Στη σχάρα του χασάπη

Σάββατο βράδυ και στη Γλυφάδα επικρατεί το αδιαχώρητο από κόσμο. Εμείς πάμε να τσεκάρουμε την σχετικά καινούργια άφιξη στο χώρο του φαγητού, το Butcher's grill το οποίο βρίσκεται δίπλα στο Cinepolis. Το μαγαζί μπορείς να το χαρακτηρίσεις σουβλάκι - bar, ένα εξευγενισμένο σουβλατζίδικο.
Ο χώρος είναι ωραίος, με το ξύλο να κυριαρχεί παντού στο χώρο και στους τοίχους να κρέμεται το μενού αν κατάλαβα καλά. Εμείς κάτσαμε πάνω, στο κεντρικό τραπέζι, που αν και είχε κόσμο το μαγαζί ήταν αρκετά άνετα. Το σέρβις ήταν ευγενικό, εξυπηρετικό και στα συν βάζω το γεγονός ότι έφερε όλα τα κυρίως πιάτα μαζί.
Μεγάλη παρέα ήμασταν, 9 άτομα για την ακρίβεια και πήραμε για αρχή 3 μερίδες τηγανητές πατάτες, φρέσκιες (που έτσι πρέπει να είναι σε όλα τα μαγαζιά), 5 μερίδες πιτάκια, καλοψημένα (και γενικότερα όλες οι πίτες του είναι αλάδωτες), σως bbq που μου άρεσε αρκετά σε αντίθεση με τη σως μουστάρδας που έφερνε περισσότερο σε μαγιονέζα με λίγη μουστάρδα μέσα, λουκάνικο αραχώβης (γευστικό).
Για κυρίως πήραμε μια μερίδα γύρο κοτόπουλο, μια μερίδα καλαμάκι χοιρινό, 2 σκέτα καλαμάκια κοτόπουλο, 2 γιαουρτλού, 1 πίτα καλαμάκι χοιρινό, ένα πίτα γύρο κοτόπουλο, ένα πίτα γύρο χοιρινό και ένα με μοσχαράκι black angus. Από κανέναν δεν άκουσα κακό σχόλιο για το φαγητό και όσο για τα δύο τελευταία που δοκίμασα εγώ μου άρεσε πολύ το μοσχαράκι, πολύ μαλακό το κρέας αλλά και σωστά ψημένο. Για επιδόρπιο πήραμε ζεστό κέικ σοκολάτας με παγωτό, αν και μικρά τα κομμάτια του κεικ και μόνο μία μπάλα παγωτό δεν ήταν άσχημο. Αυτό που με χάλασε ήταν ότι έπρεπε να τους ζητήσουμε εμείς πιατάκια για το γλυκό αντί να τα φέρουν από μόνοι τους.
Για όλα αυτά μαζί με 5 μπύρες, 2 Coca Cola, μισό λίτρο κρασί και 2 μπουκάλια νερό πληρώσαμε €107.30. Για Γλυφάδα είναι τζάμπα. Ξεχάστε λοιπόν το πιάτσα καλαμάκι (που τον τελευταίο καιρό δεν έχω ακούσει και τα καλύτερα λόγια), τον Bobo και φυσικά την απάτη που λέγεται Λάδι και Ρίγανη με €3.20 το σουβλάκι. Άμα θέλετε να φάτε καλά και σε πολύ κεντρικό σημείο για το πουλ μουρ του θέματος πάτε εδώ.


Butcher's Grill
Ζησιμοπούλου 7α, Γλυφάδα.
Υ.Γ. Έχει κλείσει

Quick Grill Γλυφάδας

Πέμπτη μεσημέρι και πήγαμε να γυμνάσουμε άνω και κάτω γνάθο στο Quick Grill. Μόνοι μας στο μαγαζί, ρωτάμε αν μπορούμε να κάτσουμε και μας απαντάνε "φυσικά". Ανταπαντάμε "ευχαριστούμε" γιατί είμαστε και ευγενικά παιδιά. Επειδή δε θέλαμε να φάμε πολύ αποφασίσαμε να πάρουμε μόνο 2 σουβλάκια ο καθένας. Ο φίλος Χοιρομέρης λοιπόν πήρε ένα με πίτα καλαμάκι χοιρινό κι ένα με πίτα γύρο κοτόπουλο ενώ η αφεντομουτσουνάρα μου επέλεξε πίτα γύρο χοιρινό και πίτα μοσχαράκι γάλακτος. Όλα είχαν τιμή €2.20 πλην του μόσχου που είχε €2.60, ε, μοσχαράκι γάλακτος είναι αυτό. Πάμε και στο δια ταύτα τώρα, με εξαίρεση το μοσχαράκι τα υπόλοιπα ήταν λίγο σκληρούτσικα, ίσως ψήθηκαν λίγο παραπάνω απ'ότι έπρεπε. Πάντως πολύ χορταστικό το σουβλάκι του σε τέτοιο σημείο που ο Χοιρομέρης να με κατηγορεί μετά ότι είμαι κακή επιρροή!
Στα συν (αλλά και πλην αναλόγως τι θα επιλέξεις) είναι οι τιμές του. Ένα συν ακόμα για το ότι κερνάνε γλυκό στο τέλος ανεξαρτήτως του τι παραγγελία θα κάνεις.
Κι ένα συν ακόμα τα εμπνευσμένα σουπλά (από χαρτί) που μπορείς κι εσύ να γράψεις την ατάκα με πιθανότητα να φιλοξενηθεί σε κάποιο από τα επόμενα! Εμείς γράψαμε αλλά δεν θα σας αποκαλύψουμε τι.


Quick Grill Γλυφάδας
Σοφίας Βέμπο 16 κ' Ζέππου (Καραχάλιου) Γλυφάδα


 Υ.Γ. Έχει κλείσει

Η Θύμαλος (Ζάκυνθος)

Λοιπόν, τα καλοκαιρινά ποστ συνεχίζονται οπότε μετά το Αιγαίο και τη Σύρο συνεχίζουμε με Ιόνιο. Πήγαμε Ζάκυνθο και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις από τη Θύμαλο που είναι εστιατόριο που ειδικεύεται στα θαλασσινά. Βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο όπως πας από την πλατεία του Αγ. Μάρκου προς το λιμάνι λίγο πριν τον Άγιο (όταν λέμε Άγιο στη Ζάκυνθο φυσικά εννοούμε τον Άγιο Διονύσιο).
Ωραία διακοσμημένο το μαγαζί με καλή και γρήγορη εξυπηρέτηση. Πάμε και στο δια ταύτα τώρα που είναι το φαγητό. Εμείς 3 άτομα πήραμε μπύρα, από τις πολλές επιλογές που είχαμε τσίπουρο Τσιλιλή με γλυκάνισο και μία Coca Cola, ένα τζατζίκι (το οποίο έμεινε σχεδόν άθικτο μιας και πέσαμε με τα μούτρα σε όλα τα υπόλοιπα) πατάτες τηγανιτές φρέσκιες, μία σαλάτα με ρόκα και παρμεζάνα και ξύδι balsamico φρέσκια και χορταστική αθερίνα τηγανιτή που βέβαια μας ήρθε λίγο παρατηγανισμένη (όχι ότι δεν τη φάγαμε βέβαια), γαρίδες σαγανάκι με πλούσια σάλτσα, μακαρονάδα με γαρίδες αχνιστή και υπέρ του δέοντος χορταστική (αφού φάγαμε 3 άτομα και έμεινε και στο πιάτο) και φυσικά γαύρο μαρινάτο που πιστεύω είναι το ατού του μαγαζιού μιας και ήταν φρέσκοφτιαγμένος και με την οξύτητα που σου άφηνε στο στόμα να είναι η ιδανική για να μην σου επικαλύπτει τη γεύση του γαύρου (για αυτό και ξαναπαραγγείλαμε).
Σύνολο πληρώσαμε €70, ίσως λίγο τσιμπημένο σε τιμή το τσίπουρο, αλλά φάγαμε καλά έχει σημασία οπότε όταν ξαναπάω στο νησί σίγουρα θα το έχω στα υπ'όψιν.


Η Θύμαλος
Λομβάρδου 78 (Παραλία Ζακύνθου)
Τηλ.: 2695026732

Scherzosa (Σύρος)

Ένα μαγαζί που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το λιμάνι της Σύρου. Οπότε το επισκεφτήκαμε λίγο πριν φτάσει το καράβι, που για κυριακάτικο απογευματινό δρομολόγιο  ήρθε γύρω στις 15:30 οπότε άμα το επισκεφτείτε γύρω στις τρεις παρά πιστεύω προλαβαίνετε να τσιμπήσετε κάτι.
Αν θυμάμαι καλά είναι μια πιτσαρία που είχε επισκεφτεί και ο Έκτορας Μποτρίνι με την εκπομπή που έκανε τότε, τον Εφιάλτη στην κουζίνα, αλλά δε μπόρεσα να βρώ το επεισόδιο εκείνο.

Λοιπόν είναι μια πιτσαρία, που έχει πίτσα με ζύμη παραδοσιακού ιταλικού τύπου, δηλαδή πολύ λεπτή. Εμείς πήραμε μία με το όνομα Φιλαδέλφεια κοινώς γιατί έχει μέσα τυρί Φιλαδέλφεια και μία μπάρμπεκιου. Η πρώτη είναι πολύ ελαφριά ενώ η δεύτερη σου πέφτει λίγο βαριά. Πάντως καλοφτιαγμένες και οι δύο. Και πήραμε και μία μακαρονάδα πουτανέσκα που ήρθε καυτή στο τραπέζι. Ήταν γευστική αλλά πιστεύω έχω φάει και καλύτερες, βέβαια για τελευταία στιγμή καλά ήτανε. Τώρα από τιμές τρία άτομα πληρώσαμε €38.30 που το θεωρώ ακριβό, ενδεικτικά για τη μία πίτσα πληρώσαμε €14. Το σέρβις από την άλλη ήταν ικανοποιητικό, ευγενικό το παιδάκι, λίγο η κουζίνα πρέπει να έχει ένα θεματάκι και ίσως αργήσει την παραγγελία.


 Υ.Γ. Έχει κλείσει

Περί-ουσίας (Σύρος)

Ένα πολύ καλό μαγαζί το οποίο δε βρίσκεται μέσα στην πόλη αλλά στο δρόμο νομίζω που πάει για άνω σύρο (άμα βρείτε το σήμα της Citroen ακριβώς απέναντι θα βρείτε και το μαγαζί).
Σίγουρα να παραγγείλετε φέτα περί-ουσίας που θα σας το αφήσω για έκπληξη,
πρώτα φέρνουν μια σαλτσούλα λίγο πικάντικη και λίγο γλυκιά

μία σαλάτα με ρόκα, ανθότυρο, κάπαρη, ντομάτα, αγγούρι, κρουτόν, λάχανο

μία μερίδα ντάκους

πολύ γευστικό σαγανάκι που λιώνει στο στόμα

και για κυρίως πιάτο μία μερίδα μπιφτέκια και μία σουτζουκάκια. Τα σουτζουκάκια κάπως πικάντικα και τα μπιφτέκια λιώνανε (και αυτά) στο στόμα...
Δεν έχω φωτογραφίες γιατί εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Σύνολο €46,50 μαζί με τσίπουρο και νερό. Για όλα αυτά, πολύ καλή τιμή. Εννοείται ότι θα ξαναπάω όταν θα ξαναβρεθώ στο νησί.

Φραγκοσυριανή (Άνω Σύρος)

Λοιπόν, καταρχάς είναι ένα μαγαζί με καταπληκτική θέα. Θέα στην Ερμούπολη της Σύρου, βλέπεις όλη την πόλη πιάτο, και το φεγγάρι άμα είναι καθαρός ο ουρανός. Πάμε και στο δια ταύτα τώρα.
Ωραίο μαγαζάκι, χαλαρό,  ότι πρέπει για να πιεις το τσιπουράκι με τους φίλους σου και να κουβεντιάζεις και να κάνεις χαβαλέ.
Πήραμε ντάκο, αρκετά χορταστικός

 Λούζα (παραδοσιακό αλλαντικό της Σύρου) που πρέπει να δοκιμάσετε

 

Σαν Μιχάλη (παραδοσιακό τυρί της Σύρου) που πρέπει επίσης να δοκιμάσετε

Κολοκυθοκεφτέδες που δε δοκίμασα

 

Σαγανάκι καλοψημένο

Λουκάνικα γευστικά

Και μια χοιρινή τηγανιά (που πρέπει να τους "άρπαξε" λιγάκι)

Σύν 2 καραφάκια τσίπουρο και το νερό σύνολο πληρώσαμε €61. Καλή τιμή για την ποιότητα του φαγητού και την εξυπηρέτηση μιας και ήταν αρκετά γρήγορο το σέρβις. Αυτό που με χάλασε και θα έριχνε κάπως τις τιμές, είναι ότι το ψωμί που σου φέρνουν κάνει €3.20 και σου χρεώνουν και έξτρα κουβέρ €0,80 το άτομο. Κι επίσης πρέπει να πληρώνεις και τη θέα, ας πούμε η τηγανιά έκανε €8.00

Φάγαμε την κόκκινη ντομάτα (μέρος δεύτερο)

Όπως ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος έτσι και οι Γευσιχώστες επιστρέφουν για να δουν την πρόοδο (ή μη) κάποιου μαγαζιού που έχουν ξαναπάει. Και θα μου πεις, καλά τόσα μαγαζιά υπάρχουν εσείς στα ίδια πάτε; Άμα οι περιστάσεις και οι παρέες το επιλέξουν γιατί όχι;
Λοιπόν Σάββατο βράδυ και πάλι και όταν μπήκαμε στο μαγαζί ήταν ήδη δυο παρέες εκεί που με την πάροδο της ώρας γίνανε 7, με το που κάτσαμε κατευθείαν ήρθαν τα σερβίτσια και η ιδιοκτήτρια να μας πει τι έχει το μενού (που για κάποιούς αυτό μπορεί να είναι και αρνητικό γιατί δε βλέπεις τιμές). Καταλήξαμε να πάρουμε μία τυροκαυτερή η οποία ήταν αρκετά καυτερή αλλά σε όποιον αρέσουν τα καυτερά (σαν εμένα) θα την ευχαριστηθεί δεόντως.
Πήραμε πιροσκί, τα οποία είχαν γέμιση κιμά και πατάτας, νομίζω, και ήταν αρκετά καλά, ρώσικη σαλάτα που δε δοκίμασα, φέτα ψητή

η οποία ήταν νόστιμη αλλά πρέπει να ήταν ζεσταμένη στο μικροκυμάτων ενώ θα έπρεπε να είναι ψημένη στα κάρβουνα.Επίσης μια τεράστια χωριάτική σαλάτα με πολύ φρέσκα υλικά.
Για κυρίως πήραμε μπριζολάκια που ήταν καλά, αν και μάλλον λόγω του μέρους του ζώου από το οποίο προήλθαν δεν ήταν και πολύ ζουμερά, ψαρονέφρι που ήταν απίστευτα καλά ψημένα (από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει) και άνετα θα μπορούσαμε να έχουμε παραγγείλει και δεύτερη μερίδα και ένα μπιφτέκι το οποίο ήταν μεγάλου μεγέθους όπως βλέπετε.

Όλα συνοδευόντουσαν με πατάτες φρέσκες (που πάντα το θεωρώ ατού για ένα μαγαζί).Επίσης να δοκιμάσετε τη μπύρα που λέγεται Baltika 4.
Σύνολο εμείς, 5 άτομα, για όλα αυτά (συν ένα τσίπουρο κι ένα μπουκάλι κρασί) πληρώσαμε €70. Πολύ καλή τιμή πιστεύω.
Οπότε πιστεύω το μαγαζί καταφέρνει και κρατάει ψηλά την σημαία της ποιότητας και της ποσότητας.


Η κόκκινη ντομάτα: Θράκης 2, Νέο Ηράκλειο.

Από Το Παραδοσιακό της Λάρισας στη Γλυφάδα

     Όπως λέει και το όνομα του είναι ένα μαγαζί από τη Λάρισα που έχει ανοίξει και στη Γλυφάδα. Παλιό διώροφο (μπορεί και τριώροφο) σπίτι το οποίο ανακαινίστηκε, επενδύθηκε εξωτερικά με πέτρα και εσωτερικά κυριαρχεί το ξύλο. Μπορείς να κάτσεις εντός ή εκτός σε κάποιο από τα ξύλινα (και αυτά) τραπέζια που αν και πήγα Σάββατο βράδυ βρήκα πολύ άνετα να κάτσω. Το σέρβις είναι εξυπηρετικό και γρήγορο. Εμείς συγκεκριμένα παραγγείλαμε μία φέτα ψητή στη λαδόκολλα η οποία κοστίζει €4 και πιστεύω τα άξιζε τα λεφτά της και με το παραπάνω, καλές πατάτες τηγανητές φρέσκες και όχι προτηγανισμένες στην ίδια τιμή με τη φέτα, πίτες κομμένες με €0,50 η μία αλάδωτες και σωστά ψημένες.
     Πάμε και στα κυρίως τώρα τα οποία ήταν σουβλάκι χοιρινό με κόστος €1.70 σουβλάκι κοτόπουλο €1.80 και λουκάνικο Φαρσάλων €1.70. Τα σουβλάκια τρωγόντουσαν ευχάριστα (αν και έχω φάει και καλύτερα και φτηνότερα) ενώ το λουκάνικο αν και καλό και γευστικό θα έπρεπε να έχει περισσότερο πράσο μέσα, μάλλον θα έπρεπε να το αντικαταστήσουν με λουκάνικο Παλαμά Καρδίτσας. Και για να πιούμε πήραμε 2 καραφάκια τσίπουρο Τσιλιλή που κοστίζουν €2.50 το ένα (αν και με χάλασε ότι δεν είχε με γλυκάνισο), ίσως λίγο τσιμπημένη η τιμή του.
     Σύνολο πληρώσαμε (μαζί με το νερό) €25.50 αλλά πιστεύω ότι τα άξιζε τα λεφτά του κατά 80% οπότε άμα είστε Γλυφάδα και θέλετε κάτι να φάτε έχετε το στα υπ' όψιν σας.


Το Παραδοσιακό της Λάρισας στη Γλυφάδα
Ν. Ζέρβα κ' Κύπρου, Γλυφάδα

Υ.Γ. Έχει κλείσει

Αλάτσι

Επισκέφτηκα το μαγαζί λόγω της φήμης του Θοδωράκη αλλά και πρόσφατα λόγω του μαστερ σεφ Σκαρμούτσου. Ο κόσμος κυμαίνεται ανάμεσα σε φωνακλάδες κοστουμάτους ή σε νεαρά παιδιά που περιμένουν να δουν να ξεπετάγεται κάποιος διάσημος ή κάποιος διαγωνιζόμενος από το σόου του Μέγκα.

Πήγα απογευματάκι χωρίς κράτηση και σε σχεδόν άδειο μαγαζί ο ένας και μοναδικός σερβιτόρος μου είπε πως έχει μόνο ένα τραπέζι ελεύθερο κι αυτό μέχρι τις 8.30. Είχαμε δηλαδή 2 ώρες μπροστά μας για να φάμε, δεν ήθελα να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν πήγαινε 8.30 κι ακόμα τρώγαμε.

Έξω στην είσοδο είδα το σεφ Σκαρμούτσο να καπνίζει, κοίτα να δεις σύμπτωση σκέφτηκα, τον είδαμε το σελέμπριτί μας για σήμερα. Καθώς παραγγείλαμε από τον απλό, καθημερινό και ακριβό κατάλογο και όση ώρα περιμέναμε, ο σεφ του μαγαζιού Σκαρμούτσος φορώντας μια ΦΟΡΜΑ πηγαινοερχόταν στο μαγαζί, έπινε ποτά στο μπαρ, ενώ αδιαφορώντας για τους πελάτες περιφερόταν τριγύρω και αγκάλιαζε κάτι γκόμενες.

Ήμουν ο μόνος άραγε που σκέφτηκε: "Καλά αυτός ο τύπος γιατί δεν είναι στην κουζίνα του να μαγειρεύει?"

Τις 2 ώρες που έκατσα εκεί δεν τον είδα να κατεβαίνει ούτε μια φορά στα μαγειρεία, θα ήταν ή στο μπαρ ή έξω να ντουμανιάζει ή θα τριγύριζε στο μαγαζί προκαλώντας άγχος στους πελάτες μήπως πιαστεί κανα πηρούνι στη φόρμα του.

Απαράδεκτο σκηνικό για ένα υποτίθεται κυριλέ (όπως φαίνεται από τις τιμές) μαγαζί.

Παραγγείλαμε ένα "φορτωμένο" σαγανάκι στο οποίο χάνονταν οι γεύσεις, μια αδιάφορη σαλάτα που ούτε καν τη θυμάμαι(φαντάσου) και μια μπριζόλα που ήταν ΞΕΡΗ. Ίσως το λάθος ήταν δικό μας γιατί την παραγγείλαμε καλοψημένη(επειδή θεωρήσαμε ότι το μαγαζί ήταν γκουρμέ και από προηγούμενες εμπειρίες μας σε γκουρμέ μαγαζιά όταν ζητούσαμε το κρέας μέτριο, μας το έφερναν έτοιμο να βελάξει με σως αίμα που θα κόλαζε και τον Δράκουλα).

Φαντάζομαι ίσως κάποιος θεωρήσει ατού το ότι σερβίρει τα πιάτα με σπιτικές πατάτες από ελαιόλαδο, αλλά come on σπιτική πατάτα ήταν το πρώτο πράγμα που έφτιαξα όταν ήμουν φοιτητής και δεν ήξερα να βράσω ούτε αβγό οπότε σιγά τα αβγά (pun intended).

Ήθελα να μου αρέσει το μαγαζί αλλά με απογοήτευσε, λυπήθηκα και τα λεφτά που έδωσα ενώ μου γκρεμίστηκε και η καλή γνώμη που είχα σχηματίσει για τον Σκαρμούτσο από το σόου. Φαίνεται η φήμη φουσκώνει μυαλά.

Πιάτσα Καλαμάκι

Στη Γλυφάδα. Που όταν ακούς Γλυφάδα αυτομάτως ο νους πάει σε κάτι ακριβό. Αλλά το Πιάτσα Καλαμάκι είναι αρκετά φτηνό, πιο φτηνό κι από το Ριγανάτο μιας και είναι της ίδιας κατηγορίας (τουλάχιστον σε αυτά που πήρα) δηλαδή 2 καλαμάκια χοιρινά με κόστος €1, 20 το ένα, 2 καλαμάκια κοτόπουλο με κόστος €1, 30 το ένα και 2 πιτούλες που και οι δύο μαζί κάναν €1. Σύνολο €6 για να τσιμπήσετε κάτι στα γρήγορα. Αυτό που μου φάνηκε ότι έχει διαφορά με το Ριγανάτο είναι στο μέγεθος που μου φάνηκε μικρότερο. Πάντως μια καλή επιλογή για καλαμάκι.


Πιάτσα Καλαμάκι
Φοίβης 17, Γλυφάδα
(κοντά στο κολυμβητήριο)

Χριστόφορος (στα Καλύβια)

Ήταν ένα Σάββατο βράδυ σαν όλα τα άλλα. Αν και λάθος, δεν ήταν σαν όλα τα άλλα γιατί αυτό το σάββατο βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε καλύβια...

Καταρχήν όποιος δεν ξέρει για τα καλύβια και διαβάζει αυτό το blog να πάει αμέσως να κάνει 40 μετάνοιες και να εξομολογηθεί πριν προσευχηθεί στο Άγιο Μαμαλάκη για συγχώρεση. Εμείς φυσικά και τα γνωρίζαμε, για την ακρίβεια και αυτά μας ξέρουν αρκετά καλά...

Ξεκινάμε, λοιπόν, μια λογική ώρα (9:30) και μπαίνουμε στο Χριστόφορο στα καλύβια. Αν αναρωτιέστε γιατί λέμε Καλύβια και όχι Χριστόφορος είναι γιατί πάνω κάτω όλες οι ταβέρνες εκεί είναι το ίδιο. Μικρές οι διαφορές αν υπάρχουν. Το πρώτο θετικό, αν και δεν έχει και πολύ να κάνει με τις ταβέρνες, είναι ότι βρήκαμε εύκολα πάρκινγκ και μάλιστα πολύ κοντά στις ταβέρνες. Και μάλιστα ένα Σάββατο βράδυ που έχει και κίνηση.

Οι ταβέρνες από decor δεν λένε και πολλά πράγματα, ας πούμε οΧριστόφορος έχει στους τοίχους φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίεςΦυσικά αυτό είναι λογικό, για ταβέρνα μιλάμε, όχι για club στην παραλιακή. Γενικά το περιβάλλον είναι ευχάριστο και σε εμπνέει για φαγητό (όχι ότι εμείς χρειαζόμαστε έμπνευση, αλλά λέμε τώρα). Αν και παραδέχομαι ότι με βόλεψε, είχε και μια τηλεόραση που έδειχνε ποδόσφαιρο (γενικά στιγμιότυπα, ίσως έδειχνε και live αγώνες αν είχε), το οποίο μου φάνηκε αρκετά άσχετο με το κλίμα, αλλά ξαναλέω ότι αρκετή ώρα την πέρασα κοιτώντας εκεί. Το αποβλάκωμα της τηλεόρασης... καλά κάνω και δε βλέπω... πολύ...

Στο θέμα μας, το σέρβις. Τα γκαρσόνια πολύ εξυπηρετικά, αν και μου φάνηκε ότι αυτός που πήρε την παραγγελία ήταν σε άλλο πλανήτη, ωστόσο μετά από μερικές διορθώσεις τελικά δώσαμε την παραγγελία. Τα υπόλοιπα ήρθαν πολύ γρήγορα, στην ώρα τους, τίποτα δεν καθυστέρησε και ότι ζητήσαμε ερχόταν αμέσως. Μπράβο στα παιδιά και είχαν και δουλειά ήταν σχεδόν γεμάτο το μαγαζί. Βέβαια τελικά παρά την προσπάθεια του παραγγελιοδέκτη (ναι δεν υπάρχει τέτοια λέξη αλλά όταν το κάνει ο Ελύτης σας φαίνεται αριστούργημα...) ένα λάθος έγινε και τα παϊδάκια κοτόπουλο έγιναν αρνίσια. Ε μικρό το κακό, δεν χάλασε και τίποτα. Ένα ακόμα μικρό λάθος (αν και εκεί φταίμε και εμείς) είναι ότι μπερδεύτηκαν 2 μπριζόλες, μια σταβλίσια με μια χοιρινή και πήγαν σε λάθος άτομα. Δηλαδή πήγαν τούμπα, αλλά πάλι μικρό το κακό, άλλωστε και εμείς το καταλάβαμε μάλλον αργά. Βασικά πολύ αργά, και οι 2 ήταν σε διαδικασία χώνεψης.

Και πάμε στο φαγητό. Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση εκεί είναι το μέγεθος των μερίδων. Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ!. Συγκεκριμένα παραγγείλαμε 1 σαλάτα ανάμεικτη, η οποία ήταν άνετα 2 σαλάτες σε οποιοδήποτε άλλο μαγαζί και αν έχω πάει, πατάτες που ήταν χαλαρά 50% μεγαλύτερες από άλλες μερίδες και 1 τζατζίκι που το είχανε βάλει σε κανονικό πιάτο και όχι σε μικρό. Μπράβο πρέπει να πω δεν κάνανε τσιγκουνιές. Για το τζατζίκι πρέπει να πω ότι ήταν πολύ νόστιμο και αρκετά ελαφρύ. Κοινώς δε βρομοκοπάγαμε μετά, αν και μεταξύ μας μπορεί απλά να μη μας φαινόταν αφού όλοι φάγαμε... Τι να σας πω κανένας δε λιποθύμισε στο δρόμο μας.

Στα κυρίως πιάτα, πήραμε φιλέτο κοτόπουλο, μπριζόλες χοιρινή και μοσχαρίσια (σταβλίσια αν και δεν βρήκα διαφορά από την μοσχαρίσια), παϊδάκια (κοτόπουλο άσχετα αν μας βγήκαν) αρνίσια και ένα μπιφτέκι (η αφεντιά μου). Φυσικά οι μερίδες ακολουθούν τις μερίδες των ορεκτικών, είχαμε βάλει και στοίχημα με τον χοιρομέρι αν μπορώ να φάω ένα μπιφτέκι μόνος μου (και φυσικά απέδειξα για άλλη μια φορά την ανωτερότητά μου). Το μπιφτέκι ήταν νοστιμότατο και μου άρεσε ιδιαίτερα, η χοιρινή ήταν επίσης νόστιμη αν και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ζουμερή, η σταβλίσια ήταν αρκετά μαλακή για μοσχαρίσια μπριζόλα (αλλού είναι το θέμα θα το πω παρακάτω) και το κοτόπουλο ήταν... σαν κοτόπουλο, δεν έχει και μεγάλη διαφορά.

Τα πιάτα δεν συνοδεύονταν με κάτι, αλλά πιστέψτε με είναι τόσο μεγάλες οι μερίδες που και να είχε κάτι γύρω του, δε θα το τρώγατε. Ωστόσο αυτό που δεν κατάλαβα είναι τι διαφορετικό έχει η σταβλίσια από τη χοιρινή (εκτός από την τιμή). Τέλος πάντων δεν θα το κάνουμε θέμα, απλά προτιμήστε τη χοιρινή.. Σαν σύνολο το φαγητό ήταν πολύ ωραίο με χορταστικές (και κάτι παραπάνω) μερίδες, όχι κάτι το εξεζητημένο, αλλά δε ζητάς κάτι το εξεζητημένο σε μια ταβέρνα.

Από άποψη τιμών, οι τιμές είναι ίδιες περίπου με κάθε άλλο εστιατόριο του είδους, αλλά με τις μερίδες να είναι όπως είναι εμένα μου φαίνονταν μάλλον φτηνές. Ουσιαστικά πληρώνεις το ίδιο με μια άλλη ταβέρνα αλλά παίρνεις τουλάχιστον 50% παραπάνω. Ουσιαστικά το όλο τραπέζι πήγε περίπου 17 ευρώ το άτομο, αλλά φάγαμε του σκασμού. Να αναφέρω ότι υπάρχει και κέρασμα γιαουρτάκι με 3 είδη γλυκό του κουταλιού να διαλέξεις να βάλεις από πάνω, το οποίο μετά από τόσο φαΐ ταιριάζει απόλυτα. Μπορώ να πω ότι σε μένα ήρθε και έδεσε...

Συνοψίζοντας είναι ένα ήρεμο μέρος αποκλειστικά και μόνο για φαγητό, αλλά αν πάτε μπορείτε να είστε σίγουρος ότι θα φάτε. Γενικά αν σαν ενδιαφέρει και η ποσότητα (και η ποιότητα) και όχι κάτι το διαφορετικό (γιατί στο τέλος είναι απλά μια ταβέρνα) το συνιστώ ανεπιφύλακτα.


Χριστόφορος, Μιχ. Καλαβρυτινού 11

πλησίον εκκλησίας Καλυβίων
(άμα βρείτε την εκλλησία σίγουρα θα βρείτε και το Χριστόφορο)