Ήταν ένα Σάββατο βράδυ σαν όλα τα άλλα. Αν και λάθος, δεν ήταν σαν όλα τα άλλα γιατί αυτό το σάββατο βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε καλύβια...
Καταρχήν όποιος δεν ξέρει για τα καλύβια και διαβάζει αυτό το blog να πάει αμέσως να κάνει 40 μετάνοιες και να εξομολογηθεί πριν προσευχηθεί στο Άγιο Μαμαλάκη για συγχώρεση. Εμείς φυσικά και τα γνωρίζαμε, για την ακρίβεια και αυτά μας ξέρουν αρκετά καλά...
Ξεκινάμε, λοιπόν, μια λογική ώρα (9:30) και μπαίνουμε στο Χριστόφορο στα καλύβια. Αν αναρωτιέστε γιατί λέμε Καλύβια και όχι Χριστόφορος είναι γιατί πάνω κάτω όλες οι ταβέρνες εκεί είναι το ίδιο. Μικρές οι διαφορές αν υπάρχουν. Το πρώτο θετικό, αν και δεν έχει και πολύ να κάνει με τις ταβέρνες, είναι ότι βρήκαμε εύκολα πάρκινγκ και μάλιστα πολύ κοντά στις ταβέρνες. Και μάλιστα ένα Σάββατο βράδυ που έχει και κίνηση.
Οι ταβέρνες από decor δεν λένε και πολλά πράγματα, ας πούμε οΧριστόφορος έχει στους τοίχους φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίεςΦυσικά αυτό είναι λογικό, για ταβέρνα μιλάμε, όχι για club στην παραλιακή. Γενικά το περιβάλλον είναι ευχάριστο και σε εμπνέει για φαγητό (όχι ότι εμείς χρειαζόμαστε έμπνευση, αλλά λέμε τώρα). Αν και παραδέχομαι ότι με βόλεψε, είχε και μια τηλεόραση που έδειχνε ποδόσφαιρο (γενικά στιγμιότυπα, ίσως έδειχνε και live αγώνες αν είχε), το οποίο μου φάνηκε αρκετά άσχετο με το κλίμα, αλλά ξαναλέω ότι αρκετή ώρα την πέρασα κοιτώντας εκεί. Το αποβλάκωμα της τηλεόρασης... καλά κάνω και δε βλέπω... πολύ...
Στο θέμα μας, το σέρβις. Τα γκαρσόνια πολύ εξυπηρετικά, αν και μου φάνηκε ότι αυτός που πήρε την παραγγελία ήταν σε άλλο πλανήτη, ωστόσο μετά από μερικές διορθώσεις τελικά δώσαμε την παραγγελία. Τα υπόλοιπα ήρθαν πολύ γρήγορα, στην ώρα τους, τίποτα δεν καθυστέρησε και ότι ζητήσαμε ερχόταν αμέσως. Μπράβο στα παιδιά και είχαν και δουλειά ήταν σχεδόν γεμάτο το μαγαζί. Βέβαια τελικά παρά την προσπάθεια του παραγγελιοδέκτη (ναι δεν υπάρχει τέτοια λέξη αλλά όταν το κάνει ο Ελύτης σας φαίνεται αριστούργημα...) ένα λάθος έγινε και τα παϊδάκια κοτόπουλο έγιναν αρνίσια. Ε μικρό το κακό, δεν χάλασε και τίποτα. Ένα ακόμα μικρό λάθος (αν και εκεί φταίμε και εμείς) είναι ότι μπερδεύτηκαν 2 μπριζόλες, μια σταβλίσια με μια χοιρινή και πήγαν σε λάθος άτομα. Δηλαδή πήγαν τούμπα, αλλά πάλι μικρό το κακό, άλλωστε και εμείς το καταλάβαμε μάλλον αργά. Βασικά πολύ αργά, και οι 2 ήταν σε διαδικασία χώνεψης.
Και πάμε στο φαγητό. Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση εκεί είναι το μέγεθος των μερίδων. Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ!. Συγκεκριμένα παραγγείλαμε 1 σαλάτα ανάμεικτη, η οποία ήταν άνετα 2 σαλάτες σε οποιοδήποτε άλλο μαγαζί και αν έχω πάει, πατάτες που ήταν χαλαρά 50% μεγαλύτερες από άλλες μερίδες και 1 τζατζίκι που το είχανε βάλει σε κανονικό πιάτο και όχι σε μικρό. Μπράβο πρέπει να πω δεν κάνανε τσιγκουνιές. Για το τζατζίκι πρέπει να πω ότι ήταν πολύ νόστιμο και αρκετά ελαφρύ. Κοινώς δε βρομοκοπάγαμε μετά, αν και μεταξύ μας μπορεί απλά να μη μας φαινόταν αφού όλοι φάγαμε... Τι να σας πω κανένας δε λιποθύμισε στο δρόμο μας.
Στα κυρίως πιάτα, πήραμε φιλέτο κοτόπουλο, μπριζόλες χοιρινή και μοσχαρίσια (σταβλίσια αν και δεν βρήκα διαφορά από την μοσχαρίσια), παϊδάκια (κοτόπουλο άσχετα αν μας βγήκαν) αρνίσια και ένα μπιφτέκι (η αφεντιά μου). Φυσικά οι μερίδες ακολουθούν τις μερίδες των ορεκτικών, είχαμε βάλει και στοίχημα με τον χοιρομέρι αν μπορώ να φάω ένα μπιφτέκι μόνος μου (και φυσικά απέδειξα για άλλη μια φορά την ανωτερότητά μου). Το μπιφτέκι ήταν νοστιμότατο και μου άρεσε ιδιαίτερα, η χοιρινή ήταν επίσης νόστιμη αν και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ζουμερή, η σταβλίσια ήταν αρκετά μαλακή για μοσχαρίσια μπριζόλα (αλλού είναι το θέμα θα το πω παρακάτω) και το κοτόπουλο ήταν... σαν κοτόπουλο, δεν έχει και μεγάλη διαφορά.
Τα πιάτα δεν συνοδεύονταν με κάτι, αλλά πιστέψτε με είναι τόσο μεγάλες οι μερίδες που και να είχε κάτι γύρω του, δε θα το τρώγατε. Ωστόσο αυτό που δεν κατάλαβα είναι τι διαφορετικό έχει η σταβλίσια από τη χοιρινή (εκτός από την τιμή). Τέλος πάντων δεν θα το κάνουμε θέμα, απλά προτιμήστε τη χοιρινή.. Σαν σύνολο το φαγητό ήταν πολύ ωραίο με χορταστικές (και κάτι παραπάνω) μερίδες, όχι κάτι το εξεζητημένο, αλλά δε ζητάς κάτι το εξεζητημένο σε μια ταβέρνα.
Από άποψη τιμών, οι τιμές είναι ίδιες περίπου με κάθε άλλο εστιατόριο του είδους, αλλά με τις μερίδες να είναι όπως είναι εμένα μου φαίνονταν μάλλον φτηνές. Ουσιαστικά πληρώνεις το ίδιο με μια άλλη ταβέρνα αλλά παίρνεις τουλάχιστον 50% παραπάνω. Ουσιαστικά το όλο τραπέζι πήγε περίπου 17 ευρώ το άτομο, αλλά φάγαμε του σκασμού. Να αναφέρω ότι υπάρχει και κέρασμα γιαουρτάκι με 3 είδη γλυκό του κουταλιού να διαλέξεις να βάλεις από πάνω, το οποίο μετά από τόσο φαΐ ταιριάζει απόλυτα. Μπορώ να πω ότι σε μένα ήρθε και έδεσε...
Συνοψίζοντας είναι ένα ήρεμο μέρος αποκλειστικά και μόνο για φαγητό, αλλά αν πάτε μπορείτε να είστε σίγουρος ότι θα φάτε. Γενικά αν σαν ενδιαφέρει και η ποσότητα (και η ποιότητα) και όχι κάτι το διαφορετικό (γιατί στο τέλος είναι απλά μια ταβέρνα) το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Χριστόφορος, Μιχ. Καλαβρυτινού 11
πλησίον εκκλησίας Καλυβίων
(άμα βρείτε την εκλλησία σίγουρα θα βρείτε και το Χριστόφορο)
Καταρχήν όποιος δεν ξέρει για τα καλύβια και διαβάζει αυτό το blog να πάει αμέσως να κάνει 40 μετάνοιες και να εξομολογηθεί πριν προσευχηθεί στο Άγιο Μαμαλάκη για συγχώρεση. Εμείς φυσικά και τα γνωρίζαμε, για την ακρίβεια και αυτά μας ξέρουν αρκετά καλά...
Ξεκινάμε, λοιπόν, μια λογική ώρα (9:30) και μπαίνουμε στο Χριστόφορο στα καλύβια. Αν αναρωτιέστε γιατί λέμε Καλύβια και όχι Χριστόφορος είναι γιατί πάνω κάτω όλες οι ταβέρνες εκεί είναι το ίδιο. Μικρές οι διαφορές αν υπάρχουν. Το πρώτο θετικό, αν και δεν έχει και πολύ να κάνει με τις ταβέρνες, είναι ότι βρήκαμε εύκολα πάρκινγκ και μάλιστα πολύ κοντά στις ταβέρνες. Και μάλιστα ένα Σάββατο βράδυ που έχει και κίνηση.
Οι ταβέρνες από decor δεν λένε και πολλά πράγματα, ας πούμε οΧριστόφορος έχει στους τοίχους φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίεςΦυσικά αυτό είναι λογικό, για ταβέρνα μιλάμε, όχι για club στην παραλιακή. Γενικά το περιβάλλον είναι ευχάριστο και σε εμπνέει για φαγητό (όχι ότι εμείς χρειαζόμαστε έμπνευση, αλλά λέμε τώρα). Αν και παραδέχομαι ότι με βόλεψε, είχε και μια τηλεόραση που έδειχνε ποδόσφαιρο (γενικά στιγμιότυπα, ίσως έδειχνε και live αγώνες αν είχε), το οποίο μου φάνηκε αρκετά άσχετο με το κλίμα, αλλά ξαναλέω ότι αρκετή ώρα την πέρασα κοιτώντας εκεί. Το αποβλάκωμα της τηλεόρασης... καλά κάνω και δε βλέπω... πολύ...
Στο θέμα μας, το σέρβις. Τα γκαρσόνια πολύ εξυπηρετικά, αν και μου φάνηκε ότι αυτός που πήρε την παραγγελία ήταν σε άλλο πλανήτη, ωστόσο μετά από μερικές διορθώσεις τελικά δώσαμε την παραγγελία. Τα υπόλοιπα ήρθαν πολύ γρήγορα, στην ώρα τους, τίποτα δεν καθυστέρησε και ότι ζητήσαμε ερχόταν αμέσως. Μπράβο στα παιδιά και είχαν και δουλειά ήταν σχεδόν γεμάτο το μαγαζί. Βέβαια τελικά παρά την προσπάθεια του παραγγελιοδέκτη (ναι δεν υπάρχει τέτοια λέξη αλλά όταν το κάνει ο Ελύτης σας φαίνεται αριστούργημα...) ένα λάθος έγινε και τα παϊδάκια κοτόπουλο έγιναν αρνίσια. Ε μικρό το κακό, δεν χάλασε και τίποτα. Ένα ακόμα μικρό λάθος (αν και εκεί φταίμε και εμείς) είναι ότι μπερδεύτηκαν 2 μπριζόλες, μια σταβλίσια με μια χοιρινή και πήγαν σε λάθος άτομα. Δηλαδή πήγαν τούμπα, αλλά πάλι μικρό το κακό, άλλωστε και εμείς το καταλάβαμε μάλλον αργά. Βασικά πολύ αργά, και οι 2 ήταν σε διαδικασία χώνεψης.
Και πάμε στο φαγητό. Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση εκεί είναι το μέγεθος των μερίδων. Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ!. Συγκεκριμένα παραγγείλαμε 1 σαλάτα ανάμεικτη, η οποία ήταν άνετα 2 σαλάτες σε οποιοδήποτε άλλο μαγαζί και αν έχω πάει, πατάτες που ήταν χαλαρά 50% μεγαλύτερες από άλλες μερίδες και 1 τζατζίκι που το είχανε βάλει σε κανονικό πιάτο και όχι σε μικρό. Μπράβο πρέπει να πω δεν κάνανε τσιγκουνιές. Για το τζατζίκι πρέπει να πω ότι ήταν πολύ νόστιμο και αρκετά ελαφρύ. Κοινώς δε βρομοκοπάγαμε μετά, αν και μεταξύ μας μπορεί απλά να μη μας φαινόταν αφού όλοι φάγαμε... Τι να σας πω κανένας δε λιποθύμισε στο δρόμο μας.
Στα κυρίως πιάτα, πήραμε φιλέτο κοτόπουλο, μπριζόλες χοιρινή και μοσχαρίσια (σταβλίσια αν και δεν βρήκα διαφορά από την μοσχαρίσια), παϊδάκια (κοτόπουλο άσχετα αν μας βγήκαν) αρνίσια και ένα μπιφτέκι (η αφεντιά μου). Φυσικά οι μερίδες ακολουθούν τις μερίδες των ορεκτικών, είχαμε βάλει και στοίχημα με τον χοιρομέρι αν μπορώ να φάω ένα μπιφτέκι μόνος μου (και φυσικά απέδειξα για άλλη μια φορά την ανωτερότητά μου). Το μπιφτέκι ήταν νοστιμότατο και μου άρεσε ιδιαίτερα, η χοιρινή ήταν επίσης νόστιμη αν και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ζουμερή, η σταβλίσια ήταν αρκετά μαλακή για μοσχαρίσια μπριζόλα (αλλού είναι το θέμα θα το πω παρακάτω) και το κοτόπουλο ήταν... σαν κοτόπουλο, δεν έχει και μεγάλη διαφορά.
Τα πιάτα δεν συνοδεύονταν με κάτι, αλλά πιστέψτε με είναι τόσο μεγάλες οι μερίδες που και να είχε κάτι γύρω του, δε θα το τρώγατε. Ωστόσο αυτό που δεν κατάλαβα είναι τι διαφορετικό έχει η σταβλίσια από τη χοιρινή (εκτός από την τιμή). Τέλος πάντων δεν θα το κάνουμε θέμα, απλά προτιμήστε τη χοιρινή.. Σαν σύνολο το φαγητό ήταν πολύ ωραίο με χορταστικές (και κάτι παραπάνω) μερίδες, όχι κάτι το εξεζητημένο, αλλά δε ζητάς κάτι το εξεζητημένο σε μια ταβέρνα.
Από άποψη τιμών, οι τιμές είναι ίδιες περίπου με κάθε άλλο εστιατόριο του είδους, αλλά με τις μερίδες να είναι όπως είναι εμένα μου φαίνονταν μάλλον φτηνές. Ουσιαστικά πληρώνεις το ίδιο με μια άλλη ταβέρνα αλλά παίρνεις τουλάχιστον 50% παραπάνω. Ουσιαστικά το όλο τραπέζι πήγε περίπου 17 ευρώ το άτομο, αλλά φάγαμε του σκασμού. Να αναφέρω ότι υπάρχει και κέρασμα γιαουρτάκι με 3 είδη γλυκό του κουταλιού να διαλέξεις να βάλεις από πάνω, το οποίο μετά από τόσο φαΐ ταιριάζει απόλυτα. Μπορώ να πω ότι σε μένα ήρθε και έδεσε...
Συνοψίζοντας είναι ένα ήρεμο μέρος αποκλειστικά και μόνο για φαγητό, αλλά αν πάτε μπορείτε να είστε σίγουρος ότι θα φάτε. Γενικά αν σαν ενδιαφέρει και η ποσότητα (και η ποιότητα) και όχι κάτι το διαφορετικό (γιατί στο τέλος είναι απλά μια ταβέρνα) το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Χριστόφορος, Μιχ. Καλαβρυτινού 11
πλησίον εκκλησίας Καλυβίων
(άμα βρείτε την εκλλησία σίγουρα θα βρείτε και το Χριστόφορο)
Το βράδυ της τσικνοπέμπτης το μαγαζί ήταν κάτι παραπάνω από γεμάτο. Παραγγείλαμε χοιρινό σούβλας και μας έφεραν δύο κομμάτια ξύγκι, το οποίο μας χρέωσαν 33 ευρώ (είπαν ότι ήταν 1,1 kg, ενώ δεν ήταν ούτε 600 gr). Επίσης όταν κάναμε κάποια παράπονα τα γκαρσόνια φώναζαν μπροστά σε όλο τον κόσμο, μας έκαναν ρεζίλι. Στα 3 άτομα, μας ήρθε λογαριασμός 70 ευρώ και είχαμε το παραπάνω, ένα μπιφτέκι, μία πατάτες, μία τυροκαφτερή, μία χωριάτικη και 1,5 kg κρασί. Απαράδεκτη ποιότητα, απαράδεκτες τιμές, μέτριο σέρβις, εντελώς απαράδεκτη συμπεριφορά. Εννοείται πως δεν θα ξαναπατήσω!!! το ίδιο προτείνω σε όλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά εμένα, και νομίζω και στους υπόλοιπους Γευσιχώστες, δε μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο. Αλλά καλό είναι να ακούγονται και διαφορετικές απόψεις όπως αυτή που εκφράζεις στο σχόλιο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά νομίζω ότι διαλέξατε λάθος μέρα.
ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΑ Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ Κ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ.ΕΓΩ ΤΡΩΩ 3 ΣΤΑΒΛΙΣΙΕΣ Κ ΤΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ.ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΚΡΕΑΣ ΚΑΘ'ΟΤΙ ΧΑΣΑΠΗΣ Κ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΣΥΝΙΣΤΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΔΟΥΝ Κ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφή