14/6/17

Ο Γύρος της Μήλου!

Άλλοι τον κάνουνε με αμάξι, άλλοι με ποδήλατο, άλλοι με καραβάκι... ε οι Γευσιχώστες τι περιμένατε να χρησιμοποιήσουν; Πολύ σωστά, πιρούνι!

Για την ακρίβεια Γύρος της Μήλου ονομάζεται ένα σουβλατζίδικο στην πλατεία του Αδάμαντα, δηλαδή του λιμανιού (για όσους δεν ξέρουν από Μήλο). Σαν περιοχή πολύ βολική και ουσιαστικά στο κέντρο του οικισμού που είναι το λιμάνι, ωραίο σημείο και ανοιχτό, με διάφορα ακόμα καταστήματα γύρω του. Βέβαια, για νυχτερινή ζωή μη περιμένετε πολλά στη Μήλο, αλλά τέλος πάντων τα 2-3 σημεία που μπορείς να πιεις ένα ποτό στην περιοχή είναι πολύ κοντά του, σε φάση λίγα λεπτά (Σ.τ.Κ. ελάχιστα βήματα) με τα πόδια. Το μόνο που δε ξέρω να σας πω είναι τι θα παίζει με το παρκιγνκ (Σ.τ.Κ. μην παρκάρετε στον παραλιακό δρόμο, κόβουν κλήσεις), ειδικά στη High Season, γιατί το ξενοδοχείο μας ήταν τόσο κοντά που πηγαίναμε με τα πόδια στο λιμάνι. Στις αρχές Ιουνίου που πήγαμε πάντως, δεν είδαμε να υπάρχει πρόβλημα.

Το μαγαζί, όπως μας ενημερώνει εμμέσως πλην σαφώς το όνομά του, είναι σουβλατζίδικο. Επειδή ο χώρος για φαγητό είναι έξω (μέσα δεν προσέξαμε αν και πόσα τραπέζια έχει), έχει τη δυνατότητα να απλώσει αρκετά τα τραπέζια ώστε να έχεις το χώρο σου για να φας, ενώ έχει και σημαντικά μεγάλο αριθμό από τραπέζια. Επιπλέον, δεδομένου ότι ο χώρος είναι σκεπαστός, είναι άνετα να κάτσεις εκεί και μεσημέρι και βράδυ και με κάθε είδους καιρικές συνθήκες. Καλά όχι σε τυφώνα, αλλά αν πάτε Μήλο και σκάσει τυφώνας... μη ξαναπάτε Μήλο. Βασικά μη ξαναπάτε πουθενά καλύτερα.

Ο ένας σερβιτόρος, φιλότιμος και φιλικός και εξυπηρετικός, ακριβώς επειδή ήταν μόνος του για ολόκληρο μαγαζί ήταν λίγο στο τρέξιμο. Αυτό δεν τον έκανε λιγότερο εξυπηρετικό, ή βιαστικό όταν σου μιλούσε, απλά όταν σταματούσε να σου μιλάει... έτρεχε. Λογικό, είναι μεγάλο μαγαζί και είχε αρκετό κόσμο τις 2 φορές που πήγαμε. Θέλω να πιστεύω ότι στο High Season που λογικά θα είναι εντελώς γεμάτο θα έχουν τουλάχιστον έναν δεύτερο, διαφορετικά το σερβις θα έχει πρόβλημα.

Ο κατάλογος είχε ότι κρεατικό μπορείς να βρεις σε σουβλατζίδικο και επιλογή ανάμεσα σε πίτες αραβικές, ελληνικές και κυπριακές. Πήγαμε δύο φορές και ουσιαστικά δοκιμάσαμε τα πάντα σχεδόν, οπότε θα πω γενικές εντυπώσεις. Πριν αρχίσω, να αναφέρω ότι το μαγαζί έχει πολύ λίγα πράγματα σε πιάτο, π.χ. η ψητή φέτα που ζητήσαμε (και ήταν αρκετά καλή). Τα περισσότερα σερβίρονται σε λαδόκολλες, που εκτός του ότι δίνουν μια περισσότερο παραδοσιακή και ταβερνέ γεύση, είναι και πολύ βολικές, αφού άλλο να έχεις πέντε πιάτα πάνω στο τραπέζι και άλλο πέντε λαδόκολλες. Και μαζεύονται και εύκολα. Τέλος πάντων, αρκετά τα εισαγωγικά, πάμε στο προκείμενο.

Πρώτη εντύπωση και πολύ ευχάριστη, είναι οι ελληνικές του πίτες. Όπου και αν χρησιμοποιηθούν είναι πολύ καλής ποιότητας, αλάδωτες αλλά ψημένες τόσο καλά που δεν σε ενδιαφέρει. Και το λέω αυτό γιατί τις δοκιμάσαμε και σε τυλιχτό, και σε πίτα κλαμπ και σε σκεπαστή και καμία διαφορά δεν είδαμε. Δεύτερη ευχάριστη εντύπωση είναι η ποιότητα του γύρου και των κρεάτων του γενικά. Ελάχιστο λίπος, όσο χρειάζεται για τη γεύση ουσιαστικά, πολύ καλό ψήσιμο. Δεν είναι κάτι για να ενθουσιαστείς μεν, αλλά θα φας καλά, θα σου αρέσει και θα το εκτιμήσεις. Άλλωστε στην Ελλάδα είμαστε, ποιος Έλληνας ενθουσιάζεται με γύρο και κεμπάπ κτλ; Απλά εκτιμάμε το καλό. Και είναι καλό. Τρίτη ευχάριστη εντύπωση, οι πατάτες του, κομμένες στο χέρι και τηγανισμένες εκείνη τη στιγμή, είτε σερβίρονται με τυρί, είτε σερβίρονται με σως (τελικά προτιμάμε την σως είναι η αλήθεια, όσο κι αν εμένα μου αρέσει το τυρί ταίριαζε καλύτερα), είναι πάρα πολύ καλές και το βασικότερο... καθόλου λαδωμένες. Πολύ σημαντικό για πατάτα και μπράβο στο μαγαζί. Επιπλέον κάτι που βρήκα πολύ σωστό. Το σκέτο το καλαμάκι σερβίρεται με ψωμί και πατάτες επιπλέον, χωρίς χρέωση. Πολύ ωραία πρακτική που θα έπρεπε πολλά μαγαζιά στην Αθήνα να την σκεφτούν για να τη μιμηθούν. Το μόνο που, χωρίς να αμαυρώνει την εικόνα του μαγαζιού, βρήκα λάθος, είναι όπως συνήθως το μέγεθος της κυπριακής, που πρακτικά είναι στο μέγεθος της ελληνικής. Παιδιά αυτό δεν είναι κυπριακή πίτα, θα έρθει κανένας κύπριος (καλή ώρα...) και θα γίνετε ρεζίλι.

Περνάμε τώρα στο σημαντικό κομμάτι της λυπητερής, που όπως είναι αναμενόμενο σε καλό μαγαζί και μάλιστα πάνω σε πλατεία και στο λιμάνι του νησιού... ε περιμένουμε να έχει λίγα κύματα η θάλασσα. Και η αλήθεια είναι ότι είναι τσιμπημένο λίγο, αλλά όχι όσο θα το περιμέναμε. Τι εννοώ; Μερικά από τα φαγητά του ήταν τιμολογημένα ελάχιστα πιο πάνω από κλασσικές τιμές Αθήνας. Π.χ. μια σκεπαστή που στην Αθήνα κυμαίνεται από 7,00 έως 7,80 €, εκεί κόστιζε 8,50€. Το καλαμάκι το σκέτο κόστιζε περίπου 1,90, ενώ στην Αθήνα έχουμε βρει και με 1,80. Επιπλέον το καλαμάκι εκεί το σερβίρουνε με πατάτες τηγανητές επιπλέον χωρίς χρέωση. Γενικά μιλώντας, ναι είναι λίγο τσιμπημένες οι τιμές του, αλλά αν το καλοσκεφτείτε είναι σε απόλυτα λογικά επίπεδα και μερικές φορές, πιο λογικά από μερικά Αθηναϊκά πρότυπα.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε θέση στρατηγική, με ωραίο χώρο για φαγητό, καλό και εξυπηρετικό σέρβις που όμως θα θέλει βοήθεια όσο μαζεύεται κόσμος στο νησί για να τα βγάλει πέρα, εξαιρετικό και ποιοτικό φαγητό και τιμές τσιμπημένες μεν αλλά σε λογικά πλαίσια, ειδικά για νησί. Πολύ καλή και τίμια επιλογή, σίγουρα το προτείνουμε.

Ο γύρος της Μήλου
Πλατεία Αδάμαντα,
Αδάμαντας, Μήλος 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου