο!

Ρεμούτσικο είναι το όνομα μιας ταβέρνας που την έχει σε μεγάλη εκτίμηση η Ξανθιά Τιμωρός και το είχαμε βάλει στόχο για πολύ καιρό. Τελικά καταφέραμε να παμε μια βολτίτσα να το δούμε.

Το μαγαζί βρίσκεται πάνω στην Αγ. Δημητρίου, πολύ κοντά στην εκκλησία, συγκεκριμένα λίγο μετά το σημείο όπου η Αγ. Δημητρίου γίνεται μονής κατεύθυνσης και πάει προς Βουλιαγμένης. Αυτό το σημείο έχει ένα καλό και ένα κακό: Το καλό είναι ότι είναι εύκολο να το βρεις. Δε μπορείς να το χάσεις. Το κακό είναι... διπλό... πάρκινγκ βράστα... αλλά βράστα... και εκεί κοντά (με το κοντά να είσαι σε απόσταση περπατήματος) δεν υπάρχει κάτι άλλο. Άρα πας για αυτό συγκεκριμένα. Όχι ότι εμάς μας ενοχλεί, το να βγούμε για φαγητό είναι ικανοποιητική βραδινή έξοδος για εμάς.

Με το που θα μπεις το μαγαζί έχει αυλή, χωράει μερικά τραπέζια αλλά ήταν κλειστή γιατί εκτός από το κρύο, ψιλοέβρεχε κιόλας. Μέσα το μαγαζί είναι ωραία φτιαγμένο, χωρισμένο σε καπνιστές και μη καπνιστές, μη φανταστείτε τεράστια διαφορά βέβαια, με διακόσμηση ευχάριστη και διακριτική. Μου άρεσε πολύ το τζάκι που έχει στη μέσα αίθουσα και του δίνει μια θαλπωρή περισσότερο οικογενειακή. Το μουσικό χαλί και η εξυπηρέτηση πολύ καλή, οφείλω να παραδεχτώ ότι κανένα παράπονο δεν υπήρχε για κανένα από τα δύο.

Μόλις μπαίνεις στο μαγαζί στο δεξί σου χέρι, υπάρχει μια βιτρίνα με κρεατικά. Αυτό προδιαθέτει ότι το μαγαζί έχει μια... αγάπη στο κρέας. Και μιας και έχουμε τόσα κοινά είπαμε να το δοκιμάσουμε. Παραγγελία ήταν τζατζίκι, τυροκαυτερή, φέτα ψητή, κοντοσούβλι (ορεκτικό), 2 πατάτες, παστουρμαδοπιτάκια, 1 κιλό παιδάκια, 1 αναψυκτικό και κρασάκι.

Πριν πάω στο κρέας, να πω στα γρήγορα ότι το τζατζίκι μου άρεσε, η τυροκαυτερή ήταν πιο πολύ τυροσαλάτα παρά τυροκαυτερή (αλλά συμβαίνει συχνά σε μαγαζιά που πηγαίνουν και ερασιτέχνες), η φέτα ήταν πολύ καλή και οι πατάτες... χμμμ εδώ να πω κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα. Οι πατάτες δεν ήταν στο χέρι, αλλά δεν ήταν και προτηγανισμένες. Ήταν βέβαια καλές. Δε ξέρω αν ήταν έτοιμες ή έχουν κάποιο μηχάνημα στη κουζίνα που τις κόβει συμμετρικά, αλλά να σας πώ την αλήθεια δε με νοιάζει. Ήταν καλές και στο τέλος αυτό έχει σημασία.

Τα παστουρμαδοπιτάκια ήταν αρκετά καλά, αν και τα καλύτερα τα χαμε φάει κοντά στη Βαρβάκειο για όποιον θυμάται, αλλά είχαν αρκετό λάδι. Πιστεύω ότι αν τα σέρβιραν πάνω σε λίγο χαρτί για να το τραβήξει θα ήταν ακόμα καλύτερα. Όχι ότι δε τα φάγαμε δηλαδή... σχεδόν αμάσητα φύγανε...

Πάμε τώρα στο κρέας. Τα παϊδάκια ήταν πάρα πολύ καλά, μπορώ να πω από τα καλύτερα που έχω φάει στην Αθήνα. Σαν σπιτικά. Αλλά εκεί που θα σταθώ είναι το κοντοσούβλι. Μακράν το καλύτερο που έχω φάει στην Αθήνα, μπορεί και σε αρκετά άλλα μέρη. Σωστά ψημένο, σωστά μαριναρισμένο, ήταν καταπληκτικό και πραγματικά λυπήθηκα που δεν το είχαμε πάρει για κυρίως. Γενικά παραδέχομαι ότι η Ξανθιά Τιμωρός είχε δίκιο. Τα κρεατικά του μαγαζιού είναι πολύ καλής ποιότητας και οι άρχοντες της κουζίνας ξέρουν τι κάνουνε και πως να τα μαρινάρουν και να τα ψήνουνε.

Τώρα πάμε στα της τσέπης. Το σύνολο του λογαριασμού (υπάρχει και κέρασμα γλυκού στο τέλος, χαλβάς πολύ καλός) ήταν 71 €. Για 3 άτομα ήταν τσιμπημένο. Φάγαμε καλά, δεν θα λεγα ότι σκάσαμε, αλλά όχι και ότι μείναμε νηστικοί. Μαζί με το κρασάκι ήταν λίγο παραπάνω από ότι σε μια άλλη ταβέρνα κάπου κοντά. Να πω την αλήθεια μου, η διαφορά στη ποιότητα των κρεάτων θα λεγα ότι το άξιζε.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε εύκολο σημείο αλλά με δύσκολο πάρκινγκ, με καλή εξυπηρέτηση και ήρεμη, ευχάριστη διακόσμηση, με πολύ καλή ποιότητα στο κρέας, άπαιχτο κοντοσούβλι, αλλά με τιμές λίγο τσιμπημένες. Θα ξαναπήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη, ειδικά Τετάρτη που έχουν και ζωντανή μουσική. Αλλά μια συμβουλή... κλείστε τραπέζι από πριν... έκλεισα παρασκευή για σάββατο και βρήκα το τελευταίο... για Τετάρτη... τρέχα γύρευε...

Το Ρεμούτσικο
Αγίου Δημητρίου 120, Άγιος Δημήτριος

17/1/16

Το ψήσαμε για Μπακαλιάρο


Ε όχι συγκεκριμένα για μπακαλιάρο αλλά γενικά για θαλασσινά. Αλλά είχαμε το πρόβλημα που έχετε όλοι. Ωραία τα θαλασσινά, αλλά ακριβά. Κι αν δεν είναι ακριβά όπως διαφημίζονται μάλλον θα είναι σαν το Ocean Basket (ψάξτε την αντίστοιχη ανάρτηση). Και ήρθε σαν από μηχανής θεός ένας συνάδελφος από το γραφείο, ο οποίος μας ενημέρωσε για μια ψαροταβέρνα με ένα ιδιότυπο και πολύ φτηνό επιχειρηματικό μοντέλο (για να φαίνονται και οι σπουδές στα οικονομικά, όχι μόνο το φαΐ!). Και όταν συνειδητοποίησα ότι το ίδιο μαγαζί το είχε προτείνει και ο Κοιλιόδουλος πριν αρκετό καιρό δε χρειάστηκα δεύτερη σκέψη για να πάω asap.

Και το όνομα αυτού Ψητός Μπακαλιάρος! Το μαγαζί βρίσκεται σε ένα σημείο με πολύ ενδιαφέρον. Είναι στον πλαϊνό δρόμο των Everest της Γλυφάδας, πολύ κοντά στη Μεταξά. Σημείο καλό με την έννοια ότι μόνο αν γίνεται χαμός δε θα βρείτε να παρκάρετε, κακό γιατί ναι μεν είναι κοντά σε φαγάδικα, αλλά είναι μακριά από κάθε τι άλλο. Το οποίο αν το παρακάνετε μπορεί να σας βγει σε καλό, να περπατήσετε λίγο να πέσει η κοιλιά...

Το στήσιμο του μαγαζιού είναι απλό, στυλ απλής ψαροταβέρνας με μια δόση μοντέρνου. Η μουσική υπόκρουση σαν χαλί από πίσω πάρα πολύ καλή και διακριτική, ότι πρέπει για να συζητήσεις. Οι σερβιτόροι απλοί και φιλικοί, ωστόσο να πω ότι επειδή έτυχε να είναι φίλοι της κοπέλας μου, δεν μπορώ να κρίνω 100% αντικειμενικά. Μπορώ να πω ότι δεν μας έλειψε τίποτα ενώ το μαγαζί ήταν κυριολεκτικά γεμάτο.

Πάμε τώρα στο... ευχάριστα περίεργο. Το μαγαζί σου φέρνει έναν κατάλογο από τον οποίο μπορείς να παραγγείλεις ότι θέλεις. Ότι και να παραγγείλεις και όσες φορές και να το πάρεις η τιμή είναι σταθερή. 13€ το άτομο. Με την υποσημείωση ότι άμα δούνε οτι το παρακάνεις δε θα σου ξαναφέρουν π.χ. άμα ξαναπαραγγείλεις κάτι που το έχεις ήδη στο τραπέζι και δεν το έχεις φάει.

Πάμε στην ποικιλία. Ο κατάλογος είναι ένα Α4 (κατάλληλα διαρυθμισμένο), το οποίο σου προσφέρει αρκετές επιλογές είναι η αλήθεια. Από μαρίδα και γαύρο και γαρίδα μέχρι ψάρι ημέρας και καλαμαράκια. Το μόνο κακό σε αυτό είναι το εξής: Σε μια μέρα με πολύ κόσμο, όπως ήταν αυτή που πήγαμε, είναι πολύ πιθανό μερικά πράγματα να έχουν τελειώσει. Όχι όλα, νηστικός δε φεύγεις, αλλά για παράδειγμα εμείς που θέλαμε πατατοσαλάτα είχε τελειώσει. Αλλά τι να κάνεις, σε αυτού του είδους τα μαγαζιά αυτά συμβαίνουν. Είναι πολύ πιθανό να προκαλέσαμε και εμείς μια έλλειψη. Θα καταλάβετε.
 
Δε θα κρίνω ένα ένα τα πιάτα γιατί πολύ απλά τα πήραμε όλα. Και κυριολεκτώ... ότι δεν είχε τελειώσει το δοκιμάσαμε. Όλα ήταν από καλά εώς πολύ καλά, κανένα παράπονο δεν έχουμε, ούτε καν η Ξανθιά Τιμωρός που ήταν μαζί μας και είναι αρκετά απαιτητική στα θαλασσινά (τα οποία άλλωστε τιμωρεί και από αυτά πήρε το όνομά της). Θα σταθώ λίγο περισσότερο στο γαύρο μαρινάτο, από τον οποίο πρέπει να πήραμε τουλάχιστον 10 φορές. Φανταστικός, δεν προλαβαίνανε να τον φέρνουν (και εδώ κυριολεκτώ).

Μια παρατήρηση μόνο. Οι μερίδες που έρχονταν ήταν πολύ μικρές. Για 2 άτομα ίσως ήταν καλές αλλά εμείς ήμασταν 5 και τελειώνανε πολύ γρήγορα. Οι πατάτες ας πούμε, ήταν σε μέγεθος μισής μερίδας έξω και όχι μιας. Δεδομένου ότι μπορείς να παραγγείλεις όσες φορές θέλεις, αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία ή επίπτωση στο πόσο μπορείς να φας ή στο λογαριασμό, και στο φινάλε ας πάρεις περισσότερες μερίδες. Αλλά το λέω γιατί στην αρχή και μέχρι να το συνηθίσουμε για να το υπολογίζουμε, προκάλεσε κάποιες ελλείψεις (και μαντέψτε που... ναι στο γαύρο...)
Τώρα για τιμές μιλήσαμε οπότε τι να πούμε πάλι. Ήμασταν 5 άτομα, πληρώσαμε 13€ το άτομο. Φάγαμε ότι υπήρχε. Να παρατηρήσω ότι μέσα στην τιμή είναι ΚΑΙ τα ποτά, εκτός αν θέλετε κάτι εκτός καταλόγου, οπότε φαντάζομαι ότι τα πράγματα αλλάζουν. Εμείς φάγαμε, ήπιαμε το κρασάκι και το ουζάκι μας και μπορώ να πω ότι σε σχέση τιμής - ποιότητας το μαγαζί πάει πολύ καλά.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί ευχάριστο και με κατάλληλη ατμόσφαιρα, καλή εξυπηρέτηση ακόμα και όταν έχει πολύ κόσμο, καλό φαγητό (όχι για βραβείο, αλλά καλό) με σταθερή τιμή, η οποία πιστεύω ότι είναι πολύ καλή για αυτό που προσφέρει. Αν σας αρέσουν τα θαλασσινά και σας κάνει η ποικιλία του (γιατί υπάρχουν και περίεργοι σε αυτά και αυτή είναι σχετικά περιορισμένη σε σχέση με άλλα μαγαζιά), είναι πολύ πιθανό ότι θα πηγαίνετε πολύ συχνά εκεί. Εγώ πάντως θα το έχω σίγουρα στα υπ όψιν μου όταν θα θέλω να... μυρίσω θάλασσα.

Ο ψητός μπακαλιάρος
Μαραγκού 4, Γλυφάδα

13/1/16

Γιατί Koi σημαίνει αγάπη!


Και μιλάμε κυριολεκτικά γιατί όντως η ακριβής μετάφραση σημαίνει όντως αυτό.

Για όσους δεν το ξέρουν, είναι ένα Sushi Bar στη Βούλα. Αν δε κάνω λάθος υπάρχουν και αλλού μαγαζιά με το ίδιο όνομα, συνδεδεμένα μάλλον, αλλά εγώ θα μιλήσω για αυτό γιατί σε αυτό πήγα να φάω τι να κάνουμε!

Μια νύχτα με φεγγάρι λοιπόν (υποθέτω δεν κοίταγα στον ουρανό θα σκοτωνόμουνα) με μια παρέα χορευτική (γιατί φύγαμε καπάκι από το μάθημα χορού... τώρα που κολλάει το Ιαπωνικό σούσι με τον λατινοειδή χορό δε ξέρω αλλά δε βαριέσαι...) αποφασίσαμε να πάμε για σούσι. 
Πριν συνεχίσω για το μαγαζί, θα ήθελα να δώσω λίγο background για όσα θα ακούσετε. Ξέρω Ιαπωνικά και ενώ δεν είμαι και τρελός με την Ιαπωνική κουλτούρα, ξέρω δέκα πράγματα. Και η μόνη κουλτούρα που σίγουρα εκτιμώ σε κάθε είδος πολιτισμού, είναι αυτή του φαγητού. Το σούσι έχει συγκεκριμένο τρόπο που σερβίρεται και μάλιστα δεν νοείται να φας κάτι άλλο αν πας για σούσι. Αν κάποιος πάρει και σαλάτα με σούσι είστε ελεύθεροι να ορμήξετε πάνω του φωνάζοντας Banzai και να τον σουβλίσετε με το Katana σας. Η αν δεν έχετε Katana με το μαχαίρι ή πιρούνι, με ότι έχει βολευτείτε.
 
Πάμε πρώτα σε τοποθεσία. Το μαγαζί είναι πάνω στον κεντρικό δρόμο της Βούλας, την Λεωφόρο Βασ. Παύλου. Σαν σημείο είναι καλό και πολυσύχναστο με διάφορα πράγματα να κάνεις τριγύρω. Το κακό είναι ότι σε ώρες αιχμής δύσκολα βρίσκεις πάρκιγνκ. Εμείς πήγαμε σε ώρα ψιλοάκυρη οπότε δεν είχαμε πρόβλημα.

Το μαγαζί το ίδιο δεν έχει κάτι υπερβολικό σε διακόσμηση. Πάγκοι για να κάτσεις, ξύλινα τραπέζια, λιτό και απέριττο όπως θα άρεσε στον Oda Tobunaga. Έχει και έξω και μέσα τραπέζια με το μέσα να είναι ελάχιστα διαφορετικό. Ωραίος χώρος κυρίως για καλοκαίρι. Μέσα δεν έχω μπει για να σας πω για χειμώνα, το σκοπεύω όμως.

Για την εξυπηρέτηση δε θα πω πολλά, γιατί πολύ απλά η εξυπηρέτηση ήταν αυτό που έπρεπε να είναι. Αθόρυβη και αποτελεσματική. Μπράβο στα παιδιά, αν και καθόμασταν έξω δε μας έλειψε τίποτα. Ένα μικρό λαθάκι έγινε γιατί είχαν σημειώσει ένα αντί για 2 σε μια κατηγορία, αλλά με τόση παραγγελία ανθρώπινο είναι το καταλαβαίνουμε.

Πάμε τώρα στο φαγητό. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι έχει πολύ μεγάλη ποικιλία. Δε θα τα αναφέρω όλα, αλλά δε γίνεται κιόλας, οπότε θα αναφέρω αυτό που για μένα έχει μεγαλύτερη σημασία στο σούσι. Τα πιάτα ήρθαν αρκετά γρήγορα, αλλά βασικό αυτό, με τη σωστή παρουσίαση και σερβίρισμα. Το wasabi στην άκρη και το ginger δίπλα. Γιατί δεν γίνεται να αλλάξεις είδος σούσι με την γεύση του προηγούμενου στο στόμα!!! Επιτέλους ένα μαγαζί για σούσι που ξέρει τι δίνει! Για όσους δε ξέρουν τι σημαίνει wasabi και τους αρέσουν τα καυτερά να έρθουν αύριο με τον κηδεμόνα τους. Για όσους δεν αρέσουν τα καυτερά ας πούμε ότι σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση σημαίνει "κάψιμο της κόλασης από δάκρυα διαβόλων" και μείνετε εκεί. Εντάξει πολύ ελεύθερη μετάφραση....

Επειδή πήραμε πολύ μεγάλη ποικιλία και δε μπορώ να ξεχωρίσω κάτι θα μιλήσω γενικά. Ότι πήραμε ήταν πολύ καλό, σωστά τυλιγμένο και με την γεύση του στο 100%. Ενδιαφέρον είχε επίσης ότι (επειδή ξέρουν τι κάνουν) είχαμε μόνο ξυλάκια, οπότε είχαμε και λίγο παιχνίδι στο φαγητό μας... Αλλά παραδέχομαι ότι ακόμα και αυτοί που δεν ήξεραν βγήκαν ταλέντα στο φαγητό με ξυλάκια.

Το μόνο που θα πω από γεύση είναι ότι οι προσωπικές μου επιλογές είναι τα καυτερά με καβούρι ή γαρίδα. Βέβαια δεν είναι καυτερά από μόνα τους, είναι απλά λίγο πικάντικα, καυτερά τα κάνει το wasabi. Δοκιμάστε και πείτε μας. Κατά τα άλλα ότι και να πάρετε είναι καλό. Πήραμε τα πάντα και δοκίμασα σχεδόν τα πάντα και όλα ήταν πολύ καλά.

Και τώρα πάμε στα λυπητερά... Σούσι, Βούλα, καλό προσεγμένο μαγαζί που ξέρει τι κάνει... όλα αυτά μαζί είναι ενδείξεις σοβαρής μελανιάς από πιάσιμο στα πίσω χαμηλά. Ε λοιπόν κάνετε και έκανα λάθος. Είναι η πρώτη φορά που βρήκα μαγαζί που δίνει το πιάτο σούσι με λιγότερο από 8 €. Συγκεκριμένα, τα πιάτα παίζουν από 4 μέχρι 5,50€. Τι σημαίνει αυτό; Εντάξει δε πάτε να φάτε σούσι για να χορτάσετε, πάτε για τη γεύση και για το διαφορετικό. Αλλά θα φάτε ικανοποιητικά με περίπου 10 άντε το πολύ 12€ ανά άτομο. Για σούσι αυτό θεωρείται όχι απλά φτηνό αλλά εξευτελιστικό.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί εξειδικευμένο και σωστό σε αυτό που κάνει, σε καλό σημείο αλλά με δύσκολο πάρκινγκ, με πολύ καλή εξυπηρέτηση, καλό φαγητό και πολύ φτηνό σε σχέση με αυτό που προσφέρει και θα μπορούσε να χρεώνει. Το προτείνω ανεπιφύλακτα και αν και δε θα το έκανα στέκι, λόγω της ιδιαιτερότητας του φαγητού, είναι σίγουρα μαγαζί που θα επισκεφθώ αρκετές φορές με παρέα που της αρέσει το σούσι και το κάτι διαφορετικό.

Koi Sushi Bar
Βασιλέως Παύλου 98, Βούλα