14/8/13

Κούνια Αμπέλα! (Σύρος)

Και όχι δε με έπιασε ο παλιμπαιδισμός μου, απλά πήγα σε μια ταβέρνα που λεγόταν Αμπέλα. Πάλι στη Σύρο, για να μην ξεχνιόσαστε, πήγαμε για μπάνιο και μετά, σαν παιδιά και εμείς, πήγαμε σε μια ταβέρνα που μας πρότεινε η πολύ καλή και υπέροχη (ναι μας διαβάζει) ξεναγός μας. Η ταβέρνα λέγεται Αμπέλα και είναι στη παραλία Αμπέλα της Σύρου.

Σαν χώρος είναι πραγματικά μαγευτικός, με μεγάλο κήπο (στον οποίο μπαίνουν και τραπέζια προοδευτικά όπως πέφτει ο ήλιος), με μια ολόκληρη παραλία στα πόδια της για να μπορείς να κάνεις και το μπάνιο σου (αν και μας είπαν ότι προσφέρεται κυρίως για βουτιές με μάσκα κτλ, δεν το εξακρίβωσα). Οπότε για άλλη μια φορά στο χώρο δίνω 10, άδικο μεν, αλλά τι να κάνουμε η ζωή είναι άδικη. Το σέρβις είναι άψογο, είχαμε ένα ατυχηματάκι στο πίσω τραπέζι αλλά αυτά συμβαίνουν τι να κάνουμε. Κατά τα άλλα τα παιδιά και γρήγορα και εξυπηρετικά ήταν, ενώ το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο όταν πήγαμε (παρά λίγο να μη βρούμε τραπέζι 6 το απόγευμα. Αλλά ο χώρος το αξίζει).

Και περνάμε γρήγορα στο φαγητό, όπως περάσαμε και εμείς γιατί δεν είχαμε φάει σχεδόν τίποτα και μπορώ να πω ότι λυσσάγαμε! Με μια γρήγορη απόφαση να βάλουμε στη μέση πράγματα πήραμε 1 σαλάτα ριγανάτη, 2 πατάτες, ένα κοτόπουλο στη λαδόκολλα, ένα ρολό κοτόπουλο, μια μερίδα μελιτζάνες με ένα όνομα περίεργο που δε μου έρχεται τώρα και ένα λουκάνικο συριανό. Αρχίζω με τη σαλάτα γιατί ήταν υπέροχη. Κρεμμύδι, φέτα, ψωμάκια, μια σάλτσα λίγο πικάντικη και ντομάτα (όχι ρίγανη προφανώς το όνομα από αλλού έρχεται) μας άρεσε πάρα πολύ και εξαφανίστηκε σε χρόνο... άχρονο. Επίσης πολύ καλή εντύπωση έκαναν οι πατάτες, οι οποίες και φρέσκες ήταν και κομμένες στο χέρι ήταν και πολύ καλά τηγανισμένες ήταν. Επίσης το σχήμα τους δεν ήταν σαν κλασσικές πατάτες, αλλά σαν πατάτες φούρνου, κάτι ιδιαίτερο που δε το βλέπεις συχνά. Συνεχίζουμε με το κοτόπουλο στη λαδόκολλα, που ήταν πραγματικά πολύ καλά ψημένο, έλιωνε στο στόμα, και συνοδευόταν επίσης από πατάτες. Σαν μέγεθος ήταν ουσιαστικά ένα μπούτι κοτόπουλο, δηλαδή κανονικότατο. Συνεχίζω με τις μελιτζάνες... γιατί απλά ήταν καταπληκτικές. Το όνομά τους μπορεί να μην το θυμάμαι, αλλά τη γεύση τους δε τη ξεχνάω για κανένα λόγο. Βρείτε μια μελιτζάνα στο κατάλογο με όνομα περίεργο και πάρτε την αμέσως! Θα με θυμηθείτε. Τέλος το Συριανό λουκάνικο που στην αρχή δε κατάλαβα τη διαφορά είχε, αλλά τελικά κατέληξε περισσότερο πικάντικο από το συνήθες λουκάνικο που παίρνουμε. Και παραδέχομαι πολύ εύγευστο (θα ήθελα πολύ να βάλω Συριανό και Παλαμιώτικο λουκάνικο δίπλα για ένα test eat!).

Κλείνοντας, οι τιμές ήταν... πραγματικά πολύ λίγο για αυτό που φάγαμε. Αλήθεια είναι ότι θα πηγαίναμε και το βράδυ σε ένα μεζεδοπωλείο και δε φάγαμε πολύ, αλλά 10 € το άτομο με τα αναψυκτικά μέσα είναι πολύ λίγο. Μπορώ να πω ότι θα πήγαινα ξανά μόνος μου... έτσι για μια βόλτα!

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα πολύ ωραίο μαγαζί, με καταπληκτικό χώρο, πολύ καλό και γρήγορο σέρβις και πολύ ωραίο φαγητό. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν πάτε Σύρο να πάτε οπωσδήποτε, δε το συζητώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου