Τετάρτη βράδυ και 4 μοναχικές φιγούρες τριγυρνούν πεινασμένες στα στενά του Φαλήρου... πεινασμένες μεν, αλλά με στόχο. Γιατί ο στόχος τους είναι το κεπαμπτζίδικο του Κυρ-Αρίστου στο Φάληρο. Και αυτές οι φιγούρες πάντα πετυχαίνουν τον στόχο τους...
Τώρα που τα λέμε βέβαια, πρακτικά ο στόχος μας ήταν άλλος. Ακριβώς απέναντι είναι το μαγαζί Παντοπωλείο Κυρ Αρίστος... εκεί πηγαίναμε κανονικά... αλλά τέλος πάντων, θα πάμε κι εκεί όταν είναι η ώρα... μα 2 μαγαζιά με το ίδιο όνομα το ένα απέναντι από το άλλο;
Τέλος πάντων, τα μαγαζιά είναι κοντά στη Λ. Αμφιθέας, περίπου στο μέσον της. Πρόβλημα; Το παρκάρισμα... πήγαμε Τετάρτη και ναι μεν εγώ βρήκα σχετικά κοντά, αλλά η κατάσταση φαίνεται δράμα. Την περιοχή δεν την ξέρω καλά ούτε μπορούσαμε να την περπατήσουμε (έβρεχε) για να δούμε τι άλλο έχει εκεί κοντά. Βέβαια από ότι είδα από την περιοχή ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλα πράγματα να κάνεις εκεί κοντά, απλά δε μπορώ να ξέρω.
Πάμε στο μαγαζί που είναι ένα παραδοσιακά διακοσμημένο μαγαζί με μεγάλες και μικρές φωτογραφίες του Ωνάση και αποφθέγματα δικά του και άλλων. Επιπλέον το μουσικό χαλί (το οποίο όμως δεν είναι σωστά στημένο σύμφωνα με την γνώμη του ειδικού) από πίσω είναι από παλιά ελληνικά τραγούδια που σου δίνει την εντύπωση ότι επέστρεψες λίγο στην εποχή του 60’ ή 70’. Γενικά πολύ ωραίο στήσιμο, ενώ υπάρχει και γωνιά με την πινακίδα «Ζαχαροπλαστείο» που έχει τα γλυκά και το μπαρ του μαγαζιού. Ωραία πράγματα.
Η εξυπηρέτηση πάρα πολύ καλή, όλοι εξυπηρετικοί, λίγο μου φάνηκε ότι πρέπει να μιλήσεις με τον δικό σου σερβιτόρο αν θέλεις κάτι (ακόμα και νερό) και οι άλλοι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό είναι κάπως λογικό για να μην μπλέκονται τα πράγματα με το μέγεθος του μαγαζιού που είναι σημαντικά μεγάλο. Επιπλέον παρόλο το παραπάνω, δεν μας έλειψε τίποτα, ούτε καθυστέρησε κάτι και ο σερβιτόρος μας ήταν φιλικότατος και εξυπηρετικότατος, ενισχύοντας την εντύπωση του μαγαζιού ταβέρνας του 60’.
Πάμε στον κατάλογο που έχει μέγεθος Α4 και ίσως λίγο παραπάνω, τυπωμένος μπρος πίσω με όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες πάνω του. Γκουρμεδιά; Καμία σχέση. Ταβέρνα. Μέχρι εδώ καλά είμαστε. Ποικιλία; Άφθονη με έμφαση φυσικά στα κεμπάπ αλλά και με διάφορες άλλες επιλογές. Επιπλέον ήμασταν και οι τέσσερις (για όποιον δεν κατάλαβε, εγώ, Κοιλιόδουλος, Ακόρεστος Μουσικάντης του οποίου ήταν και η ιδέα και γεωΠΟΝΟΣ) πεινασμένοι, οπότε δεν μείναμε για πολύ στη κουβέντα και άρχισε η επίθεση...
Μια πατάτες με σάλτσα ντομάτας και τυρί, μια με αυγό, ένα ντάκο για σαλατούλα, ένα σαγανάκι φέτα και ένα χαλούμι στα κάρβουνα, ένα σις κεμπάπ κοτόπουλο για τον Ακόρεστο Μουσικάντη, ένα κασερλί (καθόλου πρωτότυπο όλο αυτό τρώει) για τον γεωΠΟΝΟ, ένα γιαουρτλού για τον Κοιλιόδουλο και ένα Μπεϊτύ για εμένα. Βάλτε και 2 μπουκάλια νερό και ένα λίτρο κρασί και καλά είμαστε να τσιμπήσουμε λίγο.
Πάμε πρώτα στα σαγανάκια, η φέτα καταπληκτική, σωστά ψημένη, ανάμεσα στο ρευστό και το στέρεο με καταπληκτική υφή ήταν από τις καλύτερες. Το χαλούμι δεν ήταν σε τόσο ψηλό επίπεδο, αλλά σίγουρα ήταν πολύ καλό, με την ντοματούλα του μαζί (η οποία παραδόξως μας έκανε μεγάλη εντύπωση γενικά για το μαγαζί... δε περίμενα να σχολιάσω ποτέ ότι ένα μαγαζί έχει ωραίες ντομάτες...) δένανε και έφυγε ευχάριστα. Οι πατάτες, προφανώς όχι προτηγανισμένες, το μαγαζί σέβεται τον εαυτό του, με την σάλτσα ντομάτας και το τυρί πάρα πολύ καλές, το ίδιο και αυτές με το αυγό, με την μερίδα αυτή να είναι... μεγάλη... και το λέμε εμείς.... Κλείνουμε με τον ντάκο που ήταν ικανοποιητικότατος, αυτό που περίμενες από ένα τέτοιο μαγαζί με όλα τα υλικά φρέσκα και το παξιμάδι σωστά βρεγμένο.
Κυρίως τώρα... Βασικά τι να σας λέω τα κεμπάπ όλα ήταν και πολύ καλά φτιαγμένα χειροποίητα και με καλό κρέας και με τα κατάλληλα μπαχαρικά και ψημένα πάρα πολύ καλά. Όλα είχαν φοβερή γεύση, το ίδιο και το κοτόπουλο του Ακόρεστου Μουσικάντη, ακόμα και η υφή τους και η όψη τους έδειχναν ότι είναι πολύ καλής ποιότητας. Να σταθώ στο δικό μου γιατί μάλλον δεν το ξέρετε. Το Μπεϊτύ είναι κεμπάπ τυλιγμένο σε αραβική πίτα με τυρί μέσα, συνοδευόμενο από σαλάτα ψητής ντομάτας, πιπεριάς και κρεμμύδι. Και πολύ ωραίο και πολύ χορταστικό, πιστεύω ότι (για άλλη μια φορά, να τα λέμε αυτά) έκανα την καλύτερη επιλογή.
Πάμε τώρα στα δύσκολα... στον λογαριασμό. Για όλα αυτά που ακούσατε, το κόστος ήταν 68 ευρώ και κάτι ψιλά. Πρακτικά μιλάμε για περίπου 17 € ανά άτομο και κάτι, πείτε 17,50 με το μπουρμπουάρ . Δεν το λες φτηνό για ταβέρνα είναι αλήθεια. Είναι γεγονός ότι η ποιότητά του όμως είναι ανώτερη από πολλά άλλα, οπότε ότι πληρώνεις παίρνεις, ισχύει αυτό. Γενικά θα το έβαζα στα μέτρια προς ακριβά από άποψη τιμής, αλλά τουλάχιστον την αξίζει.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο λίγο δύσκολο στο παρκάρισμα και στο οποίο δε ξέρω αν υπάρχει δυνατότητα να πάτε και για κάτι άλλο, αν και πιστεύω ότι θα υπάρχει, πολύ ωραίο στήσιμο ταβέρνας από τα παλιά και πολύ καλή εξυπηρέτηση (είχε και το λεμοντσέλο κέρασμα στο τέλος), πάρα πολύ καλό και ποιοτικό φαγητό απλά λίγο ακριβό σε σχέση με τις τιμές που κυκλοφορούν σε άλλες ταβέρνες του είδους. Παρόλαυτά θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα καθώς σπάνια έχω δει τέτοια ποιότητα σε φαγητό σε τέτοιου είδους μαγαζί, κλάσεις ανώτερη από απλό σουβλατζίδικο, ακόμα και από άλλα εξειδικευμένα κεμπαπτζίδικα.
Κυρ Αρίστος (εκλεκτά εδέσματα)
Συνταγματάρχου Ζησιμοπούλου 96,
Παλαιό Φάληρο
Τώρα που τα λέμε βέβαια, πρακτικά ο στόχος μας ήταν άλλος. Ακριβώς απέναντι είναι το μαγαζί Παντοπωλείο Κυρ Αρίστος... εκεί πηγαίναμε κανονικά... αλλά τέλος πάντων, θα πάμε κι εκεί όταν είναι η ώρα... μα 2 μαγαζιά με το ίδιο όνομα το ένα απέναντι από το άλλο;
Τέλος πάντων, τα μαγαζιά είναι κοντά στη Λ. Αμφιθέας, περίπου στο μέσον της. Πρόβλημα; Το παρκάρισμα... πήγαμε Τετάρτη και ναι μεν εγώ βρήκα σχετικά κοντά, αλλά η κατάσταση φαίνεται δράμα. Την περιοχή δεν την ξέρω καλά ούτε μπορούσαμε να την περπατήσουμε (έβρεχε) για να δούμε τι άλλο έχει εκεί κοντά. Βέβαια από ότι είδα από την περιοχή ενδεχομένως να υπάρχουν κι άλλα πράγματα να κάνεις εκεί κοντά, απλά δε μπορώ να ξέρω.
Πάμε στο μαγαζί που είναι ένα παραδοσιακά διακοσμημένο μαγαζί με μεγάλες και μικρές φωτογραφίες του Ωνάση και αποφθέγματα δικά του και άλλων. Επιπλέον το μουσικό χαλί (το οποίο όμως δεν είναι σωστά στημένο σύμφωνα με την γνώμη του ειδικού) από πίσω είναι από παλιά ελληνικά τραγούδια που σου δίνει την εντύπωση ότι επέστρεψες λίγο στην εποχή του 60’ ή 70’. Γενικά πολύ ωραίο στήσιμο, ενώ υπάρχει και γωνιά με την πινακίδα «Ζαχαροπλαστείο» που έχει τα γλυκά και το μπαρ του μαγαζιού. Ωραία πράγματα.
Η εξυπηρέτηση πάρα πολύ καλή, όλοι εξυπηρετικοί, λίγο μου φάνηκε ότι πρέπει να μιλήσεις με τον δικό σου σερβιτόρο αν θέλεις κάτι (ακόμα και νερό) και οι άλλοι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό είναι κάπως λογικό για να μην μπλέκονται τα πράγματα με το μέγεθος του μαγαζιού που είναι σημαντικά μεγάλο. Επιπλέον παρόλο το παραπάνω, δεν μας έλειψε τίποτα, ούτε καθυστέρησε κάτι και ο σερβιτόρος μας ήταν φιλικότατος και εξυπηρετικότατος, ενισχύοντας την εντύπωση του μαγαζιού ταβέρνας του 60’.
Πάμε στον κατάλογο που έχει μέγεθος Α4 και ίσως λίγο παραπάνω, τυπωμένος μπρος πίσω με όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες πάνω του. Γκουρμεδιά; Καμία σχέση. Ταβέρνα. Μέχρι εδώ καλά είμαστε. Ποικιλία; Άφθονη με έμφαση φυσικά στα κεμπάπ αλλά και με διάφορες άλλες επιλογές. Επιπλέον ήμασταν και οι τέσσερις (για όποιον δεν κατάλαβε, εγώ, Κοιλιόδουλος, Ακόρεστος Μουσικάντης του οποίου ήταν και η ιδέα και γεωΠΟΝΟΣ) πεινασμένοι, οπότε δεν μείναμε για πολύ στη κουβέντα και άρχισε η επίθεση...
Μια πατάτες με σάλτσα ντομάτας και τυρί, μια με αυγό, ένα ντάκο για σαλατούλα, ένα σαγανάκι φέτα και ένα χαλούμι στα κάρβουνα, ένα σις κεμπάπ κοτόπουλο για τον Ακόρεστο Μουσικάντη, ένα κασερλί (καθόλου πρωτότυπο όλο αυτό τρώει) για τον γεωΠΟΝΟ, ένα γιαουρτλού για τον Κοιλιόδουλο και ένα Μπεϊτύ για εμένα. Βάλτε και 2 μπουκάλια νερό και ένα λίτρο κρασί και καλά είμαστε να τσιμπήσουμε λίγο.
Πάμε πρώτα στα σαγανάκια, η φέτα καταπληκτική, σωστά ψημένη, ανάμεσα στο ρευστό και το στέρεο με καταπληκτική υφή ήταν από τις καλύτερες. Το χαλούμι δεν ήταν σε τόσο ψηλό επίπεδο, αλλά σίγουρα ήταν πολύ καλό, με την ντοματούλα του μαζί (η οποία παραδόξως μας έκανε μεγάλη εντύπωση γενικά για το μαγαζί... δε περίμενα να σχολιάσω ποτέ ότι ένα μαγαζί έχει ωραίες ντομάτες...) δένανε και έφυγε ευχάριστα. Οι πατάτες, προφανώς όχι προτηγανισμένες, το μαγαζί σέβεται τον εαυτό του, με την σάλτσα ντομάτας και το τυρί πάρα πολύ καλές, το ίδιο και αυτές με το αυγό, με την μερίδα αυτή να είναι... μεγάλη... και το λέμε εμείς.... Κλείνουμε με τον ντάκο που ήταν ικανοποιητικότατος, αυτό που περίμενες από ένα τέτοιο μαγαζί με όλα τα υλικά φρέσκα και το παξιμάδι σωστά βρεγμένο.
Κυρίως τώρα... Βασικά τι να σας λέω τα κεμπάπ όλα ήταν και πολύ καλά φτιαγμένα χειροποίητα και με καλό κρέας και με τα κατάλληλα μπαχαρικά και ψημένα πάρα πολύ καλά. Όλα είχαν φοβερή γεύση, το ίδιο και το κοτόπουλο του Ακόρεστου Μουσικάντη, ακόμα και η υφή τους και η όψη τους έδειχναν ότι είναι πολύ καλής ποιότητας. Να σταθώ στο δικό μου γιατί μάλλον δεν το ξέρετε. Το Μπεϊτύ είναι κεμπάπ τυλιγμένο σε αραβική πίτα με τυρί μέσα, συνοδευόμενο από σαλάτα ψητής ντομάτας, πιπεριάς και κρεμμύδι. Και πολύ ωραίο και πολύ χορταστικό, πιστεύω ότι (για άλλη μια φορά, να τα λέμε αυτά) έκανα την καλύτερη επιλογή.
Πάμε τώρα στα δύσκολα... στον λογαριασμό. Για όλα αυτά που ακούσατε, το κόστος ήταν 68 ευρώ και κάτι ψιλά. Πρακτικά μιλάμε για περίπου 17 € ανά άτομο και κάτι, πείτε 17,50 με το μπουρμπουάρ . Δεν το λες φτηνό για ταβέρνα είναι αλήθεια. Είναι γεγονός ότι η ποιότητά του όμως είναι ανώτερη από πολλά άλλα, οπότε ότι πληρώνεις παίρνεις, ισχύει αυτό. Γενικά θα το έβαζα στα μέτρια προς ακριβά από άποψη τιμής, αλλά τουλάχιστον την αξίζει.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο λίγο δύσκολο στο παρκάρισμα και στο οποίο δε ξέρω αν υπάρχει δυνατότητα να πάτε και για κάτι άλλο, αν και πιστεύω ότι θα υπάρχει, πολύ ωραίο στήσιμο ταβέρνας από τα παλιά και πολύ καλή εξυπηρέτηση (είχε και το λεμοντσέλο κέρασμα στο τέλος), πάρα πολύ καλό και ποιοτικό φαγητό απλά λίγο ακριβό σε σχέση με τις τιμές που κυκλοφορούν σε άλλες ταβέρνες του είδους. Παρόλαυτά θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα καθώς σπάνια έχω δει τέτοια ποιότητα σε φαγητό σε τέτοιου είδους μαγαζί, κλάσεις ανώτερη από απλό σουβλατζίδικο, ακόμα και από άλλα εξειδικευμένα κεμπαπτζίδικα.
Κυρ Αρίστος (εκλεκτά εδέσματα)
Συνταγματάρχου Ζησιμοπούλου 96,
Παλαιό Φάληρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου