Κυριακή μεσημέρι και αφού κάποιοι φίλοι τρόμαξαν και
δεν θέλησαν να ακολουθήσουν το στοίχημα που είχαν βάλει (αν εγώ παρέα με Κοιλιόδουλο μπορούσαμε να φάμε ένα συγκεκριμένο πιάτο σε ένα μαγαζί...
θα πάμε εκεί σύντομα και θα σας τα πω όλα από την αρχή...) είπαμε να
πάμε κάπου κοντά και βρεθήκαμε, αφού η ταχύτητα με την οποία τα μαγαζιά
αλλάζουν όνομα και αντικείμενο μας ξάφνιασε για ακόμα μια φορά, στο Holy
Chicken.
Σαν τοποθεσία το μέρος έχει τα καλά και τα κακά του. Τα καλά είναι ότι βρίσκεται σε αρκετά καλό σημείο, αρκετά κοντά στο «νέο κέντρο» της γλυφάδας όπως το λέμε συνήθως. Η περιοχή ένα μικρο-προβληματάκι στο παρκινγκ το έχει, αλλά τα πράγματα δεν είναι εντελώς τραγικά αν έχεις ξαναπάει στην περιοχή (άσχετα που εμείς βρήκαμε απέξω, ήταν Κυριακή μεσημέρι και η μισή Ελλάδα ήταν στην παραλία).
Σαν πρώτη εντύπωση το μαγαζί σου κάνει σαν ένα Friday’s με θέμα κοτόπουλο. Ωραία διακόσμηση, μοντέρνα, προσεγμένη και ευχάριστη, σερβιτόροι ομοιόμορφα ντυμένοι και ευγενικοί- εξυπηρετικοί. Δεν μπορώ να πω με ασφάλεια πολλά πράγματα για την εξυπηρέτηση γιατί είμασταν λίγα άτομα στο μαγαζί εκείνη τη στιγμή, ωστόσο μπορώ να πω ότι κανένα παράπονο δεν είχαμε.
Πάμε τώρα στο προκείμενο, δηλαδή στο φαγητό. Όπως θα περίμενε κανείς, το κύριο συστατικό στα πιάτα του μαγαζιού είναι το κοτόπουλο. Εννοείται σε όλα τα κυρίως, αλλά και σε μερικά ορεκτικά και σαλάτες. Σαν ποικιλία, χωρίς να υπάρχει τεράστιος αριθμός επιλογών έχουμε αρκετά πράγματα για να διαλέγουμε, ενώ υπάρχουν και γλυκά και μια μικρή επιλογή από μπύρες.
Εμείς πήραμε μια μερίδα πατάτες φούρνου με τυρί και μπέικον, μια σαλάτα Ceasar’s, μια μερίδα πιτάκια, μια σως καυτερή, Chutney ανανά με Jalapenos όπως έλεγε στο μενού (έτσι και αλλιώς μας τραβάνε τα καυτερά, αλλά οι υπόλοιπες ήταν και λίγο πολύ γνωστές), και ένα στήθος κοτόπουλο τυλιγμένο με μπέϊκον και σως BBQ, πουρέ και πράσινη σαλάτα για μένα, και ένα φιλέτο κοτόπουλο με πατάτες τηγανητές και σως φέτας για Κοιλιόδουλο.
Η σαλάτα ήταν μια κλασική σαλάτα Καίσαρα, με τη διαφορά ότι είχε σως Holy, η οποία ήταν ελάχιστα πιο πικρή από την κλασσική, η οποία όμως δεν έκανε και τόσο μεγάλη διαφορά. Η σαλάτα ήταν ευχάριστη και δροσερή. Οι πατάτες μας άρεσαν πολύ, αν και δεν ήταν οι κλασικές καλυμένες με τυρί και μπέικον πατάτες, τα είχαν και τα 2 σε πιο διακριτικό βαθμό. Η σως ήταν ευχάριστα καυτερή, όχι σε κάποιο υπερβολικό βαθμό, ίσως για κάποιον που δεν τρώει να τον έκαιγε πολύ περισσότερο, ωστόσο αντεχόταν, το μόνο μου παράπονο είναι τα πιτάκια, που ουσιαστικά είναι 2 πιτάκια μικρά (μερικά μαγαζιά τα δίνουν με το καλαμάκι αντί για ψωμί) κομμένα στα 4. Αν θες να χρεώσεις μερίδα με πίτες 1,5€, τουλάχιστον βάλε 4 μικρά. Ωστόσο ήταν ελαφρά ψημμένα και ευχάριστη προσθήκη.
Πάμε στα κυρίως, για τα οποία έχω να πω το ίδιο, ευχάριστο, πράγμα. Το κοτόπουλο ήταν πολύ καλά μαγειρεμένο και πάρα πολύ ζουμερό. Είχαν πετύχει το τέλειο σημείο ανάμεσα στο καλοψημένο και το ωμό κοτόπουλο, με αυτό να κρατάει όλη του την τρυφεράδα και το ζουμί που χρειάζεται. Τα συνοδευτικά του ήταν καλά, ο πουρές και οι πατάτες φρεσκότατες (και ο πουρές δεν ήταν έτοιμος αλλά φτιαγμένος εκείνη τη στιγμή, πολύ θετικό αυτό), ενώ η πράσινη σαλάτα και η σως φέτας πέφτουν σε δεύτερη μοίρα, όχι γιατί δεν ήταν καλές. Απλά η σως φέτας ήταν απλά μια τυροσαλάτα και η πράσινη σαλάτα είχε πάνω της μια σως που εμένα μου θύμισε λαδολέμονο, λίγο ξινή. Δεν ήταν κακές, δεν μείωσαν καθόλου την απόλαυση του φαγητού, απλά στη σειρά τα βάζω χαμηλότερα.
Το μαγαζί λειτουργεί με το σύνθημα #eisaikota, και εμείς θα θέλαμε να κάνουμε την κότα στο λογαριασμό, αλλά δε θα ήταν σωστό. Οπότε τον ζητήσαμε. Μας βγήκε, με τα παραπάνω και 2 μπύρες για να γλυστράει (μου αρέσει που δε θέλαμε να πιούμε μπύρα γιατί το 'χαμε παρακάνει λίγο τη χτεσινή μέρα και οι 2...), περίπου 19,50€ στο άτομο, βάλε 20€ για να αφήσουμε και κάτι στα παιδιά που μας εξυπηρέτησαν καλά. Αν και φαίνεται πολύ, να πούμε ότι πήραμε 4 ορεκτικά για 2 άτομα, αν είμασταν 4 θα ήταν πολύ χαμηλότερα το τελικό ποσό. Δε το λες φτηνό, αλλά είναι σε φυσιολογικά πλαίσια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα του φαγητού και τη τοποθεσία που βρίσκεται.
Πριν την ανακεφαλαίωση θα αναφέρω ένα ακόμα πράγμα για να δείξω πόσο ανοιχτά είναι τα παιδιά που δουλεύουν μέσα στο μαγαζί (ενδεχομένως και οι ιδιοκτήτες του, δε ξέρω το καθεστώς του καθενός εκεί μέσα). Στο διπλανό μαγαζί δουλεύει ένας φίλος των Γευσιχωστών, ο οποίος μας είδε, μας αναγνώρισε και ήρθε να μας χαιρετίσει. Μάλιστα αφού φάγαμε, μας έφερε και ένα γλυκό από το διπλανό μαγαζί (φοβερό ήταν, αλλά θα διαβάσετε την κριτική του στην ώρα της). Τα παιδιά στο μαγαζί όχι μόνο δεν είχαν πρόβλημα, αλλά κάναμε μαζί χαβαλέ για αυτό. Ορίστε, για να βλέπετε την αξία μας... μέχρι και delivery από το ένα μαγαζί στο άλλο μας κάνουνε...
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ καλό σημείο, με ευχάριστη μοντέρνα διακόσμηση και εξυπηρετικό σέρβις, με αρκετές κοτο-επιλογές για να διαλέξεις και ποιοτικό φαγητό, τιμές φυσιολογικές, ειδικά αν πάτε με παρέα και γενικά ευχάριστο κλίμα. Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα και θα σας πούμε κότες αν πηγαίνετε συχνά στην περιοχή και δεν το δοκιμάσετε μια φορά.
Holy Chicken
Λαοδίκης 36-38, Γλυφάδα
Υ.Γ. Έχει κλείσει.
Σαν τοποθεσία το μέρος έχει τα καλά και τα κακά του. Τα καλά είναι ότι βρίσκεται σε αρκετά καλό σημείο, αρκετά κοντά στο «νέο κέντρο» της γλυφάδας όπως το λέμε συνήθως. Η περιοχή ένα μικρο-προβληματάκι στο παρκινγκ το έχει, αλλά τα πράγματα δεν είναι εντελώς τραγικά αν έχεις ξαναπάει στην περιοχή (άσχετα που εμείς βρήκαμε απέξω, ήταν Κυριακή μεσημέρι και η μισή Ελλάδα ήταν στην παραλία).
Σαν πρώτη εντύπωση το μαγαζί σου κάνει σαν ένα Friday’s με θέμα κοτόπουλο. Ωραία διακόσμηση, μοντέρνα, προσεγμένη και ευχάριστη, σερβιτόροι ομοιόμορφα ντυμένοι και ευγενικοί- εξυπηρετικοί. Δεν μπορώ να πω με ασφάλεια πολλά πράγματα για την εξυπηρέτηση γιατί είμασταν λίγα άτομα στο μαγαζί εκείνη τη στιγμή, ωστόσο μπορώ να πω ότι κανένα παράπονο δεν είχαμε.
Πάμε τώρα στο προκείμενο, δηλαδή στο φαγητό. Όπως θα περίμενε κανείς, το κύριο συστατικό στα πιάτα του μαγαζιού είναι το κοτόπουλο. Εννοείται σε όλα τα κυρίως, αλλά και σε μερικά ορεκτικά και σαλάτες. Σαν ποικιλία, χωρίς να υπάρχει τεράστιος αριθμός επιλογών έχουμε αρκετά πράγματα για να διαλέγουμε, ενώ υπάρχουν και γλυκά και μια μικρή επιλογή από μπύρες.
Εμείς πήραμε μια μερίδα πατάτες φούρνου με τυρί και μπέικον, μια σαλάτα Ceasar’s, μια μερίδα πιτάκια, μια σως καυτερή, Chutney ανανά με Jalapenos όπως έλεγε στο μενού (έτσι και αλλιώς μας τραβάνε τα καυτερά, αλλά οι υπόλοιπες ήταν και λίγο πολύ γνωστές), και ένα στήθος κοτόπουλο τυλιγμένο με μπέϊκον και σως BBQ, πουρέ και πράσινη σαλάτα για μένα, και ένα φιλέτο κοτόπουλο με πατάτες τηγανητές και σως φέτας για Κοιλιόδουλο.
Η σαλάτα ήταν μια κλασική σαλάτα Καίσαρα, με τη διαφορά ότι είχε σως Holy, η οποία ήταν ελάχιστα πιο πικρή από την κλασσική, η οποία όμως δεν έκανε και τόσο μεγάλη διαφορά. Η σαλάτα ήταν ευχάριστη και δροσερή. Οι πατάτες μας άρεσαν πολύ, αν και δεν ήταν οι κλασικές καλυμένες με τυρί και μπέικον πατάτες, τα είχαν και τα 2 σε πιο διακριτικό βαθμό. Η σως ήταν ευχάριστα καυτερή, όχι σε κάποιο υπερβολικό βαθμό, ίσως για κάποιον που δεν τρώει να τον έκαιγε πολύ περισσότερο, ωστόσο αντεχόταν, το μόνο μου παράπονο είναι τα πιτάκια, που ουσιαστικά είναι 2 πιτάκια μικρά (μερικά μαγαζιά τα δίνουν με το καλαμάκι αντί για ψωμί) κομμένα στα 4. Αν θες να χρεώσεις μερίδα με πίτες 1,5€, τουλάχιστον βάλε 4 μικρά. Ωστόσο ήταν ελαφρά ψημμένα και ευχάριστη προσθήκη.
Πάμε στα κυρίως, για τα οποία έχω να πω το ίδιο, ευχάριστο, πράγμα. Το κοτόπουλο ήταν πολύ καλά μαγειρεμένο και πάρα πολύ ζουμερό. Είχαν πετύχει το τέλειο σημείο ανάμεσα στο καλοψημένο και το ωμό κοτόπουλο, με αυτό να κρατάει όλη του την τρυφεράδα και το ζουμί που χρειάζεται. Τα συνοδευτικά του ήταν καλά, ο πουρές και οι πατάτες φρεσκότατες (και ο πουρές δεν ήταν έτοιμος αλλά φτιαγμένος εκείνη τη στιγμή, πολύ θετικό αυτό), ενώ η πράσινη σαλάτα και η σως φέτας πέφτουν σε δεύτερη μοίρα, όχι γιατί δεν ήταν καλές. Απλά η σως φέτας ήταν απλά μια τυροσαλάτα και η πράσινη σαλάτα είχε πάνω της μια σως που εμένα μου θύμισε λαδολέμονο, λίγο ξινή. Δεν ήταν κακές, δεν μείωσαν καθόλου την απόλαυση του φαγητού, απλά στη σειρά τα βάζω χαμηλότερα.
Το μαγαζί λειτουργεί με το σύνθημα #eisaikota, και εμείς θα θέλαμε να κάνουμε την κότα στο λογαριασμό, αλλά δε θα ήταν σωστό. Οπότε τον ζητήσαμε. Μας βγήκε, με τα παραπάνω και 2 μπύρες για να γλυστράει (μου αρέσει που δε θέλαμε να πιούμε μπύρα γιατί το 'χαμε παρακάνει λίγο τη χτεσινή μέρα και οι 2...), περίπου 19,50€ στο άτομο, βάλε 20€ για να αφήσουμε και κάτι στα παιδιά που μας εξυπηρέτησαν καλά. Αν και φαίνεται πολύ, να πούμε ότι πήραμε 4 ορεκτικά για 2 άτομα, αν είμασταν 4 θα ήταν πολύ χαμηλότερα το τελικό ποσό. Δε το λες φτηνό, αλλά είναι σε φυσιολογικά πλαίσια, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα του φαγητού και τη τοποθεσία που βρίσκεται.
Πριν την ανακεφαλαίωση θα αναφέρω ένα ακόμα πράγμα για να δείξω πόσο ανοιχτά είναι τα παιδιά που δουλεύουν μέσα στο μαγαζί (ενδεχομένως και οι ιδιοκτήτες του, δε ξέρω το καθεστώς του καθενός εκεί μέσα). Στο διπλανό μαγαζί δουλεύει ένας φίλος των Γευσιχωστών, ο οποίος μας είδε, μας αναγνώρισε και ήρθε να μας χαιρετίσει. Μάλιστα αφού φάγαμε, μας έφερε και ένα γλυκό από το διπλανό μαγαζί (φοβερό ήταν, αλλά θα διαβάσετε την κριτική του στην ώρα της). Τα παιδιά στο μαγαζί όχι μόνο δεν είχαν πρόβλημα, αλλά κάναμε μαζί χαβαλέ για αυτό. Ορίστε, για να βλέπετε την αξία μας... μέχρι και delivery από το ένα μαγαζί στο άλλο μας κάνουνε...
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε πολύ καλό σημείο, με ευχάριστη μοντέρνα διακόσμηση και εξυπηρετικό σέρβις, με αρκετές κοτο-επιλογές για να διαλέξεις και ποιοτικό φαγητό, τιμές φυσιολογικές, ειδικά αν πάτε με παρέα και γενικά ευχάριστο κλίμα. Σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα και θα σας πούμε κότες αν πηγαίνετε συχνά στην περιοχή και δεν το δοκιμάσετε μια φορά.
Holy Chicken
Λαοδίκης 36-38, Γλυφάδα
Υ.Γ. Έχει κλείσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου