Επειδή τελευταία έχουμε φάει
πολύ (γέλασε κανείς;) είπαμε να μην το παρακάνουμε... (ναι καλά...) και
να πάμε για μεζεδάκι χαλαρό αυτή τη φορά. Ένα βράδυ που 'βρεχε (που 'βρεχε μονότονα που λέει και ο αοιδός) πεταχτήκαμε μέχρι τη Γλυφάδα για
να δοκιμάσουμε έναν μεζέ στο MEZZE.
Το μαγαζί είναι καινούργιο, του κουτιού το λες. Χαρήκαμε πολύ που άνοιξε, πριν πάμε, επειδή το συγκεκριμένο μαγαζί είναι σε πολύ ωραίο σημείο, γωνία πάνω στη Μεταξά αλλά για χρόνια ολόκληρα ήταν γιαπί και ήταν κρίμα. Τα πράγματα τώρα είναι προφανώς διαφορετικά, η διακόσμηση πολύ καλή, αρκετά διαφορετική... δε μπορώ να την περιγράψω ακριβώς, είναι κάγκελα διαφορετικών τύπων και σχεδίων πάνω στον τοίχο και στο ταβάνι σαν "ταπετσαρία". Είναι πρωτότυπο όπως και να το κάνεις αλλά είναι και ωραίο πρέπει να παραδεχτώ. Κατά τα άλλα το μαγαζί είναι αρκετά ευρύχωρο και έχει αρκετά τραπέζια κοντά αλλά σίγουρα όχι στριμωχτά με το καθένα να έχει την άνεσή του και χώρο να αναπνεύσει. Τώρα για να λέμε και την αλήθεια, αν ήθελα να πω τι είναι ακριβώς το μαγαζί θα το έλεγα κυριλέ μεζεδοπωλείο, καθώς δε το λες ούτε ταβέρνα ούτε κουτούκι. Κάτι σαν την Ελιά στη Βούλα. Προφανώς και το σέρβις είναι στα ίδια επίπεδα, με εξυπηρετικούς σερβιτόρους, οι οποίοι όμως είναι φιλικοί και απλοί και δεν δείχνουν ψεύτικοι. Γενικά από εξυπηρέτηση δεν είχαμε κανένα παράπονο.
Στο δια ταύτα, επιλογές υπάρχουν στον κατάλογο. Δεν μιλάμε για 5 σελίδες βέβαια, αλλά για 2-3 γεμάτες, ενώ και ο κατάλογος σαν παρουσίαση μας άρεσε πολύ γιατί είναι σαν τάβλα για ψήσιμο ψωμιού. Εμείς πήραμε κάτι ψιλά πράγματα, μια τυροκαυτερή (ναι το ξέρω δε το περιμένατε), μια μερίδα παστουρμαδοπιτάκια, μια μερίδα λουκάνικο Καρδίτσας και μια μερίδα σούβλα MEZZE κοτόπουλο για την μέση. Ναι ξέρω τι λέτε, πήραμε λίγα αλλά είχαμε φάει και πιο πριν. Πριν πάμε σε αυτά που παραγγείλαμε, πάμε στο κουβέρ. Το κουβέρ είναι ένα πανεράκι με ψωμάκια (λευκό και μαύρο μέσα, καλή σκέψη) και ένα κιουπάκι με τυρί κρεμώδες, το οποίο μας άρεσε πάρα πολύ και πήγαινε πολύ με το ψωμί. Μας απασχόλησε ευχάριστα μέχρι να έρθει η τυροκαυτερή, η οποία μας επιφύλλασε μια ευχάριστη έκπληξη γιατί ήταν όντως τυροκαυτερή και όχι τυροσαλάτα και μάλιστα πολύ καλή. Όχι απλά την προτείνουμε, λέγαμε να πάρουμε και για το σπίτι. Συνεχίζουμε με τα παστουρμαδοπιτάκια, για τα οποία το πρώτο που πρέπει να πω είναι ότι ήταν φρεσκότατα, φάνηκε ότι φτιάχτηκαν εκείνη την στιγμή. Επίσης πολύ καλά στη γεύση τους, κατάλληλα καυτερά και συνοδεύονταν από μια δική τους απαλή στη γεύση σως, η οποία ήταν καλή, αλλά να πω την αλήθεια μου την αδικήσαμε γιατί τιμήσαμε περισσότερο την τυροκαυτερή λόγω αδυναμίας. Κλείνουμε με το λουκάνικο, για το οποίο έχουμε να πούμε καλά και «κακά» πράγματα. Το καλό είναι ότι όντως η ποικιλία του είναι καρδιτσιώτικη και ήταν καλά ψημένο και καλά φτιαγμένο. Το «κακό» είναι ότι για τον μυημένο σε καρδιτσιώτικα λουκάνικα (Παλαμάς και τα μυαλά στα κάγκελα) φάνηκε ότι είναι καρδιτσιώτικο εμπορίου. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν ήταν καλό, κάθε άλλο, απλώς οι άνθρωποι πέσανε στην περίπτωση Γευσιχωστών από την Καρδίτσα. Καταλαβαίνεται ότι μπορούμε να σας πούμε και ποιός το έφτιαξε (αλλά δεν είναι σωστό να κάνουμε διαφήμιση). Αν είστε γνώστης της καρδιτσιώτικης «Σχολής» γεύσης δεν θα σας απογοητεύσει, προς Θεού, αλλά δεν θα είναι ακριβώς αυτό που ίσως περιμένατε.
Περνάμε στο κυρίως, το οποίο λέγεται στον κατάλογο σούβλα MEZZE κοτόπουλο για 2 άτομα. Για να το περιγράψουμε με ακρίβεια είναι μια σούβλα (λογική σε μέγεθος για 2 άτομα) με κρέας κοτόπουλο, περιχυμένο μια μια ωραία ημιπικάντικη σως που του έδινε μια πολύ ωραία γεύση. Επίσης ένα κομμάτι πρωτοτυπίας παίρνει το γεγονός ότι οι πατάτες (κομμένες στο χέρι και όχι προτηγανισμές, χαίρομαι πραγματικά που αυτό έχει γίνει πλέον ο κανόνας) βρίσκονταν στο πιάτο κάτω από την σούβλα και πρακτικά οι χυμοί από το κοτόπουλο και η παραπανίσια σως έπεφταν πάνω τους και τους έδιναν επιπλέον γεύση. Πολύ καλή σύλληψη και οπτικά αλλά και γευστικά. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω εδώ είναι ότι το κρέας ήταν λίγο άψητο, όχι ωμό αλλά σε βαθμό που να ψιλοφαίνεται και αν είσαι περίεργος να σε χαλάει λίγο. Εμείς δεν είμαστε περίεργοι αλλά πρέπει να το πούμε, μπορεί να ήταν και τυχαίο θα το ξαναδούμε αυτό.
Όταν φτάνουμε να μιλάμε για το λογαριασμό ξέρω ότι στο μυαλό όλων, και στο δικό μας, έρχονται συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά: Γλυφάδα, Κυριλέ μεζεδοπωλείο, Καρδιτσιώτικο λουκάνικο, ωραία διακόσμηση κτλ. Όλοι ξέρουμε που το πάνε αυτές οι λέξεις, αλλά παραδέχομαι ότι τελικά τα πράγματα ήταν καλύτερα από ότι περίμενα. Με όλα τα παραπάνω και ένα καραφάκι τσίπουρο (είδαμε για καρδιτσιώτικο λουκάνικο και θυμηθήκαμε πατρίδα τι περιμένατε;) το σύνολο πήγε ελάχιστα παραπάνω από 20 € το άτομο. Με βάση τις παραπάνω λέξεις κλειδιά δεν μπορώ να πω ότι ήταν άσχημα.
Πριν την ανακεφαλαίωση να σας πω την προσωπική μου άποψη για το μέλλον του μαγαζιού. Σαν νέο στο χώρο, είναι λογικό να υπάρχουν κάποια πταίσματα που χρειάζονται σιδέρωμα. Από τις ενέργειες που θα γίνουν πάνω σε αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του. Αν τις διορθώσει θα μαζέψει ακόμα περισσότερο κόσμο και θα γίνει ένα από τα στέκια της Γλυφάδας. Αν ακολουθήσει τον (μαύρο) δρόμο που πήραν άλλα καταστήματα και με μια αρχική επιτυχία αντί να διορθωθούν και να γίνουν τέλεια απλά άφησαν τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους, ή ακόμα και χειροτέρευσαν τα κακά τους, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Ωστόσο η αρχή είναι πολύ καλή και περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την συνέχεια.
Ανακεφαλαιώντας ένα μαγαζί σε καλό σημείο, με ενδιαφέρουσα και όχι υπερβολική διακόσμηση, φιλικό και εξυπηρετικό σέρβις, καλό φαγητό με ελάχιστα πταίσματα, τα οποία μπορεί και να διορθωθούν είναι καινούργιο το μαγαζί, και τιμές τσιμπημένες μεν, αλλά αναμενόμενες για την περιοχή που βρίσκεται και αυτό που προσφέρει και σε καμία περίπτωση υπερβολικές. Μπορώ να το προτείνω με άνεση, ίσως όχι για κάθε έξοδο, λόγω τιμών εκτός αν σας παίρνει, αλλά σίγουρα για 1-2 χαλαρά βράδια το μήνα.
MEZZE GLYFADA
Φοίβης & Δημάρχου Αγγέλου Μεταξά
Το μαγαζί είναι καινούργιο, του κουτιού το λες. Χαρήκαμε πολύ που άνοιξε, πριν πάμε, επειδή το συγκεκριμένο μαγαζί είναι σε πολύ ωραίο σημείο, γωνία πάνω στη Μεταξά αλλά για χρόνια ολόκληρα ήταν γιαπί και ήταν κρίμα. Τα πράγματα τώρα είναι προφανώς διαφορετικά, η διακόσμηση πολύ καλή, αρκετά διαφορετική... δε μπορώ να την περιγράψω ακριβώς, είναι κάγκελα διαφορετικών τύπων και σχεδίων πάνω στον τοίχο και στο ταβάνι σαν "ταπετσαρία". Είναι πρωτότυπο όπως και να το κάνεις αλλά είναι και ωραίο πρέπει να παραδεχτώ. Κατά τα άλλα το μαγαζί είναι αρκετά ευρύχωρο και έχει αρκετά τραπέζια κοντά αλλά σίγουρα όχι στριμωχτά με το καθένα να έχει την άνεσή του και χώρο να αναπνεύσει. Τώρα για να λέμε και την αλήθεια, αν ήθελα να πω τι είναι ακριβώς το μαγαζί θα το έλεγα κυριλέ μεζεδοπωλείο, καθώς δε το λες ούτε ταβέρνα ούτε κουτούκι. Κάτι σαν την Ελιά στη Βούλα. Προφανώς και το σέρβις είναι στα ίδια επίπεδα, με εξυπηρετικούς σερβιτόρους, οι οποίοι όμως είναι φιλικοί και απλοί και δεν δείχνουν ψεύτικοι. Γενικά από εξυπηρέτηση δεν είχαμε κανένα παράπονο.
Στο δια ταύτα, επιλογές υπάρχουν στον κατάλογο. Δεν μιλάμε για 5 σελίδες βέβαια, αλλά για 2-3 γεμάτες, ενώ και ο κατάλογος σαν παρουσίαση μας άρεσε πολύ γιατί είναι σαν τάβλα για ψήσιμο ψωμιού. Εμείς πήραμε κάτι ψιλά πράγματα, μια τυροκαυτερή (ναι το ξέρω δε το περιμένατε), μια μερίδα παστουρμαδοπιτάκια, μια μερίδα λουκάνικο Καρδίτσας και μια μερίδα σούβλα MEZZE κοτόπουλο για την μέση. Ναι ξέρω τι λέτε, πήραμε λίγα αλλά είχαμε φάει και πιο πριν. Πριν πάμε σε αυτά που παραγγείλαμε, πάμε στο κουβέρ. Το κουβέρ είναι ένα πανεράκι με ψωμάκια (λευκό και μαύρο μέσα, καλή σκέψη) και ένα κιουπάκι με τυρί κρεμώδες, το οποίο μας άρεσε πάρα πολύ και πήγαινε πολύ με το ψωμί. Μας απασχόλησε ευχάριστα μέχρι να έρθει η τυροκαυτερή, η οποία μας επιφύλλασε μια ευχάριστη έκπληξη γιατί ήταν όντως τυροκαυτερή και όχι τυροσαλάτα και μάλιστα πολύ καλή. Όχι απλά την προτείνουμε, λέγαμε να πάρουμε και για το σπίτι. Συνεχίζουμε με τα παστουρμαδοπιτάκια, για τα οποία το πρώτο που πρέπει να πω είναι ότι ήταν φρεσκότατα, φάνηκε ότι φτιάχτηκαν εκείνη την στιγμή. Επίσης πολύ καλά στη γεύση τους, κατάλληλα καυτερά και συνοδεύονταν από μια δική τους απαλή στη γεύση σως, η οποία ήταν καλή, αλλά να πω την αλήθεια μου την αδικήσαμε γιατί τιμήσαμε περισσότερο την τυροκαυτερή λόγω αδυναμίας. Κλείνουμε με το λουκάνικο, για το οποίο έχουμε να πούμε καλά και «κακά» πράγματα. Το καλό είναι ότι όντως η ποικιλία του είναι καρδιτσιώτικη και ήταν καλά ψημένο και καλά φτιαγμένο. Το «κακό» είναι ότι για τον μυημένο σε καρδιτσιώτικα λουκάνικα (Παλαμάς και τα μυαλά στα κάγκελα) φάνηκε ότι είναι καρδιτσιώτικο εμπορίου. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν ήταν καλό, κάθε άλλο, απλώς οι άνθρωποι πέσανε στην περίπτωση Γευσιχωστών από την Καρδίτσα. Καταλαβαίνεται ότι μπορούμε να σας πούμε και ποιός το έφτιαξε (αλλά δεν είναι σωστό να κάνουμε διαφήμιση). Αν είστε γνώστης της καρδιτσιώτικης «Σχολής» γεύσης δεν θα σας απογοητεύσει, προς Θεού, αλλά δεν θα είναι ακριβώς αυτό που ίσως περιμένατε.
Περνάμε στο κυρίως, το οποίο λέγεται στον κατάλογο σούβλα MEZZE κοτόπουλο για 2 άτομα. Για να το περιγράψουμε με ακρίβεια είναι μια σούβλα (λογική σε μέγεθος για 2 άτομα) με κρέας κοτόπουλο, περιχυμένο μια μια ωραία ημιπικάντικη σως που του έδινε μια πολύ ωραία γεύση. Επίσης ένα κομμάτι πρωτοτυπίας παίρνει το γεγονός ότι οι πατάτες (κομμένες στο χέρι και όχι προτηγανισμές, χαίρομαι πραγματικά που αυτό έχει γίνει πλέον ο κανόνας) βρίσκονταν στο πιάτο κάτω από την σούβλα και πρακτικά οι χυμοί από το κοτόπουλο και η παραπανίσια σως έπεφταν πάνω τους και τους έδιναν επιπλέον γεύση. Πολύ καλή σύλληψη και οπτικά αλλά και γευστικά. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω εδώ είναι ότι το κρέας ήταν λίγο άψητο, όχι ωμό αλλά σε βαθμό που να ψιλοφαίνεται και αν είσαι περίεργος να σε χαλάει λίγο. Εμείς δεν είμαστε περίεργοι αλλά πρέπει να το πούμε, μπορεί να ήταν και τυχαίο θα το ξαναδούμε αυτό.
Όταν φτάνουμε να μιλάμε για το λογαριασμό ξέρω ότι στο μυαλό όλων, και στο δικό μας, έρχονται συγκεκριμένες λέξεις κλειδιά: Γλυφάδα, Κυριλέ μεζεδοπωλείο, Καρδιτσιώτικο λουκάνικο, ωραία διακόσμηση κτλ. Όλοι ξέρουμε που το πάνε αυτές οι λέξεις, αλλά παραδέχομαι ότι τελικά τα πράγματα ήταν καλύτερα από ότι περίμενα. Με όλα τα παραπάνω και ένα καραφάκι τσίπουρο (είδαμε για καρδιτσιώτικο λουκάνικο και θυμηθήκαμε πατρίδα τι περιμένατε;) το σύνολο πήγε ελάχιστα παραπάνω από 20 € το άτομο. Με βάση τις παραπάνω λέξεις κλειδιά δεν μπορώ να πω ότι ήταν άσχημα.
Πριν την ανακεφαλαίωση να σας πω την προσωπική μου άποψη για το μέλλον του μαγαζιού. Σαν νέο στο χώρο, είναι λογικό να υπάρχουν κάποια πταίσματα που χρειάζονται σιδέρωμα. Από τις ενέργειες που θα γίνουν πάνω σε αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του. Αν τις διορθώσει θα μαζέψει ακόμα περισσότερο κόσμο και θα γίνει ένα από τα στέκια της Γλυφάδας. Αν ακολουθήσει τον (μαύρο) δρόμο που πήραν άλλα καταστήματα και με μια αρχική επιτυχία αντί να διορθωθούν και να γίνουν τέλεια απλά άφησαν τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους, ή ακόμα και χειροτέρευσαν τα κακά τους, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Ωστόσο η αρχή είναι πολύ καλή και περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την συνέχεια.
Ανακεφαλαιώντας ένα μαγαζί σε καλό σημείο, με ενδιαφέρουσα και όχι υπερβολική διακόσμηση, φιλικό και εξυπηρετικό σέρβις, καλό φαγητό με ελάχιστα πταίσματα, τα οποία μπορεί και να διορθωθούν είναι καινούργιο το μαγαζί, και τιμές τσιμπημένες μεν, αλλά αναμενόμενες για την περιοχή που βρίσκεται και αυτό που προσφέρει και σε καμία περίπτωση υπερβολικές. Μπορώ να το προτείνω με άνεση, ίσως όχι για κάθε έξοδο, λόγω τιμών εκτός αν σας παίρνει, αλλά σίγουρα για 1-2 χαλαρά βράδια το μήνα.
MEZZE GLYFADA
Φοίβης & Δημάρχου Αγγέλου Μεταξά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου