Μια φορά κι ένα καιρό ήταν δύο Γευσιχώστες που είχαν πάει διακοπές στο υπέροχο νησί της Κέρκυρας. Εκεί όμως, τους περίμενε μία κακιά μάγισσα που την λέγανε Πείνα. Οι Γευσιχωστο-ιππότες μας δεν ξέρανε τι να κάνουν στην περιοχή, ώσπου μια όμορφη πριγκίπισσα (που θα την πούμε “Γαριδοτσίπα (δεν έχει)” εντελώς τυχαία) τους ενημέρωσε για το Κάστρο.
Το οποίο αν δεν μας διαβάζετε πρώτη φορά θα έχετε καταλάβει ότι φυσικά δεν είναι κανονικό κάστρο, αλλά το όνομα του μαγαζιού που μας πρότειναν για φαγητό.
Το Κάστρο είναι ψητοπωλείο – σουβλατζίδικο, ανάμεσα στον Ύψο και την Δασσιά στο νησί της Κέρκυρας. Η περιοχή του είναι λίγο... αμφιλεγόμενη. Ο λόγος είναι ότι πολύ απλά βρίσκεται πάνω στο δρόμο ανάμεσα στις 2 παραλίες, με αποτέλεσμα να μην έχει τίποτα σε απόσταση περιπάτου, αλλά οτιδήποτε θελήσετε σε απόσταση 5 ή λιγότερων λεπτών με αυτοκίνητο. Όσο για παρκάρισμα, τις 2 φορές που πήγαμε (ναι πήγαμε ξανά), δεν είχαμε πρόβλημα, ουσιαστικά όλοι παρκάρουνε πάνω στον δρόμο και υπάρχει υπεραρκετός χώρος.
Δε ξέρω πόσοι έχετε δει αυτή τη σπάνια ράτσα των Γευσιχωστών, αλλά εγώ και ο Κοιλιόδουλος είμαστε πιο λευκοί και από ασπρόπετρα. Εύκολο αποτέλεσμα αυτού σε μια τουριστική περιοχή είναι ότι όλοι οι σερβιτόροι μας περνάνε για τουρίστες και συνήθως οι χαιρετισμοί γίνονται στα αγγλικά (ή Ιταλικά στην περιοχή εκεί). Αφού πέρασε η πρώτη αμήχανη στιγμή που μας μιλάνε στα Αγγλικά και τους απαντάμε Ελληνικά (εγώ ήθελα να το τρολάρω με την προφορά μου, δε με αφήσανε, να το εκτιμήσετε αυτό παιδιά αν μας διαβάζετε), η εξυπηρέτηση ήταν άψογη, ίσως βοήθησε και το γεγονός ότι σε ένα μαγαζί γεμάτο με ξένους ήμασταν οι μόνοι Έλληνες που δε δουλεύαμε.
Πάμε στον κατάλογο, ο οποίος ήταν ευχάριστα γεμάτος με διάφορες επιλογές. Πασιφανώς περίοπτη θέση είχαν τα ψητά και τα σουβλάκια, αλλά υπάρχαν κι άλλες επιλογές (μέχρι και χορτοφαγίας... τι μπορεί να έκανε ένας χορτοφάγος εκεί δε ξέρω).
Επειδή πήγαμε δύο φορές {την δεύτερη μας συνόδεψε και η Όμορφη Πριγκίπισσα aka Γαριδοτσίπα (δεν έχει)} θα αναφέρω γενικά ότι πήραμε τυλιχτά γύρο και καλαμάκια και κοντοσούβλι κοτόπουλο και χοιρινό. Και ήταν όλα άψογα. Εντάξει δεν ήταν κάτι που θα έχω να λέω στα εγγόνια μου, αλλά ήταν πολύ παραπάνω από ικανοποιητικά. Επίσης εδώ να αποτίσω φόρο τιμής στην τυροκαυτερή που πήραμε (όχι θα το ξεχνάγαμε) που ήταν πάρα πολύ καλή. Γενικά, η τυροκαυτερή στο νησί είναι πολύ καλή, την εκτιμήσαμε δεόντως.
Δύο πράγματα που πρέπει να ξέρετε αν δεν είστε Κερκυραίοι. Πρώτον, στο σουβλάκι, μαζί με την εκάστοτε σως ή το τζατζίκι, βάζουν και σάλτσα, αυτό που ο υπόλοιπος κόσμος ξέρει σαν σάλτσα κοκκινιστού. Και να πω την αλήθεια μου, ειδικά με το τζατζίκι που χρησιμοποιούν ταιριάζει πάρα πολύ και δε το περίμενα. Αλλά να το δοκιμάσετε σίγουρα, είναι γεύσεις που συμπληρώνονται πολύ καλά. Το δεύτερο είναι ότι οι πίτες εκεί λέγονται ζυμάρια. Οπότε 2 πίτες κομμένες είναι 2 ζυμαράκια κομμένα. Απλά για να ξέρετε γιατί εμείς μέχρι να συννενοηθούμε μας πήρε κανα 2 λεπτά.
Μπορεί στα παραμύθια οι Ιππότες να τα παίρνουν όλα τσάμπα και να είναι και πάμπλουτοι (μάλλον γιατί παίρνουν τα πάντα δωρεάν), αλλά στην ζωή όταν τρως πληρώνεις (δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα στην οικονομία, μου τα λέγανε στο Πανεπιστήμιο αλλά ακόμα ελπίζω). Μιλάμε για περιοχή τουριστική, και μάλιστα σε νησί σχετικά απομακρυσμένο (στα σύνορα βασικά), οπότε είναι λογικό να υπάρχει ένα τσίμπημα στις τιμές. Το τσίμπημα υπάρχει αλλά είναι λογικότατο. Με 2.40 την πίτα το σουβλάκι και 2.60 την πίτα κοντοσούβλι, το μαγαζί παίζει να έχει τις πιο λογικές τιμές στην περιοχή (δεν πήγαμε σε πολλά άλλα, ωστόσο αυτό μας φάνηκε, χωρίς να θέλω να βάλω σε ένα τσουβάλι όλα τα καταστήματα της περιοχής). Είναι σίγουρα πιο πάνω από αρκετά μαγαζιά της Αθήνας, αλλά το είπαμε... αναμενόμενο...
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο με εύκολη πρόσβαση (έχει μέχρι και στάση λεωφορείου απέξω) και διάφορες άλλες δραστηριότητες κοντά, πολύ καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό (και τυροκαυτερή) και τιμές τσιμπημένες αλλά λογικές για τα επίπεδα νησιού. Σίγουρα προτείνεται αν μένετε κάπου κοντά, είναι παραπάνω από τίμια επιλογή για να φάτε στο νησί. Η κακιά μάγισσα ηττήθηκε για μια ακόμα φορά!
Το Κάστρο (Δασσιά)
Σκριπερό Κέρκυρας
Το οποίο αν δεν μας διαβάζετε πρώτη φορά θα έχετε καταλάβει ότι φυσικά δεν είναι κανονικό κάστρο, αλλά το όνομα του μαγαζιού που μας πρότειναν για φαγητό.
Το Κάστρο είναι ψητοπωλείο – σουβλατζίδικο, ανάμεσα στον Ύψο και την Δασσιά στο νησί της Κέρκυρας. Η περιοχή του είναι λίγο... αμφιλεγόμενη. Ο λόγος είναι ότι πολύ απλά βρίσκεται πάνω στο δρόμο ανάμεσα στις 2 παραλίες, με αποτέλεσμα να μην έχει τίποτα σε απόσταση περιπάτου, αλλά οτιδήποτε θελήσετε σε απόσταση 5 ή λιγότερων λεπτών με αυτοκίνητο. Όσο για παρκάρισμα, τις 2 φορές που πήγαμε (ναι πήγαμε ξανά), δεν είχαμε πρόβλημα, ουσιαστικά όλοι παρκάρουνε πάνω στον δρόμο και υπάρχει υπεραρκετός χώρος.
Δε ξέρω πόσοι έχετε δει αυτή τη σπάνια ράτσα των Γευσιχωστών, αλλά εγώ και ο Κοιλιόδουλος είμαστε πιο λευκοί και από ασπρόπετρα. Εύκολο αποτέλεσμα αυτού σε μια τουριστική περιοχή είναι ότι όλοι οι σερβιτόροι μας περνάνε για τουρίστες και συνήθως οι χαιρετισμοί γίνονται στα αγγλικά (ή Ιταλικά στην περιοχή εκεί). Αφού πέρασε η πρώτη αμήχανη στιγμή που μας μιλάνε στα Αγγλικά και τους απαντάμε Ελληνικά (εγώ ήθελα να το τρολάρω με την προφορά μου, δε με αφήσανε, να το εκτιμήσετε αυτό παιδιά αν μας διαβάζετε), η εξυπηρέτηση ήταν άψογη, ίσως βοήθησε και το γεγονός ότι σε ένα μαγαζί γεμάτο με ξένους ήμασταν οι μόνοι Έλληνες που δε δουλεύαμε.
Πάμε στον κατάλογο, ο οποίος ήταν ευχάριστα γεμάτος με διάφορες επιλογές. Πασιφανώς περίοπτη θέση είχαν τα ψητά και τα σουβλάκια, αλλά υπάρχαν κι άλλες επιλογές (μέχρι και χορτοφαγίας... τι μπορεί να έκανε ένας χορτοφάγος εκεί δε ξέρω).
Επειδή πήγαμε δύο φορές {την δεύτερη μας συνόδεψε και η Όμορφη Πριγκίπισσα aka Γαριδοτσίπα (δεν έχει)} θα αναφέρω γενικά ότι πήραμε τυλιχτά γύρο και καλαμάκια και κοντοσούβλι κοτόπουλο και χοιρινό. Και ήταν όλα άψογα. Εντάξει δεν ήταν κάτι που θα έχω να λέω στα εγγόνια μου, αλλά ήταν πολύ παραπάνω από ικανοποιητικά. Επίσης εδώ να αποτίσω φόρο τιμής στην τυροκαυτερή που πήραμε (όχι θα το ξεχνάγαμε) που ήταν πάρα πολύ καλή. Γενικά, η τυροκαυτερή στο νησί είναι πολύ καλή, την εκτιμήσαμε δεόντως.
Δύο πράγματα που πρέπει να ξέρετε αν δεν είστε Κερκυραίοι. Πρώτον, στο σουβλάκι, μαζί με την εκάστοτε σως ή το τζατζίκι, βάζουν και σάλτσα, αυτό που ο υπόλοιπος κόσμος ξέρει σαν σάλτσα κοκκινιστού. Και να πω την αλήθεια μου, ειδικά με το τζατζίκι που χρησιμοποιούν ταιριάζει πάρα πολύ και δε το περίμενα. Αλλά να το δοκιμάσετε σίγουρα, είναι γεύσεις που συμπληρώνονται πολύ καλά. Το δεύτερο είναι ότι οι πίτες εκεί λέγονται ζυμάρια. Οπότε 2 πίτες κομμένες είναι 2 ζυμαράκια κομμένα. Απλά για να ξέρετε γιατί εμείς μέχρι να συννενοηθούμε μας πήρε κανα 2 λεπτά.
Μπορεί στα παραμύθια οι Ιππότες να τα παίρνουν όλα τσάμπα και να είναι και πάμπλουτοι (μάλλον γιατί παίρνουν τα πάντα δωρεάν), αλλά στην ζωή όταν τρως πληρώνεις (δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα στην οικονομία, μου τα λέγανε στο Πανεπιστήμιο αλλά ακόμα ελπίζω). Μιλάμε για περιοχή τουριστική, και μάλιστα σε νησί σχετικά απομακρυσμένο (στα σύνορα βασικά), οπότε είναι λογικό να υπάρχει ένα τσίμπημα στις τιμές. Το τσίμπημα υπάρχει αλλά είναι λογικότατο. Με 2.40 την πίτα το σουβλάκι και 2.60 την πίτα κοντοσούβλι, το μαγαζί παίζει να έχει τις πιο λογικές τιμές στην περιοχή (δεν πήγαμε σε πολλά άλλα, ωστόσο αυτό μας φάνηκε, χωρίς να θέλω να βάλω σε ένα τσουβάλι όλα τα καταστήματα της περιοχής). Είναι σίγουρα πιο πάνω από αρκετά μαγαζιά της Αθήνας, αλλά το είπαμε... αναμενόμενο...
Ανακεφαλαιώνοντας, ένα μαγαζί σε σημείο με εύκολη πρόσβαση (έχει μέχρι και στάση λεωφορείου απέξω) και διάφορες άλλες δραστηριότητες κοντά, πολύ καλή εξυπηρέτηση, πολύ καλό φαγητό (και τυροκαυτερή) και τιμές τσιμπημένες αλλά λογικές για τα επίπεδα νησιού. Σίγουρα προτείνεται αν μένετε κάπου κοντά, είναι παραπάνω από τίμια επιλογή για να φάτε στο νησί. Η κακιά μάγισσα ηττήθηκε για μια ακόμα φορά!
Το Κάστρο (Δασσιά)
Σκριπερό Κέρκυρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου