Θυμάστε που όταν είχαμε πάει πριν λίγες μέρες στον κυρ Αρίστο για τα κεμπάπ, σας λέγαμε ότι κάναμε λάθος και θέλαμε να πάμε αλλού; Ε τελικά πήγαμε!
Και μάλιστα κρατήσαμε και την ίδια σύνθεση της ομάδας, για να διορθώσουμε το λάθος μας όσο το δυνατόν περισσότερο. Οπότε και πάλι οι Ακόρεστος Μουσικάντης, γεωΠΟΝΟΣ, Κοιλιόδουλος και φυσικά εγώ, πάμε πλέον στο Παντοπωλείο Κυρ Αρίστος.
Για περιοχή δεν θα πω πολλά, είναι ίδια με την προηγούμενη εβδομάδα (καθόμασταν κοντά στα 50 μέτρα μακριά από το προηγούμενο τραπέζι μας, στο απέναντι πεζοδρόμιο). Δύσκολο πάρκινγκ, κάτι θα έχει εκεί κοντά να κάνεις πέραν από φαΐ φαντάζομαι αλλά πάλι πήγα νύχτα και δε ξέρω.
Πάμε στο μαγαζί. Πολύ ωραίο εσωτερικό, στυλ ταβέρνας από παλιά, διακριτικό μουσικό χαλί, (με κάποια μικρο-θέματα όπως ανακάλυψε το έμπειρο μάτι... αυτί τέλος πάντων του ειδικού στην παρέα μας), λίγο μικρό αλλά προς τιμήν του τα τραπέζια είχαν τον χώρο τους και την άπλα τους. Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, ναι μεν για εμάς που είχαμε εκεί και ένα γνωστό του Ακόρεστου Μουσικάντη, αλλά και για όλους από ότι είδαμε. Φιλική, ευγενική, γρήγορη και πάνω από όλα τίμια (θα καταλάβετε). Επίσης (για αυτό και λέγεται παντοπωλείο) μπορείς να μπεις και να αγοράσεις και ότι θέλεις για το σπίτι, σουτζούκια, παστουρμά κλπ.
Πάμε στον κατάλογο που είναι σε μέγεθος μια σελίδα Α4 μπροστά και πίσω. Αρκετά πράγματα σε όλες τις κατηγορίες και όλα όσα θα περίμενε να βρει κανείς σε ένα τέτοιο μαγαζί, με πιάτα που περιελάμβαναν λουκάνικα, τηγανιές, παστουρμά κτλ κτλ.
Εμείς που είμαστε και άνθρωποι εγκρατείς (;;;) πήραμε δύο σαλάτες, ντάκο και πατατοσαλάτα, τυροκαυτερή (ξέρω ξέρω...), πατάτες με αυγό μάτι από πάνω, μαστέλο σχάρας με μέλι και σουσάμι, σουτζουκόπιτα, σαγανάκι με αυγά, ντομάτα, παστουρμά και σουτζούκι, μπριζολάκι καπνιστό, όλα στο τηγάνι (όνομα πιάτου, θα επανέλθω) και τηγανιά. Αν ξεχνάω κάτι θα το συμπληρώσει ο Κοιλιόδουλος, δεν φοβάμαι).
Επειδή πραγματικά δε ξέρω από που να αρχίσω, θα κρατήσω μόνο τα αστέρια κι αυτό γιατί όλα ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλά. Ναι έχουμε γνωστό στο μαγαζί, δεν το κρύβω, αλλά είμαι περισσότερο από ευχαριστημένος από όλα τα πιάτα και ενθουσιασμένος από τα τρία που θα αναλύσω λίγο παραπάνω. Ξεκινάμε μπριζολάκι καπνιστό. Δεν είναι κάτι φαντεζί, ένα απλό μπριζολάκι στο πιάτο χωρίς φανφάρες και παρουσιάσεις και χαζομάρες. Αλλά το ψήσιμο και η σως από πάνω δεν υπάρχουν, είναι από άλλο πλανήτη. Αν αυτό το πιάτο μπορούν να το πετύχουν κάθε φορά έτσι τότε θα πάω μια μέρα (καλά αυτό είναι σίγουρο...) και θα το πάρω... καμιά δεκαριά φορές... Πάμε όλα στο τηγάνι; Χοιρινό κρέας με λαχανικά που είναι... όλα στο τηγάνι... πάλι περιχυμένα με μια σως πάλι δεν μπορώ να μιλήσω γιατί μου έρχονται ρίγη συγκίνησης. Απίστευτο πιάτο... τι άλλο να πω. Κλείνω με την τηγανιά. Εκεί θα πω ένα μόνο. Το κρέας ήταν τόσο καλά ψημένο και τόσο γευστικό, που ο σεφ της παρέας το πέρασε για μοσχάρι. Μιλάμε για ψήσιμο και μεζέ σε άλλο επίπεδο.
Μια τιμητική αναφορά θα κάνω και στο μαστέλο, το οποίο με το μελάκι του πέραν του ότι ήταν πολύ καλό, έφερε μια πολύ ωραία γλυκάδα στο στόμα μετά από μια επίθεση στον παστουρμά και στην (επίσης άπιαστη) σουτζουκόπιτα (και όχι παστουρμαδόπιτα παρακαλώ, έχει διαφορά!).
Και φυσικά να μην μείνει έξω το γλυκό, το οποίο ήταν απλούστατο και το οποίο κοιτάγαμε με ενδιαφέρον στην αρχή, χαλβάς σιμιγδαλένιος. Μέχρι που ο Ακόρεστος Μουσικάντης εντόπισε ότι είχε μέσα πυρήνα από παγωτό καϊμάκι και το ενδιαφέρον έγινε μανία... τόση μανία που το παιδί μας έφερε κι άλλο. Γενικά έμεινε λίγο "άφωνος" από την ταχύτητα που άδειαζαν τα πιάτα του. Είμαι σίγουρος ότι ειδικά στο μαστέλο προσπάθησε να θυμηθεί αν μας είχε φέρει το πιάτο άδειο...
Πάμε τώρα στις τιμές που είναι και το βασικό. Για όλα όσα σας έχω πει παραπάνω και μερικά μισόλιτρα κρασί (ροζέ πάρα πολύ καλό ομολογώ) πληρώσαμε το άτομο 15 €. Η αλήθεια είναι ότι μας έκοψε κάποια πράγματα το παιδί και για όλα αυτά που είχαμε πάρει θα πήγαινε πιο κοντά στο 20 € το άτομο, ίσως και λίγο παραπάνω. Αλλά εντάξει είχαμε πάρει και όλο το κατάλογο σχεδόν, εκτός των θαλασσινών. Πιστεύω ότι σε μια κανονική παρέα με κανονικά στομάχια (και όχι 4 ενισχυμένα) το 15 € το άτομο μπορεί να είναι και υπερβολή.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε θέση περίεργη λίγο, με καλή διακόσμηση και ατμόσφαιρα, φιλικό σέρβις, καταπληκτικό φαγητό (ούτε μια παρατήρηση... από κανέναν) και τιμές αξιοπρεπέστατες. Δεν σας το προτείνω απλά, σας προτρέπω να πάτε εκεί αν θέλετε να πάτε σε μεζεδοπωλείο, εγώ σίγουρα θα ξαναπάω (αν μας διαβάζει το παιδί, να κάνει στοκ στα τρια τελευταία πιάτα που μας έφερε...).
Παντοπωλείον Κυρ-Αρίστος
Ζησιμοπούλου 97, Παλαιό Φάληρο
Και μάλιστα κρατήσαμε και την ίδια σύνθεση της ομάδας, για να διορθώσουμε το λάθος μας όσο το δυνατόν περισσότερο. Οπότε και πάλι οι Ακόρεστος Μουσικάντης, γεωΠΟΝΟΣ, Κοιλιόδουλος και φυσικά εγώ, πάμε πλέον στο Παντοπωλείο Κυρ Αρίστος.
Για περιοχή δεν θα πω πολλά, είναι ίδια με την προηγούμενη εβδομάδα (καθόμασταν κοντά στα 50 μέτρα μακριά από το προηγούμενο τραπέζι μας, στο απέναντι πεζοδρόμιο). Δύσκολο πάρκινγκ, κάτι θα έχει εκεί κοντά να κάνεις πέραν από φαΐ φαντάζομαι αλλά πάλι πήγα νύχτα και δε ξέρω.
Πάμε στο μαγαζί. Πολύ ωραίο εσωτερικό, στυλ ταβέρνας από παλιά, διακριτικό μουσικό χαλί, (με κάποια μικρο-θέματα όπως ανακάλυψε το έμπειρο μάτι... αυτί τέλος πάντων του ειδικού στην παρέα μας), λίγο μικρό αλλά προς τιμήν του τα τραπέζια είχαν τον χώρο τους και την άπλα τους. Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ καλή, ναι μεν για εμάς που είχαμε εκεί και ένα γνωστό του Ακόρεστου Μουσικάντη, αλλά και για όλους από ότι είδαμε. Φιλική, ευγενική, γρήγορη και πάνω από όλα τίμια (θα καταλάβετε). Επίσης (για αυτό και λέγεται παντοπωλείο) μπορείς να μπεις και να αγοράσεις και ότι θέλεις για το σπίτι, σουτζούκια, παστουρμά κλπ.
Πάμε στον κατάλογο που είναι σε μέγεθος μια σελίδα Α4 μπροστά και πίσω. Αρκετά πράγματα σε όλες τις κατηγορίες και όλα όσα θα περίμενε να βρει κανείς σε ένα τέτοιο μαγαζί, με πιάτα που περιελάμβαναν λουκάνικα, τηγανιές, παστουρμά κτλ κτλ.
Εμείς που είμαστε και άνθρωποι εγκρατείς (;;;) πήραμε δύο σαλάτες, ντάκο και πατατοσαλάτα, τυροκαυτερή (ξέρω ξέρω...), πατάτες με αυγό μάτι από πάνω, μαστέλο σχάρας με μέλι και σουσάμι, σουτζουκόπιτα, σαγανάκι με αυγά, ντομάτα, παστουρμά και σουτζούκι, μπριζολάκι καπνιστό, όλα στο τηγάνι (όνομα πιάτου, θα επανέλθω) και τηγανιά. Αν ξεχνάω κάτι θα το συμπληρώσει ο Κοιλιόδουλος, δεν φοβάμαι).
Επειδή πραγματικά δε ξέρω από που να αρχίσω, θα κρατήσω μόνο τα αστέρια κι αυτό γιατί όλα ήταν πραγματικά πάρα πολύ καλά. Ναι έχουμε γνωστό στο μαγαζί, δεν το κρύβω, αλλά είμαι περισσότερο από ευχαριστημένος από όλα τα πιάτα και ενθουσιασμένος από τα τρία που θα αναλύσω λίγο παραπάνω. Ξεκινάμε μπριζολάκι καπνιστό. Δεν είναι κάτι φαντεζί, ένα απλό μπριζολάκι στο πιάτο χωρίς φανφάρες και παρουσιάσεις και χαζομάρες. Αλλά το ψήσιμο και η σως από πάνω δεν υπάρχουν, είναι από άλλο πλανήτη. Αν αυτό το πιάτο μπορούν να το πετύχουν κάθε φορά έτσι τότε θα πάω μια μέρα (καλά αυτό είναι σίγουρο...) και θα το πάρω... καμιά δεκαριά φορές... Πάμε όλα στο τηγάνι; Χοιρινό κρέας με λαχανικά που είναι... όλα στο τηγάνι... πάλι περιχυμένα με μια σως πάλι δεν μπορώ να μιλήσω γιατί μου έρχονται ρίγη συγκίνησης. Απίστευτο πιάτο... τι άλλο να πω. Κλείνω με την τηγανιά. Εκεί θα πω ένα μόνο. Το κρέας ήταν τόσο καλά ψημένο και τόσο γευστικό, που ο σεφ της παρέας το πέρασε για μοσχάρι. Μιλάμε για ψήσιμο και μεζέ σε άλλο επίπεδο.
Μια τιμητική αναφορά θα κάνω και στο μαστέλο, το οποίο με το μελάκι του πέραν του ότι ήταν πολύ καλό, έφερε μια πολύ ωραία γλυκάδα στο στόμα μετά από μια επίθεση στον παστουρμά και στην (επίσης άπιαστη) σουτζουκόπιτα (και όχι παστουρμαδόπιτα παρακαλώ, έχει διαφορά!).
Και φυσικά να μην μείνει έξω το γλυκό, το οποίο ήταν απλούστατο και το οποίο κοιτάγαμε με ενδιαφέρον στην αρχή, χαλβάς σιμιγδαλένιος. Μέχρι που ο Ακόρεστος Μουσικάντης εντόπισε ότι είχε μέσα πυρήνα από παγωτό καϊμάκι και το ενδιαφέρον έγινε μανία... τόση μανία που το παιδί μας έφερε κι άλλο. Γενικά έμεινε λίγο "άφωνος" από την ταχύτητα που άδειαζαν τα πιάτα του. Είμαι σίγουρος ότι ειδικά στο μαστέλο προσπάθησε να θυμηθεί αν μας είχε φέρει το πιάτο άδειο...
Πάμε τώρα στις τιμές που είναι και το βασικό. Για όλα όσα σας έχω πει παραπάνω και μερικά μισόλιτρα κρασί (ροζέ πάρα πολύ καλό ομολογώ) πληρώσαμε το άτομο 15 €. Η αλήθεια είναι ότι μας έκοψε κάποια πράγματα το παιδί και για όλα αυτά που είχαμε πάρει θα πήγαινε πιο κοντά στο 20 € το άτομο, ίσως και λίγο παραπάνω. Αλλά εντάξει είχαμε πάρει και όλο το κατάλογο σχεδόν, εκτός των θαλασσινών. Πιστεύω ότι σε μια κανονική παρέα με κανονικά στομάχια (και όχι 4 ενισχυμένα) το 15 € το άτομο μπορεί να είναι και υπερβολή.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε θέση περίεργη λίγο, με καλή διακόσμηση και ατμόσφαιρα, φιλικό σέρβις, καταπληκτικό φαγητό (ούτε μια παρατήρηση... από κανέναν) και τιμές αξιοπρεπέστατες. Δεν σας το προτείνω απλά, σας προτρέπω να πάτε εκεί αν θέλετε να πάτε σε μεζεδοπωλείο, εγώ σίγουρα θα ξαναπάω (αν μας διαβάζει το παιδί, να κάνει στοκ στα τρια τελευταία πιάτα που μας έφερε...).
Παντοπωλείον Κυρ-Αρίστος
Ζησιμοπούλου 97, Παλαιό Φάληρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου