18/8/13

Πίτα πιτάκι, κανένα δε λυπάσαι... (Σύρος)


Για άλλη μια φορά σας έρχομαι (δυστυχώς όχι) ζωντανά από Σύρο. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε να πάμε σε κάτι περισσότερο γρήγορο και όχι τη γνωστή ταβέρνα (βιαζόμασταν βλέπετε) και έτσι πήγαμε για ένα σουβλάκι.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην Ερμούπολη δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για σουβλάκι. Έτσι δεν είναι περίεργο ότι η πείνα μας οδήγησε μαζί με πολλούς άλλους στο Πιτάκι, ένα μαγαζί πάνω στη γωνία της πλατείας του Δημαρχείου της Ερμούπολης.

Όπως θα καταλάβατε, η έλλειψη επιλογών είχε φέρει μαζί με εμάς πολύ ακόμα κόσμο στο μέρος αυτό, κατά συνέπεια αν και η ώρα ήταν λίγο περασμένη όταν φτάσαμε (10 και κάτι ψιλά) ήταν δύσκολο αρκετά να βρούμε τραπέζι (αν και αργότερα τα πράγματα χαλάρωσαν, έστω ελάχιστα). Τελικά καταφέραμε να βρούμε ένα τραπέζι 4 ατόμων για τα 6 άτομα που είμασταν.

Και εδώ αρχίζουν τα άσχημα. Γιατί όταν λέω βρήκαμε εννοώ μόνοι μας είδαμε μια παρέα να φεύγει και πήγαμε και πιάσαμε το τραπέζι. Κανένας από τους 3 σερβιτόρους δεν ασχολήθηκε μαζί μας. Τους δικαιολόγησα τότε γιατί το μαγαζί ήταν γεμάτο και αν τρέχεις να ταϊσεις το κόσμο, τότε άσε τους να κάτσουν μόνοι τους, κακό δε κάνει.

Ωστόσο το κακό συνεχίζεται. Γιατί όπως καταλάβατε το τραπέζι ήταν γεμάτο από τους προηγούμενους. Κανείς δεν ήρθε να το αδειάσει. Άργησαν επιδεικτικά και όταν τελικά ήρθαν να το αδειάσουν, μας ζήτησαν και ακόμα λίγο χρόνο για να έρθουν να παραγγείλουμε. Το οποίο θεώρησα ιδιαίτερα αστείο, αφού τη παραγγελία τη κάνεις μόνος σου σε μια λίστα - κατάλογο που σημειώνεις ότι θέλεις. Δηλαδή δε μπορούσε να αφήσει το κατάλογο όταν ήρθε να αδειάσει το τραπέζι;

Από το σημείο αυτό και μετά άρχισα να παρακολουθώ τους σερβιτόρους... για να ανακαλύψω τη πλήρη αδιαφορία τους.... ακόμα και όταν τους κάναμε νόημα, κουνούσανε το κεφάλι τους και μετά πηγαίνανε πίσω να κουβεντιάσουν με τους άλλους. Δεν έχω δει μεγαλύτερη έλλειψη επαγγελματισμού σε σέρβις για πολύ καιρό.

Τελικά, αφού μετά από 30 περίπου λεπτά αναμονή (όσα και το δίπλα τραπέζι μάθαμε μετά) ήρθε το φαγητό κάτσαμε να το δοκιμάσουμε. Και ευτυχώς (ή δυστυχώς όπως το πάρετε) το μαγαζί κάνει πολύ καλό σουβλάκι. Στεγνή πίτα, καθαρό το κρέας, το τζατζίκι να φαίνεται αλλά να μην κλέβει τη παράσταση, ομολογώ ότι ήταν από τα καλύτερα που έχω φάει εδώ και καιρό. Όχι και από τα μεγαλύτερα, αν και δε μπορώ να τα πω μικρά. Ας τα πούμε κανονικά. Επίσης πολύ θετικό ήταν το γεγονός ότι οι πατάτες του ήταν κομμένες στο χέρι και ήταν επίσης στεγνές. Δυστυχώς δεν πήραμε μεγάλη ποικιλία πραγμάτων για να μπορώ να πω παραπάνω, το μόνο που παρατήρησα από διπλανά τραπέζια είναι ότι το μέγεθος των μερίδων του ακολουθεί και το μέγεθος του σουβλακιού. Φυσιολογικό.

Αν και συνήθως για τη διακόσμηση λέω πρώτα, για άλλη μια φορά το αφήνω, γιατί πάλι το μαγαζί δεν έχει εσωτερικό, αλλά τρως στην πλατεία, έστω σε σκεπασμένο χώρο της. Δεν πιάνει το 10 των άλλων, αλλά είναι ευχάριστος χώρος για να φας, έστω ήταν όταν φάγαμε εμείς.

Τώρα στο κομμάτι της τιμής, δεν μπορώ να πω ότι ήταν παράλογο. 2.20 το σουβλάκι και το ίδιο και οι πατάτες, απόλυτα λογικό, ειδικά αν σκεφτείς τη τοποθεσία του, αλλά και αν αναλογιστείς ότι όλα τα σουβλατζίδικα στο νησί κρατάνε την ίδια τιμή.

Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί με πολύ ωραίο σουβλάκι, καλή τοποθεσία, αλλά με πολύ κακό σέρβις και μεγάλο χρόνο αναμονής. Αν τα φτιάξει αυτά, τότε θα μπορώ να πω ότι είναι από τα καλύτερα που έχω φάει και θα το πρότεινα σίγουρα. Τώρα όμως το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας το προτείνω αν έχετε χρόνο και υπομονή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου