Ένα "δράμι" κέρασμα

Εντάξει, δεν έφαγε μόνο ένα δράμι αλλά δεν φάγαμε και όλο το μαγαζί που λέγεται Το δράμι. Και για να γίνω πιο κατανοητός να θυμίσω ότι σήμερα οι Γευσιχώστες κλείνουν έξι (6) χρόνια και για να γιορτάσουμε αυτό το γεγονός διοργανώσαμε μέσω της σελίδας μας στο facebook διαγωνισμό με το έπαθλο για τον νικητή να είναι ένα γεύμα κερασμένο από εμάς σε εστιατόριο της επιλογής του και τη δυνατότητα να γράψει αυτός την κριτική. Και για να μη σας κουράζω άλλο σας αφήνω στα "μαγικά" χεράκια του νικητή μας που μεταξύ πολλών άλλων που θα διαβάσετε παρακάτω είναι ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Soundhood.

Και ναι λοιπόν! Είμαι αυτός που κέρδισε το διαγωνισμό και είχα την ιδιαίτερη τιμή αφενός να γευματίσω με Κοιλιόδουλο - Ζαμπόνις και τη guest star Ξανθιά Τιμωρό και αφετέρου να παίξω με τα νεύρα σας καθώς εγώ θα διατυπώσω στο blog για εσάς τις εντυπώσεις μου από "Το δραμι"... (την υπομονή σας παρακαλώ!).

- Για να ξέρετε τι έχετε να αντιμετωπίσετε, να σας ενημερώσω - τελειόφοιτος σχολής τουριστικών επαγγελμάτων - τεχνικός μαγειρικής τέχνης (Chef) + πιστοποίηση Ελληνικού κράτους αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι η μουσική. Εργάζομαι επαγγελματικά ως DJ από τα 15 μου και έχω δική μου μουσική εταιρεία.Είμαι 30 ετών, μελαχρινός, σχετικά γυμνασμένος, με tattoo… βασικά ok το παρακάνω (δεν ειπα τυχαία πως θα παίξω με τα νεύρα σας..) και για κάποιο περίεργο λόγο, που δε μπορώ να καταλάβω, οι φίλοι μου με λένε "ψώνιο".

Τι να πει κανείς;...

Στο δια ταύτα...

Για εσάς λοιπόν, είμαι ο "Ακόρεστος Μουσικάντης".

Στη μουσική και στο φαγητό δεν έχω ποτέ κορεσμό!

"Το δράμι" λοιπόν βρίσκεται στη Γλυφάδα (Φιλικής εταιρείας & Λαοδίκης γωνία) σε ένα δρόμο που το παρκάρισμα (σε αυτό το ύψος) δεν είναι ιδιαίτερο θέμα..

Μπαίνοντας μέσα βρίσκεσαι σε ένα προσεγμένο –old fashion- παντοπωλείο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που λες... kitch. To μαγαζί είναι πανέμορφο και θα πάθετε πλάκα μόλις έρθει ο κατάλογος ο οποίος είναι φτιαγμένος από ξύλο και ουσιαστικά είναι ένα παραθυρόφυλλο σε μικρογραφία. Κατάλογος φτιαγμένος από άκρως επαγγελματία με πολύ έξυπνες αναφορές δίπλα από κάθε πιάτο! Μου άρεσε που με το που κάτσαμε, ο σερβιτόρος ήρθε αμέσως με νερά και ένα αχνιστό ολόκληρο καρβέλι (το ντιπ δεν έλεγε τίποτα - ένας απλός πελτές ντομάτας με λάδι και μια κάπαρη από πάνω).

Ας πάμε 1-1 τα πιάτα μας...

"Φωλιά": Απ'ότι κατάλαβα είναι πιάτο - ορόσημο του μαγαζιού.Τραγανή φωλιά καταϊφιού που στο κέντρο έχει 2 στρώσεις κοτόπουλου και ενδιάμεσα 2 μελιτζάνες (κομμένες μουσακά style) με μια υπέροχη κίτρινη sause με βάση κρέμα γάλακτος και νομίζω κολοκύθα. Μου άρεσε! *7/10 (Ήθελα λίγο περισσότερο κοτοπουλάκι).

"Σμυρνέικος μεζές": σερβίρεται σε μικρό τηγάνι που μόλις έχει βγει απ'το φούρνο (το νου σας στα χεράκια σας!). Αποτελείτο από ζύμη τάρτας ή σφολιάτα που στο εσωτερικό της έχει κιμά σε ελαφρά πικάντικη σάλτσα ντομάτας - διάφορα ζαρζαβατικά και μυρωδικά και καλύπτεται από γκρατιναρισμένο τυρί. Μου άρεσε πιο πολύ. *8/10

Ένα ψητό χαλουμάκι για τη γεύση το οποίο ήταν πολύ καλής ποιότητας και σωστά ψημένο. 10/10

Μια ποικιλία κρεατικών που ήταν και το βασικό. Εδώ θα το κουράσω λίγο... Αποτελείτο από -*Κοτόπουλο σχάρας το οποίο ήταν πεντανόστιμο και ζουμερό, πραγματικά η καλύτερη γεύση σε όλη τη ποικιλία (4-5 κομμάτια μπούτι - στήθος). -*2 αρωματικά μπιφτέκια, λογικά 100% μοσχαρίσια, είχαν αρκετή γεύση και μου άρεσε που δε τα είχαν παραψήσει (εδώ ο Κοιλιόδουλος θα με βρίσει καθώς τα θέλει όλα "well done") -*1 λουκάνικο με πράσο κομμένο στα 2 στο οποίο δάκρυσα απο συγκίνηση αλλά, οκ, έπρεπε να έχει άλλο 1 τουλάχιστον. -* Μια καλή χούφτα από χοιρινό κομμένο λωρίδες (ζουλιέν μιας και διαβάζουν και επαγγελματίες) σα σπιτικός γύρος θα έλεγα. Καλός ήταν. Και 2-3 πολύ λεπτά μπριζολάκια που ήταν λίγο αδιάφορα. Κατά τ’άλλα συνοδευόταν από τηγανιτές πατάτες κομμένες μουσακά style - ψητή πιπεριά - ψητή ντομάτα και 2 απλά ντιπ (1 πιπεριά λιωμένη - 1μουστάρδα) και κάτω απ'όλα αυτά μια αράβικη πίτα. Την εν λόγω ποικιλία λοιπόν θα τη χαρακτήριζα "καλή", περνάει για τα δικά μου γούστα το μέσο όρο αλλά με χάλασε λίγο ότι ήταν λίγο περιορισμένη. Αν μου είχαν 1 λουκανικάκι παραπάνω και αντί για 3 μικρά μπριζολάκια μια κανονική μπριζόλα κομμένη σε 3-4 καλά και ζουμερά κομμάτια, δε θα παραπονιόμουν καθόλου! Να το καταλάβεις το κρεατικό ρε αδερφέ... *6/10

Μέχρι εδώ όλα καλά αλλά σαν κάτι να έλειπε. Εμείς λοιπόν πιστοί στο καθήκον, παραγγείλαμε και ένα κοντοσούβλι. Μας ενημέρωσαν πως θα χρειαστούν 20 περίπου λεπτά να το ετοιμάσουν, μας είχε αρχίσει και στ’ανέκδοτα ο Ζαμπόνις οπότε δεν είχαμε θέμα να περιμένουμε. Τελικά μετά από 35 λεπτά ανεκδότων και ιστοριών για μεθυσμένους φίλους (γιατί εμείς δε μεθάμε ΠΟΤΕ! Είμαστε καθώς πρέπει ρεμάλια), ήρθε το πιάτο μας. Πέντε μεγάλα κομμάτια χοιρινού περασμένα σε σούβλα χειρός που περίτεχνα τα σέρβιρε ο σερβιτόρος μας σε πήλινο πιάτο. Ξεκίνησε η Ξανθιά Τιμωρός τη πρώτη μπουκιά αλλά κάτι τη χάλασε καθώς είναι λίγο μυστήρια στο κρέας. Εμείς φυσικά το εξαφανίσαμε σε 5 λεπτά. Και πολύ λέω. Το κοντοσούβλι δεν είχε ετοιμαστεί προφανώς στη σούβλα αλλά στο φούρνο, λογικό για εστιατόριο κι όλας. Είχε καλή ποιότητα κρέατος, ήταν σωστά ψημένο αλλά σου έδινε την αίσθηση πως υστερούσε σε γεύση. Δηλαδή είναι κρίμα να μη βρουν μια φόρμουλα με αλατορίγανη και λαδολέμονο που θα το ανεβάσει κατά πολύ το πιάτο και να μην αφήσουν περιθώριο σε κάποιον να πει: -Ο "Μπριζόλας" στη γωνία του σπιτιού μου έχει πιο νόστιμο και το δίνει 5€ και όχι 11. *5/10

Μετά από φαγητό, γέλια, ιστορίες, κουτσομπολιά, 5-6 μπύρες και ένα καραφάκι τσίπουρο ζητήσαμε "τη λυπητερή". Ο σερβιτόρος μας είπε να φέρει γλυκά. -Φυσικά του απαντήσαμε και μετά απο λίγο μας ήρθε με μια πορτοκαλόπιτα και με ένα εκμέκ σοκολάτα. Δεν έχω να πω κάτι σε αυτά τα πιάτα γιατί άρεσαν σε όλους μας αρκετά, ήταν πολύ καλά! *8.5/10

Έλα να κάνουμε και τη σούμα τώρα...

Το σέρβις ήταν πραγματικά καλό, οκ, Δευτέρα βράδυ δεν είχε και τόσο κόσμο αλλα για τα δεδομένα της ημέρας αυτό ένιωσα. Η δε ξανθιά βόμβα που μας έφερε τη φωλιά ανέβαζε το μαγαζί 10 levels μόνο με τη παρουσία της (δε γινόταν να μη την αναφέρω, γράψε 698...) Μας καθυστέρησαν λίγο το κοντοσούβλι αλλά δε μας φάνηκε και τόσο.

Αυτό που θέλω να σταθώ είναι πως όταν σου έχουν κάνει ένα 100ρικο λογαριασμό και προτείνεις γλυκά, καλό θα ήταν να τα προσφέρεις. Άντε να δεχτώ έστω το καραφάκι με το τσίπουρο... Έστω 1 μπύρα ρε αδερφέ... Τίποτα!

Δεν είσαι σε γκουρμέ/κυριλέ εστιατόριο που δεν έχει αυτή τη νοοτροπία. Όταν βρίσκεσαι σε τέτοιο χώρο καλό θα ήταν να τον προσέχεις/προσεγγίζεις τον πελάτη σου με ένα αθώο κερασματάκι. Έτσι για το γαμώτο.

Σε γενικές γραμμές ένα προσεγμένο παρεΐστικο εστιατόριο, με καλό φαγητό, καλό σέρβις, όμορφο περιβάλλον, όμορφη ξανθιά, λίγο ανεβασμένες τιμές για το στυλ του και γι’αυτό ήμουν και 100% αντικειμενικός σε όλα. Όπως και να 'χει, θα ξαναπάω.

Το δράμι
Λαοδίκης 22 & Φιλικής εταιρίας,
Γλυφάδα