23/8/12

Οι Γευσιχώστες ορμάνε Στην πυρά

Κυριακή απογευματoβραδάκι (δε ξέρω αν υπάρχει, τώρα υπάρχει) μετά από ένα χαλαρό καφέ με Κοιλιόδουλο νιώσαμε κάτι πρωτόγνωρο.... μια λιγουρίτσα.... Επειδή δε θέλαμε βαριά πράματα, είπαμε να πάμε για ένα χαλαρό σουβλάκι και επειδή είχαμε βάλει καιρό το μαγαζί στο μάτι για ένα test eat πήγαμε να καούμε στη Πυρά, όχι της Βίσση, στη Γλυφάδα.

Το μαγαζί είναι ένα απλό σουβλατζίδικο. Βέβαια όταν λέω απλό υποτιμώ λίγο το εσωτερικό (ή εξωτερικό όπως το πάρει κανένας, το μαγαζί είναι ανοιχτό τώρα που έχει καλό καιρό). Είναι αλήθεια ότι ο ιδιοκτήτης πρέπει να έριξε πολλά σε αυτό το μαγαζί που είναι διακοσμημένο εντυπωσιακά, όλο το εσωτερικό ξύλινο. Κατά τα άλλα τα τραπέζια κτλ δεν είναι κάτι το μη αναμενόμενο για ένα τέτοιο μαγαζί, δένουν με το όλο concept.


Από σέρβις, ούτε κρύο ούτε ζέστη, 2 κοπέλες, εξυπηρετικές και ευγενικές, δηλαδή ότι πρέπει να είναι. Γενικά λίγο άχρωμο (με την καλή έννοια) σε αυτό το τομέα το μαγαζί. Το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι ότι ότι και να παραγγείλεις σου έρχεται με μία σέσουλα.


Ξεκινώντας για τα φαγητά να σχολιάσω θετικά την ποικιλία που υπάρχει, καθώς υπάρχουν σουβλάκια, γύρος, μπιφτέκα γεμιστά και μη, κεμπάπ κτλ.

Πήραμε και εμείς λοιπόν για χάρη πλήρης γευσιχωσίας ένα καλαμάκι χοιρινό και ένα κοτόπουλο, ένα κεμπάπ και μια σεφταλιά, όλα τυλιχτά. Να ξεκινήσω από τα δικά μου, το κεμπάπ μου άρεσε πολύ, όχι ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά ήταν καλοφτιαγμένο και το τζατζίκι ήταν πολύ ωραίο χωρίς να είναι ιδιαίτερα δυνατό (για να το λέω εγώ ωραίο που τα δυνατά μου αρέσουν καταλαβαίνετε). Περνώντας στο κοτόπουλο, μου φάνηκε ωραίο το γεγονός ότι είχε μέσα στο σουβλάκι κομμάτια πιπεριά (όπως δηλαδή θα έπρεπε να είναι το καλαμάκι κοτόπουλο). Δυστυχώς η σως μου φάνηκε εντελώς αδιάφορη, αδύναμη όπως το τζατζίκι. Αλλά μια αδύναμη σως σημαίνει ότι δε τη καταλαβαίνεις καθόλου. Πραγματικά το μόνο που κατάλαβα από σως είναι ότι έπρεπε να σκουπίζομαι όταν δαγκώνω....
Στα του Κοιλιόδουλου τώρα. Το καλαμάκι χοιρινό δε το σχολίασε, το οποίο σημαίνει ότι ήταν σαν το κεμπάπ που είπα παραπάνω. Και πάμε στο επίμαχο. Αν παρατηρήσατε παραπάνω, στο τι έχει το μαγαζί δεν είπα σεφταλιά αλλά ο Κοιλιόδουλος πήρε μια πίτα μπήκατε σε κλήρωση για ένα φούρνο μικροκυμμάτων. Δε ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό που φέρανε, αλλά σεφταλιά δεν ήταν. Σας διαβεβαιώ σαν μισός Κύπριος που έχει φάει άπειρες, αυτό μπορεί να ήταν ένα είδος κεμπάπ, αλλά σεφταλιά για κανένα λόγο. Αν το πω στη θεία μου που μένει και κοντά στο μαγαζί θα πάει να τους αρχίσει στις σφαλιάρες πιστέψτε με...Δε λέω ότι δεν ήταν νόστιμο.... σεφταλιά δεν ήταν.

Και πάμε τώρα στο κομμάτι της λυπητερής, που ήταν όντως λυπητερή, αλλά το περιμέναμε. 2,60€ η πίτα και 2,80€ μια μερίδα πατάτες. Τιμές Γλυφάδας, αν και υπερβολικές δηλαδή αλλά αναμενόμενες
(όχι σαν το Λάδι και ρίγανη π.χ.). Αλλά αυτό που φάγαμε μπορούσαμε να το τρώγαμε και αλλού και φτηνότερα. Δε λέω πολλά λεφτά η διακόσμηση, αλλά εγώ ρε παιδιά για ένα σουβλάκι ήρθα όχι για να βάψω!

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα σουβλατζίδικο με ωραία εμφάνιση και καλό σέρβις, φαγητό καλό αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο και ακριβό για αυτό που προσφέρει. Αν θέλετε να το δοκιμάσετε (εκτός από τη σεφταλιά) δε θα κάνετε λάθος, αλλά δύσκολα θα το κάνετε στέκι. Εκτός βέβαια αν δίνετε τόση πολύ σημασία στην εμφάνιση του μαγαζιού, οπότε πάω πάσο και θα σας το πρότεινα.

Στην πυρά (σουβλάκια με τη σέσουλα)
Πλατεία Κατράκη 4, Γλυφάδα
Υ.Γ. Έχει κλείσει 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου