Ποιος είπε ότι εμείς οι Γευσιχώστες δεν είμαστε της παράδοσης; Ειδικά όταν μιλάμε για παραδοσιακά καλό φαγητό είμαστε πιο παραδοσιακοί και από Πάσχα στη Χίο (ή στην Ελλάδα γενικότερα).
Όταν λοιπόν μια γλυκύτατη γιαγιά (που δεν της φαίνεται με τίποτα για γιαγιά) μας πρότεινε ένα μαγαζί για φαγητό και μας είπε ότι είναι άψογο, ε δε μπορούσαμε να μην πάμε. Αφενός επειδή την εμπιστευόμαστε, αφετέρου επειδή θέλαμε να δούμε αν αξίζει τόσο καλά λόγια.
Το μαγαζί, Το Παραδοσιακόν, βρίσκεται σε ένα από τα καντούνια της Κέρκυρας. Για όσους δε ξέρετε από το νησί, παρκάρετε κάπου έξω από το κέντρο, το πόσο κοντά θα βρείτε είναι άλλο θέμα... εγώ πάντως πάρκαρα συνέχεια μπροστά στην είσοδο του κέντρου, μου είπαν ότι άλλοι δεν είναι τόσο τυχεροί... Οπότε εκεί θα πάτε περπατώντας. Αλλά αν δεν έχετε περπατήσει στα καντούνια του νησιού, ε να το κάνετε, είναι πανέμορφο μέρος. Όπως καταλαβαίνετε, την επίσκεψη στο μαγαζί μπορείτε να την συνδυάσετε με ότι μπορεί να βάλετε στο μυαλό σας (εμείς π.χ. είχαμε πάει στο Παλιό Φρούριο και μετά καθήσαμε να φάμε και μετά πήγαμε για μπάνιο... ωραία πράγματα, θυμίστε μου γιατί γύρισα;...)
Εξωτερικά το μαγαζί δείχνει ιδιαίτερα προσεγμένο και είναι αλήθεια ότι και να μην μας το είχαν προτείνει, αν το βλέπαμε απλά, θα μας έκανε αίσθηση να φάμε εκεί. Δεν είναι ούτε το υπερβολικά προσεγμένο έως δήθεν «τουριστικό» μαγαζί, ούτε η ταβέρνα αμφιβόλου ποιότητας. Την καλή εντύπωση συμπληρώνουν οι σερβιτόροι που εκτός από ευγενικότατοι και εξυπηρετικότατοι, είναι ομοιόμορφα αλλά χωρίς υπερβολές ντυμένοι και μάλιστα με τρόπο που να ταιριάζουν τόσο με το νησί, όσο και με το μαγαζί, άλλωστε τι Παραδοσιακόν θα ήτανε;
Ο κατάλογος προσφέρει πολλές επιλογές, ικανές να καλύψουν όλα τα γούστα. Εμάς μας χτύπησε στο μάτι το τμήμα του καταλόγου που αφορά τα παραδοσιακά φαγητά της Κέρκυρας. Η παραγγελία μας περιελάμβανε μια τυροκαυτερή (αν ξαφνιαστήκατε είστε νέος εδώ, θα μάθετε), ένα χαλούμι που εντάξει δε το λες παραδοσιακό της Κέρκυρας, αλλά από την ποιότητα στο χαλούμι καταλαβαίνεις πολλά για ένα μαγαζί, ένα σοφρίτο και μια παστιτσάδα. Δεν ήπιαμε κάτι γιατί πέραν του ότι είχαμε πάθει αφυδάτωση σχεδόν οπότε ο οργανισμός θα απέριπτε οτιδήποτε εκτός από νερό (δοκιμάστε να ανέβετε μεσημέρι στον φάρο του Παλιού Φρουρίου και θα μας νιώσετε) είχαμε και οδήγηση μπροστά μας.
Ξεκινώντας από τα ορεκτικά οφείλουμε για άλλη μια φορά (και ιδιαίτερα χαιρόμαστε για αυτό) να δώσουμε συγχαρητήρια στην Κέρκυρα για την τυροκαυτερή τους. Εξαιρετική και όχι κάποια ευρείας κατανάλωσης τυροσαλάτα που έχουμε δει αλλού. Και πάμε στο χαλούμι που θα σταθώ λίγο παραπάνω. Αρχικά να πω, μεγάλο συν στο εστιατόριο, ότι εκτός από σωστά ψημένο ήταν και πολύ καλής ποιότητας, το οποίο δείχνει ότι το εστιατόριο προσέχει την ποιότητα των υλικών του και μπράβο. Αλλά θα σταθώ και στο ότι για πρώτη φορά το χαλούμι συνοδευόταν από μια μικρή ποσότητα μαρμελάδας, η οποία με ξάφνιασε επειδή όχι μόνο δεν είχα ξαναφάει μαρμελάδα με χαλούμι, αλλά γιατί ταίριαζε άψογα. Δε ξέρω ποιος σκέφτηκε αυτό τον συνδυασμό, αλλά του λέω από τώρα ότι θα τον πάω στους συγγενείς μου στη Κύπρο.
Πάμε στα παραδοσιακά πιάτα. Εμφάνιση; Άψογα. Γεύση; Εξαίσια. Το φαγητό ήταν σαν να το είχε μαγειρέψει Κερκυραία γιαγιά (αργότερα μάθαμε ότι όντως εκεί μαγειρεύει Κερκυραία γιαγιά και όχι κάποιος μάγειρας), το δέσιμο των υλικών δεν υπήρχε. Μπράβο και πάλι μπράβο, δεν είμαι κάποιος ειδήμων της παστιτσάδας και του σοφρίτο, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη γεύση ή παρουσίαση σε αυτά τα πιάτα πλέον.
Δεν μπορούμε να σας πούμε ακριβώς πόσο ήρθε ο λογαριασμός στο τέλος, επειδή η γλυκύτατη γιαγιά (και η κόρη της που οφείλουμε να αναφέρουμε επίσης) είχε ήδη συννενοηθεί και το γεύμα ήταν κερασμένο από εκείνη χωρίς να το ξέρουμε. Ωστόσο, με την ματιά που ρίξαμε στις τιμές στον κατάλογο, μπορώ να σας πω ότι χωρίς να είναι φτηνό (άλλωστε ποιος θα το περίμενε;) οι τιμές είναι παραπάνω από λογικές. Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο value for money στην πόλη.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένας πολύ ωραίος χώρος στα καντούνια της πόλης της Κέρκυρας, με εξαιρετικό σέρβις, φοβερό φαγητό και ποιότητα στα υλικά, φυσιολογικές τιμές και ευχάριστο περιβάλλον. Επειδή έτυχε (αφού είχαμε κοινό γνωστό) να γνωρίσουμε και να μιλήσουμε και λίγο με τον ιδιοκτήτη, που φάνηκε άνθρωπος αξιόλογος και που το πονάει το μαγαζί του και τη δουλειά του, μπορώ να πω ότι όχι μόνο το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσει να είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο και θα το επισκεφτούμε χωρίς δεύτερη σκέψη όταν ξαναπάμε στην Κέρκυρα. Αν βρεθείτε Κέρκυρα και δεν πάτε στο Παραδοσιακόν, έχετε χάσει την μισή γαστριμαργική ομορφιά του νησιού.
Το Παραδοσιακόν,
Διονυσίου Σολωμού 20, Κέρκυρα
Όταν λοιπόν μια γλυκύτατη γιαγιά (που δεν της φαίνεται με τίποτα για γιαγιά) μας πρότεινε ένα μαγαζί για φαγητό και μας είπε ότι είναι άψογο, ε δε μπορούσαμε να μην πάμε. Αφενός επειδή την εμπιστευόμαστε, αφετέρου επειδή θέλαμε να δούμε αν αξίζει τόσο καλά λόγια.
Το μαγαζί, Το Παραδοσιακόν, βρίσκεται σε ένα από τα καντούνια της Κέρκυρας. Για όσους δε ξέρετε από το νησί, παρκάρετε κάπου έξω από το κέντρο, το πόσο κοντά θα βρείτε είναι άλλο θέμα... εγώ πάντως πάρκαρα συνέχεια μπροστά στην είσοδο του κέντρου, μου είπαν ότι άλλοι δεν είναι τόσο τυχεροί... Οπότε εκεί θα πάτε περπατώντας. Αλλά αν δεν έχετε περπατήσει στα καντούνια του νησιού, ε να το κάνετε, είναι πανέμορφο μέρος. Όπως καταλαβαίνετε, την επίσκεψη στο μαγαζί μπορείτε να την συνδυάσετε με ότι μπορεί να βάλετε στο μυαλό σας (εμείς π.χ. είχαμε πάει στο Παλιό Φρούριο και μετά καθήσαμε να φάμε και μετά πήγαμε για μπάνιο... ωραία πράγματα, θυμίστε μου γιατί γύρισα;...)
Εξωτερικά το μαγαζί δείχνει ιδιαίτερα προσεγμένο και είναι αλήθεια ότι και να μην μας το είχαν προτείνει, αν το βλέπαμε απλά, θα μας έκανε αίσθηση να φάμε εκεί. Δεν είναι ούτε το υπερβολικά προσεγμένο έως δήθεν «τουριστικό» μαγαζί, ούτε η ταβέρνα αμφιβόλου ποιότητας. Την καλή εντύπωση συμπληρώνουν οι σερβιτόροι που εκτός από ευγενικότατοι και εξυπηρετικότατοι, είναι ομοιόμορφα αλλά χωρίς υπερβολές ντυμένοι και μάλιστα με τρόπο που να ταιριάζουν τόσο με το νησί, όσο και με το μαγαζί, άλλωστε τι Παραδοσιακόν θα ήτανε;
Ο κατάλογος προσφέρει πολλές επιλογές, ικανές να καλύψουν όλα τα γούστα. Εμάς μας χτύπησε στο μάτι το τμήμα του καταλόγου που αφορά τα παραδοσιακά φαγητά της Κέρκυρας. Η παραγγελία μας περιελάμβανε μια τυροκαυτερή (αν ξαφνιαστήκατε είστε νέος εδώ, θα μάθετε), ένα χαλούμι που εντάξει δε το λες παραδοσιακό της Κέρκυρας, αλλά από την ποιότητα στο χαλούμι καταλαβαίνεις πολλά για ένα μαγαζί, ένα σοφρίτο και μια παστιτσάδα. Δεν ήπιαμε κάτι γιατί πέραν του ότι είχαμε πάθει αφυδάτωση σχεδόν οπότε ο οργανισμός θα απέριπτε οτιδήποτε εκτός από νερό (δοκιμάστε να ανέβετε μεσημέρι στον φάρο του Παλιού Φρουρίου και θα μας νιώσετε) είχαμε και οδήγηση μπροστά μας.
Ξεκινώντας από τα ορεκτικά οφείλουμε για άλλη μια φορά (και ιδιαίτερα χαιρόμαστε για αυτό) να δώσουμε συγχαρητήρια στην Κέρκυρα για την τυροκαυτερή τους. Εξαιρετική και όχι κάποια ευρείας κατανάλωσης τυροσαλάτα που έχουμε δει αλλού. Και πάμε στο χαλούμι που θα σταθώ λίγο παραπάνω. Αρχικά να πω, μεγάλο συν στο εστιατόριο, ότι εκτός από σωστά ψημένο ήταν και πολύ καλής ποιότητας, το οποίο δείχνει ότι το εστιατόριο προσέχει την ποιότητα των υλικών του και μπράβο. Αλλά θα σταθώ και στο ότι για πρώτη φορά το χαλούμι συνοδευόταν από μια μικρή ποσότητα μαρμελάδας, η οποία με ξάφνιασε επειδή όχι μόνο δεν είχα ξαναφάει μαρμελάδα με χαλούμι, αλλά γιατί ταίριαζε άψογα. Δε ξέρω ποιος σκέφτηκε αυτό τον συνδυασμό, αλλά του λέω από τώρα ότι θα τον πάω στους συγγενείς μου στη Κύπρο.
Πάμε στα παραδοσιακά πιάτα. Εμφάνιση; Άψογα. Γεύση; Εξαίσια. Το φαγητό ήταν σαν να το είχε μαγειρέψει Κερκυραία γιαγιά (αργότερα μάθαμε ότι όντως εκεί μαγειρεύει Κερκυραία γιαγιά και όχι κάποιος μάγειρας), το δέσιμο των υλικών δεν υπήρχε. Μπράβο και πάλι μπράβο, δεν είμαι κάποιος ειδήμων της παστιτσάδας και του σοφρίτο, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη γεύση ή παρουσίαση σε αυτά τα πιάτα πλέον.
Δεν μπορούμε να σας πούμε ακριβώς πόσο ήρθε ο λογαριασμός στο τέλος, επειδή η γλυκύτατη γιαγιά (και η κόρη της που οφείλουμε να αναφέρουμε επίσης) είχε ήδη συννενοηθεί και το γεύμα ήταν κερασμένο από εκείνη χωρίς να το ξέρουμε. Ωστόσο, με την ματιά που ρίξαμε στις τιμές στον κατάλογο, μπορώ να σας πω ότι χωρίς να είναι φτηνό (άλλωστε ποιος θα το περίμενε;) οι τιμές είναι παραπάνω από λογικές. Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο value for money στην πόλη.
Ανακεφαλαιώνοντας, ένας πολύ ωραίος χώρος στα καντούνια της πόλης της Κέρκυρας, με εξαιρετικό σέρβις, φοβερό φαγητό και ποιότητα στα υλικά, φυσιολογικές τιμές και ευχάριστο περιβάλλον. Επειδή έτυχε (αφού είχαμε κοινό γνωστό) να γνωρίσουμε και να μιλήσουμε και λίγο με τον ιδιοκτήτη, που φάνηκε άνθρωπος αξιόλογος και που το πονάει το μαγαζί του και τη δουλειά του, μπορώ να πω ότι όχι μόνο το προτείνουμε ανεπιφύλακτα, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσει να είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο και θα το επισκεφτούμε χωρίς δεύτερη σκέψη όταν ξαναπάμε στην Κέρκυρα. Αν βρεθείτε Κέρκυρα και δεν πάτε στο Παραδοσιακόν, έχετε χάσει την μισή γαστριμαργική ομορφιά του νησιού.
Το Παραδοσιακόν,
Διονυσίου Σολωμού 20, Κέρκυρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου