Νέο σουβλατζίδικο στη Γλυφάδα. Μια τόσο μικρή φράση που όμως σημαίνει τόσα πολλά. Τουλάχιστον αν είσαι Γευσιχώστης. Επειδή όμως το άσμα στο οποίο παραπέμπουμε είναι αρκετά παλαιομοδίτικο, μεγαλώνουμε αλλά όχι και τόσο, είπαμε να βάλουμε ένα Εμπρός Λαοί! (Παπαροκάδες, που το θυμήθηκα) και Εμπρός Φαΐ!
Το μαγαζί είναι κοντά στην Εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου και στην πλατεία, το οποίο το βάζει μακριά από το "κέντρο" της Γλυφάδας, όταν μιλάμε για έξοδο. Αλλά επειδή το περπάτημα στη Μεταξά το βραδάκι είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται ειδικά αν έχεις και παρέα να συζητήσεις, πιστεύω ότι αυτή η απόσταση δεν το αποκλείει από μια ευχάριστη έξοδο με λίγο περπάτημα για χώνεψη. Άλλωστε το θετικό της περιοχής είναι το άφθονο πάρκινγκ, ειδικά το βράδυ.
Για να πάμε στο θέμα της διακόσμησης το μαγαζί φαίνεται και είναι τόσο ωραίο που ντρέπεσαι να πατήσεις. Πραγματικά αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που είπα στον Κοιλιόδουλο μόλις μπήκαμε μέσα.Πολύ ωραία φωτισμένο, με πολλά τραπέζια αλλά όχι με τρόπο που να νιώθεις ότι κάθεσαι ο ένας πάνω στον άλλον, με μια "χαριτωμενιά" με νέον στο εσωτερικό της πόρτας, ένας πολύ ωραίος χώρος. Μπορεί να μην έχει συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, αλλά για τον σκοπό που πηγαίνεις, δεν του λείπει τίποτα απολύτως.
Στα του προσωπικού, δύο άτομα έξω, μια κοπέλα και ένας άντρας, εξυπηρετικότατοι και ευγενικότατοι, πλήρως επαγγελματικοί. Βέβαια ένα μικρό πρόβλημα που είδαμε είναι ότι έχουν ένα θέμα στο να κοιτάνε γύρω τους, ενώ σε εξυπηρετούν άμεσα μόλις μπεις, αν μετά θέλεις κάτι επιπλέον αργούν να σε δουν. Βέβαια όταν σε δουν ενεργούν άμεσα. Απόδειξη οι χαρτοπετσέτες που έφεραν και οι δύο σερβιτόροι και μάλιστα εν αφθονία. Κλείνοντας για το προσωπικό να πω κάτι ακόμα που μας έκανε εντύπωση. Το μαγαζί είχε, ή έδειχνε ότι είχε, 5 ψήστες! Δεν ξέρω αν τους είπε κάποιος ότι πάμε και χρειάστηκαν ενισχύσεις (και είμασταν και φαγωμένοι) αλλά μου φάνηκε λίγο υπερβολή. Δε ξέρω αν κάνω λάθος ή αν υπάρχει κάποιος λόγος ύπαρξης τόσων ατόμων πίσω από το πάγκο, απλώς μου έκανε εντύπωση.
Προχωράμε στο παρασύνθημα και αυτό για το οποίο ο Λαός ενδιαφέρεται. Προφανώς το μαγαζί δεν έχει μόνο καλαμάκι. Για την ακρίβεια έχει μια μεγάλη ποικιλία από ορεκτικά ζεστά και κρύα, σαλάτες, μερίδες και τυλιχτά, καθώς και πιάτα της ώρας. Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι από τα τελευταία πέντε μαγαζιά στα οποία έχουμε πάει, αυτό έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία φαγητού. Πήραμε μια τυροκαυτερή (την οποία είχαν γράψει σωστά στο κατάλογο έτσι για αλλαγή μάλλον), μια μερίδα πατάτες με σως και τυρί (με 3 επιλογές στο τυρί που θέλεις να βάλεις), ένα μαστέλο Χίου και τέσσερα τυλιχτά, με γύρο χοιρινό, γύρο κοτόπουλο, ντονέρ και κεμπάπ. Προσθέσαμε και δύο πιτάκια ολικής... ναι ξέρω... ολικής...
Αρχίζουμε με τα ορεκτικά και το μεγάλο μας παράπονο. Η τυροκαυτερή όχι μόνο δεν ήταν καυτερή, αλλά ήταν μια απλή τυροσαλάτα και μάλιστα καθόλου καλή. Δεν μας άρεσε καθόλου και αφού παραιτηθήκαμε στο ότι μπορεί να βελτιωθεί δεν την ξανααγγίξαμε. Μας αποζημίωσαν οι πατάτες. Μπορεί να μην είναι κομμένες στο χέρι, ωστόσο η μερίδα είναι μεγάλη. ΠΟΛΥ μεγάλη. Επιπλέον είναι καλά τηγανισμένες και δεν επιπλέουν στο λάδι, ούτε καταλαβαίνεις λαδίλα, μεγάλο πράγμα. Επίσης η σως που τις συνόδευε ταίριαζε πολύ και με την παρμεζάνα που ζητήσαμε. Από τα ορεκτικά επίσης μας άρεσε το μαστέλο, το οποίο συνοδευόταν από μια μαρμελάδα ντομάτας, όχι κάτι το συνταρακτικό αλλά ένα αρκετά καλό ορεκτικό.
Περνάμε στις πίτες, οι οποίες ήταν στεγνές και καλοψημένες και μπράβο τους. Το κεμπάπ και το ντονέρ ήταν πολύ καλά, χωρίς τα πολλά μπαχαρικά που πολλοί λένε ότι μπαίνουν για να καλύψουν την ποιότητα του κρέατος. Μάλιστα κατά τη γνώμη του Κοιλιόδουλου το ντονέρ θα έπρεπε να έχει λίγα μπαχαρικά παραπάνω, το οποίο λέει πολλά. Και τα δύο ήταν πολύ καθαρά σαν κρέατα και μας άρεσαν πολύ, ενώ τα συνοδευτικά τους μέσα στην πίτα τους ταίριαζαν και έφτιαχναν ένα γευστικό σύνολο. Στον γύρο, χωρίς να πω ότι μας χάλασε, το μαγαζί δεν πέτυχε κάτι το εξαιρετικό. Στην αρχή δυσκολευτήκαμε να βρούμε διαφορά ανάμεσα στο χοιρινό και το κοτόπουλο (από γεύση, τα συνοδευτικά διέφεραν προφανώς). Ο γύρος χοιρινός δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ένας συμπαθητικός, καθαρός σαν κρέας όμως, γύρος που θα έβρισκες παντού. Ο γύρος κοτόπουλο έχανε στο ότι τον κάλυπτε η σως, η οποία ενώ στις πατάτες πήγαινε πάρα πολύ, στο κοτόπουλο επισκίαζε όλες τις υπόλοιπες γεύσεις. Δε μπορώ να πω ότι δε μας άρεσε ο γύρος, αλλά αν είχαμε ξανά την επιλογή θα παίρναμε κάτι άλλο.
Μετά Λαέ βασανισμένε... ο λογαριασμός. Και μπορώ να πω ότι έμεινα σχετικά ευχαριστημένος από ότι είδα. Το κόστος για ότι σας είπα ήταν λίγο κάτω από 10 ευρώ το άτομο. Τιμές Γλυφάδας σε λογικά επίπεδα, τίποτα το ακριβό αλλά σίγουρα και τίποτα το φτηνό. Άλλωστε ξέρεις που πας, δε περιμένεις τιμές κουτουκιού.
Ανακεφαλαιώνοντας ένα πολύ καλά διακοσμημένο μαγαζί με ελάχιστα θέματα στο σέρβις (Τα οποία βέβαια μπορεί και απλά να χρειάζονται λίγο χρόνο γιατί είναι νέο το μαγαζί) και φαγητό που κυμαίνεται σε επίπεδα από καλό έως μέτριο (με εξαίρεση την τυροκαυτερή... μείνετε μακριά της οπωσδήποτε!) και μέτριες τιμές. Δεν είναι κάτι το εξαιρετικό αλλά μπορείτε άνετα να το επισκεφτείτε τουλάχιστον για την ποιότητα των κρεάτων του και για να το συνδυάσετε με μια βόλτα στη Γλυφάδα. Δε μπορώ να πω ότι θα το κάνετε στέκι, αλλά σίγουρα είναι μια τίμια επιλογή για φαγητό στην περιοχή.
Λαός & Καλαμάκι
Κονδύλη και Χωρικών, Γλυφάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου