15/6/17

Αρχοντούλα... Η αρχόντισσα της Μήλου...

Η γευσιχωσία δεν θα μπορούσε να λείπει, από το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος στο όμορφο νησί της Μήλου, όπου βρεθήκαμε εγώ (ο γεωΠΌΝΟΣ), ο Κοιλιόδουλος και ο Ζαμπόνις.
 

Η συγκεκριμένη κριτική έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου, που κουρασμένοι και πολύ πεινασμένοι αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή της αλάνθαστης ταξιδιωτικής μας οδηγού και να πάμε να φάμε στην ταβέρνα “Αρχοντούλα” που βρίσκεται στην πρωτεύουσα του νησιού την Πλάκα.


Η Πλάκα είναι η πρωτεύουσα της Μήλου και βρίσκεται στο Βορειοδυτικό κομμάτι του νησιού. Έχει την γραφική αρχιτεκτονική με καλντερίμια που έχουν όλα τα νησιά των Κυκλάδων και το αμάξι απαγορεύεται μέσα στην πόλη (μην αγχώνεστε το δημοτικό πάρκινγκ είναι πολύ κοντά οπότε θα κάνετε μια μικρή βόλτα μέχρι το κέντρο που πιθανότατα θα σας ανοίξει την όρεξη είτε για φαγητό, είτε για γλυκό είτε για καφέ στα μαγαζιά που υπάρχουν κατά μήκος του δρόμου).


Ας επιστρέψουμε στην κριτική μας, καθώς φτάσαμε στην ταβέρνα είδαμε ωραία μικρά τραπεζάκια στο πλακόστρωτο δρομάκι και αμέσως η σερβιτόρα ήρθε να μας καλωσορίσει και να μας δώσει τον κατάλογο (στον οποίο σημειώνεις τι θα πάρεις, κάτι πολύ βολικό και έτσι σιγουρεύεσαι ότι δεν θα ξεχαστεί κάτι). 

Καθώς γενικά δεν είμαστε δύσκολοι στο φαγητό είπαμε να φάμε λιτά και παραγγείλαμε έναν ντάκο, δύο μερίδες πατάτες, τζατζίκι και τυροκαυτερή για ορεκτικά και ο καθένας μας ένα κυρίως πιάτο. Επέλεξα το αγαπημένο μου φαγητό στο οποίο είμαι και πολύ απαιτητικός, δηλαδή κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές, ο Ζαμπόνις κοτόπουλο με μανιτάρια αλλά κρεμ και ο Κοιλιόδουλος ψαρονέφρι με σάλτσα μελιού και μανιτάρια.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι δεν μπορέσαμε να βρούμε ούτε μια ατέλεια, ο ντάκος σε μια μεγάλη ποσότητα ήταν με φρέσκια λεπτοκομμένη ντοματούλα, πολύ ωραία τριμμένη φέτα και μια ελαφρά σως βινεγκρέτ καθώς και λεπτό τραγανιστό παξιμάδι που σου άφηνε μια καταπληκτική γεύση, οι πατάτες φρεσκοκομμένες και τραγανιστές χωρίς ίχνος λάδι (κάτι πολύ σπάνιο αλλά και ωραίο), το τζατζίκι ισορροπημένο και γευστικό και η τυροκαυτερή απλή και ωραία.


Καλά με τα ορεκτικά αλλά θα ρωτήσει κανείς τα κυρίως δεν είχαν κάτι; Ναι είχαν… ήταν ακόμη καλύτερα, τα κεφτεδάκια ήταν αρωματικά με πολλά μυρωδικά και με ελάχιστο ψωμί που τα έκανε μαλακά και εύγευστα. Το κοτόπουλο ζουμερό και σωστά ψημένο με μια καταπληκτική σάλτσα κρέμας που ήταν απίστευτα ωραία δεμένη και μη νερουλή και ωραία ψημένα μανιτάρια. Το πιο δύσκολο πιάτο το ψαρονέφρι με εξέπληξε με την ζουμερότητα του καθώς το ψαρονέφρι εύκολα μπορεί να γίνει σκληρό, καθώς και ο συνδυασμός του με μανιτάρια και σάλτσα μελιού που του έδινε μια εκπληκτική γλυκιά γεύση. Προφανώς είπαμε να συνοδεύσουμε τα παραπάνω με 4 αναψυκτικά καθώς το στομάχι είχε βαρύνει. Και πλέον χορτάτοι και ικανοποιημένοι ζητήσαμε τον λογαριασμό. 

Θυμίζουμε ότι φάγαμε μία σαλάτα, 2 πατάτες, ένα τζατζίκι, μια τυροκαυτερή, 3 κυρίως πιάτα, 4 αναψυκτικά, 2 μπουκαλάκια νερό και 2 κουβέρ ψωμί και επίσης είμαστε στο νησί οπότε περιμέναμε ένα ποσό ανάλογο. Για άλλη μια φορά εκπλαγήκαμε ευχάριστα, για δύο λόγους, πρώτον για το κέρασμα που ήταν γιαουρτάκι σε μπολάκι για τον κάθε ένα από εμάς με γλυκό κουταλιού και τον ίδιο το λογαριασμό που ήταν 60 Eυρώ κοινώς 20 Ευρώ το άτομο που είχαμε σκάσει από το πολύ φαγητό. Πάρα πολύ καλά αλλά εδώ θα προσθέσω και την ευγένεια και τον επαγγελματισμό των ανθρώπων του μαγαζιού καθώς παρατηρήσαμε πως είχαν ξεχάσει να βάλουν στον λογαριασμό τα 2 τελευταία αναψυκτικά και 1 μπουκαλάκι νερό, κοινώς 5 ευρώ ακόμη. Το αναφέραμε και η απάντηση του σερβιτόρου ήταν "δεν τα χρεώνουμε το λάθος είναι δικό μας". Προφανώς και αφήσαμε όλο το ποσό με αυτά που δεν μας χρέωσαν γιατί ο επαγγελματισμός και η ευγένεια πρέπει να επιβραβεύεται.

Θα βαθμολογήσω λοιπόν συνολικά την γευστική μας εμπειρία στην Αρχοντούλα με 10/10 και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να την επισκεφθείτε αν βρεθείτε στο νησί της Μήλου προκειμένου να τρελαθείτε από τις γεύσεις της. Εγώ θα την επισκεφθώ σίγουρα αν ξαναπάω.

Μπαίνω σφήνα στο άρθρο του γεωΠΟΝΟΥ γιατί το Ελληνο-Ιαπωνικό θέμα μου ανήκει. Όσοι έχουν διαβάσει σχετικά με εμένα, ξέρουν ότι εκτιμώ ιδιαίτερα την Ιαπωνική παράδοση, τόσο στο φαγητό όσο και γενικά, καθώς έχω κάνει και μαθήματα της γλώσσας και του πολιτισμού. Την ώρα που επιστρέφαμε από την Αρχοντούλα, χαρούμενοι και χορτάτοι όπως θα έχετε διαβάσει, περάσαμε ένα ελιοχώραφο που είχε 2 πράγματα που τραβούσαν το μάτι. Ένα ATM στο άκυρο και έναν διάδρομο από πλάκες (μισοσπασμένες αλλά εντάξει Ελλάδα...) που οδηγούσε σε μια επιγραφή μπροστά στο χωράφι. Δίπλα ακριβώς από το μεγάλο πάρκινγκ του νησιού. Περιέργεια λοιπόν να δούμε τι είναι. Μαντέψτε... περιμένω...

Ήταν πλακέτα αφιέρωσης για το Πάρκο Ελληνο-Ιαπωνικής φιλίας που συνέδεε την Πλάκα με μια πόλη στην Ιαπωνία. Σε έναν ΕΛΑΙΩΝΑ! Το πάρκο ήταν ΧΩΡΑΦΙ! ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ;!;!

Δύο τινά συμβαίνουν εκεί. Ή απλά βάλαμε μια πλακέτα όπου είχαμε χώρο και το ονομάσαμε πάρκο, παίζει, ή ο Δήμαρχος είναι τόσο γάτος και οι Μηλιώτες τόσο ολιγαρκείς που μια πλακέτα σε έναν ελαιώνα με 20 δέντρα και ένα ΑΤΜ το θεωρούν πάρκο. Τέλος πάντων, εμείς γελάσαμε. Και επειδή φύγαμε γελώντας ακόμα (και γελάσαμε πολύ ακόμα με το πάρκο αυτό... βασικά ακόμα γελάμε) και δεν έχουμε πάθει απολύτως τίποτα, ξέρουμε ότι κανένας νίντζα δεν κρυβόταν σε εκείνο το πάρκο. Ούτε κρύφτηκε στο καράβι ούτε πουθενά. Τώρα με συγχωρείτε, πάω να ελέγξω μια σκιά στην άκρη του δωματίου. Φύλαγε τα ρούχα σου...

Σ.τ.Κ. "Έχωσε" ο ΓεωΠόνος. Φιλική συμμετοχή Ζαμπόνις


Αρχοντούλα,

Πλάκα Μήλου

Τηλέφωνο: 22870 21384

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου