Όταν ένας Γευσιχώστης περνάει έξω από καινούργιο εστιατόριο που ετοιμάζεται να ανοίξει και βλέπει ταμπέλα που γράφει Food for proud meat eaters (πριν την αλλάξει με μία που γράφει Butcher's Deli) αυτομάτως ξέρει ότι αυτό το μαγαζί πρέπει να το επισκεφθεί το συντομότερο δυνατόν (αφότου ανοίξει φυσικά). Έτσι λοιπόν αφού καταφέραμε και συντονίσαμε όλοι τα προγράμματα μας μία ωραία βραδιά με καύσωνα εγώ, ο Ζαμπόνις, ο Ακόρεστος Μουσικάντης, η Μέρι Eatmas και η Έφεση βρεθήκαμε να καθόμαστε σε ένα από τα τραπέζια της αυλής του Beastalis.
Το Beastalis βρίσκεται εκεί που για πάρα πολλά χρόνια υπήρχε το Παραμύθι. Αυτό για τους ντόπιους ή τους γνώστες της περιοχής. Για αυτούς που δε ξέρουν το Παραμύθι ήταν μία από τις ιστορικότερες κρεπερί της Γλυφάδας, μαζί με το Feticcio. Αυτά για την προϊστορία πάμε τώρα ξανά στην ιστορία (μας). Πολύ κοντά έχεις άλλες δύο επιλογές, ένα ιταλικό εστιατόριο και μία μπιραρία. Πάρκινγκ θα βρείτε εύκολα, ακόμα και Σαββατοκύριακο.
Το μαγαζί, τουλάχιστον εξωτερικά, δείχνει πολύ προσεγμένο με τον συνδυασμό ξύλου και μετάλλου να δένει αρμονικά. Δε μπήκα πότε μέσα οπότε εσωτερικά δε μπορώ να το κρίνω αλλά από εκεί που καθόμασταν έβλεπα κάτι σαν βιτρίνα - ψυγείο που είχε μέσα, τι άλλο, κρέατα. Η εξυπηρέτηση άγγιξε το τέλειο με τους σερβιτόρους να είναι όλοι πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί (ξέρετε τώρα, να σου γεμίζουν αυτοί τα ποτήρια, ακόμα και του νερού κτλ). Το μόνο μελανό σημείο ήταν όταν μας πήραν τα πρώτα πιάτα (ορεκτικό - σαλάτα) χωρίς να μας ρωτήσουν ενώ είχαν ακόμα λίγο περιεχόμενο μέσα.
Ας περάσουμε όμως και στο ψητό ή καλύτερα στα ψητά. Πριν από τα ψητά βέβαια πρέπει να σας αναφέρω ότι πήραμε και μία γλυκοπατάτα στη φωτιά με sour cream και φλύδες τρούφας σαν ορεκτικό που χωρίς να μας ενθουσιάσει τρωγόταν ευχάριστα αλλά και τη signature salad (πως τα μιλάω έτσι τα gourmet) του μαγαζιού, την επονομαζόμενη Beast salad η οποία έχει μέσα ντοματίνια, μακαντέμια καπνιστά, σπιτικό Chorizo (ισπανικό λουκάνικο), μοτσαρέλα, φινόκιο, κρεμμύδι, αγγούρι και πουρέ μέντας. Πολύ γευστική, αν και πότε δε βρήκα το chorizo (εντάξει, μπορεί εμένα να μην έφτασε ποτέ στο πιάτο) κανένα παράπονο δεν είχαμε από τη σαλάτα.
Στα ψητά τώρα. Για τους proud meat eaters λοιπόν το μαγαζί προσφέρει μία ικανοποιητική ποικιλία επιλογών με τιμές που κυμαίνονται από €22 έως €98. Για παράδειγμα το πιο ακριβό πιάτο των ενενήντα οχτώ ευρώ είναι 300 γραμμάρια Striploin Wagyu από την Αυστραλία με rock salt και παπαρδέλες (δεν τα λέω εγώ ο κατάλογος τα λέει). Όλα τα πιάτα είναι μεριδοποιημένα οπότε ξέρεις από πριν πόσα γραμμάρια θα φας και πόσο κοστίζει η κάθε μερίδα. Εμείς επιλέξαμε ένα χοιρινό Iberiko (400γρ) με σπιτική BBQ και καπνιστό αλάτι, μία σούβλα picanha Black Angus (400γρ) και δύο Beast burgers με μοσχαρίσιο μπιφτέκι (180γρ) cheddar, μπέικον και καραμελωμένο κρεμμύδι και ένα ταρτάρ μοσχαριού. Μακράν το καλύτερο πιάτο ήταν το Iberiko μιας και ήταν πάρα πολύ γευστικό, ψημένο όπως ακριβώς έπρεπε. Νομίζω μπορούμε να το βαθμολογήσουμε με άριστα 10. Η picanha ενώ το κρέας ήταν πολύ ποιοτικό δε μας ενθουσίασε, προσωπικά πιστεύω ότι με λίγο ψήσιμο παραπάνω κι όχι μέτρια ψημένο θα ήταν καλύτερο το γευστικό αποτέλεσμα. Τα burgers μόνο Beast δεν ήταν, ήταν απλά, κλασσικά, αν και γευστικά, αλλά το ίδιο μπέργκερ μπορείς να το φας αλλού σε πιο νορμάλ τιμή κι όχι στα €22. Το ταρτάρ δεν το δοκίμασα οπότε δεν έχω άποψη, η Έφεση που το έφαγε πάντως δεν είπε τίποτα αρνητικό. Ξέχασα να σας αναφέρω ότι υπάρχουν τέσσερα συνοδευτικά για τα πιάτα από τα οποία το μόνο που θυμάμαι είναι οι crispy baby πατάτες τις οποίες επέλεξα και ήταν αρκετά καλές όπως και οι κλασσικές τηγανητές πατάτες οι οποίες συνόδευαν τα burgers.
Επίσης το μαγαζί προσφέρει μία λίστα από κρασιά και μπίρες με τα οποία μπορείς να συνοδέψεις το δείπνο σου. Εμείς προτείνουμε την Fischer tradition σαν πιο value for money επιλογή μιας και είναι 650ml στα €10. Όσον αφορά τα επιδόρπια έχεις τρεις επιλογές, cookies στη φωτιά, τριπλή μους σοκολάτας και ανανά. Εμείς καταλήξαμε να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε σχετικά με ποιο από τα τρία να επιλέξουμε και έτσι δεν πήραμε επιδόρπιο.
Στο θέμα του λογαριασμού τώρα. Σαφώς και ξέρεις από πριν ότι όταν επισκέπτεσαι ένα τέτοιο εστιατόριο θα τα σκάσεις και μάλιστα χοντρά οπότε έχεις προετοιμαστεί για αυτό. Εμείς για αυτά που διαβάσατε, τρεις μπίρες και τρία μπουκάλια νερό (είχε καύσωνα όπως προείπα) δώσαμε €195 + €5 φιλοδώρημα για να μας βγει ένα στρογγυλό €40 στον καθένα. Ένα φάουλ του μαγαζιού για μένα είναι το πόσο χρεώνει το μπουκάλι το νερό. Δηλαδή τρία ευρώ για ένα λίτρο νερό είναι πολλά.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα fine dining (όπως πολύ σωστά το χαρακτήρισε ο Ακόρεστος Μουσικάντης) εστιατόριο, σε ένα σημείο κάπως απόμερο για Γλυφάδα, με εύκολο πάρκινγκ όμως, ωραίο χώρο, σχεδόν τέλεια εξυπηρέτηση, ποιοτικό φαγητό που σε γενικές γραμμές θα σε αφήσει ικανοποιημένο και τιμές κάπως τσιμπημένες που όμως είναι αναμενόμενο.
Υ.Γ. beast on: to consume an excessive amount (of food) quickly and savagely.
Beastalis
Κύπρου 9, Γλυφάδα
